مصاحبه نشریه اکتبر با عبداله دارابی در خصوص اول ما‌ه مه در کردستان

عبدالله دارابی / اتحاد و همبستگی در روز اول ماه مه ضامن قدرت نمائی ماست!

 

نشریه اکتبر: برگزاری اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر در شهر‌های کردستان توسط کارگران و فعالین کمونیست و رهبران عملی کارگری و جنبشهای اجتماعی در اشکال متفاوت علیرغم بگیر و ببند سرکوبگران ‌حکومت اسلامی، با استقبالی که در ابعاد ‌اجتماعی از آن می‌شود، به سنت اجتماعی مبدل شده است. در آستانه فرا رسیدن اول ماه مه هستیم. بگیر و ببند و فشار‌های سیاسی و اقتصادی، معیشتی، بیکار سازی وسیع در مراکز کار و تحمیل فقر و فلاکت کم نظیر به توده مردم زحمتکش در جامعه و دستگیری فعالین و سازماندهندگان این عرصه، ملموس و محسوس می‌باشد. با توجه به نکات فوق، برگزاری مراسم اول ماه مه امسال دارای چه ویژگی خاصی است؟ چکار باید کرد؟ مردم آزادیخواه در کردستان در این رابطه چکار باید بکنند؟

عبداله دارابی: اول ماه مه، روز همبستگی بین‌المللی طبقه کارگر جهان است و این طبقه هر ساله در چنین روزی متحدانه در آکسیون‌ها و تظاهرات‌ها به مناسبت این روز هم سرنوشتی طبقاتیشان را همراه با کیفرخواست طبقاتی خود علیه کل نظام سرمایه داری حاکم بر جهان را صادر می‌کنند و همه زشتی‌ها، پلیدی‌ها و بی‌ربطی این نظام ضد کارگری به‌ جهان بشریت را به نمایش می‌گذارند. اول ماه مه، یک صف آرایی طبقاتی کارگران علیه کل نظام بورژوازی در سطح جهان است و به این اعتبار، جایگاه آن، سراسری و جهانی است و خاص و ویژه یک کشور یا یک محل معین نیست. ولی آنچه به عنوان ویژگی باید به آن اشاره شود جایگاه و موقعیت کنونی بورژوازی ایران و رژیم آن است که نسبت به گذشته تغییرکرده و به تأثیر از آن موقعیت کاری و زندگی طبقه کارگر و اکثریت جامعه ایران هم دستخوش تحولات جدیدی شده است که از این نظر اشاره کوتاه و مختصری به آن حائز اهمیت می‌باشد. بحران سیاسی و اقتصادی ایران چنان عمیق شده که، خود سران رژیم ایران هم به طرز بی‌سابقه‌ای پرده از آن بر داشته و به آن پرداخته‌اند. سران رژیم در سه دهه اخیر، هیچگاه در این سطح به موقعیت نامساعد اقتصادی و سیاسی خویش اعتراف ننموده و تا این حد از تجمعات و عکس‌العمل‌های اعتراضی کارگران و مردم ‌ایران نسبت به آن بیمناک و هراسان نبوده‌اند.

کارگران و مردم آزادیخواه ایران در شرایطی به استقبال اول ماه امسال می‌روند که‌، بیکاری و نا‌امنی سیاسی و اقتصادی در ابعاد وسیعی بر جامعه ایران سایه افکنده، فقر و تنگدستی گلوی اکثریت مردم جامعه را فشرده، رهبران کارگری و سازماندهندگان اول ماه مه زیر فشار مستمر دستگیری و تهدید سرکوبگران رژیم قرار گرفته‌‌اند. کارگران بیکار و زحمتکش جامعه ایران برای یافتن لقمه نانی بهر دری سر می‌زنند و بخاطر تأمین امرار معاش بخور و نمی‌ر خویش در ابعادی گسترده راهی نقاط دور دست ایران و کشور‌های همجوار شده و به همین خاطر سخت‌ترین فشار کاری و جانی را متحمل می‌شوند. در این شرایط سخت و دشوار، بورژوازی ایران و رژیم آن، در پرتو دسترنج ثروت زای کارگران در اوج ناز و نعمت بسر می‌برند و می‌کوشند بحران دهشتناک سرمایه داری را با سرشکن کردن درد و مرارت ناشی از آن رو سر کارگران و مردم زحمتکش، هر چند موقت از این بحران عبور نماید.

کارگران در شرایطی به استقبال اول ماه مه می‌روند که، این همه فشار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و روحی و روانی رژیم جمهوری اسلامی بر جامعه ایران، قادر به ساکت کردن ندای حق طلبانه کارگران دربرابر جمهوری اسلامی نشده و مبارزات و اعتراضات روزمره آن‌ها علیه رژیم در ابعاد کوچک و بزرگ جریان داشته و بر ابعاد تنفر و بیزاری روزمره کارگران از رژیم افزوده است.

کارگران و مردم آزادیخواه کردستان، برای گرامی داشت روز جهانی طبقه کارگر، از هیچ تلاش و کوششی فروگزار نخواهند کرد و با تمام توان خویش به استقبال این روز تاریخی خواهند رفت و بدینوسیله‌ همسر نوشتی و همصدایی خویش با همه کارگران ایران و جهان را اعلام خواهند داشت.

اول ماه مه در کردستان، یک سنت تاریخی، شناخته شده و پا برجاست. حاصل تلاش و مبارزات دهها ساله کارگران کردستان است که در شهر‌های آن هر ساله به عناوین مختلف آنرا گرامی داشته‌اند و از این طریق صدای حق طلبانه خود را به‌ گوش همه طبقه‌ای‌های خود در سراسر جهان رسانده‌اند.

کارگران برای به‌ نمایش گذاشتن صف نیرومند طبقاتی خود، ضروریست ‌‌نهایت دقت و کاردانی را بکار بگیرند و از هر نوع برخورد سکتاریستی و گروهی شدیدا خودداری نمایند.

چنانچه می‌دانید، همزمان با این بحران عمیق سیاسی واقتصادی، انتخابات ریاست جمهوری رژیم هم نزدیک است و سران رژیم هم برای تسخیر کرسی‌های قدرت و به تاراج بردن هر چه بیشتر ثروت جامعه، دارند به روی همدیگرشاخ و شانه می‌کشند. کارگران در روز اول ماه مه امسال، باید با صراحت تام و تمام اعلام کنند که جنگ بین جناحهای سرمایه داری برای جابجایی قدرت، جنگ آن‌ها نیست و کارگران به هیچ شکل و شیوه‌ای در آن دخالت نخواهند کرد و انتخاب اصلی کارگران تنها و تنها از مسیر کنار زدن همه جناحهای موجود «کل موجودیت جمهوری اسلامی» از اریکه قدرت و جایگزین کردن آن با آلترناتیو سوسیالیستی و کمونیستی کارگران ممکن و میسر خواهد شد.

زنده باد اول ماه مه، روز همبستگی و همسرنوشتی طبقه کارگر جهان

مرگ بر جمهوری اسلامی

۳۱ ماه مارس ۲۰۱۳

مصاحبه کننده: اسماعیل ویسی