مبارزان کمونیست
نگاه هفته: مجموعه ای از رویدادهای هفته در شهرهای کردستان
نسان نودینیان
سلیمانیه؛ گردشگران نوروزی امسال نسبت به سالهای قبل بیشتر به کردستان عراق روی آورده اند. حضور ده ها گردشگر نوروزی همراه خانواده هایشان دید و بازدید و امکان شرکت در کنسرت و برنامه های زنده موزیک و رقص و پایکوبی بر جذابیت مراسمهای نوروزی در کردستان عراق افزوده است. حق شادی و استفاده از مراسمهای مدرن و بدور از دخالت مذهب و نیروهای مرتجع اسلامی در روزهایی که مردم در ایام تعطیلات نوروزی هستند در حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی از مردم سلب شده است. به همین تعداد گردشگران ایرانی نسبت به سال گذشته، افزایش یافته است.
ــــــــــــــــــــــ
سنندج؛ افزایش چند برابری قیمت انواع مایحتاج زندگی مردم در شهر سنندج در ایام نوروز . قیمت گوجه فرنگی از 2500 تومان به 4000 تومان، سیب درختی از 2000 تومان به 3000 هزار تومان، موز از 4000 هزار تومان به 6000 تومان، پیاز از 2000 تومان به 3000 هزار تومان رسیده و کرایه تاکسی هر مسیر در این شهر نیز به میزان 100 تومان افزایش داشته است.
ــــــــــــــــــــــــ
پتروشیمی کردستان اخراج 10کارگر بر اساس خبر دریافتی کارفرما و سهام دار جدید پتروشیمی کردستان آقای کابله سوری تعداد 10 نفر از کارگران باسابقه این شرکت را از کار اخراج کرد. بر اساس همین گزارش کارگران این شرکت در تاریخ پانزدهم اسفند ماه سال گذشته به دلیل مطالبات و دستمزدهای معوقه خود به مدت 12 روز دست از کار کشیدند که این اعتصاب بدون نتیجه ای برای کارگران اعتصابی پایان پذیرفت. لازم به ذکر است که آقای کابله سوری یکی از کارفرمایان و سهام دار کارخانه احیاء صنعت نیز می باشد که چند ماه پیش اکثر کارگران خود را به دلیل کم شدن فروش تولیدات کارخانه از کار اخراج کرده بود.
ـــــــــــــــــــــــ
پاوه؛ هشت نفر از بازداشت شدگان در شهر پاوه بصورت بلاتکلیف به زندان “دیزل آباد” کرمانشاه منتقل شدند. معتصم شافعی، محمد نگاری، جهانبخش احمدی، قانع حاتمی، آراس حاتمی، بابک عباسی، پدرام قادریان و گوران بهرامی” روزچهارشنبه ۷ فروردین ماه به زندان مرکزی دیزل آباد کرمانشاه منتقل شدند. گفتنی است، تلاش خانواده های دستگیرشدگان برای کسب جوابی مبنی بر دلایل دستگیری و درخواست آنان مبنی بر تودیع وثیقه برای آزادی نامبردگان تاکنون از جانب سپاه پاسداران و دادگستری پاوه بدون جواب مانده است.
مردم در شهرهای کردستان در حمایت از خانواده های دستگیر شدگان و برای آزادی عزیزانشان با اقدامات اعتراضی همواره در کنار آنها قرار گرفته اند. ما مردم شهر و روستاهای پاوه را فرامیخوانیم برای آزادی فوری دستگیرشدگان و حمایت از آنها اقدامات اعتراضی و حمایتی را تدارک ببینند.
ــــــــــــــــــــــ
آویهنگ؛ بنابه گزارش دریافتی، روز پنجشنبه 8 فروردین ماه دایه “سوراحی نوری زاد” مادر رفیق جانباخته “مختار آویهنگ” به دلیل بیماری در یکی از بیمارستان های تهران چشم بر جهان فرو بست.پیکر دایه سوراحی نوری زاد روز پنجشنبه به روستای آویهنگ منتقل شد و در روز جمعه 9 فروردین ماه در میان غم و اندوه اهالی این روستا به خاک سپرده شد.
ــــــــــــــــــــــ
سلیمانیه؛ كارگران مصر در جلسات “كنگره دمكراسي كارگران مصر” كه در روز ٢٤ماه مارس برگزار شده، از حق بر خورداري اتحاديه كارگران ساختمانسازي در سليمانيه حمايت ميكنند. كارگران خواهان آزادي اتحاديه براي كارگران و مستقل از هر حزب و جريان سياسي شده اند. كارگران مطالبات زير را بعنوان فورت ترين مطالبات در حمايت از كارگران در كردستان عراق را اعلام كرده اند؛ ١ـ تامين بيمه بيكاري براي كارگران ٢ـ تامين بيمه بيكاري براي كارگران در كردستان عراق بدون هر نوع تمايز با سراسر عراق ٣ـ حق تشكل اتحاديه اي و متشكل شدن كارگران در كنفدراسيون اتحاديه هاي كارگري ٤ـ برگرداندن تمام اموال، دارايي و امكانات كه (از حق استفاده از آن سلب شده اند) اتحاديه ها به آنان ٥ـ برسميت شناخته شدن اتحاديه كارگران ساختمانسازي در كردستان عراق ٦ـ بالابردن توانايي كارگران ساختمانسازي از طريق كلاسهاي آموزشي در جهت جلوگيري از حوادث و نا امني ميحط كار
ـــــــــــــــــــــ
سنندج؛ روز شمار دستگیری و اعتراضات فعالین کارگری در سنندج
چهارشنبه ۱۶ اسفند: ماموران اطلاعات وفا قادری را طی تماس تلفنی تهدید کردند که در صورت برگزاری مراسم ۸ مارس در شهر سنندج وی را بازداشت خواهند کرد.
سحرگاه پنجشنبه ۱۷ اسفند: ساعت ۵:۳۰ صبح وفا قادری، سید خالد حسینی، بهزاد فرج‌الهی و حامد محمود نژاد فعالان کارگری و از اعضای کمیته‌ی هماهنگی در شهر سنندج با هجوم ماموران اطلاعات به منازلشان بازداشت شدند. ساعت ۶ صبح علی آزادی عضو دیگر کمیته هماهنگی در محل کارش در سنندج دستگیر شد.
شنبه و یکشنبه، ۱۹ و ۲۰ اسفند: خانواده های فعالان کارگری زندانی در سنندج، در مقابل اداره اطلاعات شهر سنندج تجمع نموده و ضمن پیگیری وضعیت عزیزانشان خواهان آزادی آنان شدند. وفا قادری از کارگران زندانی ضمن تماس تلفنی کوتاهی که با خانواده‌اش داشت خبر داد که در سلول انفرادی نگه داری می شود. همچنین علی آزادی طی‌تماس تلفنی کوتاهی که با همسرش داشت از اینکه در سلول انفرادی و در شرایط نامناسبی نگه داری می شود خبر داد . خالد حسینی نیز طی تماس کوتاهی که با خانواده‌اش داشت اعلام کرد که قاضی برای وی قرار یک ماه بازداشت صادر کرده است و وی در سلول انفرادی نگه داری می شود.
بعد از ظهر روز یکشنبه ٢٠ اسفند: شریف ساعد پناه، از فعالان کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران با هجوم وحشیانه چندین نفر از نیروهای اطلاعاتی و امنیتی در منزلش دستگیر شد.
صبح روز دوشنبه ۲۱ اسفند: جمع کثیری از خانواده‌های فعالان کارگری دربند در مقابل اداره اطلاعات دست به تجمع زده وخواستار آزادی عزیزانشان شدند. چند تن از نیروهای انتظامی برای کنترل اوضاع در محل تجمع حاضر شدند و هر چه زمان می گذشت به جمع خانواده‌ها افزوده می شد به طوری که فشار خانواده‌ها اداره اطلاعات را ناچار کرد که به یکی از بازداشت شدگان اجازه دهد با بستگان خود تماس کوتاهی بگیرد؛ اما آنان به این هم راضی نشدند و همچنین بر آزادی عزیزانشان پافشاری کردند. این بار وقتی اداره اطلاعات با مقاومت جمعیت روبرو شد با گسیل ده‌ها ماشین از نیروهای انتظامی و لباس شخصی محل را محاصره وهر دو باند خیابان شبلی را مسدود کرد واز جمعیت خواست آنجا را ترک کنند. تجمع کنندگان ضمن تاکید بر آزادی هر چه سریعتر فعالان کارگری در بند به نیروهای امنیتی و لباس شخصی اعلام کردند تا شما اینجا را ترک نکنید ما نیز در این محل خواهیم بود، که این مقاومت باعث شد نیروهای امنیتی ولباس شخصی عقب نشستند و خانواده ها در ساعت یک بعد از ظهر دسته جمعی محل را ترک کردند.
سه شنبه ۲۲ اسفند: جمع زیادی از خانواده‌های فعالان کارگری بازداشتی در سنندج از ساعت ۹ صبح در مقابل اداره اطلاعات این شهر دست به تجمع اعتراضی زدند. با مراجعه خانواده‌ها جهت پی گیری وضعیت عزیزانشان از طرف ماموران به آنها گفته شد بروید تا بعد از تعطیلات دنبال کارِ بازداشتی‌ها را نگیرید، اما خانواده‌ها همچنان برماندن در آنجا پافشاری کردند و رفته رفته بر تعداد تجمع کنندگان اضافه شد. ساعت ۱۱:۳۰ تعداد زیادی از نیروهای امنیتی شامل چندین ماشین وموتور سوار به محل آمدند و از حاضران خواستند محل را ترک کنند ولی حاضران بر ماندن تا دریافت جوابی از سوی اداره اطلاعات اصرار ورزیدند که در این میان نیروهای امنیتی به یکی از حاضران بی‌حرمتی و به نامبرده حمله کردند که با عکس العمل جمعیت حاضر روبروشدند. بعد از این برخورد یکی از نیروهای امنیتی به میان حاضران آمد و ضمن عذرخواهی از آنان، اعلام کرد که تا ۲۰دقیقه دیگر به آنها جواب خواهند داد؛ بعداز ۲۰ دقیقه به آنها گفته شد تا بعد از سیزده بدر به آنجا مراجعه نکنند. سپس جمعیت با تاکید بر اینکه دوباره بر می گردند در ساعت ۱:۳۰ ظهر به تجمعشان پایان دادند.
چهارشنبه ۲۳ اسفند: ساعت۹:۳۰ صبح خانواده‌های فعالان بازداشتی، همچون روزهای گذشته در مقابل اداره اطلاعات برای پیگیری وضعیت عزیزانشان تجمع کردند. مطابق روزهای قبل نیروهای امنیتی هم از همان ساعات اولیه در محل حاظر شدند؛ این در حالی بود که روز قبل نیروهای امنیتی به خانواده ها گفته بودند که تجمع آنان غیر قانونی است ودیگر به آنجا نروند، ولی حاضران گفته بودند که تجمع برای آگاه شدن از سرنوشت عزیزانشان حق آنان است. در این فاصله یک نفر از نیروها به داخل اداره اطلاعات رفت وبعد از مدتی به میان خانواده‌ها آمد و به آنها قول داد تا روز شنبه ۲۵ اسفند پرونده بازداشت شدگان تکمیل شود وخانواده‌ها ساعات ۱:۳۰ ظهرمحل را ترک کردند.
شنبه ۲۶ اسفند: جمع کثیری از خانواده‌های فعالان کارگری بازداشتی سنندج از ساعت ۹.۳۰ صبح در مقابل اداره اطلاعات این شهر در اعتراض به بازداشت و بی‌خبری از سر نوشت عزیزانشان دست به تجمع اعتراضی زدند. مطابق معمول روزهای گذشته نیروهای امنیتی از همان ساعات اول در محل تجمع حاضر شدند. در ساعت ۱۰.۳۰ صبح چند تن از خانواده‌ها به داخل اداره اطلاعات فراخوانده شدند و با یکی از مسئولان صحبت کردند و خواهان آزادی عزیزان خود شدند که از طرف مسئول مربوطه این چنین جواب گرفتند “فعلن به دنبال این پرونده‌ها نیایید”. این جواب در حالی گفته شد که روز چهارشنبه مسئولان به آنها قول داده بودند که شنبه پرونده بازداشتی‌ها را به دادگاه می فرستند و زمانی که خانواده‌ها گفته بودند پس قول شما چه شد در جواب به آنها گفته شد که به خاطر پایان دادن به تجمعشان چنین حرفی به آنها زده شده است. خانواده‌ها در جواب تهدید کردند که اعتراض خود را به مقابل استانداری خواهند کشاند و تا ساعات ۲:۳۰ به تجمع خود ادامه دادند وبا تاکید بر آزادی فعالان کارگری به تجمع آنروز خود پایان دادند.
یکشنبه ۲۷ اسفند: جمع زیادی از خانواده‌های ۶ فعال کارگری بازداشتی در ادامه تجمع اعتراضی خود نسبت به وضعیت نامعلوم عزیزانشان برای هشتمین روز متوالی در مقابل اداره اطلاعات شهر سنندج دست به تجمع زدند. خانواده‌ها روز قبل به نیروهای امنیتی هشدار داده بودند اگر به آنها پاسخی ندهند تجمع خود را در مقابل استانداری ادامه خواهند داد. معترضان تا ساعت ۱۲ ظهر به تجمع خود در مقابل اداره اطلاعات ادامه داده و سپس به سمت استانداری به راه افتاذند. راهپیمایی خانواده‌های فعالان بازداشتی در چند خیابان به سمت استانداری توجه مردم را به خود جلب کرد. در طول مسیر راهپیمایی به سمت استانداری، خانواده‌ها به مردم توضیح می دادند که علت راه پیمایی‌شان چیست. در مقابل استانداری یکی از حاضران به داخل استانداری رفته و توضیحاتی در رابطه با دلایل این تجمع به معاون استاندار داده وسپس معاون استاندار قول داد در صورتی که خانواده‌ها به تجمعشان پایان دهند برای فردای آن روز یعنی ۲۸ اسفند امکان ملاقاتشان با استاندار را فراهم کند. در پی این وعده خانواده‌ها ضمن تاکید بر ادامه تجمعات در صورت عدم پاسخگویی، دسته جمعی خیابان استانداری را ترک کردند.
دوشنبه ۲۸ اسفند: جمع کثیری از خانواده‌های بازداشت شدگان ۱۷ اسفند در دوازدهمین روز از بلاتکلیفی عزیزانشان از ساعات ۹:۳۰ در مقابل اداره اطلاعات تجمع کردند. طبق روال روزهای گذشته نیروهای امنیتی در همان ساعات اولیه در محل تجمع حاضر شدند. در میان حاضرین یک نفر که از طرف جمع به عنوان نماینده انتخاب شده بود و روز قبل به او وعده ملاقات با استاندار داده بودند به استانداری مراجعه کرد اما متاسفانه از طرف معاون استاندار با پاسخ هایی همچون “استاندار اینجا نیست واین پرونده باید مراحل قانونی خود را طی کند” روبرو شد. این تجمع تا ساعت۱ ظهر ادامه پیدا کرد سپس معترضان محل را ترک کردند.
سه شنبه ۲۹ اسفند: ساعت ۱۲ ظهر سید غالب حسینی فعال کارگری و عضو کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در شهر سنندج، توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی در محل کارش دستگیر شد. نام برده در آستانه ۸ مارس و همچنین بعد از دستگیری ۶ فعال کارگری در ۱۷ اسفند چندین بار تلفنی توسط نیروهای امنیتی تهید شده بود و نیروهای اطلاعات از وی خواسته بودند که خود را به ستاد خبری معرفی کند.
سه شنبه ۲۹ اسفند: هم زمان با بازداشت غالب حسینی در محل کارش، نیروهای امنیتی با یورش به منزل شخصی اش، اقدام به بازداشت موقت همسر ایشان گلباغ بهمنی نموده. نیروهای امنیتی با توسل به تهدید گلباغ بهمنی، و تحمیل فشار روانی بر ایشان، سعی بر شکستن مقاومت نام برده و دست شستن از حمایت همه جانبه اش از فعالیت های کارگری شوهرش نمودند، که نامبرده با مقاومت خود، بار دیگر بر حقانیت فعالیت های غالب حسینی و دیگر فعالان کارگری تأکید ورزید.
سه شنبه ۲۹ اسفند: در پی عدم پاسخگویی نیروهای اطلاعاتی به خانواده‌های فعالان کارگری بازداشتی، خانواده‌ها اعلام کردند که سفره ی هفت سین خود را در مقابل اداره اطلاعات شهر سنندج برپا خواهند کرد و بدینگونه در زمان تحویل سال در کنار عزیزانشان خوهند بود.
سه‌شنبه ۲۹ اسفند: خانواده‌های فعالان کارگری دربند با انتشار اطلاعیه‌ای از مردم شهر سنندج و تشکلهای کارگری و نهادهای مردمی در خواست کردند که به هر صورت که در توان دارند و به هر شیوه ی ممکن آنان را در جهت آزادی عزیزانشان یاری کنند. در این اطلاعیه آماده است؛ «کارگران، مردم آزادیخواه وبرابری طلب، تشکل های کارگری در ایران و سراسر جهان ! همانگونه که مطلع هستید 5 تن از فعالین کارگری عضو کمیته ی هماهنگی در آستانه روز جهانی زن (8 مارس) در روز 17 اسفند در خانه ها و محل کارشان با هجوم نیروهای لباس شخصی دستگیر و تاکنون در اداره اطلاعات در بازداشت به سر می برند؛ 2 روز بعد با هجومی دیگر شریف ساعد پناه فعال کارگری وعضو اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز دستگیر شد. هم اکنون نزدیک به دو هفته از بازداشت همسران و فرزندان ما می گذرد. آنان به چه جرمی مورد غضب حافظان سرمایه قرار گرفته اند؟ عزیزان ما به نابرابری های اجتماعی معترضند. از حقوق کارگران دفاع می کنند، به دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر معترضند. آنها خواهان یک زندگی انسانی برای تولیدکنندگان تمام ثروت های بشری هستند . آنها می گویند همه امکانات جامعه حاصل کار و رنج ما کارگران است ولی چرا ما همیشه در سختی به سر می بریم. آنها خواهان امنیت شغلی برای کارگران هستند. خواهان بیمه بی کاری برای کارگران آماده به کارند. خواهان بیمه زنان خانه دار هستند و خواهان تعیین دستمزد به تناسب نرخ تورم هستند. در حالی که تورم به روز شده است چرا باید حقوق کارگران ثابت و چند برابر زیر خط فقر باشد. آیا دفاع از خواست و مطالبات بر حق کارگران جرم است. عزیزان ما به غیر از دفاع از خواست ومطالبات برحق کارگران هیچ جرمی مرتکب نشده اند. اکنون بار دیگر ما خانواده های 6 فعال کارگری بازداشتی علی آزادی، حامد محمود نژاد، شریف ساعد پناه، سید خالد حسینی، وفا قادری و بهزاد فرج الهی از کارگران و مردم زحمتکش و تشکلهای کارگری و نهادهای مردمی و به خصوص مردم شهر سنندج در خواست می کنیم به هر صورت که در توان دارند و به هر شیوی ممکن ما را در جهت آزادی عزیزانمان یاری کنند.
چهارشنبه ۳۰ اسفند: بار دیگر خانواده‌های فعالان کارگری بازداشتی در سنندج برای پیگیری وضعیت عزیزانشان در مقابل ستاد خبری اداره اطلاعات در این شهر تجمع کردند. این تجمع در حالی بود که خانواده‌ها طبق قرار قبلی اعلام کرده بودند که اگر عزیزانشان راآزاد نکنند سفره هفت سین خود را در مقابل ستاد خبری پهن خواهند کرد و سال تحویل در آنجا خواهند بود؛ اما نیروهای امنیتی حاضر در محل با حمله به تجمع خانواده‌ها از برگزاری مراسم سال تحویل ممانعت به عمل آورده و سفره هفت سین آنان را جمع کردند.
چهارشنبه ۳۰ اسفند: یکی دیگر از فعالان کارگری سنندج و عضو کمیته هماهنگی به نام کوروش بخشنده طی تماسی تلفنی احضار و مورد بازجویی قرار گرفت که پس از ۲ ساعت بازجویی به وی ابلاغ شد که تا ۱۵ فروردین فرصت دارد که از کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری استعفا دهد و درغیر این صورت با وی برخورد خواهد شد.
شنبه سوم فروردین ۱۳۹۲: «اگر لباس تازه هم داشتیم نمی توانستیم به تنمان کنیم و سال تازه را جشن بگیریم چون پدر عزیزمان در زندان است و بدون او ما هیج شوقی نداریم» این جمله برگرفته از نامه ایست که فرزندان دوقلوی دبستانی غالب حسینی، فعال کارگری زندانی نوشته اند. درست روزی که قرار بود نینا و هدیه حسینی به همراه پدر خود بروند لباسِ نو برای عید بخرند، شاهد دستگیری پدرشان شدند و ساعتی‌بعد هم شاهد دستگیری مادر خود توسط ماموران اداره اطلاعات سنندج شدند و تا ساعتها بعد که مادرشان همچنان در بازداشت و بازجویی به سر می‌برد آنها در دلهره و نگرانی فقدان هردو والدین خود بودند. متن کامل نامه نینا و هدیه حسینی : « درود بر همه ی آزادی خواهان جهان! من نینا حسینی و خواهر دوقلویم هدیه حسینی به تمام مردم ایران می گوییم که پدر ما غالب حسینی فعال کارگری هیچ جرمی نکرده است. و با حمله ی نیروهای اطلاعاتی دستگیر شده و زندانی شده است. همان روزی که پدرمان دستگیر شد قرار بود ما را برای خرید نوروزی به خیابان ببرد و لباس های تازه ی عید را برای ما بخرد تا با آنها سال تازه را جشن بگیریم و در کنار هم سال خوشی را شروع کنیم. اما الان هیچ لباسی نخریده ایم. اما اگر لباس تازه هم داشتیم نمی توانستیم به تنمان کنیم و سال تازه را جشن بگیریم چون پدر عزیزمان در زندان است و بدون او ما هیج شوقی نداریم. ما هر دو نفر آرزو می کنیم هر چه زودتر پدر عزیزمان آزاد شود و همه ی زندانی¬های سیاسی و فعال های کارگری آزاد شوند تا در کنار فرزندانشان عید را جشن بگیرند. – نینا حسینی و هدیه حسینی کلاس سوم ابتدایی -سوم فروردین ۱۳۹۲
پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲: شریف ساعد پناه عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و از هماهنگ کنندگان طومار ۳۰ هزار نفره کارگران، پس از گذشت ۱۷ روز بازداشت، با وثیقه یکصد میلیون تومانی آزاد شد.
یکشنبه ۲۷ اسفند: انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه با صدور بیانیه‌ای اعتراض خود را نسبت به دستگیری و حبس فعالان کارگری سنندج اعلام کرد. «این انسانهای شریف هیچ جرمی مرتکب نشده اند که باید جایشان در بازداشتگاه باشد. اینها کسانی هستند که به فقر و بی‌عدالتی ، به حقوق چندین برابر زیر خط فقر ۴۸۷ هزار تومانی اعتراض داشته اند. اینها خواستار یک زندگی انسانی برای همه و از جمله کارگران هستند و تنها به این جرم بازداشت و زندانیشده اند. در هیچ جای دنیا خواستار زندگی انسانی بودن به هیچ وجه جرم نیست و کسی به خاطر آن به زندان نمی رود. این اقدام تنها در ایران صورت می گیرد زیرا جوابی جز زندان برای خواست انسانی کارگران که حقوق ۴۸۷ هزار تومانی نمی خواهند ندارند. بازداشت این اشخاص به منظور ساکت نشاندن میلیونها کارگر رنج دیدیده و فقر زده است تا نسبت به هر بلای وحشتناک تری که سرشان بیاورند، صدایشان در نیاید. بازداشت فعالین کارگری اتفاق تازه‌ای نیست. هر بار که خواسته شده است تا به حرمت و شأن انسانی کارگران یورش برده شود چنین اتفاقاتی افتاده است. یورش به فعالان کارگری شهر سنندج نیز در راستای تحمیل مزد ۴۸۷ هزار تومانی است و می خواهند کل طبقه کارگر را با این اقدام به سکوت بکشانند. اما کارگران در مقابل، ساکت نخواهند نشست ولی قبل از هر چیز باید به بازداشت فعالان خود شدیدا اعتراض نمایند. باید فعالان را از بند رها نمود و در ادامه خواهان اعاده حقوق از دست رفته خود و از جمله افزایش دستمزد مطابق با استانداردهای بین المللی شد.» لازم به ذکر است که به گزارش کلمه کارگری، وبلاگ انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه به فاصله کوتاهی پس از صدور این بیانیه از دسترس کاربران اینترنت خارج شد وبجای آن در آدرس این وبلاگ نوشته ذیل به توجه مراجعه کنندگان این وبلاگ میرسد: «این وبلاگ به دستور کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه مسدود شده است».
سه‌شنبه ۲۹ اسفند: رضا شهابی، عضو هیات مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه بیانیه‌ای تحت عنوان “جای کارگران در زندان نیست! به این شکل منتشر کرد؛ «کارگران و مردم آزادیخواه! اخیراً دور تازه‌ای از احضار، بازداشت و زندانی کردن کارگران و فعالین کارگری تشدید شده است. ۷ تن از فعالین کارگری به نامهای خالد حسینی، وفا قادری، علی آزادی، غالب حسینی، بهزاد فرج الهی و حامد محمود نزاد از اعضای کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری و شریف ساعدپناه عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران دستگیر و زندانی شده اند و تعدادی دیگر از فعالین کارگری تهدید یا احضار شده اند. این تهدید و ارعاب و دستگیری‌ها در حالی است که محمد جراحی، فریبرز رئیس دانا، شاهرخ زمانی، پدرام نصرالهی، رسول بداغی، عبدالرضا قنبری و بسیاری دیگر از فعالین کارگری و سیاسی همچنان در زندان به سر می برند. فعالین کارگری در شرایطی بازداشت و محاکمه می شوند که قشر فرودست و زحمتکش از نظر درآمد در شرایط اسفباری به سر می برند و هرروزی که می گذرد قدرت خرید طبقه کارگر پائین می آید و امید به زندگی را از دست می دهند. در چنین شرایطی کارگران و فعالین کارگری برای دفاع از مطالبات و حقوق از دست رفته خود راهی جز ایجاد تشکل مستقل کارگری ندارند. آیا سزاوار است کارگران و فعالین کارگری که چرخ اقتصاد کشور را به چرخش در می آورند در آستانه عید نوروز به خاطر حق خواهی و درخواست یک زندگی شرافتمندانه زندانی شوند و خانواده و فرزندان این زحمتکشان را چشم انتظار گذاشت؟ جای این زحمتکشان در زندان نیست بلکه آنها باید در آستانه عید نوروز در کنار خانواده، همکاران و هم طبقه‌ای‌های خود قرار بگیرند. من و هم طبقه ای‌هایم برای دفاع از کارگران زندانی ساکت نخواهیم نشست و بازداشت و زندانی و محکوم کردن کارگران را محکوم می کنیم. کارگران، تشکلهای کارگری و نهادهای اجتماعی و حقوق بشری داخلی و خارجی! از شما می خواهم نسبت به سرنوشت کارگران زندانی بی‌تفاوت نباشید و از هر طریق ممکن به ادامه بازداشت آنها اعتراض و خواستاری آزادی همه کارگران زندانی باشند.»
شنبه ۳ فروردین ۱۳۹۲: جمعی از کارگران شهر سنندج در اعتراض به بازداشت فعالان کارگری این شهر بیانیه‌ای منتشر کردند. «(کارگران دربند) تنها به جرم عضویت در تشکل¬های کارگری، و دفاع از حقوق کارگران، و اعتراضِ به سفره¬ ی خالیِ آنان، بازداشت و محبوس شده ¬اند. فعالینی که با پایبندی به اصول انسانی طبقه ¬ی کارگر، ثابت نموده¬ اند منافعی جدای از منافع کارگران نداشته و نخواهند داشت. با درک این واقعیت¬ها، تنها سوألی که ذهن هر انسان آگاه و وجدان بیداری را مشغول خود می¬سازد این است که: آیا دفاع از نان و مسکن و آزادی کارگران و محرومان مستحق چنین عقوبتی می¬باشد که این عزیزان دچار آنند؟ مگر برآیندِ فریادِ مساوات و برابری ¬طلبی اینان موجب گستراندن عدالت اجتماعی و رفاهِ فراگیر و همگانی نخواهد بود که اینچنین دربند و اسیرند؟»
یکشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۲: علی نجاتی، عضو هیئت مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه در پیامی حمایتِ خود را از کارگرانِ دربند و اعتراض خود را نسبت به بازداشت وحبس آنان و تهدید و ارعابِ خانواده‌هایشان اعلام کرد. متنِ کامل این پیام «در آستانه روز جهانی (۸ مارس) و سال نو تعدادی از کارگران به نامهای بهزاد فرج الهی، علی آزادی، وفا قادری، خالد حسینی، حامد محمودنژاد و غالب حسینی از اعضای کمیته ی هماهنگی و شریف ساعد پناه از اعضای اتحادیه آزاد بازداشت و زندانی شدند. این بازداشتها در شرایطی انجام می گیرد که موج بیکاری فزاینده‌ای کشور را فرا گرفته و تورم افسار گسیخته و گرانی سرسام آور کمر طبقه کارگر را خم کرده است. مگر این کارگران چه خواستهای داشتند که در آستانه سال نو بایستی در زندان باشند؟ جز اینکه خواستار دستمزد عادلانه و زندگی شرافتمندانه برای کارگران و مردم عزیز و رفع تبعیض بودند؟ آیا جای این انسانهای شریف در زندان است. این نوع برخوردها و تهدید و ارعاب خانواده‌ها و بازداشت کارگران محکوم است و خواستار آز ادی فوری و بی‌قید شرط این کارگران هستم. با ارزوی اتحاد و همبستگی تمامی کارگران»
پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲: اتحادیه آزاد کارگران ایران که خبر آزادی شریف ساعد پناه، عضو هیئت مدیره این اتحادیه را منتشر کرد، «پس از گذشت 17 روز از بازداشت شریف ساعد پناه عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و از هماهنگ کنندگان طومار 30 هزار نفره کارگران، امروز با وثیقه یکصد میلیون تومانی آزاد شد. شریف ساعد پناه این مدت تحت بازداشت اداره اطلاعات سنندج بود. روز هفدهم اسفند 5 تن از فعالین کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری که ظاهرا در ارتباط با تلاش برای برگزاری روز جهانی زن دستگیر شده و سه روز پس از آن شریف ساعد پناه نیز توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت شد. طی سالیان گذشته تا به امروز فعالین و رهبران کارگری همواره با اتهامات بی اساس تحت فشار قرار گرفته اند تا در مبارزه برای خواستهای مشروع و به حق کارگران وادار به سکوت گردند. بازداشت های اخیر در روزهای پایانی سال گذشته نیز در این راستا صورت گرفته است. اتهاماتی که نهادهای امنیتی برای ساکت کردن فعالین کارگری به آنان وارد میکنند علی رغم بی ارتباط بودن به فعالیت اجتماعی کارگرانی چون شریف ساعد پناه ،امروزه جزئی از حقوق مدنی خدشه ناپذیر و پذیرفته شده شهروندان در سطح دنیا می باشد. اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن تبریک به شریف ساعد پناه و خانواده و دوستداران وی ، خواهان آزادی تمامی کارگران در بند و از جمله 5 تن از اعضای کمیته هماهنگی می باشد که نوروز امسال را بجای حضور در کنار خانواده های خود، در بازداشتگاه می گذرانند».
یکشنبه 10و 11 فروردین؛ خانواده های فعالین کارگری بازداشتی و جمعی از مردم در اعتراض به بازداشت اعضای کمیته ی هماهنگی در مقابل دادگاه انقلاب سنندج حضور پیدا کردند و خواهان آزادی عزیزانشان شدند. نیروهای امنیتی و انتظامی با حضور در محل تجمع و تهدید آنان از تجمع کنندگان خواستند تا به این تجمع پایان داده و آنجا را ترک کنند؛ اما با بی اعتنایی حاضرین رو برو شدند و در نهایت چند نفر از حاضرین به عنوان نماینده با دادستان کل آقای جواهری ملاقات کرده و وی نیز به نماینده ها وعده داد تا پایان تعطیلات که 16 فروردین می باشد تحقیقات در باره پرونده بازداشت شدگان را به اتمام برسانند. حاضرین اعلام کردند که اگر در موعد مقرر جوابی قطعی به آنان داده نشود به تجمع خود مقابل دادگاه انقلاب ادامه خواهند داد.
دوشنبه 12 فروردین؛ در محکومیت بازداشت فعالین کارگری در بند ـ جمعي از كارگران خبازي هاي شهر سنندج و حومه. كارگران، مردم آزاده! همان گونه كه مطلعيد بيش از سه هفته است كه تعدادي از كارگران و فعالين كارگري عضو كميته هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكلهاي مستقل كارگري، به اسامي حامد محمودنژاد، علي آزادي، بهزاد فرج الهي، وفا قادري، خالد حسینی و غالب حسيني در بازداشتگاه اداره اطلاعات در سنندج بسر مي برند و ضمن پيگيري خانواده ها و نيز ديگر فعالين كارگري، وضعيت آنها هنوز در بلاتكليفي مي باشد. اين بازداشت و تهديد فعالين كارگري در شرايطي صورت مي گيرد كه حاميان و حافظان سرمايه با حمله همه جانبه به سفره خالي كارگران، قصد خاموش كردن صداي اعتراض كارگران و پيشروان جنبش كارگري نسبت به بيكار سازي هاي گسترده، فقر، و تورم و گراني افسار گسيخته و… كه روز به روز نيز در حال گسترش مي باشد و بسياري از مردم حتي قادر به تامين نيازهاي اوليه زندگي شان نيستند؛ دارد. به همين خاطر ما جمعي از كارگران خبازي هاي شهر سنندج و حومه ضمن محكوم كردن ادامه بازداشت فعالين كارگري در سنندج؛ وجود تشكل هاي مستقل را حق بدون چون چراي خود دانسته و فعاليت انساني اين افراد در چنين تشكل هايي كاملا برحق بوده و بار ديگر ضمن حمايت از خواست و مطالبات طبقه كارگر در ايران، خواهان آزادي بي قيد و شرط اين كارگران و ساير كارگران و فعالين كارگري و سياسي مي باشيم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرونده‌ی یک زندانی سیاسی محکوم به اعدام “شیرکو معارفی” با گذشت بیش از ١ سال از توقف اجرای حکم اعدام همچنان در کمیسیون عفو بخشندگی سنندج بلاتکلیف می‌باشد. به گزارش وب سایت کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی و به نقل از یکی از اعضای خانواده‌ی معارفی، علی رغم وعده‌‌های مسئولین مبنی بر لغو اعدام “شیرکو” و تعدیل این حکم به حبس اما تاکنون هیچ تغییری در پرونده‌ی وی حاصل نشده است و همچنان با حکم اعدام به سر می‌برد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در جریان تهیه این شماره «نگاه هفته» در فاصله 27مارس تا 2آپریل به «ونسان فان گوگ» متولد 30مارس 1853 در لاهه هلند برخوردم. وقتی متن زیر را میخواندم حیفم شد که این معرفی کوتاه از او را برای سر دبیر نشرها “ایسکرا” نفرستم. تولد «ونسان فان‌گوگ» نقاش شهیر هلندی (1853 م) وِنسان فان‌گوگ یکی از پرآوازه‌ترین نقاشان هنر مدرنِ قرن نوزدهم، در 30 مارس 1853 م در لاهه هلند به دنیا آمد. وی در ابتدای جوانی به کارهای گوناگونی روی آورد ولی در سی سالگی عشق غریبی به نقاشی پیدا کرد. از این رو به فراگیری نقاشی روی آورد و در این هنر به تحصیل پرداخت. فان‌گوگ به واسطه وسواس زیادی که در نقاشی داشت، اخلاقش تند و یک نوع خشم و عصبانیت همیشگی در او بود. از این رو، در اثر همین بحران عصبی گوشش کر شد و حال غیرعادی یافت. با این وجود درحال تب و هذیان هم زغال به دست می‌گرفت و روی کاغذ طراحی می‌کرد.
فان‌گوگ در ابتدا از رنگ‌های تیره استفاده می‌کرد و از سال 1886 م به رنگ‌های زنده و روشن توجه نمود. وی در این ایام، نشاط و فعالیت بی‌سابقه‌ای یافت و تابلوهای بسیاری کشید. با وجود جنون ادواری که عارض او می‌شد، تابلوهای بسیاری از فان‌گوگ به یادگار مانده است. این نقاش بلند آوازه هلندی، طی پنج سال آخر عمرش بیش از 800 تابلوی رنگ روغن پدید آورد. سیب‌زمینی‌خواران و گل آفتاب گردان از زیباترین آثار فان‌گوگ به شمار می‌روند. وِنسان فان‌گوگ سرانجام در 28 ژوئیه سال 1890 م در 37 سالگی خودکشی کرد.
