مبارزان کمونیست
علی شهامتی: دانشگاه الزهرا فکر می کند با شکایت از من می تواند زمین های مردم را تصاحب کند/ اسناد + فایل صوتی
علی شهامتی، از اهالی قدیمی ده ونک تهران به دلیل اطلاع‌رسانی در رابطه با تصاحب زمین‌های محل سکونت اهالی این منطقه از سوی دانشگاه الزهرا و همچنین اطلاع‌رسانی در خصوص تخریب شبانه پنج باب منزل اهالی ده ونک، طی حکمی غیابی از سوی دستگاه قضایی به احکام زندان محکوم‌شده است. همچنین پرونده‌ای دیگر نیز در دادگاه (جرائم رایانه‌ای و فن‌آوری اطلاعات) برای وی در خصوص اطلاع‌رسانی اخبار مربوط به این منطقه تشکیل‌شده است.
بر اساس گفتگوی آقای شهامتی با کمپین دفاع از زندانیان سیاسی ومدنی و بر اساس مدارک و مستندات ارائه شده، شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه سه تهران به ریاست شهرام خسروی، با شکایت، آزیتا مطیعیان، وکیل دانشگاه الزهرا اتهامات «تشویش اذهان عمومی»، «اخلال در نظم عمومی و افترا» و «تشکیل کمپین به‌قصد مقابله با نظام» را به علی شهامتی تفهیم و ایشان طی حکمی غیابی از سوی دادگاه قدوسی به دو سال زندان محکوم‌شده است.
در تاریخ ۲۷ مرداد ۹۷، حدود چند صد مأمور با همکاری یگان ویژه با چندین دستگاه لودر و بلدوزر پنج عدد از خانه‌های اهالی ده ونک را به صورت بسیار منزجر کننده و شبانه تخریب کرده و پس از بازتاب این موضوع در رسانه‌ای و شبکه های اجتماعی و همچنین با فشار نهادهای مدنی و اهالی محل، موضوع تخریب منازل متوقف می‌شود.
آقای شهامتی به کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی می‌گوید: «به دلیل کمپینی و اطلاع رسانی که در خصوص تصاحب و تخریب خانه‌ها در شبکه‌های اجتماعی ایجاد شده است به پلیس فتا احضار و پس‌ازآن طی ابلاغیه‌ای توسط شعبه دوم دادسرای ناحیه ۳۱(جرائم رایانه‌ای و فن‌آوری اطلاعات) نیز به من ابلاغ‌شده است، در واقع دانشگاه الزهرا فکر می کند با شکایت از من می تواند زمین های مردم را تصاحب کند.»
بر اساس این گزارش، در تاریخ ۹ آبان ماه ۹۷، سه مأمور مسلح لباس شخصی به همراه یک دستگاه اتومبیل پژوه ۲۰۶ با حضور در درب منزل این شهروند و بدون در دست داشتن حکم قضایی اقدام به بازداشت وی می‌کنند که با دخالت خانواده و اهالی محل و همچنین حضور به‌موقع مأموران نیروی انتظامی، مأموران امنیتی از این اقدام باز می‌مانند.
آقای شهامتی در رابطه با تاریخچه حضور اهالی ده ونک به کمپین می‌گوید: «در سال ۱۳۱۶، ده ونک در واقع روستا و زمین های کشاورزی بوده و در حومه تهران قرار داشت. این زمین‌های متعلق به مستوفی‌الممالک بوده و در آن زمان از رضاشاه می‌خواهد که این منطقه را آباد کند و در آن زمان رضا پهلوی به دلیل این که با آلمان‌ها متحد بوده کارخانه شماره پنج که لوازم تسلیحاتی تولید می‌کرد را احداث می‌کند. سال ۱۳۲۱، کارخانه تغییر کاربری داد و زیر نظر آموزش و پروش آن زمان به تولید لوازم اداری و مدرسه مبادرت می‌کند و در واقع این منطقه به دلیل احداث این کارخانه و محل سکونت کارکنان آن معروف است به محله کارخانه.»
به گفته اهالی ده ونک، بسیاری از کارکنان کارخانه، قبل از انقلاب ۵۷ بازنشسته می‌شوند و حکومت قبلی دستوراتی مبنی بر اهدای سند به نام اهالی محل که در آن منطقه سکونت داشتند را می‌دهد.
آقای شهامتی به کمپین می گوید: «بعد از انقلاب ۵۷ و بر اساس مدارک و مکاتبات انجام‌گرفته از سوی مسئولان دولت، گفته‌شده بود که به زمین‌های افراد این منطقه سند داده شود، چون اسنادی مبنی بر پرداخت پول زمین‌ها و همچنین هزینه ساخت در دست اهالی منطقه وجود دارد. به‌طور مثال، پدر من برای خرید زمین، متری ۲۱۰ تومان هزینه کرده و ۴۸ هزار تومان هم هزینه ساخت خانه را پرداخت کرده که اسناد آن موجود است.»
این شهروند در خصوص تصاحب این زمین‌های به کمپین می‌گوید: «سال ۱۳۸۱ زهرا رهنورد، ریاست وقت دانشگاه الزهرا از آقای خاتمی، کارخانه شماره پنج که به آموزشگاه عالی راه‌آهن تغییر نام پیداکرده بود را برای ایجاد و گسترش فضای آموزشی تقاضا می‌کند، آقای عارف، زمانی که کارخانه شماره پنج را در اختیار خانم رهنورد قرار می‌دهد، ریاست دانشگاه متوجه می‌شوند که خانه‌های سازمانی در مجاورت با این کارخانه در یک پلاک ثبتی قرار دارد و از آن زمان دانشگاه اقدام به تصرف اموال اهالی این منطقه می‌کند.»
👈ادامه گزارش:
—
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
