مبارزان کمونیست
اعدام قتل عمد دولتی است!
زنده باد دفاع از حق حیات
مریم افراسیاب پور
در چند روز گذشته تحرک و تلاش وسیعی در جریان بود که از یک قتل جدید جلوگیری شود. قرار بود “عدالت” را با ریختن خون اجرا کنند، اما هزاران نفر، و بنا به خبر سایتهای شهر سنندج پنجهزار نفر، از شهرهای مختلف در سنندج جمع شدند تا بگویند ما اعدام و جنایت نمی خواهیم. خون را با خون نمی توان شست و این بساط دوره قرون وسطی را بردارید.
مردم آزادیخواه شهرهای کردستان، فعالینی که از سایر شهرهای ایران دراین حرکت ۴۸ ساعته برای نجات جان رزگار زندی فعالیت کردید، شما مایه افتخار هر جامعه متمدنی هستید. شما فعالین در شهرهای کردستان و بیشتر شهرهای کشور، سالهاست که علیه نظام جمهوری اسلامی و قانون اعدام ایستادگی میکنید و می‌گوئید “نه به اعدام”، “اعدام قتل عمد دولتی است”، “با اعدام هیچ عدالتی اجرا نمی شود”، “با اعدام هیچ عزیزی به زندگی برنمیگردد”…
در بسیاری موارد فعالیتهای شما و حمایت پرشور مردم آزادیخواه نتیجه بخش بوده و در مواردی به نتیجه مطلوب نرسیده است. شما میدانید که رژیم به خانواده های مقتولین فشار می آورد که عامل و ابزار سیاست اعدام شوند تا هم ارعاب ایجاد کند و هم مسئولیت را بدوش خود نگیرد. امروز صبح بعد از شادی اولیه که “اعدام اجرا نمیشود”، که حاصل ترفند و دروغ رژیم برای پراکنده کردن جمعیت بود، و اعدام رزگار زندی، نوعی روحیه ایجاد شد که “رژیم به مردم نارو زد”. این یک جنگ و کشمکش بود، رژیم اسلامی “نارو” نزد، بلکه ترسید، موقتا عقب رفت، این تاکتیک آنها بود و سپس دست به جنایت جدیدی زد و رزگار را اعدام کرد. آزادیخواهان در هر جدالی همیشه پیروز نمیشوند خیلی اوقات شکست میخورند و عقب نشینی هم میکنند.
آنچه مهم است قدرت شماست، امر شماست، صدای آزادیخواهی و مخالفت تان با اعدام و قتل عمد است، اینها رژیم را بوحشت انداخته و گرنه هیچ جنبش ضد اعدامی نتوانسته درصد بسیار کمی از اعدامها را منتفی کند. مهم اینست که رژیم از قدرت میدانی شما ترسید و متوسل به دروغ و عقب نشینی تاکتیکی شد. پس به قدرت خود و به حرکت درست و انسانی که سازمان دادید؛ بنازید و با افتخار از آن دفاع کنید. شما مبشران آوردن فرهنگی جدید در جامعه هستید. هرچند اعدام رزگار و سایر عزیزانی که در طول عمر ننگین جمهوری اسلامی جانشان را از دست دادند بسیار سنگین است، ولی همزمان باید در مقابل این رژیم درنده و ضد انسانی ایستادگی کرد. ایستادگی و مقاومت شما پیروز میشود و چوبه های دار را به موزه می سپارد. اینرا مطمئن باشید.
من همراه با شما درغم سنگین خانواده رزگار خود را شریک میدانم و به خانواده و بستگان آنها، مردم مبارز شهر سنندج و شهرهای دیگر که امروز به سنندج آمدند، تسلیت میگویم و به همه شما درود میفرستم. *
