نسان نودینیان راه برون رفت: اعتصاب و تجعمات سراسری

راه برون رفت: اعتصاب و تجعمات سراسری
شعله های اعتراض و مبارزه برای افزایش دستمزدها كماكان در اشكال مختلف در محافل جنبش كارگری در جریان است. در روزهای گذشته محوریترین شعار و مطالبه تحت عنوان “اعتصابات و تجمعات سراسری” راه برون رفت از این وضعیت، اعلام شد. از سوی دیگر در جبهه “خودیها” هم سرو صدای نهاد و تشكل های دولتی(رسمی به بیان میدیای ایران) نخوابیده و طرح شكایت و افزایش دستمزدها هم در جریان است. هیچ دوره ای به اندازه امسال سنبه “تشكلهای” دولتی و یا رسمی به اعتراض به میزان دستمزدهای تصویب شده، تند نبوده است. و “نهضت شكایت علیه مزد ناعادلانه” را راه انداخته اند!. سال ٩٢ سال پر از مبارزه طبقاتی و در واقع به سال چلنچ و به مصاف كشیدن های سخت، تبدیل شده است. سال ٩٢ سال متفاوتی شده است. جنبش كارگری در سال ٩٢ با مصافهایی روبرو است كه قواعد و مقرارت تاكنونی در عرصه مبارزه برای افزایش دستمزدها، برگزار مراسم های اول ماه مه در سال های قبل به این شكل را تجربه نكرده است. و در یك كلام سال اتكا بخود و جنبش خود و اتكا به خودآگاهی درون جنبش كارگری است. سوال این است كه چه چیز و كدام فاكتورها تغییر كرده اند كه امسال را متفاوت تر از گذشته كرده است. برای هر ناظری كه از نزدیك مسائل جنبش كارگری را تعقیب كرده، اولین جواب سر راست و روشن این خواهد بود كه بحران اقتصاد جهانی سرنوشت بخش اكثریت از ساكنین این كرده زمین را دگرگون كرده است. مهار این بحران و تامین سود و ثروت های میلیاردی را میخواهند از طریق زدن معیشت و زندگی، و امكانات رفاهی، بهداشتی، حق و حقوق روزانه و مزایای کارگر تامین كنند. هر روز بر خیل بیكاران افزوده میشود. و تعداد بی سرپناهایی كه با خانواده های چند نفری روانه خیابان و زندگی در آوارگی میشوند، بیشتر و بیشتر میشود. و ده ها درد و مصیبت اجتماعی كه به مزدبگیران میلیارد نفری جامعه تحمیل كرده اند. در ایران هم موقعیت اقتصادی و معیشت و زندگی طبقه كارگر و خیل عظیم مزدبگیران جامعه تغییر كرده است. تامین زندگی سخت شده و طبقه كارگر با این اندازه از دستمزدها نمیتواند به معیشت خود ادامه دهد. و حتی نمیتواند برای بازیابی نیرو و انرژی كافی، قدرت عضلات و فعالیت فكری و توانایی جسمی اش را ترمیم و روانه كارخانه شود. دومین فاكتور، موقعیت ابژكتیو طبقه كارگر و اعتراضات او در چند سال گذشته و بویژه از یكسال گذشته است. این موقعیت در اشكال اعتراضات متحد و همبسته در شكل طومار سی هزار امضا و تجمعات سخنگویان بخشهایی از كارگران در مقابل مجلس و صدها اعتصاب و تظاهرات و راه پیمایی در مراكز كار و تولیدی بوده است. و یك فاكتور دیگر، اوضاع سیاسی و وضعیت نابسامان بالایی ها و ترس از قیام و انقلاب و گسترش اعتراضات توده ای میباشد.
در چنین اوضاع و احوالی هنوز بحث بر سر میزان دستمزدها در جریان است. در كشورهایی كه اتحادیه و سندیكا ها وجود دارند، آزادی بیان و تشكل و میدیا هم غیر قانونی نیست، ده ها سمینار و مناظره تلویزیونی و همه پرسی در جامعه انجام میشود. در ایران تحت حاكمیت استبداد سیاسی جمهوری اسلامی، و هژمونی بورژوازی مفت خور و سود جو، طبقه كارگر با عبور از موانع امنیتی و سركوب و دستگیری توانسته است، موقعیت زنده و نارضایتی های فوری خود را ابراز كند. میدیا و تلویزیون و امكانات تبلیعی در دست كارگران و فعالین این جنبش نیست. اعتراض و اعتصاب، تجمع های اعتراضی و طومار نویسی ابزار این ابراز وجود است.
“جبهه خودی ها” در ارتباط با حداقل دستمزد مصوبه شورای عالی كار اكنون بر محور “شكایت” میچرخد. بگزارش ایلنا «حداقل ٦”تشكل كارگری” در اعتراض به نقض معیارهای قانونی تعیین مزد سال جاری به دیوان عدالت اداری شكایت كرده اند» و ادامه میدهد«همین امر سبب شده است تا درخواست اعضای شورای عالی كار به منظور تشكیل جلسه ویژه شورای مذكور برای افزایش حق مسكن و خواربار كارگران به اعتراضات بی سابقه كارگران و تشكل های مستقل و رسمی كارگری به رقم تعیین شده برای مزد ٩٢ و “نهضت شكایت علیه مزد ناعادلانه” ارتباط داده شود اگر چه درخواست كنندگان ، این مساله را تكذیب می كنند”. و آنها معتقدند “اعلام تشكیل جلسه ویژه شورای عالی كار برای افزایش حق مسكن و خوار و بار كارگران، واكنش شورای تعیین مزد(شورای عالی كار) به اعتراضات بی سابقه و هماهنگ كارگران و تشكل های مستقل و رسمی كارگری به مزد ٩٢ است”. خارج از اعتراضات بی سابقه كه ویژه گی و متفات بودن موقعیت طبقه كارگر را در دو سطح یكم؛ معیشت و بالا بودن گرانی و بیكارسازی های وسیع، دوم؛ ابراز وجود و اعتراض و مبارزه متشكل در اعتراض به میزان دستمزدها، را منعكس میكند، این تشکلات دست ساز دولتی كه در برگیرنده شورای عالی كار، شوراهای اسلامی، خانه كارگریها و خیل مفت خوران نمایندگان مجلس به منظور التیام و آرام كردن بخشهای رادیكال جنبش كارگری بازی شکایت کشی را راه انداخته اند. و به این منظور بر طبل “نهضت شكایت علیه مزد ناعادلانه” میكوبند. طرح و آلترناتیو اینها مشخص است، مزد روزانه را تكه تكه میكنند، و بخشی از آن را تحت عنوان یارانه و یا بن كالاها به منظور كمك به پرداخت حق مسكن و تهیه خوار و بار به كارگران پرداخت میكنند. این مبلغ در واقع از جیب كارگران دزدیده و به آنها با هزار منت و طی تشریفات “نهضت شكایت علیه مزد ناعادلانه” به آنها میدهند!. در مقابل اینها، طبقه كارگر و جنبش افزایش دستمزدها كوتاه نخواهد آمد و بر سر افزایش دستمزدها بالاتر از یك و نیم میلیون پایفشاری، میکند.
سال متفاوت٩٢، جنبش كارگری را وارد رویا روئی های جدی كرده است! این جنبش و فعالین آن باید مورد بیشترین حمایت و پشتیبانیها قرار گیرند. تلاش آگاهانه برای ایجاد تشكل سراسری از هر دوره ای ضروری تر و از فاكتورهای جدی برای پیشبرد خواست و مطالبات طبقه كارگر در ایران است. سال متفاوت ٩٢، در اول اردیبهشت ماه با برگزاری اعتصاب بزرگ در كارخانه نورد لوله صفا، رو در روئی كارگران با بورژواها و دولت، آغاز شده است. صدها كارگر لوله نورد صفا در اعتراض به اخراج و عدم پرداخت حقوق شان بطور اعتراض آمیزی وارد این كارخانه شدند و با پیوستن همه كارگران به آنان، تولید در كارخانه متوقف شد.

هفته گذشته، بار دیگر اعتراضات كارگری در اشكال تجمع، و نامه های اعتراضی ادامه یافت. در مراكز كارگری(فولاد زاگرس قروه)، (كارخانه نساجی سیمین نو اصفهان)، (کارگران آهنگری تراکتورسازی تبریز)، (ازکارکنان پیمانکاری وزارت نفت)، (تجمع متقاضیان مسکن مهر زنجان)، (کارکنان منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد) عدم دریافت حقوق های پرداخت نشده، تعطیلی كارخانه، بلاتكیفی موقعیت كاری، حقوق بازنشستگی، حق مسكن، رسیدگی به مشكلات و عدم پرداخت وام های مسكن، و اعتراض به كلاه برداری افرادی از سپاه پاسداران محوریترین خواست و مطالبات بوده اند.

و در هفته گذشته بار دیگر نیروهای مزدور جمهوری اسلامی و در آستانه اول ماه مه اقدام به فراخواندن فعالین كارگری از جمله رضا شهابی كرده اند. رضا شهابی از طریق ویدئو یوتوب ضمن قدردانی از حمایتهایی كه از او و فعالین كارگری در بند شده، به بازداشت مجددش اعتراض كرد. رصا شهابی همچنین روز جهانی كارگر را به كارگران تبریك گفت. در ارتباط با بازگشت رضا شهابی به زندان، اتحادیه جهانی كارگران حمل و نقل طی نامه ای به لغو مرخصی رصا شهابی اعتراض كرد.
نسان نودینیان
٢ اردیبهشت ١٣٩٢
٢٢ آوریل ٢٠١٣