مبارزان کمونیست
در حاشیه اخبار کارگری
نسان نودینیان
١. معظل دبیر كانون شوراهای اسلامی تهران: “جامعه كارگری با استفاده از ابزارهای قانونی اعتراض آشنایی ندارد”! مساله شوراهای اسلامی که چرا استفاده از ابزارهای قانونی اعتراض كارگری جدید است، یک كاهبرداری “سیاسی” ماهرانه ای خطاب به افكار عمومی میباشد. معظل كانون شوراهای اسلامی از این قرار است؛ ” کارگران با اعتراض به مصوبه دستمزدهای شورایعالی کار افق تازه‌ای را در گفتگوهای دسته جمعی صنفی گشودند”. اینها میدانند كه بیش از یكسال است كه كارگران در بخشهای مختلف صنعتی و كارخانه ها علیه مصوب تعیین حداقل دستمزدها در حال اعتراض هستند، و كارگران و هماهنگ كنندگان آنها در شكل طومار سی هزار امضا راه های متفاوتی از راه قانونی، مذاكره با نمایندگان مجلس تا نامه اعتراضی و طومار سی هزار امضا كه خود یك تلاش قانونی بود، تا تجمع در مقابل مجلس و سایر ارگانها را تجربه كرده و با هر اقدامی رادیكالتر و مصمم تر بر سر افزایش دستمزدها جلو آمده اند. اما، مساله جدید در ٢ نكته نهفته است. اولی؛ ” کارگران با اعتراض به مصوبه دستمزدهای شورایعالی کار افق تازه‌ای را در گفتگوهای دسته جمعی صنفی گشودند” و دومی؛ “.. برگزاری تجمع اعتراضی قانونی…”. فاكتور اول یك دستاورد بسیار مهم ایندوره جنبش كارگری است. بحق كارگران در ده ها مراكز صنعتی و كارخانه و مراكز تولیدی از طریق همبستگی كارگری افق تازه ای را در گفتگووهای جمعی ایجاد كرده اند. كمتر دوره ای بوده است به این اندازه افق مبارزه رادیكال و پیگیری در امر به تحقق رساندن مطالبات كارگری به این اندازه توسط كارگران در سطح ده ها هزار نفری نمایندگی شده باشد. این افق و این موقعیت را مقامات ریز و درشت جمهوری اسلامی را بلرزه درآورده است. دوره طبقه كارگر خاموش بپایان رسیده است، جنبش كارگری میرود با اتكا به ابزارهای همبستگی حیاتی تر از قبیل اتكا به مجمع عمومی وارد دوره تعرض شود. برای آشنایی خوانندگان متن زیر در ارتباط با گفتگوهای كانون هماهنگی شوارهای اسلامی را میاوریم.
دبیر کانون هماهنگی شواراهای اسلامی کار استان تهران می‌گوید: وجدان عمومی کارگران اعتراض‌های اخیر به پایین بودن مزد سال ٩٢ را تایید می‌کند. حسن حبیبی با بیان این مطلب به ایلنا گفت: جامعه کارگری هنوز با استفاده از ابزارهای قانونی اعتراض آشنایی ندارد اما رسانه‌های کارگری با طرح و اطلاع رسانی در زمینه شکایت و اعتراض به مصوبات مزدی شورایعالی کار زمینه این آشنایی را فراهم کردند. این فعال کارگری با بیان اینکه به غیر از صدا و سیما سایر رسانه‌‌ها نیز با پیگیری اخبار مربوط به شکایت در دیوان عدالت اداری به اطلاع رسانی در جامعه پرداختند؛ گفت: متاسفانه صدا و سیما به عنوان رسانه فراگیر ملی با نادیده گرفتن اعتراض کارگران به بطور گزینشی اخبار حوزه کار و اشتغال را پوشش داد و در عمل مغایر با وظیفه اصلی خود عمل کرد. حبیبی افزود: از آنجا که جامعه ایرانی با استفاده از راهکارهای قانونی اعتراض بیگانه و ناآشناست ممکن است در حال حاضر افکار عمومی نظر مساعد و خوشبینانه‌ای نسبت به اقدام حقوقی کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار نداشته باشند. دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران ادامه داد با این حال کارگران با اعتراض به مصوبه دستمزدهای شورایعالی کار افق تازه‌ای را در گفتگوهای دسته جمعی صنفی گشودند. این مقام کارگری بابیان اینکه در صورتی که اطلاع رسانی‌های لازم صورت بگیرد در آینده شاهد پذیرش این اقدام از سوی جامعه خواهیم بود، افزود: به موجب قانون کارگران برای بیان اعتراض خود ابزار‌ها و راه‌های متعددی دارند که مراجعه به دیوان عدالات اداری، نمایندگان و کمسیون اصل ٩٠ مجلس شورای اسلامی و حتی برگزاری تجمع اعتراضی قانونی از جمله این راه‌ها ست. وی افزود: با این همه در هفته کارگر، کارگرانی که در برنامه‌های روزکارگر حضور داشتند از موضوع شکایت عیله مصوبه دستمزدها استقبال گرمی کردند.
٢. سنت پایدار جنبش كارگری در بیش از سه دهه گذشته، صدور قطعنامه و اعلام كیفرخواست، است. وجه مشترك قطعنامه ها مهر اوضاع جدید و موقعیت طبقه كارگر، مطالبات و خواستهای آنها را منعكس میكند. در اول مه سال ٩١ تحرك جدیدی در ارتباط با بالا بردن و افزایش دستمزدها شروع شد. امسال در اول ماه مه ٩٢ این تحرك جنبه مادی و تعیین یافته ای پیدا كرده است. طومار سی هزار امضا، ده ها اقدامات “قانونی” و ده ها تجمع اعتراضی در مقابل مجلس و ارگانهای جمهوری اسلامی ماحصل این دوره بوده است. و امروز این جنبش مطالباتی كارگران است كه میرود با پیگیری تمام مصوب حداقل مزد كارگران را به مجلس و ارگانهای دولت برگرداند. این اندازه پیشروی مهم است. فراخوان كارگران برای تحقق مطالبات پایه ای در بندهای زیر پرچم ایندوره از اعتراضات كارگران است. اما یك نكته مهم را باید یادآوری كرد. جنبش كارگری و فعالین این جنبش برای تحقق مطالبات قطعنامه ها باید با تلاشی آگاهانه در راه ایجاد تشكل های كارگری در محل كار و كارخانه و تشكل سراسری گام بردارند. هر اندازه از تحقق پایدار مواد و مطالبات قطعنامه ها، در گرو ایجاد تشكل كارگران در سطح محلی و سراسری است.
«ما کارگران این مطالبات را یکبار دیگر در گرامیداشت اول ماه مه روز جهانی کارگر با صدائی رساتر از همیشه فریاد میزنیم و خواهان تحقق فوری آنها برای برون رفت از وضعیت مصیبت بار کنونی هستیم: ١- سهم کارگران از زندگی، معیار پیشرفت، انسانیت و رفاه و خوشبختی در هر جامعه ای است. از نظر ما حداقل مزد مصوب در شورایعالی کار تحقیر معیشتی میلیونها خانواده کارگری بود، این مصوبه باید فورا ملغی شود، تورم و گرانی باید متوقف گردد و حداقل مزد کارگران باید بر اساس اجرای بی کم و کاست ماده ٤١ قانون کار تعیین شود. ٢- آزادی بی قید و شرط برپایی تشكل های مستقل کارگری، اعتصاب، تجمع، راهپیمائی، آزادی احزاب و آزادی بیان و مطبوعات باید به عنوان حقوق خدشه ناپذیر كارگران و عموم توده ها مردم ایران به رسمیت شناخته شوند ٣- ما با محكوم كردن تداوم سیاست بازداشت و اعمال فشار بر کارگران معترض، خواهان لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران دربند و دیگر جنبش های اجتماعی از زندان و توقف فوری پیگردهای قضایی بر علیه آنان هستیم ٤- کلیه لوایح اصلاحی دولت بر قوانین کار و تامین اجتماعی باید به کنار گذاشته شود و هر گونه تغییری در این قوانین باید با دخالت مستقیم و بلاواسطه نمایندگان منتخب مجامع عمومی کارگران صورت بگیرد ٥- ما خواهان محو قراردادهای موقت و سفید امضاء، اجرای فوری بیمه تمامی کارگران ساختمانی، بر چیده شدن شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی، تامین امنیت شغلی کارگران و رعایت بالاترین استاندارد های بهداشت و ایمنی در محیطهای کار و زندگی هستیم ٦- دستمزدهای معوقه كارگران باید فورا و بی هیچ عذر و بهانه ای پرداخت شود و عدم پرداخت آن بایستی به مثابه یك جرم قابل تعقیب قضائی تلقی گردد و خسارت ناشی از آن به كارگران پرداخت شود ٧- اخراج و بیكار سازی كارگران به هر بهانه ای باید متوقف گردد و تمامی كسانی كه بیكار شده و یا به سن اشتغال رسیده اند باید تا زمان اشتغال به كار از بیمه بیكاری متناسب با یك زندگی انسانی برخوردار شوند. ما بیمه های تامین اجتماعی را حق مسلم تمامی آحاد مردم ایران میدانیم و خواهان اداره این نهاد بدست نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران در سراسر کشور هستیم ٨- ما خواهان لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و تضمین برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی شئونات زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی هستیم ٩- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از یك زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره مندی حداکثری آنان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی هستیم ١٠- کار کودکان باید بر بیافتد و تمامی کودکان باید جدا از موقعیت اقتصادی و اجتماعی خانوادگی شان، نوع جنسیت و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی از تامین اجتماعی گسترده و امكانات آموزشی رفاهی و بهداشتی یكسان و رایگان برخوردار شوند ١١- ما با حمایت قاطعانه از مبارزات و اعتراضات مردمی در تمامی نقاط جهان، سرکوب این اعتراضات و بند و بست دولتها از بالای سر مردم، تحریمهای اقتصادی و ایجاد فضای جنگی از سوی هر نیرو و دولتی را بویژه در منطقه بحران زده خاورمیانه قویا محکوم میکنیم ١٢- کارگران مهاجر در ایران از ابتدائی ترین حقوق انسانی خود محروم هستند. ما با محكوم كردن هر گونه ستم وتبعیض نسبت به کارگران مهاجر، خواهان برخورداری آنان از حقوق برابر شهروندی با مردم ایران هستیم ١٣- ما از اعتراضات کارگری در کشورهای اروپایی و سایر نقاط جهان قویا حمایت میکنیم، خود را متحد آنان میدانیم و بیش از هر زمان دیگری بر همبستگی بین المللی كارگران تاكید می كنیم ١٤- اول ماه مه باید تعطیل رسمی اعلام گردد و در تقویم رسمی كشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز ملغی گردد. زنده باد همبستگی سراسری کارگران ایران – زنده باد همبستگی بین المللی طبقه کارگر اتحادیه آزاد کارگران ایران – اول مه ٢٠١٣- ١٣ اردیبهشت ١٣٩٢»
.
