مبارزان کمونیست
دوّمین اطلاعیه فدراسیون آنارشیست سانتیاگو در باره‌ی اوضاع شیلی
در پی انفجار اجتماعی در شیلی، فدراسیون آنارشیست سانتیاگو اعلام می‌کند:
1 – شکاف‌هایی که نئولیبرالیسم ایجاد کرده است هر دم گسترده‌تر می‌شوند. دولت غافلگیر و اعتراضات در سراسر شیلی جاری شده است.(*) آنها نه فقط در سانتیاگو که در خیابان‌های سراسر کشور سازماندهی می‌شوند.
عزم طبقاتی ما در این رویداد تاریخی، علیرغم موانع، روزبه‌روز محکم‌تر و تعدادمان بیش‌تر می‌شود. مردم به ممنوعیت تردد وقعی نمی‌گذارند و به مبارزات شکوهمند خود ادامه می‌دهند.
2 –سرکوب وحشیانه پاسخ تاکنونی دولت بوده است. ده هزار نظامی برای اعمال تروریسم دولتی در محله‌ها و خیابان‌ها جولان می‌دهند. تانک‌ها و هلیکوپترهای جنگی برای ترساندن مردم به حرکت درآمده‌اند.
بسیج گسترده پلیس و ارتش تاکنون منجر به دستگیری 1700، جراحت 250 و مرگ 15 نفر شده است. دولت مسئولیت سرکوب را با ممنوعیت انتشار نام این افراد رد می‌کند. ده‌ها نفر ناپدید شده‌اند، عده‌ای شکنجه و به برخی تجاوز شده است. مسلم است که دولت و مزدورانش مسئول این سرکوب‌ها هستند.
3 – ما به مردم معترض هشدار می‌دهیم که فریب دولت و رسانه‌های بورژوای در خدمتش را نخورند، زیرا آنها می‌گویند که نخست باید از هرج و مرج کنونی جلوگیری کرد و سپس یک «قرارداد اجتماعی» نوشت.
رسانه‌های بورژوایی ساعت‌ها تصاویر دست‌چین شده و مصاحبه باب دندان دولت نشان می‌دهند تا القا کنند که در شیلی یک فاجعه طبیعی رخ داده است. آنها دولت را به داشتن «روحیه ملی» دعوت می‌کنند. این فاجعه طبیعی نیست، بلکه فاجعه‌ای‌ست که سرمایه‌داری و پدرسالاری به وجود آورده‌اند.
ما همچنین یادآوری می‌کنیم که نباید به فراخوان‌هایی که خواستار تظاهرات با لباس تیم ملی فوتبال شده‌اند، توجه کرد. چند سال پیش راست افراطی برزیل از همین روش بهره برد تا با تحریک روحیات ملی‌گرایانه سوار موج نارضایتی‌های گسترده اجتماعی شود و از آن برای پرتاب خود به قدرت سوءاستفاده کند. نباید فاشیسم را تقویت کرد.
4 – ما فرصت‌طلبی احزاب سیاسی‌ای را که مدعی نمایندگی مبارزات مردم هستند، طرد می‌کنیم. آنها همچون انگل‌هایی هستند که می‌خواهند از خون بر زمین ریخته شده‌ی فرودستان بهره ببرند تا برای نگهبانی از منافع پَست خود به قدرت برسند. این در حالی‌ست که این احزاب می‌بینند در محله‌ها و مجمع‌های عمومی که تشکیل می‌شوند جایی ندارند. آنها می‌دانند که در جهان نویی که در حال تولد است فضایی برایشان نیست. هر آن چه این احزاب می‌خواهند در حال ریخته شدن به زباله‌دان تاریخ است.
5 – ما به ادامه اعتراضات و مبارزات در همه خیابان‌ها و مناطق فراخوان می‌دهیم. اکنون بیش از همیشه ضرورت دارد که مجامع عمومی در همه مناطق تشکیل شوند تا درباره خودمدیریتی گفت‌وگو شود. این مجامع با دیدگاهی طبقاتی، اکولوژیست و ضدپدرسالاری خودسازماندهی فرودستان را در دستور کار خود می‌گذارند تا راه‌حل‌هایی برای مسائل عاجل و بلندمدت جست‌وجو شوند. ما باید جوامع سازماندهی‌شده را در هر گوشه تشکیل دهیم و کنترل تمام مناطق را به دست بگیریم تا بتوانیم به سوی رهایی کامل گام برداریم. این رهایی با گرایش به سوی مفرهایی همچون تشکیل مجلس مؤسسان یا راه‌کارهایی این چنینی که دمکراسی بورژوایی را تقویت می‌کنند، ممکن نیست.
6 – نکته مهم دیگر لحظه کنونی این است که همه بخش‌های جامعه که درگیر مبارزه هستند و نماینده بخش‌های مختلفش، یک پلاتفرم هماهنگ‌شده مطالبات را تشکیل دهند که بازتاب‌دهنده مسائل باشد. پایان نظم موجود ساده نیست، اما یک رشته مطالبه باید فوراً مطرح شوند: باید بر قانون آب و AFP (صندوق بازنشستگی خصوصی – توضیح مترجم) پایان داد؛ ساعات کار کاهش یابند؛ حمل و نقل عمومی اجتماعی شود؛ حقوق حداقل افزایش پیدا کند؛ پیمان‌کاری برچیده شود؛ حق مسکن مناسب برای همه رسمیت پذیرد؛ سقط جنین قانونی شود و زنان به تمام مراقبت‌های پزشکی دسترسی داشته باشند؛ تمام قروض تحصیلی ملغا شوند؛ بهای آب و برق و گاز کم شود؛ پروژه‌های حفاری متوقف شوند؛ تمام لوایحی که بورژوازی برای بسط نئولیبرالیسم در دستور کار دارد باید فوراً متوقف شوند (قانون TPP – 11، قانون اینتگراسیون اجتماعی، قانون یخچال‌ها [جنوب شیلی به قطب متصل است.]، قانون کنترل شناسایی جوانان، قانون بازنشستگی‌ها، قانون مالیات و عوارض بر جاده آب، لغو قانون «کلاس‌های درس امن»، قانون ضدتروریسم، قانون جوانان کارگر، قانون مهاجران، قانون ذخایر مس و قانون کار.)
ما در پایان خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی، برداشتن وضعیت اضطراری، خروج نظامیان و مأموران پلیس از خیابان‌ها، خاتمه خشونت‌های سیاسی و تجاوزهای جنسی و توقف اجرای قانون امنیت داخلی دولت هستیم. با یک اعتصاب عمومی و بسیج خیابانی این مطالبات به پیش رانده خواهند شد.
نظامیان، خیابان‌های ما را ترک کنید
اعتصاب عمومی راه‌اندازی کنیم
آنارشیسم را ریشه‌دار کنیم
جوامع سازماندهی‌شده خود را بسازیم
فدراسیون آنارشیست سانتیاگو
23 اکتبر 2019
برگردان به فارسی از نادر تیف
3 نوامبر 2019
*اعتراضات با افزایش بهای بلیت مترو آغاز شد. هر چند فقط دو شهر سانتیاگو و بالپارایسو مترو دارند، اما به سرعت به سراسر شیلی، که از شمال تا جنوبش 4300 کیلومتر مسافت دارد، سرایت کرد. (توضیح مترجم)
