مبارزان کمونیست
وضعیت نامناسب جسمانی یوسف سواری در زندان شیبان
وضعیت جسمانی یوسف سواری، شهروند عرب محبوس در زندان شیبان که در آبان ماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت‌شده بود، به دلیل ابتلا به بیماری‌های کلیوی، گوارشی و عدم رسیدگی درمانی از سوی مسئولان زندان نامناسب گزارش‌شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، یوسف سواری، زندانی محبوس در زندان مرکز اهواز (شیبان) به دلیل ابتلا به بیماری‌های کلیوی و گوارشی و عدم رسیدگی درمانی از سوی مسئولان زندان در شرایط نامناسب جسمانی بسر می‌برد.
“یوسف سواری پیش‌تر به دلیل وخیم شدن وضعیتش «در اثر شکنجه های شدید» به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل‌شده بود.”
یک منبع مطلع در این رابطه به کمپین گفت: «آقای سواری به دلیل درد شدید از ناحیه شکم و کلیه به بهداری زندان مراجعه کرده است، اما طی دو روز گذشته مسئولین بهداری هیچ اقدام مؤثری در رابطه با بیماری وی انجام نداده و بدون رسیدگی درمان و عدم انتقال وی برای مداوم به مراکز درمانی خارج از زندان او را به حال خود رها کرده‌اند».
بیشتر بخوانید:
https://www.kampain.info/archive/36324.htm
—
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
محل دفن ۳ زندانی سیاسی اعدام شده کماکان مشخص نیست/ افزایش فشارها بر خانواده رامین حسین‌پناهی
امجد حسین پناهی، فعال حقوق بشر مقیم آلمان می‌گوید “با وجود آنکه یک‌سال از اعدام سه زندانی سیاسی در ایران گذشته‌است، اما کماکان از محل دفن آن‌ها بی‌خبر هستیم.”
پیش‌تر وکلا و خانواده‌ی زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی، گفته بودند این ۳ زندانی سیاسی کرد سحرگاه شنبه ۱۷ شهریورماه ۹۷ بدون اطلاع به خانواده‌هایشان اعدام شدند.
از آن زمان نزدیک به یک‌سال گذشته و هنوز محل دفن این ۳ زندانی سیاسی اعدام شده، مشخص نیست و مقامات ایران علی‌رغم وعده‌هایی که داده‌اند، از دادن پاسخ به خانواده‌هایشان سر باز می‌زنند.
از سوی دیگر فشارها بر روی خانواده رامین حسین‌پناهی افزایش یافته است. مقامات جمهوری اسلامی ایران، گذرنامه پدر و مادر او را زمانی که برای تمدید آن به اداره گذرنامه مراجعه کرده‌بودند، توقیف کرده‌اند. گفته می‌شود گذرنامه پدر و مادر رامین حسین‌پناهی به دستور اداره اطلاعات سنندج ضبط شده‌است.
امجد حسین‌پناهی، در خصوص بی‌اطلاعی از محل دفن ۳ زندانی سیاسی اعدام شده به کمپین می‌گوید: «رامین، برادرم در خانواده ما اولین قربانی حکومت جمهوری اسلامی نبود. برادر بزرگ ما، اشرف حسین پناهی ، ۱۰ سال پیش از سوی افراد ناشناس ترور شد و ما هنوز نمی‌دانیم توسط چه نهادی ترور شده است. در طول این مدت چند تن از بستگان ما احضار شده اند از آن‌ها اعتراف اجباری گرفتند و در نهایت برادر من و زانیار و لقمان مرادی را از زندان سنندج به زندان رجایی‌شهر منتقل کردند و اکنون در آستانه سالروز این اعدام ما هنوز خبر نداریم که محل دفن آن‌ها کجاست و همین موضوع در طول این مدت فشار زیادی به خانواده ما وارد کرده‌است.»
آقای حسین‌پناهی در خصوص توقیف گذرنامه پدر و مادرش می‌گوید: «پاسپورت پدر و مادرم برای تحت فشار گذاشتن آن‌ها با دستور اداره اطلاعات سنندج ضبط شده‌است که نتوانند سفر کنند و به آن‌ها گفته‌اند که شما اجازه خروج از کشور ندارید.»
بیشتر بخوانید:
https://www.kampain.info/archive/36323.htm
—
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
