مبارزان کمونیست
بازی موش و گربه تحریم ها
۱۳ آبان ۹۷
سیزدهم آبان را روز آغاز تحریم اصلی امریکا علیه ایران اعلام کرده اند .اما همانگونه که به صورت آشکاری مشهود بوده است ، تاثیر تحریم ها از حدود شش ماه پیش بر زندگی مردم ایران آشکار شده است . گرانی طلا و ارز از فروردین ماه سیر جهشی خود را طی کرد و ظرف دو ماه به چهار برابر رسید، با آنکه هنوز چند ماه به آغاز تحریم های اصلی باقی مانده بود.
در این میان بارها صحبت از مذاکرات علنی و پشت پرده میان مقامات ایران و آمریکا شده است مذاکراتی که هیچگاه از جانب دو طرف تکذیب نشده است که هیچ در برخی موارد هم به انجام آنها اعتراف کرده اند . “خوشبختانه”! حکومتهای ایران و آمریکا در چهل سال گذشته قهرمانان مذاکرات پشت پرده و سازشهای پنهان و آشکار بوده اند!
این بار نیز با آنکه در صورت ظاهر و در مصاحبه های شداد و غلاظ از تحریم های بسیار سخت و غیر قابل عبور و…صحبت میشود ، اما نگاهی به برنامه تحریم خلاف آن را میگوید.
نگاه دقیق‌تر به برنامه تحریم گویای آن است که یا مذاکرات پشت پرده به نتیجه رسیده است و یا آنکه همانند سایر مذاکرات به یکدیگر مهلت داده اند تا امتیاز بگیرند .
هشت کشور اصلی خریدار نفت ایران ،هند ، ژاپن ،کره جنوبی ، ترکیه ، اسپانیا و یونان …. از تحریم معاف شده اند و دلیل آن هم حفظ منافع دوستان نامیده شده که البته معلوم نیست کدام دوستان!؟ با همه این احوال تعداد افراد و نهادهای تحریم شده افزایش یافته اند تا تحریم را بزرگ جلوه دهند در حالی که آنها که با وضعیت اجتماعی ایران آشنا هستند میدانند که تحریم اشخاص و نهادها تاثیر چندانی ندارد زیرا که آنها قابل جایگزینی هستند .
این بازیهای موش و گربه در آوردن و تحریم کردن و نکردن فرصتی را در اختیار کل صاحبان قدرت در ایران میگذارد تا به تدریج به پای میز مذاکره رسمی بروند و امتیازات بیشتری را برای بقای حکومت خود واگذار کنند . اما کل نظام جهانی سرمایه این بار با امتیازات کوچک قانع نخواهد شد زیرا که به ناتوانی حکومت فعلی از تداوم ساز و کار نظام سرمایه‌داری واقف شده است . اکنون کل نظام سرمایه داری به این نتیجه رسیده است که حاکمان فعلی ایران توانائی تامین منافع نظام سرمایه‌داری را ندارد و به همین جهت است که رسانه‌های سخنگوی سرمایه‌داری جهانی هماهنگ با یکدیگر از جایگزینی «تاج» بجای دستار طرفداری میکنند و در این میان بسیاری از محافل سرمایه و قدرت در خود ایران که مایملکشان را وامدار حاکمان فعلی هستند از تاج و تاجدار بیشتر حمایت میکنند تا دستارو دستار دار .
ناتوانی حاکمان فعلی در تداوم حفظ نظام سرمایه داری بر ولی‌نعمتان این نظام آشکار شده است ، درست به همانگونه که در سال ۵۷ ناتوانی تاج در حل مشکلات آشکار بود .
نظام سرمایه داری که یک بار برای فرار از بحرانهایش در آغاز دهه‌ی ۸۰ قرن گذشته و ترس از گسترش سوسیالیزم و اردوگاه شرق و همچنین هراس از به اختیار گرفتن مدیریت جامعه توسط مردم ، در چهل سال پیش تاج را برداشت و به دستار متوسل شد…. نتیجه آن را به خوبی لمس کرد! تروریسم تا قلب مانهاتان و نماد سرمایه‌داری نفوذ کرد و برج های دو قلو را هدف قرار داد و ویران کرد و شهرهای اروپا را به مرکز تاخت و تاز تبدیل کرد و برای سالها آرامش را از نظام سرمایه‌داری سلب کرد . اکنون چاره را در آن دیده است که دوباره تاج را جایگزین دستار کند تا این بار چه به روزش بیاید ؟ این دیگر با مردم بازی کردن است که عاقبتش تنها در اختیار نظام سرمایه‌داری نیست .
در این شرایط پیش رو که بازی قدرت در بالائی ها جریان دارد فشارِ هولناکِ اقتصادی و سیاسی بیش از پیش بر سرِ عموم مردم وارد میشود ، جمعیت انبوه بیکاران ، زحمتکشان و حقوق بگیران هرروز تحت فشار بیشتری قرار میگیرند تا جکومتگران با یکدیگر بده و بستان کرده و یا تصفیه حساب کنند . درچنین و ضعیتی برای مردم تحت ستم چاره‌ای به جز حرکت جمعی ، متحد و سازمان‌یافته وجود ندارد تا آنکه بتوانند در هر شرائطی از حقوق خود دفاع کرده و سرنوشت خودشان را خود بدست گیرند تا از گزند سازش های صاحبان قدرت و سرمایه در امان باشند.
کانون مدافعان حقوق کارگر
