مبارزان کمونیست
اخبار کارگری
نسان نودینیان
داوود رفاهی
ویژه روز جهانی كارگر
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر
زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
٧ اردیبهشت: با خواست تجدید نظر فوری در حداقل مزد و در اعتراض به گرانی، مراسم اول ماه مه را بر پا خواهیم داشت اول ماه مه روز جهانی کارگر در راه است. این روز یک روز بسیار مهم و سرنوشت ساز برای ما کارگران است. این روز، روز به خیابان آمدن و اعتراض کارگران در سرتاسر جهان به بی عدالتی و نابرابری است. ما نیز در ایران، باید و حق داریم همچون کارگران سرتاسر جهان در این روز به خیابانها بیائیم و نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شویم. نمیشود که هر روزه هم هزینه های زندگی چندین برابر شود و هم با تعیین حداقل مزدی معادل سه چهار برابر زیر خط فقر، گرسنگی بیش از پیشی را بر ما تحمیل کنند و هم سکوت و خاموشی را. ما این سکوت را درسال گذشته با طوماری سی هزار نفری و بر پایی تجمعاتی اعتراضی در هم شکستیم و…امسال ما کارگران ایران در شرایطی به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر میرویم که در آخرین روزهای سال گذشته و در حالیکه سبد هزینه یک خانوار چهار نفره یک میلیون و هشتصد هزار تومان اعلام شده بود شورایعالی کار دولت جمهوری اسلامی با تصویب حداقل مزد ٤٨٧ هزار تومانی نشان داد که نه تنها انسان بودن و حق ما کارگران برای برخورداری از یک زندگی انسانی برایشان هیچ معنایی ندارد بلکه در صدد آن هستند تا بی رحمانه تر از هر زمانی کل هزینه های بن بست اقتصادی موجود را که خود مسبب آن بوده اند بر دوش ما کارگران سر ریز کنند و با چپاول بیش از پیش سفره های خالی میلیونها خانواده کارگری، اقتصاد بحران زده موجود را در راستای تامین منافع اقلیتی ناچیز سر پا نگاه دارند. از سال گذشته به این سو، ماه و فصلی در این مملکت نبوده است که هزینه های زندگی به چندین برابر افزایش پیدا نکرده باشد، با اینحال هنوز چند صباحی از آغاز سال جدید نگذشته است که بار دیگر قیمت گوشت و برخی دیگر از اقلام غذایی سر به فلک کشید و از هم اکنون طرح مربوط به افزایش قیمت نان و حاملهای انرژی و حذف ارز مرجع برای کالاهای وارداتی سرآغاز دیگری از چندین برابر شدن هزینه های زندگی را در طول هفته ها و ماههای آینده کلید زد. دولت همیشه و در هر حالی بهای هر کالایی را که اختیار قیمت گذاری آن بدست اش بوده است افزایش داده است و به تبع آن بخش خصوصی و صاحبان سرمایه نیز قیمت کالاها و خدمات تولیدی شان را بالا برده اند. اما زمانی که نوبت به زندگی و بقا ما کارگران در این مملکت رسیده است دولت نه تنها هیچ مسئولیتی برای تامین معاش میلیونها خانواده کارگری برای خود قائل نشده است بلکه با هر آنچه که در ید قدرتش بوده، تلاش نموده است تا هزینه های بحران اقتصادی موجود را از گرده ما کارگران بیرون کشد، بطوریکه دولت خود راسا با اخذ ارزش افزوده شش درصدی از هر آن چیزی که با حداقل مزد کنونی بر سر سفره های خالی کارگران قرار میگیرد هر روزه مشغول چپاول و غارت از این حداقل مزد ناچیز و خفت بار ما کارگران است. اینان خود بیش از همه ما کارگران و مردم ایران میدانند که حداقل مزد ٤٨٧ هزار تومانی معادل اجاره بهای آلونکی در فقیر نشین ترین محلات مراکز استانها در سراسر کشور نیز نیست اما با عوامفریبانه ترین اشکالی، قانونی را که خود وضع کرده اند و می باید بر اساس آن حداقل مزد کارگران را تعیین کنند زیر پا میگذارند و آنجا نیز که ما کارگران دست به اعتراض میزنیم و همچون کارگران سرتاسر جهان در صدد بر پایی تجمعات خیابانی در اعتراض به وضعیت مصیبت بارمان بر می آئیم، قانون و هزار و یک مصلحت دیگر را پیش میکشند تا ما کارگران به هر درجه از فقر و گرسنگی که منافع شان ایجاب میکند تن در دهیم. اما برای ما کارگران هیچ مصلحتی بالاتر از تامین معیشت مان که عین شرافت مان است وجود ندارد. ما در سال گذشته با جمع آوری طوماری اعتراضی در سطحی سراسری نشان دادیم که میتوانیم دست در دست هم نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شویم. نشان دادیم که دیگر تحمل وضعیت موجود را نداریم، نشان دادیم کاسه صبرمان لبریز شده است و دیگر حاضر نیستیم بیش از آنچه که تاکنون تن به فقر و فلاکت سپرده ایم نظاره گر تباهی زندگی خود و خانواده هایمان شویم. بدون ذره ای تردید شرایط حاضر یکی از مصیبت بارترین شرایطی است که ما کارگران ایران بطور بی سابقه ای در طی سی سال گذشته با آن مواجه بوده ایم. شیرازه های هیچ جامعه ای در هیچ جای دنیا بر روی پایه ای که امروزه ما کارگران و مردم ایران به لحاظ معیشتی بر روی آن قرار گرفته ایم قابل دوام نیست، اینرا باید دولت و دست اندرکاران حکومتی بدانند و نیز بدانند که دیگر ذره ای تحمل برای ما کارگران جهت تداوم وضعیت مشقت بار کنونی باقی نمانده است. کارگران و همکاران در سراسر کشور! اینک اول ماه مه روز جهانی کارگر در راه است. این روز یک روز بسیار مهم و سرنوشت ساز برای ما کارگران است. این روز، روز به خیابان آمدن و اعتراض کارگران در سرتاسر جهان به بی عدالتی و نابرابری است. ما نیز در ایران، باید و حق داریم همچون کارگران سرتاسر جهان در این روز به خیابانها بیائیم و نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شویم. نمیشود که هر روزه هم هزینه های زندگی چندین برابر شود و هم با تعیین حداقل مزدی معادل سه چهار برابر زیر خط فقر، گرسنگی بیش از پیشی را بر ما تحمیل کنند و هم سکوت و خاموشی را. ما این سکوت را درسال گذشته با طوماری سی هزار نفری و بر پایی تجمعاتی اعتراضی در هم شکستیم و به یقین اینک نیز قادریم در دفاع از زندگی و شرافت مان دست به اعتراضات گسترده تری بزنیم. اول ماه مه امسال برای ما کارگران ایران چنین روزی خواهد بود، روز اعتراض به تورم و گرانی و روز اعتراض به حداقل مزد مصوب با خواست تجدید نظر فوری در آن. زنده باد اول ماه مه – زنده باد همبستگی و اتحاد سراسری کارگران ایران اتحادیه آزاد کارگران ایران
***
پیش بسوی برگزاری مراسم روز جهانی کارگر- سندیکای کارگران خبازی های شهر سنندج و حومه – سندیکای کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
یازدهم اردیبهشت مصادف است با اول ماه مه (روز جهانی کارگر)، روزی که کارگران آمریکایی در سال ١٨٨٦ به پا خواستند و خواهان برسمیت شناخته شدن حقوق انسانی خود شدند که متاسفانه آماج تهاجم وحشیانه سرمایه داران و حامیان سرمایه درآمریکا قرار گرفتند. از آن زمان تاکنون کارگران بنا به خصلت طبقاتی خود هر ساله و در سراسر جهان این روز را گرامی می دارند و آن را نماد مبارزات طبقاتی خود قرار می دهند. در این روز کارگران که اکثریت جامعه بشری را تشکیل می دهند، علیه تمامی نابرابری های اجتماعی هم صدا با هم فریاد می زنند و خواهان بر افتادن استثمار انسان از انسان هستند. کارگرانی که برای زنده ماندن چیزی جز فروش نیروی کارشان را در قبال اندک مزدی ندارند، در حالی که تمامی ثروت و سامان این کره خاکی را تولید می کنند در شرایط بس اسفباری بسر می برند. امسال ما کارگران ایران نیز در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که تورم، بیکاری، اخراج سازی های گسترده، دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر و دهها و صدها معضل دیگر زندگی کارگران و خانواده هایشان را به ورطه سراشیبی انداخته است و روز به روز نیز این فشارها افزایش می آبد. کارگران!! همبستگی کارگری، ضرورتی است برخاسته از هستی و موجودیت طبقاتی کارگران، چرا که کارگران در سراسر جهان تحت ستم واحدی قرار دارند، توسط طبقه واحدی استثمار می شوند و اهداف و منافع آنها در سراسر جهان مشترک اند همان گونه که منافع سرمایه داری در سراسر جهان در هم تنیده شده و سرمایه داری جهانی با اینکه فرهنگ ها، زبان ها و ملیت های متفاوت دارند، هیچ گاه منافع مشترک شان را فراموش نمی کنند و خود را یک خانواده بزرگ می دانند و برای استثمار هر چه بیشتر کارگران و پایمالی حقوق آنها و برای اینکه منافع خود را در مقابل هم نبینند سازمان ها و نهادهای تجارت جهانی درست می کنند. به همین خاطر ما کارگران خباز در سنندج و مریوان در راستای همبستگی و اتحاد طبقاتی خود امسال طی بیانیه ای مشترک ضمن تبریک این روز به آحاد مردم زحمتکش؛ نسبت به معیشت اسفبار و غیر انسانی کارگران بطور عام و کارگران خباز بطور اخص معترض بوده و خواهان احقاق مطالبات خود هستیم. ١. برسمیت شناخته شدن روز جهانی کارگر به عنوان روز تعطیل رسمی در ایران و برپایی مراسم های این روز بطور مستقل. ٢. ما کارگران خباز، تعیین حداقل دستمزد ٤٨٧ هزار تومان برای کارگران را توهین به شان کارگران می دانیم و خواهان لغو جلسات سه جانبه برای تعیین حداقل دستمزدها هستیم. ٣. ما کارگران خباز افزایش دستمزدهای خود را بر اساس گران شدن قیمت نان غیر قانونی دانسته و خواستار احتساب دستمزدهای خود بر اساس تورم واقعی در کشور می باشیم. ٤. ما خواهان اجرایی کردن کامل قانون مشاغل سخت و زیان آور، برای کلیه کارگران شاغل در این صنف می باشیم و خواستار آن هستیم تا کارگران خباز از بازنشستگی پیش از موعد بهره مند گردند. ٥. ما خواهان امنیت شغلی کارگران در کارگاههای زیر پنج نفر می باشیم.٦ . ما کارگران خباز لایحه اصلاحیه قانون کار را حمله ای آشکار به معیشت کارگران می دانیم و خواستار عدم اجرای این لایحه هستیم. ٧. ما کارگران خباز تشکل های مستقل کارگری را حق قانونی خود می دانیم و خواستار برسمیت شناخته شدن تشکلات مستقل کارگری از طرف دولت هستیم. ٨. ما کارگران خباز هر گونه اهانت به کرامت انسان علی الخصوص زنان را در جامعه محکوم می کنیم و خواستار احتساب حقوق متساوی برای زن و مرد در جامعه هستیم. ٩. ما ضمن محکوم کردن کار کودکان خواهان برچیده شدن این عمل غیر انسانی در اجتماع هستیم. ١٠. مدیریت درمان تامین اجتماعی استان به وعده خود وفا کند ودرمانگاهی که قرار بود برای ١٣ هزار بیمه شده اصلی شهرستانهای مریوان وسروآباد احداث کند را عملی کند. زنده باد روز همبستگی طبقاتی کارگران اردیبهشت ١٣٩٢ سندیکای کارگران خبازی های شهر سنندج و حومه سندیکای کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
***
بیانیه اتحاد بین المللی به مناسبت اول مه ٢٠١٣
در سالی که گذشت همزمان با تدوام بحران جهانی سرمایه داری، شاهد تعمیق و هر چه گسترده شدن سیاست های ریاضت اقتصادی و حمله به دستاوردهای کارگران در سراسر جهان از جمله در جهان غرب بودیم. در اتحادیه اروپا، سرمایه داری یونان برای پنجمین سال متوالی به رشد منفی خود ادامه داد. در این کشور از اغاز بحران اقتصادی تا کنون میلیون ها نفر از کار بیکار شده اند، نرخ رسمی بیکاری به بیش از ٢٧ درصد رسیده است. یعنی از هر سه نفر واجد کار یک نفر بیکار است. در همان حال کاهش دستمزد کسانی که هنوز بر سر کارند، همچنان ادامه دارد. کاهش شدید خدمات اجتماعی و رفاهی، اکثریت بزرگی از مردم یونان را به آستانه فلاکت رانده است. در اسپانیای بحران زده نیز نرخ رسمی بیکاری به ٢٧ درصد رسیده و تعداد بیکاران از مرز ٦ میلیون نفر گذشته است. طبق آمارهای رسمی در صد بیکاری بین جوانان به بیش از ٥٠ در صد رسیده است. اقتصاد انگلستان برای چندمین سال متوالی با رکود روبرو بوده، و تعداد بیکاران این کشور به دو و نیم میلیون نفر افزایش یافته است. از آغاز بحران در اواخر سال ٢٠٠٧ تاکنون دستمزدهای واقعی در این کشور رسال سیر نزولی داشته است. در حالی که نرخ رسمی تورم از سوی بانک مرکزی ٩ /٢ درصد اعلام شده ، حداقل دستمزد، توسط دولت، تنها یک درصد افزایش یافت. اقتصاد فرانسه این دومین اقتصاد منطقه یورو زمین گیر شده و بیش از ٥/٣ میلیون نفر به بیکاری محکوم شده اند. در یک کلام اقتصاد منقطه پولی یورو و اتحادیه اروپا در رکود دست و پا می زند. در مواجهه با رکود و بحران اقتصادی، طبقات حاکم، تقریبا در همه کشورها، با تداوم و تشدید سیاست ریاضت اقتصادی، یعنی خصوصی سازی، کاهش دستمزدها، بیکارسازیهای گسترده، و حمله به خدمات رفاهی و اجتماعی با همه توان در تلاش اند که بار بحران اقصادی سرمایه داری را بر دوش طبقه کارگر و محروم ترین لایه های اجتماعی قرار دهند. در اروپای شمالی و در اسکاندیناوی بقایای دولت رفاه و همه دستاورد رفاهی که ناشی از دهها سال مبارزه طبقه کارگر بوده، مورد هجوم قرار گرفته و در معرض نابودی است. در مواردی حتی با تصویب قوانین ضدکارگری عملا موانع جدی بر سر راه ایجاد و گسترش تشکلات کارگری قرار داده اند. از جمله میتوان به تصویب قانون ضدکارگری “حق کار” در ایالت میشیگان امریکا اشاره کرد که امکان تعمیم آن به ایالت های دیگر و نیز به کانادا وجود دارد. همه اینها به واقع به معنای اعلام جنگ آشکار طبقاتی از سوی طبقات حاکم علیه طبقه کارگر است. در سال گذشته همچنین شاهد گسترش ابعاد سرکوب علیه کارگران و فعالین کارگری بودیم. یک نمونه به شدت وحشیانه و جنایت کارانه آن را در اگوست سال گذشته در آفریقای جنوبی دیدیم. پلیس تا دندان مسلح آفریقای جنوبی در برنامه ای از پیش تدارک دیده شده به دستور مقامات بالای دولتی، به کارگران اعتصابی معادن پلاتین ماریکانا هجوم برد و به روی کارگران آتش گشود. دهها معدن چی در این کشتار وحشیانه قتل عام شدند. بعد از قتل عام نیز به منظور سرپوش نهادن بر ابعاد جنایت و شکست دادن کارگران اعتصابی، شاهدان این کشتار و فعالین کارگری مورد تهدید و پیگرد قانونی قرار گرفتند. این کشتار وحشیانه نشان داد، که اگر چه رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی برافتاد، اما بدلیل بقاء و حفظ سرمایه داری، کارگران همچنان و به شدت استثمار و سرکوب می شوند و آنگاه نیز که برای رسیدن به حقوق اولیه خود دست به اعتصاب و اعتراض می زنند توسط نیروهای سرکوبگر دولت سرمایه داری به قتل می رسند. قتل عام معدنچیان افریقای جنوبی یک بار دیگر نشان داد در چهارچوب مناسبات استثمارگرانه سرمایه داری، کارگران و مردم محروم جهان به آزادی و برابری واقعی و به زندگی ای که در شان انسان باشد دست نخواهند یافت. اما جنایت سرمایه داری و دولت های حامی این نظام، فقط به سرکوب و کشتار مستقیم کارگران محدود نمی شود. سالی که گذشت باز هم شاهد تداوم کشتار کارگران از بنگلادش و پاکستان تا دیگر نقاط جهان در کوره های آدم سوزی بودیم که نامش را محیط کار گذاشته اند. سرمایه داران به ویژه در حوزه های فوق ارزان نیروی کار با دولت هایی که جان کارگران برایشان کمترین اهمیتی ندارد، در ولع کسب سود بیشتر، با زیر پا گذاشتن حقوق اولیه کارگران، و عدم رعایت حداقل استانداردهای ایمنی محیط کار، موجبات کشتار عمومی کارگران در کارخانه ها و محیط های کار را فراهم می آورند. آمارها نشان میدهد که بطور متوسط هر سال بیش از دو میلیون زن و مرد، جان خود را به دلیل حوادث و بیماری های مرتبط با کار، از دست می دهند. کارگران جهان، بطور متوسط هر سال با بیش از ٢٧٠ میلیون حوادث ناشی از کار روبرو هستند. در هر ١٥ ثانیه یک کارگر در جهان، و یا٦٠٠٠ کارگر در هر روز، بر اثر کار و یا حوادث ناشی از کار، جان خود را از دست می دهند. تعداد کسانی که در اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست میدهند از تعداد کسانی که در جبهه های جنگ کشته می شوند، بمراتب بیشتر است. اما جنایت های سرمایه داری جهانی و دولت ها ی آن به همین جا خلاصه نمی شود. سیاست های جنگ طلبانه و درگیری های نظامی در بخشهای مختلف جهان و از جمله در منطقه خاورمیانه، هر ساله صحنه های هولناک از کشتار عمومی می آفریند؛ صحنه هایی که در آن کودکان، سالمندان و زنان و مردان غیرنظامی سلاخی و تکه تکه می شوند؛ و همه این جنگ طلبی ها و جنگ افروزی ها از سوی قدرت های سرمایه داری و رسانه های مزدور آنان بطور بی شرمانه “نبرد برای دمکراسی” و ” آزادی” و “دخالت های پیشگیرانه و انسانی” نام می گیرد و توجیه می شود. سرمایه داری جهانی در همان حال اصلی ترین عامل تخریب محیط زیست است. آلودگی هوا، آلودگی دریاها و رودخانه ها، تخریب جنگل ها و مراتع و گرمایش زمین، – که گفته می شود باعث خشک سالی ها در مناطقی و باران های غیر موسمی و سیلاب های بی سابقه و ویران گر در مناطق دیگر است- آینده انسان و دیگر موجودات زنده در کره زمین را در معرض خطر جدی قرار داده است. در سالی که گذشت در ایران نیز شاهد تشدید مصائب فوق به اشکال گوناگون بودیم. سرکوب علیه طبقه کارگر ایران و حمله به سطح زندگی و معیشت کارگران تشدید شد. با وجود بی حقوقی مطلق طبقه کارگر ایران، از جمله عدم حق ایجاد تشکل مستقل و اعتصاب، رژیم جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت که همان قوانین نیم بند خودش را نیز به زیان کارگران و برای تحمیل بی حقوقی بیشتر تغییر دهد. نمونه بارز آن پیشنهاد تغییر لایحه قانون کار است که امنیت شغلی کارگران را باز هم بیشتر مورد هجوم قرار می دهد و به کارفرمایان در استثمار بیشتر کارگران و اخراج دل بخواهی آنان قدرت به مراتب بیشتری می بخشد. فعالین کارگری همچنان در زندان بسر می برند و در سال گذشته تعداد دیگری از فعالین کارگری به جمع کارگران زندانی اضافه شد ند. تجمع ها و تشکل های کارگری مورد سرکوب بیشتری قرار گرفتند. مجمع عمومی کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در ماه ژوثن در کرج مورد هجوم وحشیانه قرار گرفت. در هفته های اخیر تعدادی دیگر از فعالین کارگری در کردستان دستگیر و زندانی شدند و بطور کلی صد ها کارگر مورد تعقیب، اذیت و آزار و نیز شکنجه واقع شده ا ند. عدم پرداخت دستمزد ها توسط کارفرمایان همچنان ادامه و گسترش یافت. کارفرمایان به سادگی دستمزد دزدی کردند. تعداد قابل توجهی از کارگران ماهها و در پاره ای موارد بین یک تا دو سال است که دستمزد و مزایای شان را دریافت نکرده اند. بحران اقتصادی در کشور و رکود در اکثر واحد های تولیدی تشدید شده و بسیاری از مراکز تولیدی پایین تر از ظرفیت تولیدی خود فعالیت می کنند. امنیت شغلی میلیون ها کارگر در معرض خطر جدی قرار دارد. این در شرایطی است که ٨٠ تا ٩٠ درصد کارگران با قرار داد موقت به کار مشغولند و از امنیت شغلی واقعی بر خوردار نیستند. بیکاری گسترده و میلیونی نهادینه شده وبه یک بلای مزمن اجتماعی تبدیل شده است . طبق آمارهای دولتی سه میلیون نفر در ایران بیکارند و نرخ بیکاری در میان جمعیت بین ١٥ تا ٢٤ سال به ٢٥ درصد رسیده است . آمار و ارقام واقعی اما بسیار گسترده تر از آمار رسمی است. فقر و فلاکت تحمیل شده به کارگران و بطور کلی اکثریت مردم ایران و شکاف بین اقلیت ثروتمند و اکثریت مردم به حدی است که در تاریخ سی و چند سال اخیر سابقه نداشته است. میلیون ها خانواده به زیر خط فقر مطلق کشیده شده اند و از عهده تامین ابتدایی ترین نیازهای خود بر نمی آیند. در حالی که آمار دولتی، تورم سال گذشته را ٣٢ در صدی اعلام کرده ، تورم واقعی بسیار بیش از ٥٠درصد است. در همین شرایط شورای عالی کار مرکب از نمایندگان کارفرماها، دولت و نمایندگان کانون شورای ها اسلامی کار – این تشکل دولتی ضد کارگر و وابسته به رژیم – در اسفند سال گذشته حداقل دستمزد سال ٩٢ را بی شرمانه ٤٨٧ هزار تومان تعیین کرد در حالی که خط فقر حداقل یک و نیم میلیون تومان در ماه می باشد. تشدید سرکوب سیاسی و جو خفقان از یک طرف و تداوم سیاست های ریاضت کشی اقتصادی و در نتیجه گسترش بیشتر فقر و فلاکت و شیوع انواع ناهنجاری های اجتماعی از طرف دیگر، و در همان حال وجود انواع باند های مافیایی اقتصادی و فساد گسترده مالی و اداری، عملا شرایط زندگی را برای اکثریت مردم طاقت فرسا و تحمل ناپذیر کرده است .
از سوی دیگر تحریم اقتصادی ایران توسط دولت آمریکا و متحدین آن، بر وخامت اوضاع افزوده است. افزایش سرسام آور دارو و مواد غذایی یکی از عوارض این سیاست اقتصادی ضد انسانی است. اما همه اینها را که بر شمردیم تمام واقعیت جهان امروز نیست. در مقابل این هجوم گسترده به سطع معیشت و زندگی کارگران و مردم محروم ، همه جا مقاومت و مبارزه در اشکال گوناگون وجود داشته است. در اروپا، اعتصاب ها ی عمومی، و تظاهرات های بزرگ کارگری در یونان و اسپانیا، نمونه های برجسته واکنش طبقه کارگر و مردم به هجوم بوژوازی بوده است. کشتار معدنچیان اعتصابی توسط رژیم آدمکش آفریقای جنونی، باعث اعتراضات وسیع در آفریقای جنوبی و نیز در اقصی نقاط جهان شد. دولت افریقای جنوبی و صاحبان معادن، اعتصاب معدنچیان را با اتش و خون پاسخ دادند، اما تداوم اعتصاب و همبستگی جهانی با معدنچیان اعتصابی باعث شد که آنان به بخشی از خواسته های خود دست یابند و کارفرما ها مجبور به افزایش ٢٠ درصدی دستمزد ها شدند. کشتار کارگران در آتش سوزی کارگاه نساجی در بنگلادش اعتراضات اجتماعی و فشار گسترده برای اقدامات قانونی را به دنبال داشت و کماکان کارزارهای بین المللی علیه وضعیت فاجعه بار کارگران در بنگلادش فعال می باشند. در تقابل با سیاست ریاضت اقتصادی انواع گوناگون جنبش های اجتماعی و تحرکات رادیکال در خیابانهای جهان ودرمحیط های کار صورت گرفت. کارگران و تشکلات کارگری، سازمانها و نیروهای مترقی و معترض، توحش شرکت ها و دولت های سرمایه داری و سیاست های جنگ طلبانه آنها را به چالش کشیدند. در ایران با وجود تمام سرکوب ها، کارگران و فعال کارگری کماکان مقاومت کردند. اعتراضات و مبارزه کارگران به شیوه و اشکال مختلف، از اعتصاب گرفته تا تجمع و تظاهرات در مقابل نهادهای دولتی تا تهیه طومار برای افزایش دستمزد ها ادامه یافت. دستگیری، پیگرد قانونی و حبس فعالین کارگری توسط رژیم، نه تنها باعث مرعوب شدن انان نشده بلکه بیان، نقد، و اعتراض انها تیز و تند تر شده است. با این وجود می دانیم که طبقه ما هنوز و کماکان غول خفته ای است که سرمایه داری تمام هم و غمش آن است که این غول از جا بر نخیزد و توفان به پا نکند؛ و میدانیم که جنبش کارگری جهانی با انواع و اقسام موانع عملی و نظری از درون و بیرون روبروست که بدون پرداختن به انها نمی تواند هجوم گسترده سرمایه داری را خنثی کند و به سوی اهداف خویش گام بر دارد. اتحاد بین المللی به عنوان یک کارزار همبستگی بین المللی کارگری، در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر، با اعتماد و اطمینان به درستی اهداف خود در حمایت از طبقه کارگر ایران و نیز در تقویت همبستگی جهانی کارگری، در سال پیش رو کماکان با تمام توان تلاش خواهد کرد. جنبش کارگری علیرغم نشیب و فرازهایش همچنان بزرگترین و عظیم ترین جنبش اجتماعی در جهان است. ما خود را بخش کوچکی از این جنبش می دانیم و در پیشروی آن به سوی اهداف اش که به چالش کشیدن و سرنگونی سرمایه داری جهانی است، ادای سهم خواهیم کرد. زنده باد روز جهانی کارگر زنده باد اتحاد و همبستگی جهانی طبقه کارگر اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران ٢٧ آوریل ٢٠١٣ هفتم اردیبهشت ماه١٣٩٢
***
شاپور احسانی راد: اول ماه مه یازده اردیبهشت ٩٢ روزاعتراض متحدانه کارگران برای افزایش دستمزدها
اول ماه مه یازده اردیبهشت درسراسرجهان روزجشن شادی و پایکوبی کارگران، روزاتحاد وهمبستگی طبقاتی جهانی کارگران و روزاعتراض و کیفر خواست علیه نظام سرمایه داری است. در ایران بیش از سی سال از یورش نظام سرمایه داری به شوراهای کارگری که از دل انقلاب ٥٧ بر آمدند میگذرد. در این مدت در طول هشت سال جنگ دستمزد ما کارگران را منجمد کردند و با رواج قراردادهای اسارت بار موقت سالهاست با تعرضی حریصانه، کار و معاش و زندگی فردی و اجتماعی ما را به نابودی کشانده اند. توهین، تحقیر، استثمار شدید، بیکاری، اخراج، سرکوب و بگیر و ببند کارگران متعرض به شرایط هر روزه ما تبدیل شده است اما ما کارگران روی پای خود ایستاده ایم و هرگز تسلیم نشده ایم. جوهرکشمکش طبقاتی این قوه محرکه تاریخ با سوخت وسازخود، شعله های امید به زند گی و رهایی را هر دم برای ما فروزانتر بر افروخته و کوره شرایط مصیبت بار سی سال گذشته اگرچه ما را لاغر اما چالاک و آبدیده کرده است و در این سالها بویژه از دهه هشتاد به این سو هر روزه بر عمق و دامنه تجمعات و اعتصابات و اعتراضات کارگری افزوده شده است. امسال شورای عالی کار به غیر قانونی ترین شکلی با زیر پا گذاشتن ماد ه ٤١ قانون کار و با نا دیده انگاشتن تورم واقعا موجود و حق حیات شرافتمندانه یک خانوار ٤ نفره، زندگی و معیشت میلیونها خانواده کارگری را بطور بی سابقه ای در معرض تباهی قرار داد وشاخص فلاکت را به بیش از ٤٥ درصد رساند. ازنظر ما این مصوبه هیچگونه توجیه اقتصادی و اجتماعی و قانونی ندارد و فقط منفعت طلبی و تخلف مجریان حامی سرمایه و دشمنی آنها را به طبقه کارگر نشان میدهد مجریانی که خود قانون را دور زدند و تخلف کردند و دغلکارانه به کارگران توصیه می کنند به قانون (دیوان عدالت اداری) شکایت کنید ما کارگران خواهان محاکمه مجریان متخلف، لغو مصوبه حداقل مزد و به رسمیت شناختن یک میلیون و پانصد هزارتومان بعنوان حداقل مزد برای برخورداری از حداقلی از رفاه هستیم. ما کارگران و خانواده هایمان مطلقا نمی توانیم درشرایطی که هزینه های زندگی بیش از شش برابر افزایش یافته وموج گرانی رسمی وغیر رسمی بطور تصاعدی در حال بالا رفتن است با این دستمزدها زندگی را تحمل کنیم و خاموش بمانیم. اکنون برای ما کارگرانی که به علت استیصال و درماندگی برای گذران زندگی هر روزه صد دفعه می میریم و زنده میشویم یازده اردیبهشت ٩٢ رنگ وبوی تازه ای دارد. برای ما کارگران ایران اول ماه مه گرامی داشت یک خاطره یا بزرگداشت یک رویداد تاریخی صرف نیست. زمان عمل است، روز به میدان آمدن کارگران به خیابانهاست و روز نمایش مصممانه و پر قدرت ما بعنوان یک نیروی اجتماعی برای از بین بردن اختلاف طبقاتیست. در این روز باید کارگران به خیابانها بیایند و این روز را به روزی بزرگ برای تحقق مطالبات خود بدل کنند. ما کارگران ایران در این روز پرشکوه با اعتراض علیه دستمزد ٤٨٧ هزارتومانی، علیه بیکاری، علیه سیر صعودی قیمتها و علیه تبعیض و نابرابری یک بار دیگر انسانیت خود را در صفوفی متحد ویکپارچه فریاد خواهیم زد. زنده باد اتحاد وهمبستگی کارگران زنده باد اول ماه مه
اعتراضات كارگری
اعتصاب كارگران بخش خدمات موتوری شهرداری شوشتر دراعتراض به عدم دریافت چندین ماه حقوق
٥اردیبهشت: كارگران بخش خدمات موتوری شهرداری شوشتردر اعتراض به عدم پرداخت٩تا ١١ماهه حقوقشان،از چهارروزپیش دست به اعتصاب زده اند واعتصابشان کماکان ادامه دارد.
***
کارگران نورد لوله صفا به اعتصاب خود پایان دادند
٣ اردیبهشت: اتحادیه آزاد کارگران ایران: ١٢٠٠ کارگر کارخانه نورد لوله صفا که بدنبال اخراج بیش از ١٠٠ نفر از کارگران و عدم پرداخت بخشی از دستمزد معوقه خود از صبح روز اول اردیبهشت ماه دست به اعتصاب زده بودند بعد از ظهر دیروز و پس از اینکه دستمزد معوقه بهمن ماه سال گذشته خود را دریافت کردند و کارفرما وعده پرداخت دستمزد اسفند ماه سال گذشته را در طی روزهای آینده داد از صبح امروز سوم اردیبهشت بر سر کارهای خود بازگشتند. در رابطه با اخراج ١١٧ نفر از این کارگران نیز یکی از آنان به سایت اتحاد اظهار داشت: ما از کار در این کارخانه و عدم پرداخت دستمزدهایمان خسته شده ایم. وضعیت در این کارخانه غیر قابل تحمل است، من خودم تاکنون ٥ بار اخراج شده و هر دفعه بر سر کار بازگشته ام اما دیگر نمیتوانیم ادامه دهیم. در کارخانه نورد لوله صفا همه کارگران با قراردادهای موقت مشغول بکار هستند و کارفرما هر بار که خواسته، توانسته است با پایان مدت قرارداد کارگران براحتی و بدون اینکه این کارگران به لحاظ قانونی دست شان به جایی بند باشد اقدام به اخراج آنان کند. اغلب این کارگران که بطور مرتب و در طی سالهای گذشته از کار خود اخراج شده اند تا ٢٠ سال سابقه کار داشته اند.
***
تجمع کارگران راه آهن یزد مقابل استانداری برای تبدیل وضعیت از شرکتی به قرارداد مستقیم
١ اردیبهشت: حدود١٠٠نفراز کارگران «شرکتی» اداره کل راه آهن یزد ظهر امروز در اعتراض به عدم تغییر وضعیت قرارداد كاری از از شرکتی به قرارداد مستقیم مقابل استانداری یزد تجمع کردند. این کارگران پیش از این طی طوماری خواستار تغییر وضعیت قرارداد خود تا پایان فروردین ماه شده بودند.
***
تجمع کارگران کاشی رویال سمنان مقابل استانداری در اعتراض به تعطیلی کارخانه وعدم دریافت دو ماه حقوق
١ اردیبهشت: بیش از ٣٠ کارگر کارخانه کاشی رویال سمنان ـ یکم اردیبهشت ماه سال ٩٢ – در اعتراض به تعطیلی کارخانه از سوی کارفرما وعدم دریافت دو ماه حقوق معوقه خود در مقابل استانداری سمنان تجمع کردند. از صبح ٣٠ فروردین (شنبه) کارخانه کاشی رویال سمنان ازجانب کارفرماتعطیل اعلام شده است.
***
تجمع کارکنان استانداری کهگیلویه و بویراحمد
١اردیبهشت: جمعی از کارکنان استانداری استان کهگیلویه و بویراحمد به دلیل اعتراض نسبت به حقوق و مزایای خود در محل استانداری تجمع کردند. این کارکنان نسبت به حقوق و مزایا کارمندی خود معترض هستند که با حضور در محل استانداری نسبت به این موضوع تجمع و گلایه کردند.
***
تجمع کارگزاران مخابرات روستایی جلوی مجلس دراعتراض به عدم پرداخت١٤ ماه حقوق و مزایا
٤اردیبهشت: تعدادی از کارگزاران مخابرات روستایی کل استان کشور به علت پرداخت نشدن١٤ ماه حقوق و مزایای خود و به اجرا در نیامدن مصوبه سال ٨٨ مجلس مبنی بر طرح بیمه کارگزاران مرکز مخابرات روستایی، چهارشنبه(٤ اردیبهشت ماه) جلوی مجلس تجمع کردند. یکی از این کارگزاران در مورد دلیل تجمع روبروی مجلس، گفت: در سال ٨٨ طرح مذکور در مجلس شورای اسلامی، به تصویب رسید اما متاسفانه شرکت مخابرات ایران هنوز اقدام به اجرای این مصوبه نکرده است. وی، ادامه داد: با توجه به تاکیدی که از سوی قوه مقننه برای اجرای این مصوبه انجام شده اما ٣ سال است که اجرای طرح بیمه کارگزاران مرکز مخابرات روستایی، با چالش‌های متعددی همراه بوده است. این کارگزار با بیان اینکه استمرار بیمه و ساماندهی قراردادهای کارگری از جمله خواسته‌های تجمع‌کنندگان است، افزود: بسیاری از این افراد ١٤ ماه است که از حق بیمه و پرداخت حقوق و مزایا بی‌بهره‌اند و این برای بار ششم است که جلوی درب مجلس جمع شده‌ایم اما متاسفانه به نتیجه مطلوب دست پیدا نکردیم.
كشاورزان
“ما دیگر توان معیشت نداریم به داد ما برسید.”
٤اردیبهشت: به گزارش مهر، احمدی‌نژاد در حالی ساعت ١١ چهارشنبه ٤اردیبهشت وارد میدان امام شد که در صف مقدم مردم کشاورزان اصفهانی به چشم می‌آمدند که با در دست داشتن دست نوشته و پلاکارد اعلام می‌کردند؛ “ما دیگر توان معیشت نداریم به داد ما برسید.”
***
افزایش دستمزد کارگران آهن آلات فروش های شهر سنندج
٣ ردیبهشت: بر اساس گزارش رسیده کارگران آهن آلات فروشی های سطح شهر سنندج پس از اینکه با گذشت یک ماه از سال جدید دستمزدهایشان افزایش نیافته بود، طی فراخوانی از دیگر کارگران شاغل در آهن آلات فروشی ها خواسته بودند در اعتراض به ثابت ماندن دستمزدهای خود نسبت به سال ٩١ در روز شنبه مورخ ٣١/١/٩٢ در مقابل اتحادیه آهن فروشان تجمع کنند. با خبردار شدن کارفرمایان از اینکه کارگران قصد دارند تجمع کنند به انها قول داده شد که روز شنبه دستمزدهای آنها را افزایش خواهند داد. اما روز شنبه وعده کارفرمایان مقرر نگردید و بار دیگر کارگران تهدید به تجمع در روز یکشنبه مورخ ١/٢/٩٢ کردند؛ اما قبل از اینکه کارگران دست به اقدامی عملی بزنند نرخ جدید دستمزد کارگران از سوی کارفرمایان به قرار زیر ابلاغ گردید: · میل گرد از قرار هر کیلو از ١٠ تومان به ١٢ تومان افزایش · تیر آهن ١٤ تا ٢٠ هر شاخه از ١٢٠٠ تومان به ٢٠٠٠ تومان افزایش · تیرآهن ٢٤ و ٢٧ هر شاخه از ٣٠٠٠هزار تومان به ٥٠٠٠ هزار تومان افزایش یافت. (لازم به ذكر است كه در مغازه های آهن فروشی کارگر بر اساس میزان وزن آهنی كه خریدارمی خرد مزد دریافت می کند) كمیته ی هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری
اخراج و بیكارسازی
اخراج١٠كارگر شرکت هواپیمایی نصر آسمان
٤اردیبهشت: شرکت خدماتی نصر آسمان وابسته به هواپیمایی آسمان قرار داد ١٠ نفر از نیروهای شرکتی خود را با سوابق ٧ تا ١٣ سال بعد از اتمام قرارداد کاری‌شان تمدید نکرد. یکی از کارگران اخراجی با اعلام این خبر گفت: شرکت تعاونی خدماتی نصر آسمان وابسته به هواپیمایی آسمان قرارداد ١٠ نفر از نیروهای قرار دادی خود را به دلیل آنچه از سوی کارفرما کاهش بودجه عنوان شده است، تمدید نکرده است. سابقه کار این نیروهای خدماتی حداقل٧ و حداکثر ١٣ سال بصورت مستمر بوده و این شرکت در طول سالهای خدمت كارگران تنها دو بار قرارداد منعقد کرده و باقی سالها بطور یکسویه با دریافت برگه‌های قرارداد سفید امضاء كارگران را به كار می‌گرفته است. او با اشاره به اینکه کارفرمایان خصوصی با دور زدن قانون کار، حقوق نیروی کار را نادیده می‌گیرند، اضافه کرد: با توجه به اینکه قراردادهای نیروهای خدماتی در این شرکت یکسویه و سفید امضاء است، ما اطلاعی از پایان قرار دادکاری‌مان نداشتیم.
ویژه افزایش دستمزدها
هماهنگ کنندگان طومار سی هزار نفری کارگران:
با بازگرداندن لایحه اصلاحی قانون کار از مجلس شورای اسلامی یک موفقیت مهم برای اعتراضات سراسری کارگران ایران رقم خورد
بدنبال اقدام دولت برای وارد کردن اصلاحات ضد کارگری تر در قانون کار و ارسال آن جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی، هزاران کارگر در سراسر کشور در طومار اعتراضی خود خواهان کنار گذاشتن این لایحه ضد کارگری شدند و در پی آن به فاصله کمی از ارسال این لایحه به مجلس شورای اسلامی، هماهنگ کنندگان طومار سی هزار نفری کارگران دست به تجمعی اعتراضی در مقابل مجلس زدند و طی ملاقاتی با مسئولین آن، مصرانه بر باز پس فرستادن این لایحه تاکید گذاشتند. همزمان با این تجمع، کارگران شرکت واحد تهران نیز با تحویل طوماری دو هزار نفری به وزارت کار و مجلس شورای اسلامی مخالفت خود را با این لایحه اعلام کردند و در ادامه ٥٠ نفر از کارگرانی که در جمع آوری طومار سی هزار نفری در تهران همکاری داشتند به اتفاق هماهنگ کنندگان طومار در محل وزارت کار دست به تجمع زدند و خواهان رسیدگی به خواستهای مطرح شده در طومار اعتراضی، منجمله باز پس گرفتن لایحه اصلاحی قانون کار شدند. همچنین کارگران شرکت واحد تهران نیز در ١٤ اسفند ماه سال گذشته با تجمع در محل وزارت کار خواهان باز پس گرفتن این لایحه ضد کارگری از مجلس شورای اسلامی شدند. این اعتراضات در شرایطی ادامه داشت که فعالین و دیگر نهادهای کارگری نیز در ابعادی وسیع به نقد معترضانه این لایحه ضد کارگری پرداختند و با توجهی که خبرنگاران و مسئولین شریف برخی رسانه ها در کشور به اعتراضات کارگران در مخالفت با این لایحه نشان دادند فضایی عمومی بر علیه این لایحه ضد کارگری شکل گرفت. امروز این اعتراضات و فضایی که بر علیه این لایحه ضد کارگری شکل گرفت به ثمر نشست و لایحه ضد کارگری اصلاح قانون کار از مجلس شورای اسلامی بازگردانده شد. این یک موفقیت مهم برای اعتراضات سراسری کارگران ایران است. اما این مبارزه هنوز به اتمام نرسیده است، قرار است بار دیگر این لایحه پس از اصلاحاتی از سوی وزارت کار جهت تصویب در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار گیرد. لذا ما کارگران باید با اتکا به سنتی که در سال گذشته برای پیشبرد مبارزه ای سراسری در پیش گرفتیم گامهای مهم دیگری را برای تحقق خواست هایمان در یک بعد ملی و بویژه برای تجدید نظری فوری در حداقل مزد مصوب برداریم و با مبارزه ای متحد و سراسری اجازه ندهیم حقوق انسانی مان بیش از آنچه که تاکنون پایمال شده است مورد تعرض قرار بگیرد. موفقیت ما کارگران ایران در بازگرداندن لایحه ضد کارگری اصلاحی قانون کار یک گام مهم در گسترش مبارزه سراسری ماست. ما این موفقیت را که حاصل زحمات تک تک کارگران در سراسر کشور است صمیمانه به عموم آنان تبریک میگوئیم و بار دیگر بر عزم و اراده خود برای گسترش و تعمیق مبارزات سراسری کارگران ایران برای دست یابی به مطالبات بر حق شان پای می فشارم. هماهنگ کنندگان طومار سی هزار نفری کارگران: شاپور احسانی راد – جمیل محمدی – شیث امانی – شریف ساعد پناه – پروین محمدی – جعفر عظیم زاده هفتم اردیبهشت ماه ١٣٩٢
ویژه اعتراضات علیه دستگیری فعالین كارگری
آخرین اخبار از وضعیت غالب حسینی و علی آزادی
٥ اردیبهشت: به گزارش رسیده تداوم بازداشت غالب حسینی و علی آزادی فعالین کارگری و از اعضای کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری و عدم پاسخگویی مشخص از جانب مسئولین مربوطه نگرانی خانواده ها و دوستان آنان را نسبت به وضعیت نامشخص و همچنین وضعیت سلامتی این فعالین کارگری تشدید کرده است. لازم به ذکر است که بازجویی این دو فعال کارگری به پایان رسیده و مسئولین اداره اطلاعات از ارجاع پرونده آنان به مراجع قضایی سرباز زده ؛ و از پاسخگویی لازم و قانونی به خانواده های آنان خودداری می نمایند. مسئولین امنیتی با شدیدترین و اهانت آمیزترین وجه ممکن با خانواده ها برخورد نموده و مراجع قضایی، خصوصن قاضی مربوطه با توجه به هماهنگی اداره ی اطلاعات با آنان مدام خانواده ها را تهدید به بازداشت می نماید؛ و پی گیری خانواده ها نسبت به وضعیت نامعلوم عزیزان خود را شایسته ی اشد برخورد و مجازات می داند. کمیته ی هماهنگی ضمن محکوم کردن ادامه ی بازداشت غالب حسینی و علی آزادی، خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط این دو فعال کارگری و همچنین سایر کارگران و فعالین کارگری و زندانیان سیاسی می باشد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-٥ اردیبهشت ١٣٩٢
***
محمد جراحی دوره ده روزه قرنطینه را در زندان می گذراند
٣١فروردین: محمد جراحی كارگر زندانی و عضو كمیته پی گیری ایجاد تشكل های كارگری همچنان با بیماری سرطان که هدیه زندان به اوست، دست به گریبان است. پزشكان متخصص و معالج وی بدلیل امکان پذیر شدن ادامه معالجه و بهبود حال او دستور داده بودند كه دوره ده روزه قرنطینه را در محیط و فضای ویژه و بهداشتی بیمارستان و یا در منزل بگذراند، این تجویز پزشکی که حق هر بیماری است با مخا لفت قوه قضاییه روبرو شد، در نتیجه ادامه معالجه این كارگر زندانی از سوی پزشكان معالج با مشكلات ایجاد شده از سوی قوه قضاییه چندان مثمر ثمر واقع نگردیده است. مخالفت و ایجاد مشکل از طرف قوه قضاییه در حالی صورت می گیرد که در ملاقات خانواده این زندانی با دادستانی به انها قول همكاری لازم داده شده بود. مخالفت مسیولین زندان با مراجعه محمد جراحی به بیمارستان و یا منزلش جهت گذراندن دوره نقاهت در حقیقت اقدام به قتل عمد این كارگر زندانی می باشد. ما كارگران و خانواده ایشان و اعضای كمیته پی گیری مسئولیت هر گونه اسیبی به این كارگر زندانی را به عهده و اراده مستقیم قوه قضاییه میدانیم. و پاسخگوی عواقب نا هنجار این عدم همكاری با معالجه محمد جراحی قوقضاییه و دولت جمهوری اسلامی می باشد. كمیته پیگیری
تشكلهای كارگری
دیدار اعضای جمعیت دفاع از کودکان کار وخیابان با بهنام ونیما ابراهیم زاده
٢اردینهشت: پایگاه خبری خانواده بهنام ابراهیم زاده،اعضای جمعیت دفاع از کودکان کاروخیابان وتعدادی از کودکان کارو خیابان این جمعیت واقع در پاسگاه نعمت آباد تهران، امروز دوشنبه در بیمارستان محک با نیما فرزند بیمار، زندانی دربند بهنام ابراهیم زاده دیدار کردند. اعضای جمعیت به همراه خود تعدادی از کودکان کار این مرکز را نیز برای دیدن فرزند کارگر معترض زندانی بهنام ابراهیم زاده به بیمارستان محک آورده بودند واز نزدیک با نیما این فرزند طبقه کارگر دیدن کردند. نیما در کنار فعالین حقوق کودک وکودکان کار بیش از یک ساعت سپری کرد. هریک از کودکان ضمن معرفی خود از نحوه کار کردن واینکه از چند سالگی مجبوربودند به کار مشغول شوند صحبت کردند. جبار کودکی بود که در این دیدار از کار سخت وطاقت فرسای خود واینکه چگونه توانسته در کنار فعالین این مرکز هم کار کند وهم دیپلم خود را بگیرد توضیحاتی داد. دیگرکودک این جمعیت به نام کبیر از کار ودستفروشی در مترو وخیابانها واینکه هم کار می کند ودر س می خواند صحبت کرد. نیما نیز از مریضی خود واینکه چگونه در نبود پدر به مریضی دچار شده اما شجاعانه با این مریضی مقابله می کند ودر کنار این سعی دارد تحصیل ودرس خود را نیز ادامه بدهد برای فعالین کودک وکودکانی که به دیدن نیما آمده بودند توضیح داد. اعضای جمعیت دفاع از کودکان وکودکان کار این مرکز از زحمات بیدریغ بهنام واینکه همواره حتی در درون زندان صدای کودکان بوده نهایت تشکر وقدر دانی خودشان را ابراز داشته وبرای نیمای عزیز نیز آرزوی بهبودی هرچه سریعتر کردندوبار دیگر بر حمایت همه جانبه برای بهبودی نیما تاکید کردندو همواره بر حمایتهای خود از این خانواده ادامه خواهند داد. بهنام ابراهیم زاده به گرمی از اعضای جمعیت دفاع از کودکان کار وکودکان این مرکز استقبال کرد.
نا امنی محیط كار
یك خبر تلخ دیگر از پارس جنوبی
کانون مدافعان حقوق کارگر – بنا به اطلاعات رسیده، در تاریخ ٣٠/١/٩٢ رئیس كنترل كیفیت و ٣٠٠ نفر از كارگران پارس جنوبی در پروژه ی پتروشیمی مروارید از مسمومیت غذایی بیمار شدند. مهندس “كارآمد” مالك و مدیر “شركت محورسازان” كه پیمانكار این پروژه و تحصیل كرده ی آلمان است، سعی دارد تا با كم ترین هزینه برای غذای پرسنل و كم كردن امكانات حداقلی كارگاه، بیشترین سود را نصیب شركت پیمانكاری خود كند. این سودمحوری موجب استفاده از موادغذایی فاسد (تخم مرغ تاریخ مصرف گذشته) برای شام كارگران شده كه علاوه بر مسمومیت منجر به مرگ جوان ٣٠ ساله ی مسوول QC (كنترل كیفیت) شركت، ٣٠٠ نفر از كارگران را نیز دچار بیماری كرد. پس از این ماجرا سه روز است كه كارگران از حاضر شدن در محل كار امتناع می کنند. مدیر شركت پیمانكاری در پی آن است كه مرگ این پرسنل را خودكشی بنمایاند و این مساله كارگران را عصبانی تر كرده است. حذف امكانات كارگری در كارگاه دم دستی ترین ابزار برای كارفرمایان سود اندیش شده و تا كنون بیشترین آسیب را برای زحمتكشان به بار آورده است. عدم نظارت تشكل های كارگری بر وضعیت كار به تداوم این فجایع منجر خواهد شد.
***
رشد روزافزون حوادث کار وقوع روزانه ٥ حادثه کار دراصفهان صنعتی‌ترین استان کشور- هزار و ٨٨١ کارگر حادثه کاری وجان باختن٧٧ کارگردر سال ٩١
٣ اردیبهشت: در استان اصفهان با بیش از ٨ هزار واحد صنعتی ریز و درشت كه داعیه صنعتی‌ترین استان كشور را دارد هر روز به صورت میانگین ٥ حادثه کار رخ میدهد که منجر به از دست رفتن سلامت و در مواردی جان کارگرانی میشود که در برابر دغدغه معیشت، سلامت کمترین نگرانی آنهاست. سقوط از ارتفاع، برخورد جسم با فرد، فرو ریختن شی، زمین خوردگی، برق گرفتگی و سوختگی مهم‌ترین حوادثی هستند که هر روز مواردی از آنها در کارگاههای بزرگ و کوچک استان اصفهان کارگران را به کام خود می‌کشد. بر اساس آمارهای رسمی که اداره کل تعاون کار ور فاه اجتماعی استان اصفهان منتشر کرده، در قطب صنعتی کشور بیش از ٨ هزار واحد صنعتی فعالیت می‌کنند که با وجود ٦٠ بازرس ایمنی کار، امکان سرکشی به این کارگاه‌ها و بازرسی تجهیزات فنی آنها وجود ندارد، اما بر اساس قانون باید در تمام کارخانه‌هایی که بیش از ٥٢ نفر در آنها شاغل هستند، کمیته حفاظت ایمنی تشکیل شود تا آگاهی کارگران را درباره رعایت نکات ایمنی بالا ببرد و دیگر نیاز به حضور بازرسان نباشد. با این وجود هر روز در گوشه و کنار استان، اخبار تلخی درباره وقوع حوادث کار منتشر میشود که حکایت از بی‌توجهی به شعار «اول ایمنی بعد کار» در محیط‌های کسب و کار است. یکی از جنجال بر انگیز‌ترین و ناگوار‌ترین این حوادث، هفته گذشته در ورزشگاه نقش جهان اصفهان رخ داد که باعث شد دو کارگر جان خود را از دست بدهند. جداسازی غیر اصولی و نا‌ایمنی جرثقیل ٢٠ تنی رئیس اداره بازرسی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی اصفهان ، اظهار نظر درباره علت دقیق و فنی این حادثه را نیازمند زمان بیشتری دانست و افزود: اطلاعات اولیه که از این حادثه به دست آمده حکایت از آن دارد که سازندگان این مجموعه ورزشی با یک شرکت سازنده جرثقیل‌های سنگین و عظیم ٢٠ تنی قرارداد بسته بودند و با اتمام عملیات اجرای بخشی از ورزشگاه، قرار بود این جرثقیل دمونتاژ و به جای دیگری منتقل شود. امیر مسعود حاجی رستم با اشاره به استفاده از چند جرثقیل موبایل با تناژ ٣٥، ٤٠، ١٠٠ و ١٨٠ برای جداسازی سازه بزرگتر، گفت: این جرثقیل‌ها با تعدادی بلوک سیمانی ثابت شده بودند تا تعادل خود را حفظ کنند اما زمان دمونتاژ کردن متاسفانه در حال انجام فرایند جابه جایی، چهار بلوک سیمانی فروریخته و تعادل یکی از جرثقیل‌ها به هم می‌خورد و دوکارگر که در ارتفاع ٤٠ متری بالای جرثقیل‌ها بوده‌اند، به زمین سقوط می‌کنند. وی دلیل اصلی وقوع این حادثه را انجام روال دمونتاژ به شکل غیر ایمن و غیر اصولی بیان کرد و ادامه داد: این کار باید در زمان طولانی‌تر و با دقت بیشتری انجام می‌شده که متاسفانه رعایت نکردن این نکات منجر به مرگ دو کارگر پیمانکار دمونتاژ جرثقیل عظیم شده است. رئیس اداره بازرس کاراز شکایت خانواده این متوفیان به مراجع قضایی خبر داد و گفت: بعد از تکمیل گزارش‌های نهایی، پرونده به مراجع انتظامی و قضایی فرستاده میشود که این کار حداقل یک ماه زمان نیاز دارد. وی با اشاره به وقوع هزار و ٦٤٤ حادثه کار در سال ٩١ تصریح کرد: در این حوادث هزار و ٨٨١ نفر دچار آسیب شدند که این آمار در مقایسه با سال ٩٠ که هزار و ٧٠٩ حادثه رخ داده و هزار و ٩٩٠ نفر حادثه دیده‌اند، کاهش نشان میدهد. حاجی رستم از فوت ٧٧ کارگر بر اثر حوادث ناشی از کار در سال گذشته خبر داد و گفت: ١٩٧ نفر نیز دچار قطع عضو، ١١٢ نفر نقص عضو، ٧٢٣ مورد شکستگی و ٨٢ نفر سوختگی شده‌اند که فقط آمار حوادث سوختگی در مقایسه با سال ٩٠ رشد ٥ نفری را نشان میدهد. رشد روزافزون حوادث کار رییس اداره بازرسی استان با اشاره به رشد روزافزون حوادث کار متناسب با جمعیت شاغلان و بالارفتن نرخ دیه گفت: افزایش نرخ دیه باعث میشود کارگران حتی حوادث کوچک را نیز به اداره کار گزارش دهند و از کارفرمایان شکایت کنند اما در گذشته بسیاری از این دست حوادث به صورت کدخدامنشی و با توافق بین کارگرو کارفرما حل می‌شد. وی از اظهار نظر درباره وضعیت ایمنی کارگاههای تولیدی استان خودداری کرد و اظهار داشت: نمی‌توان آمار دقیقی در این زمینه اعلام کرد چون شرایط این واحدها هر روز متغییر است. کارفرمایان بی‌تخصص رد صلاحیت شوند حاجی رستم با تاکید بر لزوم استفاده از کارگران متخصص و باتجربه در کارهای سخت و پیچیده، گفت: کارفرمایان نیز در چنین مواردی باید از تخصص و تجربه کافی برخوردار باشند به همین دلیل موضوع تایید صلاحیت کارفرمایان در اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان، روال جدیدی است که در دستور کار قرار گرفته و امیدواریم تاثیر قابل توجهی در ایمنی محیط‌های کسب و کار داشته باشد. وی از ممنوعیت واگذاری کار به کارفرمایان رد صلاحیت شده خبر داد و افزود: تکمیل این سامانه اطلاعاتی باید به مرور زمان اتفاق بیفتد و احتمالا یکی دو سال طول می‌کشد. در هر حال نیروی کار، بزرگترین و مهم‌ترین سرمایه یک کشور به شمار می‌رود و از آنجا که بر اساس آمار رییس اداره اورژانس پیش بیمارستانی شهرستان اصفهان، بیشترین مصدومان حوادث کار در سال گذشته از گروه سنی ٢٠ تا ٥٠ سال و بیشترین علت درخواست کمک بعد از بیماری‌ها، سقوط از ارتفاع و برخورد جسم با فرد بوده، رسیدگی به این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. منبع:ایلنا
***
مرگ ٢٦ کارگر در سال گذشته بر اثر حوادث ناشی از کار.
در سنندج، بیش از ٦٠ درصد از سوانح و حوادث مربوط به حوادث ناشی از کار مربوط به بخش ساختمان است. تعداد حوادث ناشی از کار در کردستان طی سال گذشته مجموعا ٢٣٦ مورد بوده است. براین اساس ١٣٠ نفر در شهرستان سنندج دچار حوادث ناشی از کار شده‌اند. در سال گذشته، ٢٦ مورد از حوادث منجر به فوت کارگر شده، ٢١ مورد نقص عضو و ١٤ مورد قطع عضو به وجود آمده که ١٤٩ مورد از صدمات به بخش ساختمان مربوط است.
***
جان باختن ٦کارگر ساختمانی به دلیل برق گرفتگی در اردبیل درسال گذشته
٤اردیبهشت: مرگ شش کارگر ساختمانی به دلیل برق گرفتگی و بی توجهی به ایمنی محیط کار دراستان اردبیل. نزدیک به ٥٠ درصد سوانح ایمنی در محیط های کار مربوط به سیستمهای برق رسانی است. عدم رعایت نکات ایمنی، نصب ناردست داربستهای فلزی و استفاده نادرست و غیر ایمن از ماشین آلات سنگین در مجاورت سیستمهای برق رسانی موجب بروز این حوادث است.
***
خودکشی یک کارگر بازنشسته ٧٧ ساله در شهرکرد
بنا به گزارش دریافتی، صبح امروز یک پیرمرد ٧٧ ساله به نام حسین دهقانی کارگر بازنشسته کوره بلند ذوب آهن اصفهان خود را از پنجره کانون بازنشستگان فولاد شهرکرد به پایین پرتاب کرد. گفته می شود وی که برای دهمین بار به کانون بازنشستگان مراجعه می کرد تا علت پرداخت نشدن حقوقش را بپرسد وقتی با پاسخ رد مسئولان مواجه شد، به سمت بالکن رفت، در را باز کرد و خود را به پایین پرتاب کرد و جان سپرد
***
جان باختن زن کارگر درپی سقوط ازطبقه چهارم ساختمان
٣اردیبهشت: در محدوده “اشرفی اصفهانی”، یک زن به اسم “اعظم” نظافت چی از بلندای یک ساختمان سقوط کرده و جان خود را از دست داد.
***
ریزش دیوار مرگ یک کارگر جوان را رقم زد
٢اردیبهشت: در شرق به غرب خیابان دماوند، نرسیده به خیابان سبلان، خیابان نبییان، نبش کوچه باغشاهی ریزش دیوارساختمان بدلیل گودبرداری مرگ کارگر را به نام کریم-ع ٣٠ ساله(از تبعه افغان) رارقم زد. در محل حادثه زمینی به مساحت تقریبی ٢٠٠ متر مربع و به عمق ٥ متر برای احداث ساختمان جدید گودبرداری شده بود و کارگران برای برپایی فونداسیون در حال کار بودند که ناگهان دیوار قبلی ساختمان در ضلع شرقی فرو می ریزد و یکی از کارگران در میان خاک و سنگ و آجر گرفتار می شود.
حقوق و دستمزدهای پرداخت نشده
تعویق ١٦ ماه حقوق کارگران مجتمع دامداری مهاباد
٧ اردیبهشت: مجتمع دامداری مهاباد از جمله مجموعه‌های تولیدی بحران‌زده كردستان است كه كارگرانش با وجود سوابق كار ١٧ تا ٢٦ ساله، ١٦ ماه حقوق دریافت نكرده‌اند. نماینده كارگران مجتمع دامداری مهاباد می‌گوید: ٤٣ کارگر این مجتمع دامداری ١٦ ماه است که به بهانه کمبود منابع مالی حقوق دریافت نکرده‌اند. او در تشریح جزئیات مشکلات کارگران این واحد تولیدی، افزود: این معوقات مربوط به پنج ماهه اول سال ٩٠ و ٩١ به همراه عیدی و پاداش بوده و در سال جاری نیز کارگران هنوز هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند. این کارگر اضافه کرد: با واگذاری مجتمع بزرگ دامداری به بخش خصوصی، مشکلات کارگران این واحد تولیدی آغاز شد بطوری که اینك کارفرما بدون توجه به معیشت کارگران وخانواده‌هایشان از پرداخت ١٦ ماه حقوق آنان کوتاهی میکند. او با اشاره به سوابق ١٧ تا ٢٦ ساله کارگران این مجتمع کشتارگاهی اظهار داشت: امنیت شغلی کارگران با افزایش مشکلات این مجتمع کشتارگاهی بیش از پیش به خطر افتاده است به طوری که دو نفر از کارگران با سوابق بیش از ١٧ سال بدلیل اعتراض به افزایش مشکلات کارگران، با پایان قرار داد کاری اخراج شده‌اند. گفتنی است مجتمع دامداری مهاباد وابسته به شرکت غدیر سبز، داری زیر مجموعه‌های صنعتی همانند هما مرغ، سردخانه زمزم، و کشت صنعت مهاباد است که پس از سال ٨٦ با بروز برخی نوسانات در بازار و آغاز واردات گسترده گوشت، با واگذاری به بخش خصوصی، از نظر تامین منابع مالی با ٢١٧ کارگر دچار مشکل شد که در نهایت این کارگران به مرور تعدیل و هم اکنون ٤٣ کارگر این مجتمع به علت عدم دریافت ١٦ ماه حقوق معوقه با مشکلات معیشتی عدیده ای روبرو شده‌اند. منبع:ایلنا
***
٦٠٠ناجی غریق مازندران ازسال گذشته تاکنون حقوقی دریافت نکرده اند
٦ اردیبهشت: ناجیان غریق دریای مازندران از سال گذشته تا کنون حقوق خود را دریافت نکره اند. موضوع عدم پرداخت حقوق ناجیان غریق در مازندران بارها از طریق رسانه‌ها و حتی خود ناجیان غریق مطرح شد که تاکنون نه گزارشی کارساز بود و نه گلایه‌هایی که از جانب ناجیان غریق مطرح شد و نه مسئولی حاضر به پاسخگویی در این زمینه می باشد. در سال گذشته نزدیک به ٦٠٠ نفر ناجی کار امداد ونجات افرادی که در سواحل مازندران دچارمشکل و حادثه شده بودند را بر عهده داشته و حضور ذی قیمت آنها بارها و بارها باعث نجات افراد و مانع از غرق شدن آنها شد. البته در قبال این زحمت ها قردادی هم منعقد شد که طی آن مقرر شد ماهانه هر ناجی در قبال خطرات پرشماری که این کار دارد تنها ٤٥٠ هزارتومان حقوق دریافت کند و در این بین استانداری مازندران متعهد به پرداخت حقوق ناجیان غریق شد اما تنها مبلغی که ناجیان غریق از استانداری مازندران بابت حقوق و مزایا دریافت کردند حقوق ماه اول بود. عدم اجرای تعهد استانداری مازندران نسبت به این مساله نیز با واکنش ناجیان غریق و حسین اسلامی رئیس هیئت ناجیان غریق استان قرار گرفت تا آنجا که وی اعلام داشت: بحران عدم پرداخت حقوق ناجیان غریق به حدی جدی است که خانواده‌های ناجیان غریق برای پرداخت مطالباتشان با من تماس می‌گیرند. ناجیان غریق اگر در سطح سواحل دریا بلال فروشی می‌کردند ماهیانه حدود یک میلیون تومان درآمد داشتند در حالیکه این افراد در حال حاضر لنگ ماهانه ٤٥٠ هزار تومان پول هستند. مسئولان استان مازندران اگر چه از تامین اعتبار ٤٥٠ میلیون تومان هزینه حقوق ناجیان غریق مازندران به حساب اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران خبر داده بودند اما سرنوشت این پول نیز مشخص نیست و این دستگاه با وجود رسانه‌ای شدن این موضوع ترجیح داد که سکوت کند.
فقر و ترازدی زندگی كارگران
یك روز دیگر با كودكان محك در بیمارستان محك
آنجا بیمارستان كودكان سرطانی است جای كه فرزندم نیمای عزیز در آن بستری است . طی این چند ماه شاید خیلی ها آنهای كه از دور فقط خبر ما را پیگیربوده اند تا حدودی از درد ها ورنج های ما مطلع بوده اند اما در تهران آنهای كه لحظه به لحظه ودم به دم دركنارمان بوده اند به خوبی می دانند كه درطول این چند ماه ما چه روزهای سخت ودهشناكی را سپری كرده ایم ومی كنیم.وقتی به روزهای گذشته واوایل روزهای كه به مرخصی آمده بودم می اندیشم چیزی در خاطراتم ندارم جز اینكه همچونحالا با تمام وجودم برای نجات جان تنها فرزندم در تلاش بودم واینكه چگونه می توانم نیمای عزیزم را نجات دهم.تازه این تنها غم من نبود غم دهها كودك دیگر كه از نزدیك در بیمارستان محك نظاره گره مرگ تدریجی شان بودم و خانواده های انها به شدت مشكل دارو قرص داشتند وهمچنان هم دارند.وقتی خودم روزها وشبها به دنبال قرص وداروی برای نیمای عزیزم در سطح شهرتهران وگاه شهرستانها می گردم یاد سخنان رئیس جمهور وشخص دوم مملكت آقای احمدی نژاد می افتم كه مدتها پیش گفت مامشكل دارو قرص نداریم من برای پیدا كردندارو قرصهای نیما بارها به نا صر خسرو جاههای دیگر شهر تهران رفتم اماحتی آزاد هم پیدا نكردم. حرص وجوش ونفرت وتنفر
سراپای وجودم را فرا می گیرد كه در مملكتی كه این همه ثروتهای ملی نهفته است باید كمبود دارو داشته باشیم وشاهد مرگ تدریجی عزیزانمان باشیم. كودكان كار وزنان تن فروش داشته باشیم. مسیر رفت آمد من گاهی مواقع با مترو است متروی شهرری به تجریش داخل مترو باور كن بااینكه عزیزترین كسم در بستر بیماری است اما وقتی این كودكان وزنان ودختران جوان دستفروش را میبینم در این وضعیت كار می كنند قلبم بیشتر مجروع می شود من آنها رادرك مكینم چرا كه من هم عضوی از این طبقه ام من سواربهترین ومدل بالا ترین ماشین ماكسیما وبنز bmw نمیشم من سفرهای خارجی نمی رم چرا كه من نیز بافقر وفلاكت ونداری ودر خانواده كارگری بزرگ شدم وبه خوبی درد جامعه را می فهم اوضاع وخیم است ووخیم؛ مردم به شدت از وضع موجود می نالند در مترو خیابان وبیمارستان وبازار واماكن عمومی وغیره حرفها همه دیگر یكی شده این چه وضعی است كه ما داریم آقا نمیشه با این هزینه های سرسام آور وتورم زندگی كرد. طبقه پایین جامعه خصوصا بیشتر از همه كارگران زیر فشار وسختی اند. از انتخابات حرف می زنند چه انتخاباتی سی سال است چه گلی بر سر ما زده اند كه حالا بزنندترفندهای انتخاباتی دیگر كارآیی ندارد مردم به شدت معترضند وناراضی اند. هر لحظه شورش گرسنگان شاید سر بلند كند. اما درد من یكی دوتا نیست دردآور از آن اینكه بعضی مواقع وقتی دوپای این كودكان كار را معلق رو هوا می بینم كه در سطل اشغال دنبال اشیاء ویا خوراكی می گردند از كودك زیر چهار سال گرفته تا هیجده ساله ودختر جوان وزن سالخورده ومردان مسن در راهروهای مترو وخیابان غم وغصه تمامی آن كودكانی كه در مسیر رفت وآمد بیمارستان شهرری به دارآباد وبیمارستان محك مجبور ند نان آور خانه باشند برایم تمامی ندارد. وضعیت اعتیاد ومواد مخدر وروی آوردن جوانان این مملكت هم بخشی دیگر از معضلات جامعه است كه گریبانگیرش هستیم. چه كسی باید جوابگوی این وضعیت باشد معلوم نیست ؛اما برگردیم به روزها ولحظه های بیمارستان محك ؛از روز اول شنبه یعنی اول اردیبهشت وای كه چه روزهای من به همراه همسرم با استرس سپری كردم. از لحظه ای كه نیما متوجه شد كه باتمدید مرخصی ام دستگاه امنیتی وقضایی مخالفت كرده وایت وپلاكت های بدنش پایین آمد وبارها تشنج كرد در طی چند روز نیما بارها ای تی وپرتو درمانی ؛ رادیو تراپی؛ شد از بیمارستان محك به بیمارستان سینا اطهر درتجریش منتقل شد وسیتی اسكن وآزمایش های دیگر روش صورت گرفت. امروز نیما سیمو لاتور وپرتو درمانی شد این كار به مدت هفت روز در هفت نوبت طبق گفته پزشك معالج نیما خانم قالیبافیان ادامه دارد. فردا باز ما بیمارستان محك باید در كنار نیما باشیم نمی دانم این وضع كی تمامی پیدامی كندسرطان نیما درد دارد. هزینه هم دارد .
بهنام ابراهیم زاده تهران اردیبهشت ٩٢
نسل جوان و بیكار
موضوع اشتغال و بیکاری ٣ میلیون کارجوی جوان ایرانی که بخش اعظمی از آن را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند از مهم ترین دغدغه ها و مسائل خانواده ها در کشور به شمار می آید .مجموع تلاشها و اقدامات دولت در سالهای اخیر نه تنها منجر به حل معضل بیکاری نشده، بلکه باعث تثبیت این مشکل آزاردهنده در خانواده ها و باقی ماندن بیکاران فراوان در سطح جامعه نیز شده است. اشتغال؛ موضوعی جذاب برای سخن گفتن کارشناسان اقتصادی و بازار کار و همچنین مقامات دولتی می گویند رشد یکباره جمعیت کشور در دهه ٦٠ باعث انباشته شدن صدها هزار تقاضا برای کار در دهه های ٨٠ و ٩٠ شده به نحوی که باعث از بین رفتن تعادل عرضه و تقاضای نیروی کار در کشور شده و در حال حاضر برای هر فرصت شغلی ده ها و بلکه صدها جوان تحصیل کرده داوطلب می شوند. رشد یکباره و جهشی جمعیت کشور در دهه ٦٠ و تبدیل شدن به یک کشور جوان باعث شد تا امروز دست کم در ٧٠ درصد خانواده ها جوانانی پس از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه ها به سن کار برسند و بازار کار را با یک هجوم ناخواسته ای از جویندگان کار مواجه کنند. با این حال آماده نبودن فضا و یا به عبارتی ناتوانی بنگاه های فعال در بخش های دولتی، تعاونی و خصوصی در جذب کارجویان بی شمار و گرایش به استفاده از تکنولوژی به جای نیروی فیزیکی کار و دلایلی از این دست باعث ورود نامتوازن کارجویان به بازار کار در یکی دو دهه اخیر شده است. هجوم ناخواسته به بازار کار در واقع به تعدادی که کارجویان به سن کار رسیدند، بازار کار بستر لازم برای جذب آنها را فراهم نکرد و این مسئله خود به خود باعث تاخیر صدها هزار جوان برای ورود به فضای اشتغال شد. به بیان دیگر، جوانانی که باید در ٥ سال اول دهه ٨٠ وارد بازار کار می شدند، به دلیل برخورد کردن با کمبود فرصتهای شغلی در نیمه دوم دهه ٨٠ و با تاخیر چندساله موفق به ورود در عرصه کار شدند و این مسئله باعث بالا رفتن سن کارجویان در ورود به اشتغال و انباشته شدن بیکاری در کشور شد. تقریبا می توان گفت ٤ دولت اخیر کشور به صورت جدی با مسئله بیکاری جوانان و کارجویان متولد دهه ٦٠ و یکی دو سال اواخر دهه ٥٠ مواجه شده اند و با وجود شعارهای فراوانی که در این زمینه داده شد، اما تاکنون این پدیده نامیمون در کشور باقی مانده و هنوز هم ٣ میلیون جوان (طبق آمار رسمی مرکز آمار ایران) و ٥ میلیون بنا به تحلیل های غیررسمی کارشناسان بازار کار؛ شانس ورود به بازار کار را پیدا نکرده اند.
انباشت بیکاری در کشور با اینکه دو سال است کشور به دهه ٩٠ وارد شده، اما هنوز تعداد زیادی از جوانان متولد دهه ٦٠ به بازار کار وارد نشده اند و این مسئله باعث کشیده شدن تقاضای کار دهه شصتی ها به دهه ٩٠ شده است و مقامات وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می گویند موج تقاضا و ترافیک برای ورود به بازار کار دست کم تا سال ٩٤ نیز ادامه خواهد داشت. در صورت ادامه روند فعلی اشتغال زایی در کشور، به زودی متولدین سال های اول دهه ٧٠ نیز خود را برای ورود به بازار کار آماده می کنند در حالی که هنوز دهه شصتی های بیشماری هستند که در جستجوی شغل خواهند بود. از نتایج نامناسب دیگر از بین رفتن تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار کشور می توان به گسترش چشمگیر مشاغل کاذب، زیرزمینی و مواردی از این دست اشاره کرد که اساسا ماهیت شغلی برای افراد به همراه ندارند و فعالان در این بخش صرفا برای گذراندن امور روزمره خود و تامین معیشت حداقلی به این وادی وارد می شوند. شاید تعداد افرادی که مشاغل کاذب را به عنوان شغلی ایده آل و مناسب بدانند و با علاقه در این بخش فعالیت داشته باشند بسیار انگشت شمار باشد که خود این مسئله نشان می دهد ورود به این عرصه صرفا به دلیل ناامیدی از ورود به مشاغل رسمی و مناسب و همچنین وجود صدها هزار تقاضای کار در کشور باشد. بیکاری پس از یک دوره اشتغال همچنین در این بخش نباید از ناپایداری بخشی از مشاغل موجود و کاهش امنیت شغلی در بسیاری از واحدها غافل ماند، چرا که این مسئله خود به تنهایی باعث خروج بخش قابل توجهی از کارجویان پس از یک دوره اشتغال و پیوستن آنها به صف بیکاری می شود. بالا رفتن هزینه تامین مواد اولیه، ورود تکنولوژی های جدید به بنگاه ها و کاهش نیاز به حضور فیزیکی افراد، افت بهره وری نیروی کار به دلیل دستمزدهای پایین، واردات بی رویه کالاهای بی کیفیت خارجی، فعالیت واحدها با ظرفیت پایین و غیرفعال بودن بخش قابل توجهی از توان تولید به دلیل مشکلات نقدینگی، رشد جهشی هزینه های انرژی پس از اجرای فازاول هدفمندی یارانه ها و مسائلی از این دست علاوه بر دامن زدن به ناپایداری مشاغل در بسیاری از واحدهای کشور، بیکاری بخشی از شاغلان فعلی را نیز رقم زده است. هم اکنون نرخ رسمی بیکاری جوانان ١٥ تا ٢٩ ساله در کشور ٢٥ تا ٣٠ درصد است، بخش قابل توجهی از این جمعیت متولدین دهه شصت هستند که امروز برای ورود به بازار کار کشور داوطلب شده اند. (بخشهایی از گزارش مهر)
گزارش
نگرانی كارگران خدماتی فرودگاه لامرد از شایعه تغییر قرارداد
٥ اردیبهشت: فحدود ٣٠ نفر از نیروهای خدماتی فرودگاه لامرد در استان فارس نسبت به تغییر وضعیت قراردادکاری‌شان از مستقیم به شرکتی ابراز نگرانی کردند. براساس این گزارش،یکی از کارگران خدماتی فرودگاه لامرد در این باره گفت: فرودگاه شهرستان لامرد در استان فارس قصد دارد قرارداد حدود ٣٠ نفر از نیروهای خدماتی قرار داد مستقیم خود را تا پایان خرداد ماه مجددا تغییر وضعیت داده و به پیمانکار بسپارد. او با بیان اینکه تبدیل وضعیت این نیرو‌ها از قرارداد مستقیم به شرکتی بعد از مصوبه هیئت دولت خلاف قانون است، گفت: این سی کارگر از خرداد ماه سال گذشته طبق مصوبه هیئت دولت از قرارداد شرکتی به قرار داد مستقیم تبدیل وضعیت شده‌اند و بعد از یازده ماه به آنان گفته شده است پس از اتمام قرارداد (خردادماه) مجددا باید پیمانکارخصوصی کار کنند.
این کارگر که به نمایندگی از همكارانش سخن می‌گفت، اظهار داشت: این کارگران در بخشهای تاسیسات، سوخت گیری، تعمیرات فرودگاه لامرد با ده سال سابقه مشغول به كار هستند. او همچنین گفت: بعد از یازده ماه از اجرای مصوبه هیئت دولت در فرودگاه لامرد هنوز یک نسخه از قرارداد کاری که با فرودگاه منعقد کرده‌اند، به دستمان نرسیده است. بنابهمین گزارش،گفته میشود این تغییر وضعیت قرار داد مختص نیروهای خدماتی این فرودگاه (لامرد) نیست بلکه قرار است تمامی نیروهای خدماتی در کل فرودگاههای کشور مجددا تغییر وضعیت (از قرار داد مستقیم به شرکتی) شوند.(منبع ایلنا)
***
اخبار بین المللی
بنگلادش – بیش از ٣٥٠ کشته قربانی سودجویی سرمایه دارن
نظام سرمایه داری برگ ننگین دیگری به پرونده قطور جرم و جنایات خود افزود.
روز ٢٤ آوریل (٤ اردیبهشت) ساعت ٩ صبح بوقت محلی بیش از ٣٥٠ کارگر بافندگی که برای امرار معاش از صبح زود کار خود را آغاز کرده بودند بر اثر ریزش ساختمان ٨ طبقه که کارگاههای بافندگی محل کارشان در آن واقع شده بود، جان خود را از دست دادند. بیش از ١٢٠٠ کارگر مجروح و صدها نفر همچنان مفقود هستند که احتمال جان باختن‌شان قریب به یقین است.
در این ساختمان که در ٣٠ کیلومتری داکا پایتخت بنگلادش واقع شده است بیش از ٣١٠٠ کارگر مشغول کار بوده اند.
کارگران می‌گویند با وجود هشدار‌های مکرّر مبنی بر شکاف برداشتن ساختمان، کارفرمایان سودجو با بی توجهی کامل از کارگران خواسته بودند تا به کارشان ادامه دهند چرا که از نظر آنها خطری متوجه کارگران نبوده است. این حادثه، خشم عمومی را نسبت به شرایط کار کارگران صنعت پوشاک این کشور برانگیخته است. این رخداد پرسش هایی جدی درباره ایمنی کارگران و دستمزدهای کم در بنگلادش مطرح کرده است. روز شنبه ٢٧ آوریل (٧ اردیبهشت) سومین روز متوالی بود که بسیاری از کارخانه های پوشاک در بنگلادش به حالت تعطیل در آمدند.
همزمان اعتراض کارگران از روز حادثه هر روز بطور مداوم ادامه دارد. هزاران کارگر بطور روزمره با پلیس درگیر میشوند و خواهان مجازات عاملین این حادثه و بهبود شرایط کار خود هستند. بنگلادش دومین صادر کننده پوشاک در دنیا و تولید کننده محصولات و خدمات ارزان قیمت محسوب می شود. فروریختن این ساختمان در روز چهارشنبه سومین سانحه بزرگ صنعتی، طی پنج ماه گذشته در بنگلادش است. در ماه نوامبر آتش سوزی در کارخانه ” مد تزرین ” در حومه داکا، ١١٢ نفر را به کشتن داد.
اردن – تظاهرات اعتراض آمیز مردم
مردم اردن با برگزاری تظاهرات اعتراضآمیز، اجرای اصلاحات سیاسی و اقتصادی و پایان یافتن فساد در این کشور را خواستار شدند. بیش از ٣ هزار تن از مردم اردن روز جمعه١٩آوریل (٣٠ فروردین) در تظاهرات موسوم به “مسخره بازی را پایان دهید” که در امان پایتخت این کشور برگزار شد، مشارکت کردند. معترضان در این تظاهرات شعارهایی را بر ضد رژیم سر دادند که از آن جمله میتوان به شعار “رژیم گوش فرا دهد، مردم اردن با بیعدالتی مخالف هستند.”، اشاره کرد. تظاهرات مشابهی نیز یکروز قبلدر شهرهای اربید، الکراک و الطفیله اردن برگزار شد. عبدالله دوم پادشاه اردن در تاریخ ٣٠ مارس در جریان تظاهرات معترضان سیاسی که خواستار اصلاحات سیاسی و اقتصادی بودند، دولت جدیدی را معرفی کرد. مردم اردن از ژانویه سال ٢٠١١ میلادی با برگزاری تظاهرات متعدد خواستار اجرای اصلاحات سیاسی از جمله انتخاب نخست وزیر جدید با رای مردم و پایان دادن به فساد در این کشور شده‌اند. معترضان اردنی دولت این کشور را متهم کرده‌اند که اقدامات لازم را برای بهبود یافتن وضعیت اقتصادی کشور انجام نمیدهد. از زمان آغاز تظاهرات اعتراضآمیز مردم اردن، پادشاه این کشور ٣ نخست وزیر را برکنار کرده است.
انگلستان – اعتصاب هزاران تن‌از کارکنان اداره پست
هزاران تن از کارکنان اداره پست انگلیس بار دیگر در اعتراض به حذف مشاغل و مناقشه بر سر حقوق و دستمزد و روند تعطیلی‌دفاتر، اعتصاب یک روزه برپا کردند. کارفرمایان اداره پست در انگلیس قصد دارند هفتاد و شش مرکز پستی که بیست درصد از این شبکه به شمار می‌آید را تعطیل و یا امتیاز آن را به بخش خصوصی واگذار کنند. این درحالی است که اتحادیه کارگران مخابرات (CWU) در مخالفت با این تصمیم، می‌گوید، این اقدام بیش از هشتصد شغل را تحت تاثیر قرار خواهد داد. اتحادیه کارگران مخابرات ضمن مخالفت شدید با این طرح، برای حفظ مشاغل و خدمات تلاش میکند و تضمین افزایش پرداخت منصفانه کارکنانی را که به گفته آن از آوریل ٢٠١١ میلادی افزایش حقوق نداشته‌اند، خواستار است. بیلی هیز دبیر کل اتحادیه کارگران مخابرات می‌گوید: “اداره پست می‌تواند هر آن چه می‌خواهد درباره “دگرگونی” و “پایداری” سخن بگوید، اما واقعیت این است که اینها حسن تعابیری هستند که برای بستن دفاتر، تغییر ساختار شبکه اداره پست و واگذاری اداره امور آن به شرکت‌های خصوصی، استفاده میشوند.”
آلمان – اعتصاب کارکنان شرکت هواپیمایی لوفتانزا
به گزارش یورو نیوزخطوط هوایی لوفت هانزای آلمان اکثر پروازهای روز دوشنبه٢٢ آوریل (١ اردیبهشت) را به دلیل اعتصاب کارکنان لغو کرد. از ١٧٠٠ پرواز این روز فقط بیست پرواز بر اساس برنامه قبلی صورت خواهند گرفت. کارکنان این شرکت در فرودگاههای آلمان که خواهان افزایش حقوق خود هستند روز دوشنبه بر سر کار حاضر نمی شوند. لوفت هانزا هفته گذشته با درخواست اتحادیه های کارگری مبنی بر افزایش ٥.٢ درصدی حقوق در دوازده ماه آینده مخالفت کرد.
انگلستان – اعلام بانک HSBC برای اخراج بیش از ١١٠٠ کارمند
به گزارش خبرگزاری‌ها روز سه شنبه ٢٤ آوریل (٣ اردیبهشت) بانک HSBC اعلام کرد که قصد اخراج بیش از ١١٠٠ کارمند را دارد. این بانک بدلیل جایگاهش در بازاراین کار را قدمی‌مثبت در مسیری درست عنوان کرد. تمامی‌کارمندان اخراجی از شعبه‌های این بانک در انگلستان خواهد بود. تعداد کلّ کارمندان این بانک در انگلستان ٥٢ هزار و در سراسر دنیا ٢٦١ هزار نفر هستند. ماه گذشته این بانک اعلام کرد که به منظور صرفه جویی ٣.٥ میلیارد دلار در هزینه‌ها در کلّ قصد اخراج ٣٠ هزار کارمند در سراسر دنیا را دارد. این بانک از نظر مقدار سرمایه بزرگترین بانک در اروپا بشمار میاید.
برزیل – تصمیم کارگران ژنرال موتورز به اعتصاب
به گزارش رویترز روز چهار شنبه ٢٤ آوریل (٥ اردیبهشت) کارگران شرکت خودرو سازی ژنرال موتورز در کارخانه Gravatai در جنوب برزیل تصمیم به اعتصاب گرفتند. خواست آنها افزایش ١٢ درصد دستمزد و کاهش سا عات کار از ٤٢ ساعت به ٤٠ ساعت در هفته عنوان شده است. کارفرمایان در ملاقاتی که یکروز قبل از اعلام اعتصاب با نمایندگان کارگران داشتند، با ٤١ ساعت کار در هفته و ٨.٢ درصد افزایش دستمزد از ژانویه سال آینده موافقت کردند. ولی‌کارگران بر خواست خود پافشاری کردند و اعلام کردند که به چیزی کمتر از خواست اعلام شده خود رضایت نمیدهند. در این کارخانه ٤٥٠٠ کارگر مشغول بکار هستند و روزانه ١٢٠٠ دستگاه اتومبیل تولید میشود.
اسپانیا – آمار روز افزون نرخ بیکاری
آمار منتشر شده رسمی در روز پنجشنبه ٢٥ آوریل (٥ اردیبهشت) نشان می دهد تعداد بیکاران در اسپانیا از مرز شش میلیون نفر عبور کرده است. در حالیکه سیاستهای ریاضتی دولت نتوانسته این کشور را از گرداب بحران مالی نجات دهد، دولت محافظه کار این کشور در نظر دارد دارد برنامه ریاضتی جدیدی را به کمیسیون اروپا ارائه کند. اسپانیا با ٢٧.٢ درصد بیکاری، بعد از یونان بالاترین نرخ بیکاری کشورهای منطقه یورو را به خود اختصاص داده و در این میان، شرایط جوانان این کشور بسیار ناگوارتر است. رسانه ها و جراید اسپانیایی با پرداختن به این موضوع در روز پنجشنبه، به بازتاب مشکلات معیشتی خانواده ها که هر روز بر تعداد آنها افزوده می شود پرداختند. یکی از شهروندان اسپانیا می گوید: “خانواده ما چهار نفری است و همه ما بالای سن قانونی هستیم و هر چهار نفر بیکار. این قضیه است که ما را خرد می کند.” یکی دیگر از شهروندان می گوید: “هر روز تعداد بیکاران افزایش پیدا می کند و اگر آنها بخواهند باز هم میزان خدمات را پایین بیاورند و یا آنطور که شنیده ام سن بازنشستگی را بالاتر ببرند نمی دانم کار ما به کجا خواهد کشید.” معترضان در نظر دارند در آستانه ارائه طرح ریاضتی جدید به کمیسیون اروپا، در خیابانها تجمع کنند. به همین منظور وزارت کشور نیروهای ضد شورش را در اطراف ساختمان پارلمان در مادرید مستقر کرده است.
فرانسه – افزییش بیسابقه نرخ بیکاری
به گزارش یورو نیوزوزارت کار فرانسه در تازه ترین گزارش خود از افزایش بی سابقه بیکاری خبر داد. در این گزارش آمده است که طی ماه مارس گذشته نزدیک به ٣٧ هزار نفر در مراکز کاریابی دولتی ثبت نام کرده اند. در نتیجه تعداد بیکاران کل کشور از مرز ٣ میلیون و ٢٠٠ هزار نفر گذشت و رکورد تاریخی سال ١٩٩٧ شکسته شد. بر اساس این گزارش، نرخ بیکاری در فرانسه طی ٢٣ ماه اخیر به طور مداوم افزایش داشته است. فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه پیش تر تاکید کرده بود که تدابیر ویژه دولت برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور در ماه های پیش رو تاثیر گذار خواهد بود و تا پایان سال ٢٠١٣ نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت. اما برخلاف نظر رئیس جمهور، صندوق بین المللی پول، نرخ بیکاری در سال ٢٠١٤ را با اندکی افزایش ١١.٦ درصد جمعیت فعال فرانسه تخمین زده است.
اعتصاب کارگران کارخانه پژو-سیتروئن اولنه(حومه پاریس)واردپانزدهمین هفته شد
٢٤آوریل ٢٠١٣: کارگران کارخانه پژو- سیتروئن اولنه(حومه پاریس)درمقابل تصمیم مدیریت مبنی برتعطیلی کارخانه واخراج١٤٠٠کارگراز١٦ژانویه٢٠١٣ دراعتصاب بسرمی برند. طی این مدت کارگران کارخانه های دیگر پژو- سیتروئن ازجمله کارخانه های شهرهای پواسی وسنت آوان جهت اعلام همبستگی درجمع کارگران اعتصابی کارخانه اولنه حاضرشدند. کارگران کارخانه پواسی جهت حمایت ازهمکاران اعتصابیشان دست به جمع آوری کمک مالی زدند. همچنین کارگران دیگرواحدهای تولیدی فرانسه باشکال مختلف بااعتصاب و مبارزات این کارگران برای جلوگیری ازبسته شدن کارخانه وازدست دادن کارشان اعلام همبستگی کردند. روزهای گذشته مدیریت شرکت پژو- سیتروئن ،تهدیدکرد درصورت ادامه اعتصاب کارخانه رازودترتعطیل خواهد کرد. قراراست طی هفته های آینده مدیریت پژو- سیتروئن برنامه اش جهت اخراج ١١٠٠٠کارگرازجمله تعطیلی کارخانه اولنه واخراج ١٤٠٠کارگرش را روشن کند. ٢٤ آوریل سهامداران اصلی دردفترشرکت واقع درپاریس خیابان گراندآرمه جمع شده بوده بودند تا تصمیم بگیرند٣٥٠میلیون سرمایه شرکت را واردبورس کنند وآکسیون بخرند. همزمان بااین نشست کارگران اعتصابی کارخانه اولنه درآغازپانزدهمین هفته اعتصابشان مقابل دفترشرکت دست به تجمع اعتراضی زدند. ژان پیرمرسیه نماینده سندیکای ث.ژ.ت کارخانه اولنه درتجمع امروز گفت: آنها دروغگویان حرفه ای هستندوشانتاژمی کنند.ما امروزهمزمان با به جیب زدن ٣٥٠میلیون سرمایه شرکت توسط سهام داران،شرکتی که ظاهرا درآستانه ورشکستگی است وتحت این پوشش می خواهدهزاران کارگررا اخراج کند. این یک افتضاح ورسوایی است.ما اینجا جمع شدیم تا صدای اعتراضمان را به گوششان برسانیم وبگوییم شانتاژشان کارآیی ندارد.ما ازکارمان وخانواده مان دفاع می کنیم. دولت چه می گوید؟اولاند چه می گوید؟ ماسه ماه است که دراعتصاب بسرمی بریم وتا تکلیف ما روشن نشود تجمعات ،اعتراضات واعتصاب ادامه خواهدداشت وکارخانه اولنه تولیدی نخواهدداشت.
اعتراض به سیاست های ریاضت اقتصادی درایرلندوپرتغال
به گزارش٢٦آوریل یورونیوز،روزچهارشنبه ٢٤آوریل،همزمان با ارائه طرح ریاضت اقتصادی ازجانب دولت ایرلند، دهها نفر با تجمع در مقابل پارلمان این کشور به برنامه ریاضت اقتصادی دولت اعتراض کردند. تجمع کنندگان که به کاهش هزینه های دولتی برای جبران کسری بودجه توسط دولت از طریق کاهش تعداد کارمندان و افزایش مالیات معترض بودند خواستار استعفای نخست وزیر این کشور شدند. دولت پرتغال نیز همانند دولت ایرلند برای مقابله با کسری بودجه خود اقدام به کاهش بودجه بخش دولتی برای سال آینده کرده است. به همین دلیل، کارکنان بخش دولتی این کشور روز چهارشنبه در یک اعتصاب سراسری دست به اعتراض زدند. این اعتصاب موجب لغو شدن اکثر پروازهای داخلی و بین المللی در این کشور شد. سندیکاهای این کشور می گویند اعتصاب روز چهارشنبه بزرگترین نوع آن طی دو دهه گذشته بوده است. دولت پرتغال در بودجه سال آینده خود حقوق کارکنان بخش های دولتی را کاهش داده و اقدام به افزایش مالیات کرده است.
