مبارزان کمونیست
مصطفی پور محمدی و فراراز زیر بار جنایات دهه ۶۰
سعید یگانه
مصطفی پور محمدی عضو هیئت مرگ و قاتل هزاران زندانی سیاسی در شهریور۶۷ اخیرا در مصاحبه ای با هفته نامه مثلث بار دیگربیشرمانه و با وقاحت و صراحت از قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷دفاع کرده است. قربانیان این جنایت هولناک را مقصر این واقعه سیاه و ضد بشری قلمداد کرده است . او در این مصاحبه مدافعین و فعالین پیگیری افشای این جنایت را تروریسم و همدست دشمنان جمهوری عنوان کرده و هشدار داده که این” افراد مورد تعقیب کیفری و محاکمه قرا خواهند گرفت”. او در این مصاحبه گفته که” ما در آن دوران در حال جنگ بودیم و در چنین شرایطی نیاز به توضیح حقوقی و بررسی عملکرد این قاضی و آن قاضی نبوده است”
او درتابستان ۹۵ نیز اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ را دستور”الهی”و به آن افتخار کرده است .
مصطفی پور محمدی از اعضای گروه چهار نفره موسوم به هیئت مرگ جمهوری اسلامی همراه با قاتلینی دیگر،ابراهیم رئیسی ، حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی با حکم خمینی جلاد درشهریور سال ۶۷ هزاران نفر از زندانیان سیاسی را بدون هیچگونه محاکمه و اعلام جرمی دسته جمعی قتل عام کردند.
در کنار این جنایتکاران و قاتلین جوانان مردم باید به لیست بلند بالایی ازکسانی دیگر نیزکه در این جنایت و نسل کشی دست داشته اند همچون.محسنی اژه ای، اسماعیل شوشتری یکی از شکنجه گران و مسئول اجرای اعدام،مجتبی هلوایی عسکر،مجید قدوسی،محمد مقیسه ای،علی مبشری،اکبر آرایی،داود لشکری،محمد سلیمی،موسوی اردبیلی، علی فلاحیان ، محمد محمدی گیلانی،علیرضا آوایی ، یونسی ، رحمانی ، اسدالله لاجوردی و خلخالی و دهها جنایتکار دیگر اشاره کرد که دست آنان به خون کمونیستها و آزادیخواهان و زندانیان سیاسی آن دوره سیاه آغشته است .
پور محمدی و بقیه سران رژیم اسلامی گریزی از این جنایت ندارند .کوس رسوایی این جنایت ضد بشری سالهاست به گوش جهانیان رسیده است . پرونده این جنایت هنوز باز است و نمیتوانند و نمی گذاریم از زیر بار این جنایت شانه خالی کنند .ننگی است بر پیشانی این رژیم که با هیج توجیه و ترفندی نمیتوانند از صورت جنایتکارانه خود پاک کنند.
دفاع پور محمدی از این جنایت و تهدید و ارعاب اوو رژیمش ازسر درماندگی و ابزار دیگری جز دستگیری و زندان و شکنجه و محاکمه بی رویه و حکمهای سنگین و گسترش فضای اختناق و سر کوب برای آرام کردن جامعه و کاهش اعتراض و نارضایتی مردم در دست ندارند و تماما خلع سلاح شده اند ،منزوی و درمانده به هر ابزار و ترفندی برای ادامه بقای ننگین خود دست می زنند.
پرونده این جنایت باز است و جمهوری اسلامی هنوز برای ادامه بقا به این جنایت در اشکال مختلف ادامه می دهد. جمهوری اسلامی یعنی زندان و شکنجه و اعدام مخالفین . تفاوت در این است که اگردر آن دوره سیاه رژیم اسلامی و سران جنایتکارش همچون پور محمدی به کشتارو سر به نیست کردن مخالفین دست می زدند تا خود را تثبیت و به جامعه تحمیل کنند ، امروز همین جنایتها را در اشکال دیگراز سرزبونی وتقابل با موج نارضایتی و نفرت عمومی برای بقا ادامه می دهند.
درست در شرایطی که قرار است پیشگامان هفت تپه و حامیان آنان فعالین نشریه گام در بیدلدگاه رژیم سرمایه به محاکمه کشیده شوند، پور محمدی به صرافت دفاع از این جنایت افتاده و شاخ و شانه می کشد .بر خلاف میل رژیم و علیرغم سرکوب و اختناق دائم ،جامعه تسلیم این جنایتکاران نشده و مبارزه و مقابله ادامه دارد . نه تنها کارخانه و محیط کار وخیابانها و دانشگاهها بلکه زندانها نیز به محل مقاومت و مبارزه تبدیل شده است .کارگر و چپ و کمونیست و آزادیخواهی از گوشه های جامعه سر بلند کرده ورژیم اسلامی را به مصاف طلبیده اند .
چهار دهه جنایت ودو نسل کشی در دو تابستان خونین ، چهل سال دزدی و فساد و فقر وتباهی یک جامعه ، چهاردهه سرکوب و اختناق نتوانسته و نخواهد توانست رژیم جمهوری اسلامی را از مرگ حتمی نجات دهد.ادامه سر کوب و اختناق و دستگیری و زندان و شکنجه و اذیت وآزار فعالین و خانواده آنها فقط می تواند تلنگری باشد بر راه و مسیر دشواری که اکثریت مردم کارگر و زحمتکش و زنان جامعه و آزادیخواهان برای رهایی از این جهنم آغاز کرده اند.
تقلای پور محمدی و همه سران ریز و درشت رژیم در دفاع و توجیه این جنایات کینه و نفرت مردم از کلیت رژیم اسلامی را دردل جامعه بیشتر می کارد و عزم مردم را برای بدرک فرستادن آن بیشتر خواهد کرد.
هر سال تابستان از ۳۰ خرداد تا شهریورماه برای خانواده و نسل بازمانده از این فاجعه هولناک برای همه آزادیخواهان و کمونیستها یادآوردقایق و روزهای سختی است که بر همه ما گذشت ومیگذرد . “نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم” و تا سرنگونی و محاکمه سران و تک به تک همه کسانی که در این جنایت و نسل کشی تا کنون دست داشته اند آرام نخواهیم گرفت. راه مقابله با این جنایت و جلوگیری از دست درازی بیشتر رژیم اسلامی به فعالین و آزادیخواهان و مردم معترض، گسترش اعتراض و مبارزه کارگران ،زنان و همه مردم آزادیخواه برای سرنگونی کلیت رژیم سرمایه داری اسلامی است.
***
