حماسه در روژآوای خونین
خورشید در اینجا در خون و حماسه سرفرود می آورد. نمی توانم واژه ها را غیرغمبار و نا محزون برگزینم. در اینجا رنج و خون بر خاک سرخ جاری است و توده های مردم، کارگران و زحمتکشان و رزمندگان سلحشورخلق هایی با شرف با شهامت و با عزت نفس، به خاک و خون کشانیده می شوند،غریبانه و تنها. حماسه آفرینی این مردمان رنج و کار و نبرد، همیشه جاودان جاریست.
دوشنبه چهاردهم اکتبر، 7 شبانه روزمقاومت جانانه و باشکوه در تمام جبهه ها ادامه دارد. در اینجا جویبار خون جاری است و فرات خونین و دجله می جوشند. کوه ها و بلندی ها پوشیده از دما و ابر و دومان آلوده در خشم اند. فاشیسم حاکم بر ترکیه با سازش تمامی کشورها، به هرجنایتی دست می زند. تیرباران اسیران نظامی و غیر نظامی زن و مرد. ارتش ترکیه 13 اکتبر یکشنبه خونین، افزون به 15 تن را تیرباران کرد. گزارشها بیانگرجنایت جنگی حکومت ترکیه و نیروهای داعشی وابسته به ارتش ترکیه می باشند. جنایتکاران حرفه ای، الله اکبر گویان اسیران زن و مرد را دست بسته تیرباران می کند. شبه نظامیان النصر و الشام و دیگر مزدوران زیر نام «ارتش آزاد سوریه» زیر فرماندهی آنکارا دستکم 15 غیر نظامی، از جمله هورین خلف، یک رهبر سیاسی زن کرد و راننده او را در جنوب شهر تل اسپی (تل ابیض) پس از دستگیری تیرباران کردند. خلف ۳۵ ساله به دست گروههای مزدور زیر فرماندهی ترکیه از خودرو بیرون کشانیدند و تیرباران شد. هورین خلف زن آگاه و آزاده، دبیرکل حزب «سوریه آینده» بود و در دیدارها با نمایندگان سازمان ها و گروه های خارجی نقش ارزنده ای داشت. اینک دهها روستا در آتش می سوزند و شهرهای تل اسپی (تل ابیض) و راس العین نیز در آتش و خون مقاومت می کنند.
با کنار کشیدن نیروهای آمریکایی فضا برای حضور روسیه در سراسر سوریه آماده می شود. سوریه و روسیه و حکومت اسلامی ایران شادمان اند، که روژآوا تنها در میان آتش و خون می سوزد. روسیه به رهبری پوتین و همراهان، فصلی تازه در دیپلوماسی سیاسی -نظامی گشوده در پوست نمی گنجد. روسیه تجربه ایران سال 57 را داشت که چگونه دمکرات های حاکم در رهبری آمریکا، شاه را فروختند و خمینی را به جای او نشاندند، مبارک را در قفس افکنده و به اخوان المسلمین تقدیم کردند، صدام را با یک چراغ سبز به اشغال کویت کشانیده و جنگ خلیج و سپس سرنگونی صدام و حلقه دارش را به دست شیعیان به حکومت دست نشانده دادند و همین نمایش جنایت را در لیبی و هرجا که توانستند، پی گرفتند. روسیه اینک در سوریه میدان دار دیپلماسی نظامی- سیاسی است با حکومت ترکیه، با ناتو و نیروهای حکومتی سوری و ایرانی در این جنگ نیابتی تا به همراه ارتش سوریه در منبج و کوبانی و برخی مناطق دیگر به بهانه میانجی و ایجاد «امنیت» حضور نظامی یابند، پوتین به عربستان می رود و می گوید در منطقه با هیچکس علیه هیچکس دیگر نیستیم. پوتین از«همه طرفها درگیری میخواهد با خویشتنداری و دقت بسیار عمل کنند و تمامی کشورها باید به حاکمیت ارضی سوریه احترام بگذارند.» تحویل موشک 400 به ترکیه از سوی روسیه، و سلاح های سنگین دیگر برای همین «دقت عمل بسیار» پیش بینی شده است تا با «احترام» شلیک شوند. روسیه اینک در سراسر سوریه ای که در زمان حکومت پدر، تنها بندر طرطیس را به روسیه واگذارده بود، حاکمیت می یابد.
«شورای امنیت» سرمایه جهانی در«سازمان ملل» از ترکیه خواسته بود که دشمنی در کشور همسایه را متوقف کند که تصویب نشد. روسیه پیشنویس این بیانیه را نپذیرفت و آنرا همخوان با منافع روسیه ندانست.
پوتین به عربستان رفت تا درباره پیشرفتهای نظامی خویش و ترکیه در سوریه بگوید و برای سرمایهگذاری انرژی به گفتوگو بپردازد. کپی همان نیروگاه های هسته ای ایران به کشوری که روی دریای نفت و گاز است اینک پیرامون سر عربستان به چرخش در آمده است. رجب طیب اردوغان از آماده شدن برایر اشغال شهر منبج از کانتون کوبانی خبر داد و موضع روسیه در رابطه با به آتش و خون نشانیدن روژآوا را مثبت خواند
اردوغانی که نامش را باید با خمینی و هیتلر هم ردیف دانست، توافق و برنامه ریزی با روسیه برای اشغال کوبانی و منبج را اینگونه اعتراف کرد:«هماکنون با توجه به رویکرد مثبت روسیه، مشکلی در کوبانی بهوجود نخواهد آمد»!
روادید رهبران آمربکا برای حمله ارتش ناتو، با عملیات «چشمه صلح» ارتش ترکیه به روژآوا روز چهارشنبه ۱۷ مهر / ۹ اکتبر آغاز شد، مدعی اشغال تنها«۳۲ کیلومتری» در درازای بیش از 800 کیلومتر است. با این هدف گیری، روستاها، و چندین شهر روژآوا اشغال می شوند و و بقیه را به سوریه وعده داده شده است تا این سه میلیون «تروریست» را به جای خود بنشانند و هیچ الگویی همانند روژآو دیگر پدیدار نیاید. چه بیهوده می پندارند به همانگونه که هیتلر و موسولینی، هرچند جهان به سوی فاشیسم می رود اما بازیگران عرصه تاریخ تنها نیروهای میرنده تاریخ نیستند، تاریخ را نیروی انقلاب، لوکومتیو تاریخ، طبقه کارگر آگاه و سازمانیافته و مسلح می سازد. روژآو تنها نماد یک جنبش انقلابی شوراگرایانه تهی دستان و زحمتکشانی است که در یک بزنگاه تاریخی مجال شکفتن یافت و جوانه زد و اینک از هستی خود دفاع می کند و اراده ایستادگی دارد و به بردگی و فرمانبرداری تن نمی سپارد.
حکومت ترکیه با سازش سرمایه جهانی و امپریالیستها، برای جدایی دو بخش شمال و غرب روژآوا بین قامشلو و حسکه از سویی و در سوی دیگر، کوبانی و عفرین و منبج دندان تیز کرده است.حکومت ترکیه تمامی مردمان روژآوای افزون بر سه میلون زحمتکش را «تروریست» میخواند. اینجا ویتنام خواهد شد، هر وجبی از این سرزمین مقاومت، گورگاه متجاوزین خواهد شد. همسازی و برنامه ریزی و توافق سرمایه جهانی و دیپلماسی جنایتکارانه آنها را از اعتراف های سران آمریکا و ترکیه و ناتو و سازمان «ملل» و به ویژه از زبان ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو گویای بسیاری چیزهاست: دبیرکل ناتو می در روز آغاز حمله ارتش ترکیه به روژآوا گفت «آنکارا قبل از آغاز این عملیات ناتو را در جریان قرار داده بود.» وی می گوید «از ترکیه خواسته در عملیات نظامی به شمال سوریه خویشتنداری پیشه کند و هر اقدام نظامی را در تناسب با اهداف عملیات انجام دهد و منطقه را بیش از این بیثبات نکند.»
رهبری خودمختار شمال و شرق سوریه (روژاوا) در بیانیهای اعلام کرده است که «ارتش سوریه در بخش های مرزی با ترکیه مستفر می شود.» در این بیانیه آمده که «ارتش سوریه برای پشتیبانی از نیروهای سوریه دموکراتیک، با تهاجم ارتش ترکیه و نیروهای وابسته مقابله میکند و برای آزادسازی مناطق اشغالشده .. و از جمله عفرین که در اشغال ارتش ترکیه هستند نیز آزاد شوند.» پافشاری برآن است که این یک توافق نظامی است و به هیچ روی سیاسی نخواهد بود. فرمانده، عصمت شیخ حسن، از مقامهای نظامی کوبانی گفت که ارتش روسیه و دولت سوریه تا یکشنبه شب (13 اکتبر) وارد کوبانی و منبج میشوند تا به حفظ امنیت این شهرها علیه تهاجم ترکیه کمک کنند.» آیا این گزینه از افعی به مارغاشیه چناه بردن است؟ آیا در برابر یک تهاجم نسل کشی ارتش ترکیه و داعشیان همراه و نبود هیچ نیروی مستقل و انقلابی و پیشرو و نبود یک پشتوانه انقلابی جهانی باید دست به خودکشی زد؟! این پرسش ها، معادله هایی اند که پاسخ به آن را باید در این شرایط به نیروهای مردمی و در حال مقاومت و مردمان زیر ستم تاریخی و تازه به تجربه رهایی آغازیده واسپرد. باشد که گاهی مانند این شرایط، سازشی تاکتیکی اگر اصول زیرپا گذارده نشود برای جلوگیری از فرات خون و نابودی جنبش و اشغال تمامی روژآوا که هم شجاعت می طلبد و درایت انقلابی راهی برگزید بی آنکه اصول انقلابی زیرپا گذارده شود.
عصمت شیخ حسن که رهبری دفاع دستگاه اداری روژآوا است، می افزواید: «ما هر کاری توانستیم کردیم، از غرب و اتحادیه عرب درخواست کردیم اما هیچ کس برای کمک به ما نیامد. پس هیچکس جز خودمان را برای دفاع (از کوبانی) نداریم. جوانان کرد باید بیایند و از خانههایشان دفاع کنند و مردم نباید خانههایشان را ترک کنند ــ این سرزمین ما است. به نظر میرسد این سرنوشت کردهاست که هر بار وارد این فرایند شوند.»
شرایط بسیار پیچیده و دشوار و است. با توجه به شرایط جنگی و بمباران ها، چند زندانی داعشی در قامشلو امکان فرار یافتند. در این شرایط، کنترل بیش از صدهزار تن از خانواده های داعشی در کمپ ها بسیار دشوار شده است. سخنگوی نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) اعلام کرد که نیروهای روژآوا دیگر نمیتوانند مسئولیت نگهداری از هزاران داعشی و حامیان آنها را بپذیرند.» از آنجا که در روژآوا و نیروهای رزمنده خلق، اعدام ممنوع اعلام شده، و با داعشیان و جنایتکاران جنگی به شیوه انسانی رفتار می شود، جانیان مجال می یابند تا دست به تعرض بزنند و بگریزند. انفجار روز 11 اکتبر در قامشلو را داعش پذیرفت. سخنگوی نیروهای سوریه دمکراتیک زندانها و اردوگاههای نگهداری از نیروهای دولت اسلامی موسوم به داعش را به بمبی ساعتی تشبیه کرد که به شمارش افتاده است. و می افزاید: «زندانهای ما ۱۲ هزار نفر از گروههای داعشی را در خود دارد، و اردوگاهها میزبان بیش از ۹۰ هزار نفر از خانوادههای آنهاست …این بمب هر زمانی ممکن است منفجر شود و دیگر نمیتوانند مسئولیت جلوگیری از آن را بپذیرند.»
رفیقیدر پیامی از استکهلم مرا شرمنده کرده است، به پاس رفاقت سالهای سال، و زیبایی کِلکِ واژه بارش، که همیشه الگو بوده و همزبان با رفیقی همراه، امید که به خودخواهی نباشد تا بخشی از پیامش را بیاورم:
« …بی اختیار یاد تپه های “پرلاشز” بیرون پاریس افتادم و آن کشتار و سرکوب آزادگان آنهم توسط ارتش بیگانه بیسمارک و ناپلئون دو دشمن دیرنه و درجنگ که در برابر کموناردها و کمون دست به دست هم دادند مانند ترکیه و روسیه و سوریه، از نظرم گذشت. آری رفیق امروز همه کرد و روژآوایی هستیم و درود بر شرافت و شجاعت تو که چنین بی صدا و هیاهو در هر نقطه از این جبهه ها به درمان زخمی ها می شتابی و شاهد این همه رنج طاقت فرسای این خلق شریف هستی اما درود بر تو رضای صدیق که از نزدیک شاهد آن همه مقاومت و شجاعت و شهامت این خلق هستی و درچهره هر آزاده زن و آزاد مرد در روژآوا صبر و صلابت را شاهدی که چگونه در برابر چشمانت بی صدا خون می سپارند و جان می سپارند.
رفیق بازهم از آن جبهه نابرابر در منطقه که دیگر خاورمیانه نیست که خاور خون است بنویس و بفرست تا بخوانیم و از دور شاهد حماسه این خلق بزرگ باشیم…»
و ما که شاهد این جنایت تاریخی هستیم؛ خاموشی گزیدنمان، همراهی با جنایتکاران تاریخ است. در اینجا یک نسل کشی در جریان است. فاشیست ها با برخورداری از نیروهای زیرفرماندهی خود، داعشیانی که این نام «ارتش آزاد سوریه» برآنها نهاده، فرمان می دهند تا به شیوه داعش جنایت کنند. باید به هر وسیله از این جنبش مردمی و آزاده پشتبانی کرد به هرگونه. باید حکومت فاشیست ترکیه را به هرگونه از این جنایت پشیمان کرد.
عباس منصوران
روژآوا 14 اکتبر