کمپین برای آزادی کارگران زندانی- سه اطلاعیه در رابطه با پروین محمدی ،تفهیم اتهام به اسماعیل بخشی و و تجمع اعتراضی معلمان

جرم پروین محمدی دفاع از حقوق کارگران و حقوق انسانهاست

پروین محمدی باید فورا آزاد شود
پروین محمدی نایب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران و چهره سرشناس جنبش کارگری از نه بهمن در زندان است. بنا به خبر منتشر شده در تاریخ هفدهم بهمن ماه از سوی محمد علی جداری فروغی وکیل جعفر عظیم زاده و پروین محمدی به نقل از خواهر پروین از چند روز گذشته پروین محمدی هیچگونه ملاقات و تماس تلفنی با خانواده نداشت است. این موضوع موجب نگرانی شدید خانواده و همرزمانش در اتحادیه آزاد شده است. ی خبری از وضعیت پروین محمدی، عدم تماس ایشان با خانواده، بین خانواده، دوستان و آشنایان و همه انسانهایی که دغدغه آزادی و برابری دارند نگرانی شدیدی ایجاد کرده است. پروین محمدی باید فورا آزاد شود.
پروین محمدی در نهم بهمن ماه در یورش نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت شد. بنا بر خبر منتشر شده از سوی جداری وکیل وی پیرو جلسه دهم بهمن در شعبه ١١ دادیاری دادسرای پردیس کرج، ابتدا برای او قرار بازداشت موقت یک ماهه و بعد از ارائه توضیحات، قرار وثیقه ٣٠٠ میلیونی صادر شد. این وثیقه از سوی خانواده پروین محمدی آماده شد اما روز ١١ بهمن پس از ارجاع پرونده وی از شعبه ١١ به شعبه ١٢، مجددا برای پروین قرار بازداشت یک ماهه صادر و او به زندان کچویی کرج منتقل گردید. بعد نیز شبانه بطور ناگهانی وی را به زندان اوین انتقال دادند. سپس در رابطه با پرونده وی محمدعلی جداری فروغی اعلام کرد: “روز دوشنبه ۱۵ بهمن، دادنامه شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو فردیس در مورد تایید قرار بازداشت موقت پروین محمدی به استناد اتهامات تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی به من ابلاغ شد.” اکنون پروین محمدی در زندان اوین بسر میبرد.
دستگیری پروین محمدی و بازداشت وی یکی دیگر از مصادیق امنیتی کردن مبارزات کارگران و مردم معترض است. اتهاماتی چون تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی، اشاره اش به مبارزات جانانه پروین محمدی در دفاع از حقوق کارگران و برای داشتن یک زندگی انسانی است. مصداق واقعی چنین اتهاماتی برهم خوردن امنیت سرمایه داران دزد و مفتخور حاکم است. خانم شرف الدین مادر پروین محمدی طی مصاحبه محمود احمدی در برنامه رودررو در تلویزیون کانال جدید در مورد وضعیت دخترش تصویری واقعی از جوهر اتهامات امنیتی علیه کسانی چون پروین محمدی بدست میدهد. در اینجا بخش هایی از سخنان خانم شرف الدین در پاسخ به سوالاتی که از وی میشود را میخوانید: “پروین محمدی نماینده کارگران بود. او از کارگران دفاع میکرد. از بیچاره ها دفاع میکرد. من بچه ام و خودم با زحمت و کارگری بزرگ شده ایم. آنها را با زحمت بزرگ کرده ام. ما طرفدار زحمتکشانیم. آیا طرفدار کارگر بودن، یا اینکه اگر کارگر نان در سفره اش ندارد که بخورد ، حقوقش را به او نمیدهند و بیکار است، ازش دفاع کردن جرم است؟ آخر این چه جرمی است؟ یعنی آدم نمیتواند انسانیت داشته باشد؟ درد یک کس دیگری را شریک باشد؟ اگر درد یکی دیگر را گفت باید بگیرند و او را به زندان بیندازند؟ به قول خودمان ما انقلاب کردیم که وضعمان بهتر شود. در این ٤٠ سال من یک پیشرفتی ندیدم. فقط شنیدم گفتند یکی را گرفتند. یکی را اعدام کردند. یکی را کشتند و عذاب کشیدم. بچه خودم هم که دستگیر شد وقتی خبر دار شدم یک آن دلم را گذاشتم پیش آن مادرانی که بچه هایشان دستگیر شده اند. یک آن دلم را گذاشتم پیش مادرانی که بچه هایشان اعدام شده اند. اینها چکار کردند؟ اینها مگر چه گفتند و چه جنایتی کردند؟ اینها کجا را خراب کردند؟ اینها کجا را سوزاندند؟ مگر اسلحه برداشتند که بجنگند؟ چکار کرده اند؟ اگر طرف صدایش در می آید یا گرسنه است و یا کار ندارد و بیکار است. اگر شکم مردم سیر باشد و تامین باشند هیچ کاری به کسی ندارند. آنوقت مساله ای نیست. بچه من هم همین است. خوب ناراحت شدم که دستگیر شد و برای همه ناراحت میشوم. اما از یکطرف دیگر خوشحال شدم که بچه ام را به این سن رسانده ام و هیچ کار خلافی نکرده است. هیچ کار خطایی نکرده است. اگر کاری هم کرده است انسانی بوده است. انسانیتش را نشان داده است. از جانش، از مالش و از همه چیزش گذشته است. دنبال مقام و ثروت و خوشی نرفته است. به خاطر اینکه خودش با زحمت بزرگ شده و درد کشیده است، درک میکند که زجر نداری و بدبختی چیست. از همین رو خیلی هم ناراحت نشدم و به او افتخار میکنم. من از این ناراحتم که نمیدانم او را کجا برده اند و چرا برده اند. برای چه او را برده اند و همین برای چه برای من مساله است. آخر او را به چه جرمی، به چه مدرکی و با چه پرونده ای برده اند. بالاخره باید یکی چیزی داشته باشند که او را ببرند. یارو دزدی کرده است، میگویند دزدی کرده میبرندش. یارو اسلحه دست گرفته یکی را کشته او را میگیرند و می برند. اما آیا وقتی طرف در دفاع از حقوق کارگران حرف زده جرم است؟ نه ناراحت نیستیم و به خودم افتخار میکنم که با این کارگری، با این بیسوادی که یکذره هم سواد ندارم، بچه ای بزرگ کرده ام که باعث افتخار من است. باعث سرفرازی من است که در این دنیا نه پولشویی کرده و نه مال مردم را خورده است و نه دزدی کرده و نه هیچ چیز دیگری. او دفاع از حق کارگران کرده و پیش هر کس هم که بگویید اگر گفتند این عیب است، من قبول میکنم. همین.
پروین از وقتی که کارگری کرده، همش از حقوق کارگران دفاع کرده است. از بی خانه ها و بیحقوق ها دفاع کرده است. هیچوقت هیچ چیز برای خودش نخواسته است. من هم که در یک زندگی فقیری بزرگ شده ام و زحمت کشیده ام او را با این افتخار اینطوری بزرگ کردم که امروز بتواند به داد مردم برسد. ما خیلی بدبختی ها کشیده ایم. ٤٠ سال است. اول جوانی بچه هایم کوچک بودند که با زحمتکشی و بدبختی بچه هایم را بزرگ کرده ام. و ٤٠ سال است که داریم زجر میکشیم. از وقتی انقلاب شده من هیچ چیز بهتری ندیده ام. ما خودمان طرفدار انقلاب بودیم. ما خودمان انقلاب کردیم که زندگی مان بهتر شود. گفتیم از فقر و بدبختی در بیاییم. حالا می بینم در اطراف و دور و بر من هر کس که می بینم دارد می نالد. یکی پسرش بیکار است. یکی دخترش بیکار است. یکی شوهر نکرده. یکی جهاز ندارد. یکی پول پیش خانه ندارد. اینها را من می شنوم واقعا خود من زجر میکشم. من زجر کشیده ام که زجر میکشم.
صدای من را به گوش مردم برسانید. به گوش دنیا برسانید که بگویم پروین محمدی و همنوع پروین محمدی ها، چه کرده اند. پروین محمدی تنها نیست. توی این دنیا یک پروین محمدی نیست. بلکه هزاران پروین محمدی هستند که از حق و حقوق مردم دفاع میکنند. از حق و حقوق خودشان دفاع میکنند. من یک پیر زن در این خانه نشسته ام. نه خانه دارم و نه هیچ چیز دیگر و با سختی زندگی میکنم. چرا باید اینجور باشد؟ چرا باید من در این مملکت که همه چیز دارد و همه چیز هست اینهمه سختی و بدبختی بکشم؟ معلوم است که به فکر می افتم. من چرا باید گرسنه باشم. وقتی مملکتی به داد مردم نرسد. مردم روز به روز گرسنه تر شوند و فقر و بیکاری و گرانی بیشتر شود.چه میشود کرد. با این حقوق های کم، با این درآمد های کم که یک کیلو سبزی خوردن باید ٦ هزار تومان پولش را بدهی، نداری بدهی، نمیخوری و بد هم زجر میکشی ، چه باید کرد. من از مردم این را میخواهم که متوجه این باشند. تنها یک پروین محمدی به دنیا نیامده که اینطور دستگیر شود. خیلی ها مثل او هستند و من میشنوم. دیگر کور و کر نیستیم که ندانیم. داریم می بینیم. داریم می شنویم که چه بلایی سر مردم می آید. الان که بچه من را گرفته اند. تنها بچه من نیست که دستگیر میشود. من مادرم که دارم تحمل میکنم. اطرافیان تحمل میکنند و ناراحت میشوند. چرا باید مردم اینهمه عذاب بکشند و ناراحتی این چیزها را بکشند. برای چه؟ آخر چرا؟ همین چرا است که من در آن مانده ام.
سخنان خانم شرف الدین تکاندهنده است. او دارد از اعماق درد جامعه سخن میگوید. سخنان او صدای اعتراض همه مردم علیه فقر، گرسنگی، و بساط سرمایه داری بیرحم حاکم است. سخنان او نشان میدهد که چگونه دستگاه قضایی و قوانینش در خدمت سرمایه داران دزد و مفتخور است. سخنان او کیفرخواستی علیه امنتیتی کردن مبارزات کارگران و مردم معترض است. پروین محمدی، جعفر عظیم زاده، اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، بهنام ابراهیم زاده، معلمان دربند چون اسماعیل عبدی، محمد حبیبی، عبدالرضا قنبری، روح الله امینی، محمود بهشتی، آتنا دائمی فعال دفاع از حقوق کودک و تمامی زندانیان سیاسی که لیستشان طولانی است باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند. تمامی احکام امنیتی صادر شده برای کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی باید فورا لغو و پرونده های قضایی تشکیل شده امنیتی بسته شود. با کارزاری جهانی چرخهای ماشین سرکوب حکومت را در هم بشکنیم.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
شهلا دانشفر
Shahla.daneshfar2@gmail.com
http://free-them-now.com
١٧ بهمن ۱۳۹۷، ٦ فوریه ۲۰۱۹

ادامه بازداشت اسماعیل بخشی و تفهیم سه اتهام جدید به او
اسماعیل بخشی از رهبران محبوب کارگران نیشکر هفت تپه و سپیده قلیان از سی ام دیماه تا کنون در زندان بسر میبرند. بازداشت مجدد آنها بدنبال شکایت اسماعیل بخشی علیه شکنجه های درون زندان و کیفرخواست آنها علیه شکنجه و زندان و نیز نمایش مفتضحانه مستند “طراحی سوخته” در صدا و سیمای جمهوری اسلامی انجام گرفت. بنا بر آخرین خبر منتشر شده از سوی فرزانه زیلابی وکیل اسماعیل بخشی طی پرونده سازی های جدید سه اتهام جدید نشراکاذیب، فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقامات به وی تفهیم شده است.
اسماعیل بخشی و سپپیده قلیان علیه شکنجه و زندان قد علم کردند. جنبشی در حمایت از اعتراض آنها به پا شد . و وقتی با پخش “مستند طراحی سوخته” و پخش گفته های آنان زیر شکنجه در زندان، برای آنان پرونده سازی کرده و بازداشتشان کردند. مردم با بیانیه ها و طومار های اعتراضی خود علیه آن ایستادند و معلمان و بازنشستگان معترض در کف خیابان با شعارهای “مستند، شکنجه دیگراثر ندارد”، “توپ، تانک، مستند دیگر اثر ندارد”، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد”، “ننک ما ، ننگ ما، صدا و سیمای ما” جوابشان را دادند. پاسخ ردیف کردن اتهامات جدید برای اسماعیل بخشی را هم باید با همین صلابت و اجتماعی داد. حمایت از اسماعیل بخشی، حمایت از سپیده قلیان، اعتراض علیه شکنجه و زندان و تعرض به ماشین سرکوب حکومت اسلامی است. اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و تمامی زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.
گفتنی است که فرزانه زیلابی وکیل منتخب اسماعیل بخشی است. اما او چون جزء وکلای “مورد تایید و معتمد” رئیس قوه قضاییه نیست، اسماعیل بخشی هنوز به وکیل خود دسترسی پیدا نکرده است. فرزانه زیلابی ضمن اشاره به این موضوع عدم دسترسی به وکیل را بنا بر ماده ٧ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، از مصادیق بارز شکنجه دانسته است.
کارزار در دفاع از اسماعیل بخشی و سپیده قلیان ادامه دارد و لیست حمایت از آنان ضمیمه است.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
Shahla.daneshfar2@gmail.com
http://free-them-now.com
١٧ بهمن ۱۳۹۷، ٦ فوریه ۲۰۱۹
لیست حمایت و همبستگی با اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و کارگران زندانی در ایران
– طومار دیگر تحت عنوان ” نامه اسماعیل بخشی دادخواهی علیه ۴۰ سال بیحقوقی و سرکوب و شکنجه و اعدام است” منتشر شده است و این طومار از سوی تعداد دیگری از فعالین اجتماعی با خواست آزادی اسماعیل بخشی و سپیده قلیان منتشر شده و تا کنون ٦٥٤ نفر آنرا امضا کرده اند.
-طومار اعتراضی بیش از ۸۰۰ نفر از فعالین اجتماعی در دفاع از اسماعیل بخشی و سپیده قلیان اخطار داده
– نامه ۲۱ وکیل دادگستری در واکنش به پخش مستند “طراحی سوخته” از صدا و سیمای جمهوری اسلامی و اتهامات مقامات قضایی به اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، علی نجاتی و دانشجویان و نشریه گام است
-تشکلهای کارگری و معلمان: سندیکای نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران شرکت واحد، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، اتحادیه آزاد کارگران ایران، کمپین هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری، بیانه مشترک معلمان عدالت‌خواه، کارگران مبارز، دانشجویان آزادی‌خواه،
– معلمان و بازنشستگان در تجمع اعتراضی مقابل وزارت کار با شعارهای مستنند، شکنجه، دیگر اثر ندارد، توپ، تانک، مستند دیگر اثر ندارد، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، ننگ ما، ننگ ما صدای و سیمای ما، حکومت فقر و زندان و شکنجه نمیخوایم، نمیخوایم
-فراخوان کلکتیو سندیکائی فرانسه س اِف دِ تِ، سِ ژِ ت، اونسا، سولیدر (همبستگی)، اِف اِس او (سندیکای فرهنگیان)، به شب همبستگی با کارگران ایران در ٢٦ فوریه در حمایت از کارگران زندانی در ایران و برپایی پیکت اعتراضی
– قطعنامه اضطراری کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (آی تی یو سی) مبنی برخواست آزادی فوری و بدون قید شرط اسماعیل بخشی و علی نجاتی و دیگر کارگران و دانشجویان زندانی
– قطعنامه اضطراری کنگره کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری در همبستگی با کارگران و دانشجویان در ایران
– اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (CUPE) در سطح کشوری و اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (انتاریو) با ۶۸۰ هزار و اعلام حمایت از قطعنامه کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری
– پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد -سازمان سراسری کارگران سوئد، اتحادیه کارگران ترانسپورت سوئد و دیگر اتحادیه های تحت پوشش ال.او
-اطلاعیه فدراسیون جهانی ایندستریال در حمایت از اعتصاب ها در ایران
– پیام همبستگی دیو بلسکنی معاون اتحادیه پست کانادا در حمایت از کارگران ایران و برای آزادی اسماعیل بخشی
– حمایت Evert Hoogers مسئول قبلی روابط بین‌المللی پست کانادا از مبارزات کارگران ایران و اسماعیل بخشی.
– اتحادیه کارگران دولتی و خدمات در کانادا(BCGEU )بازداشت دوباره اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و جعفر عظیم زاده و پروین محمدی را محکوم کرد
– فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل: شکنجه و اعتراف گیری اجباری را متوقف کنید! علی نجاتی و اسماعیل بخشی را آزاد کنید!ITF
– گزارش برگزاری میز اطلاعاتی و پیکت اعتراضی در حمایت کارگران زندانی در ایران در سیدنی
– ٩ بهمن: اعتراض چند تشکل بین المللی کارگری مقابل سفار ایران در لندن با شرکت نمایندگی از فدراسیون جهانی کارگران مواد غذایی، فدراسیون آموزش بین الملل معلمان، اتحادیه معلمان انگلستان، عفو بین الملل، اتحادیه کارگری انگلستان (TUC)، «یونیسون» بزرگ‌ترین اتحادیه بخش عمومی در انگلیس (UNISON)، اتحادیه مدیران مدرسه و معلمان زن (NASUWT)، اتحادیه اساتید دانشگاهی و دانشجویان تحصیلات (UCU) و فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل‌ونقل (ITF)
– عفو بین‌الملل با انتشار یک فراخوان فوری، از شبکه فعالان خود و عموم مردم خواست که به حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی نامه‌های اعتراضی بنویسند و خواهان آزادی فوری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان شوند و بخواهند تا زمان آزادی از هرگونه شکنجه و آزار مصون بمانند.
-عفو بین‌الملل در نامه به روحانی خواستار رسیدگی به شکایات شکنجه اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و محاکمه شکنجه گران در محاکم قضایی شده است.
– چندین سازمان و رهبران اتحادیه ها و نمایندگان پارلمان دانمارک خواهان آزادی فوری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان شده اند!دبیر اول کنفدراسیون اتحادیه های کارگری دانمارک BenteSorgenfrey( اتحادیه سراسری ، دانمارک)، مشاور بین المللی کنفدراسیون اتحادیه های کارگری دانمارک Heidi Rønne، رئیس بخش بین الملل فدراسیون اتحادیه کارگران دانمارک (3F)Jesper Nielsenبزرگترین اتحادیه کارگری دانمارک با 300 هزار عضو)، نماینده پارلمان از حزب چپ Red-Green Allianceو سخنگوی سیاست خارجی حزب Eva Flyvholm، نماینده پارلمان از حزب چپ Red-Green Alliance سخنگوی حزب در مسائل کارگری Finn Sørensen، نماینده پارلمان از حزب چپ Red-Green Alliance و سخنگوی مسائل اتحادیه اروپاSørenSøndergaard، سازمان کارگری حزب چپ Red-Green Alliance، هماهنگ کننده سازمان کارگری حزب چپ Red-Green Alliance، Anders Olesen، نایب رئیس اتحادیه مربیان کودک و مددکاران اجتماعی دانمارک، Jan Hoby، سازمان دانشجویان مارکسیست در دانشگاه کپنهاک و دانشگاه Roskilde، سازمان سوسیالیستهای انقلابی ( بخش دانمارک از گرایش مارکسیستی)، اتحادیه سراسری کارگران نقاشان ساختمانی دانمارک، اتحادیه کارگران نقاشان ساختمانی استان کپنهاک، اتحادیه کارگران نقاشان ساختمانی بخش شلند، اتحادیه کارگران نقاشان ساختمانی بخش یولند شمالی، اتحادیه کارگران نقاشان ساختمانی بخش یولند جنوبی، اتحادیه کارگران نقاشان ساختمانی بخش یولند میانی
– شورای اتحادیه‌های کارگری ونکور و حومه در کانادا
– کنفدراسیون جهانی سندیکای اینداستریال

–

تجمع اعتراضی معلمان شاغل و بازنشسته در اصفهان

شکنجه، مستند دیگر اثر ندارد

امروز هجدهم بهمن ماه معلمان شاغل و بازنشسته در شهر اصفهان بنا بر تصمیمی از قبل اعلام شده و علیرغم حضور وسیع نیروهای انتظامی در زیر پل زاینده رود مقابل هتل کوثر تجمع کردند. این تجمع در اعتراض به تشدید دستگیری و فشار بر روی معلمان معترض در شهرهای مختلف با خواست محوری پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات و آزادی معلما ن زندانی بر پا شده بود. تحصیل رایگان برای همه کودکان، افزایش حقوق ها به بالای خط فقر ٦ میلیون برای معلمان شاغل و بازنشسته، درمان رایگان و بهینه سازی مدارس از دیگر خواستهای اعلام شده تجمع کنندگان بود.

در این تجمع معلمان شاغل و بازنشسته با شعارهایی چون “معلم زندانی آزاد باید گردد”، “مستند، شکنجه دیگر اثر ندارد” جواب سرکوبگری های حکومت اسلامی را دادند و خواستار آزادی همکاران در بند خود شدند. این شعارها اکنون به شعارهای مردم در اعتراضات تبدیل شده و پاسخی به دستگاه سرکوب حکومت است. شعارهای دیگر معلمان عبارت بودند از: “فریاد، فریاد، از اینهمه بیداد”، “دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست”.

در این تجمع با شعار”معلم، کارگر، کشاورز، اتحاد، اتحاد” بر همبستگی مبارزاتی بخشی های مختلف مردم در این شهر علیه فقر، فساد و بساط دزد سالاری سرمایه داری حاکم تاکید گردید. در این تجمع حضور زنان چشمگیر بود. مردم همچنین با شعارهایی مردم را به حمایت از خواستها و مبارزاتشان فرا خواندند.

معلمان شاغل و بازنشسته در شهرهای دیگر نیز چون اردبیل، کرمانشاه، ارومیه، خرم آباد، سنندج ، سقز و مریوان برای ساعت ده صبح ٢٥ بهمن و با خواستهایی که در تجمع این روز در اصفهان نیز فریاد زده شد، فراخوان به تجمع داده اند. مبارزات معلمان شاغل و بازنشسته شایسته وسیعترین حمایتهاست.

پیش بسوی اعتصابات سراسری

حزب کمونیست کارگری ایران

١٨ بهمن ۱۳٩۷، ٧ فوریه ٢٠١٩

—