مبارزان کمونیست
روز جهانی کارگر، کارگران پرچمدار اعتراض علیه فقر و فلاکت
شهلا دانشفر
١١ اردیبهشت، اول مه، روز همبستگی جهانی کارگران است. روز کیفرخواست علیه سرمایه داری و تمامی مصایبش و روز اعتراض به هرگونه تبعیض و نابرابری است. بویژه در جایی چون ایران که یکی از وحشی ترین حکومتهای سرمایه داری بر گرده جامعه حاکم است، اول مه بهترین فرصت است که علیه یک درصدی های جنایتکار و دزد و فاسد حاکم به خیابانها بیاییم و با اعلام خواستهایمان کل حکومتشان را به چالش بکشیم. به استقبال چنین روز اعتراضی مهم برویم.
اول مه نه تنها روز کارگران، بلکه همچنین روز اعتراض معلمان، پرستاران، بازنشستگان و همه بخش های جامعه زیر پرچم کارگران و کیفرخواست کارگری علیه وضع موجود است. کارگر بیکاری که در محرومیت و بی تامینی بسر میبرد، جوانی که از تحصیل فراغت می یابد و چشم اندازی برای زندگی و معاشش ندارد، پدری که بخاطر فقر ناگزیر است فرزندش را از تحصیل بیرون بکشد و راهی کار خیابانی کند، زن جوانی که بخاطر سیر کردن شکم خود و کمک به معاش خانواده اش ناگزیربه تن فروشی میشود، همه و همه صف میلیونی معترضینی هستند که اول مه روز اعتراضشان است. اینها همه آن جمعیت عظیم میلیونی ٩٩ درصدی هایی هستند که روز جهانی کارگر روز اعتراضشان است. و باید متحد و گسترده و با نهادها و تشکلهایشان به صف اعتراض جهانی اول مه بپیوندند و با تظاهرات عظیم و سراسری خیابانها را به اشغال خود درآورند.
امسال در شرایطی ویژه تری نسبت به هر سال به استقبال اول مه میروم. از شرایطی صحبت میکنیم که از یکسو فقر و فلاکت ابعاد بیسابقه ای پیدا کرده و زندگی میلیونها مردم را هر روز بیشتر به تباهی کشیده است. شرایطی که در آن که از یکسو اقتصاد فروپاشیده رژیم اسلام کارخانه های بسیاری را به تعطیلی کشاند و موج گسترده ای از کارگران را از کار بیکار کرده است و دستمزدهای پرداخت نشده به معضل جمعیت عظیمی از کارگران تبدیل شده است. از سوی دیگر اعتراضات کارگری هر روز گسترده و تعرضی تر میشود. و بالاخره صحبت از شرایطی است که زیر فشار فضای انفجاری جامعه صفوف رژیم بهم ریخته تر از هر وقت است و نزاعهایشان بیش از بیش بالا گرفته است و نفس از سرگذران نمایش انتخاباتشان در خرداد ماه به کابوسی بزرگ برایشان تبدیل شده است. در چنین شرایطی اول مه روز جهانی کارگر یک فرصت بزرگ برای اعتراضی سراسری کارگران و کل جامعه علیه فقر و فلاکت و جهنمی است که رژیم اسلامی برپا کرده است.
بویژه جنبش اعتراضی کارگری امروز یک صحنه فعال در جلوی مبارزات کل جامعه است. روزی نیست که شاهد اعتراضات کارگری در این کارخانه و آن کارخانه و در این شهر و آن شهر نباشیم. موضوعات این اعتراضات بعضا فراتر از خواست کارگران در یک کارخانه بلکه خواستی سراسری است. مثلا کارگر بازنشسته ذوب آهن از حق تحصیل رایگان و بیمه درمان رایگان برای همگان سخن میگوید. یا می بینیم کارگران در ابعادی هزاران نفره طومار اعتراضی علیه دستمزدهای زیر خط فقر امضا میکنند و پرچمدار خواست افزایش دستمزدها میشود. نمونه دیگر از همین دست مشاهدات، ابراز وجود رهبران و تشکلهای موجود کارگری در عرصه های سیاسی تر و اجتماعی تر مبارزات مردم را بنمایش میگذارد. از جمله بیانیه های رهبران و تشکلهای کارگری علیه سرکوبگری های رژیم، علیه اعدام، برای آزادی کارگران زندانی، و غیره و عیره نمونه های از آنست. خلاصه اینکه میتوانم بگویم که تحرک گسترده جنبش کارگری بطور واقعی نقش مهمی در فعال نگاهداشتن فضا جامعه پیدا کرده است. به همین اعتبار این جنبش به وزنه سنگینی در اوضاع سیاسی جامعه تبدیل شده است. با اتکا به این موقعیت، جنبش کارگری میتواند با عرض اندام سیاسی خود در جلوی صحنه سیاسی جامعه نقش مهمی در سیر تحولات سیاسی جامعه داشته باشد. میتواند به فاکتور مهمی در عقب زدن جریانات راست و ارتجاعی از سر راه مبارزه مردم و سد کردن هرگونه زد و بند از بالای سر انقلاب مردم در روند اوضاع سیاسی جامعه باشند. روز اول مه فرصت مهمی برای کارگران است که در چنین قامتی به جلو بیایند و کل جامعه را علیه ققر و فلاکت و برای داشتن زندگی ای انسانی بسیج کنند. به استقبال یک چنین روز مهمی برویم.
همه نیرویمان را برای اول مه بسیج کنیم
زمان زیادی به اول مه نمانده است. از هم اکنون به استقبال اول مه روز جهانی کارگر برویم. در تمام شهرها، در همه مراکز کاری در سراسر ایران نیرویمان را برای چنین روزی بسیج کنیم. جمع هایمان را در محلات تشکیل دهیم و برای این روز بزرگ اعتراضی تدارک ببینیم. در مجامع عمومی کارگری خود بر سر روز جهانی کارگر و خواستهایمان به بحث بنشینیم و با بیانیه هایمان کیفرخواست خود را علیه توحش سرمایه داری اعلام کنیم. همانند هر سال در تشکلهایمان به بحث و گفتگو بنشینیم و در عملی متحد به فراخوان جهانی اول مه بپیوندیم.
هزاران کارگر پتروشیمی ماهشهر که در چند ساله اخیر یک کانون فعال اعتراضات کارگری بوده اند، همچنین مراکزی چون صنایع فلزی در تهران، نورد لوله صفا در ساوه، کارخانه قند و شکر اهواز، پالایشگاه آبادان، کشت و صنعت کارون، کارخانجات قروین بعنوان کانون های داغ مبارزات کارگری در سال گذشته که مرکز توجه مردم معترض در شهرهای مختلف بوده اند، امسال نیز می بایست در جلوی صف تظاهرات های اول مه روز جهانی قرار داشته باشند. کارگران بازنشسته ذوب آهن اصفهان که تجمعات اعتراضی پرشورشان در شهر اصفهان تاثیر بسزایی در فضای این شهر داشت ، یک نیروی مهم در این شهر برای به میدان آوردن کل مردم در اصفهان به مناسبت روز جهانی کارگر این روز اعتراض سراسری کارگران هستند.
همچنین شهر سنندج که هر سال کانون پرشور گرامیداشت اول مه بوده است، امسال نیز نقطه قوت مهمی برای گرامیداشت اول مه است.
در اول مه روز جهانی کارگر جوانان از محلات مختلف و دانشجویان از دانشگاههای مختلف با بیانیه های پرشورشان روز جهانی کارگر را روز خود اعلام کرده و اول مه را گرامی بدارند. بویژه اینکه گرانی و فقر مساله همه مردم است و اول مه روز مهمی برای اعتراض به گرانی روز افزون و سطح نازل دستمزدها برای کل جامعه است. با شعار نان، آزادی، برابری و با تمام قوایمان به استقبال اول مه برویم.
اول مه کار را تعطیل کنیم و خیابانها را به اشغال خود در آوریم
اول مه با تمام نیروی خود، به خیابانها بیاییم و این روز را به روز اعتراض وسیع خود علیه جمهوری اسلامی تبدیل کنیم. به صورت جمعی و گروهی از محلات و کارخانه ها و مراکز کاری مختلف به صف تظاهرات اول مه بپیوندیم و از جمله مراکزی چون وزارت کار و تامین اجتماعی و ادارات کار در شهرهای مختلف و میادین اصلی شهر ها را به محل تجمعاتمان تبدیل نمائیم.
اول مه روز تظاهرات سراسری، روز قدرتنمایی ما ٩٩ درصدی ها در برابر یک درصدی های میلیاردر حاکم در سراسر جهان است. به استقبال این روز برویم و سوسیالیسم و جهانی آزاد و برابر را فریاد بزنیم.
