مشاوره چیست؟
جلال. ش
ساده ترین تعریف برای مشاوره چنین بیان شده است . مشاوره یک پویش یادگیری است که درآن فرد میآموزد که خویشتن رابشناسد وروابط خودرابا دیگران درک نماید.
مشاوره اصطلاحی کلی است که برای فرآیندهای مختلف نظیر مصاحبه کردن. اجرای آزمونها. راهنمایی و….به منظور کمک به افراد ویاری دادن به آنان و برای حل مشکلاتشان و برنامه ریزی برای آینده خود به کار میرود. به نقل ازساعتچی (١٩٨٥)
به نظر پاترسون. مشاوره جریان یاورانه ای است که درآن برقراری رابطه صمیمی بین مراجع و مشاور ضرورت دارد.مراجع مشکل روانی وعاطفی دارد وازطریق حضور و تعامل در جلسه ای مشاوره راه حل برای مشکلش مییابد و مشاور درحل مشکلات روانی مهارت دارد در این دیدگاه. برقراری رابطه ای مشاوره ای درمان بخش است وتنها دادن اطلاعات و پند و اندرز به مراجع، مشاوره محسوب نمیشود.
به عقیده ای آرباکل. مشاوره ورابطه ای تخصصی بین مراجع و مشاور است که مراجع با کمک مشاور به بررسی و تجزیه و تحلیل مشکلش می پردازد و پس از آگاه شدن از ابعاد وجودی اش وشناختن عوامل مزاحم به تغییر آنها موفق میشود.
دینک مایر به پیروی از روانشناسی فردی آدلر معتقد است. مشاور رابطه ای حسنه بین مراجع و مشاور است که درآن مراجع به بررسی هدفهای زندگی اش میپردازد و شناخت توانها ومحدویتهایش موفق میشد وبا کمک مشاور ه نحوه برقراری رابطهی سالم وسازنده با اطرافیان وارضای منطقی نیاز هایش را یاد میگیرد.
به نظر استفلر وگرانت. مشاوره رابطه تخصصی ویاورانه فردی یا گروهی است که مراجع با کمک مشاور از طریق خود شناسی میتواند تصمیم مناسب ومعقولی اتخاذ کند و هماهنگ با استعداد ها ورغبتهایش به زندگی سالمی ادامه دهد.
به نظرپالمر، در دههی ۱۹۷۰، مشاوره همانند فعالیتی جدید درانگلستان به اوج شکوفائی خود رسید. مشاوره همچون یک روش درمانی، فعالیت تخصصی آگاهانه وقانونمندی است که درآن فرد آموزش دیده ای بنام مشاور با تاکید بر نقش حمایتی واجتناب از قضاوت در باره ی مراجع، به حل مشکل او می پردازد. مشاور بر برقراری ارتباط، گوش دادن فعال و بهرهگیری از مهارت های مختلف مشاوره استوار است.
به نظر کمیل. نوعی روان درمانی از گونه ی حمایتی یا باز پروری است که برای کمک به حل مشکلات شغلی، مدرسه ای، زناشویی افراد، ونیز برای حل مشکلات دیگری که در ردیف بیماریهای روانی قرار نمیگیرند، بکار میرود.
به نظر گاستاد.مشاوره یک پویش یادگیری است که ازطریق رابطه ای بین دو نفر انجام میگیرد. ودر این رابطه مشاور با داشتن مهارتها وصلاحتیهای علمی و حرفه ای می کوشد مراجع را با روشهایی منطبق برنیازمندیهایش یاری کند تا هر چه بیشتر در باره ی خود بیاموزد وبینشی را که به این طریق در باره ی خویشتن کسب میکند در رابطه اش با هدفهای معین و واقع بینانه ادراک شده به طور موثری مورد استفاده قرار دهد ودر نتیجه فردی سعادتمند وعضوی سازنده برای جامعه بار آید.
به عقیده سی گلیبرت رن .مشاوره رابطه ای است پویا وبا هدف که بر اساس مشارکت بر نیازمندی های مراجع انجام میگیرد. در این رابطه توجه به خود شناسی وخود تصمیم گیری از طرف مراجع مورد تا کید است،
در مشاوره اول ،آنکه برقراری محیطی سزشار از امنیت وتعامل پویا بین هردو ضروری است، دوم آنکه. مشاور نقش کمک دهنده ونه تحمیل کننده دارد. سوم آنکه، رابطه باید حضوری باشد. زیرا مشاهده ی وضع ظاهری وحرکات مراجع در شناخت و تشخیص مشکلات او نقش مهمی دارد وچیزی به نام مشاوره ی تلفنی ازنظر علمی وجود ندارد.
چهارم آنکه. هدف مشاوره خود شناسی بیشتر و یادگیری فرآیند تصمیم گیری مناسب ونیز قبول مسئولیت مراجع است
پنجم آنکه. مراجع از طریق مشاوره شیوه های انتخاب وطرح ریزی وادامه یک زندگی معقول وموفق را میآموزد. در آینده خودش میتواند مشکلش را حل کند وبرای هر مشکلی به مشاور مراجعه نکند. َششم آنکه. مراجع به نوعی با مشکل عاطفی یا با وجود مانعی در رشد مواجه است و قصد دارد با کمک مشاوره مشکلش راحل کند ویا مانع را از سد راه بردارد.
اما تا زمانی که برای خدمات مشاوره ای زمینه سازیها و آمادگیهای مناسب ومساعد انجام نشده باشد، به نتایج موفقیت آمیز این برنامه نمیتوان امیدوار بود،.
منبع: شماره ٨٦ نشریه سوسیالیسم امروز
٢٠ بهمن ١٣٩٧
٩ فوریه ٢٠١٩
.