مبارزان کمونیست
این چند فاکت از مقاله ای است که در زیر می توانید آنرا بخوانید. اسم مقاله «سرطان میراثی از جنگ آمریکا در عراق» نویسنده مقاله یکی از معدود ژورنالیست های آمریکائی است که در پناه نیروهای نظامی قرار نمی گرفت به نام داهر جمیل، او نه ماه را در عراق در بین 2003 تا 2005 گذراند. در این مقاله جمیل ما را با واقعیات شوم و وحشتناکی از جنک بر علیه دیکتاتوری و برای دموکراسی و حقوق بشر آشنا می کند. از آن جمله او می نویسد « آمار های رسمی عراق نشان می دهند که نسبت بیماران سرطانی در قبل از جنگ 1990نیروهای جهانی بسرگردگی آمریکا بعراق 40 در 100000 انسان بوده است. سال 1995 این نسبت به 800 نفر از 100000 رسید، و در سال 2005 این رقم به بالاتر از دو برابر یعنی حداقل 1600 از 100000 نفر رسیده و آمارهای بعدی نشان می دهند که این ترند همچنان ادامه دارد.»
او در جای دیگری به علل این اشاره می کند و می نویسد « محیط زیست می تواند بر اثز مواد شیمیائی باقیمانده از جنگ آلوده به اورانیوم ناقص و غیره باشد که از جنگ خلیج در سال 1991 به جا مانده است. سپس از گزارشی یاد می کند که دکتر علویچی به تلویزیون الجزیره داده است. علویچی چنین می گوید« این هوا، زمین و آب همه بر اثر مواد باقی مانده ار سموم مواد جنگی آلوده شده اند، هنگامی که با انسان ارتباط پیدا می کند، انسانها را مسموم می کند. این پیدیده جدیدی است در منطقه ما و انسانها در این جا رنج می برند.».
او همچنین به یک مطالعه ای که در بولتن در باره آلودگی محیط زیست و توکسیکولوگی که از سوی موسسه ای در جنوب آلمان در شهر هایدلبرگ انجام گرفته است، اشاره می کند. « تعداد کودکان ناقص الخلقه متولد شده در شهر بصره و اطراف آن در بین سال های 1994 و 2003 7 برابر شده اند.
این نوشته از آنجمله از زبان یکی از پزشکان که به ژاپن برای مقایسه بین کودکان ناقص الخلقه متولده شده بعد از مباران هیروشیما و نازاکی سفر کرده است. نقل می کند که واقعن تکان دهنده است. همه این واقعیات و خیلی واقعیات دیگر فاجعه ای که از سوی دولت های امپریالیستی غرب و بویژه دولت امپریالیستی و انسانکش آمریکا تحمیل شده وهنوز مردم رنج دیده عراق و منطقه را تهدید می کند، در لینک زیر به انگلیسی بخوانید.
http://www.zcommunications.org/iraq-wars-legacy-of-cancer-by-dahr-jamail
همچنین مقاله زیر نوشته ای است در رابطه با جنگ و اشغال عراق بوسیله این حامیان دموکراسی که من در سال 2006 به نام « در سال 2005 در باره عراق چه شنیدم» که نویسنده آن الیوت وین برجر یا برگر می باشد.
http://www.wsu-iran.org/baroo/b22_hg_iraq.pdf
دوستان و رفقا: امپریالیست ها ی جنگ طلب هیچگاه و در هیچ زمانی و مکانی برای آزادی و رهائی انسانها کوچکترین قدمی بر نداشته اند، نباید بهیچ عنوان فریب اینها و نوکران رنگا رنگ سرمایه داران حریص و پر طمع را بخوریم و مزدوران این ها را در لباس های پر زرق و برق و حتی به نام کمونیست و سوسیالیست نیز ظاهر می شوند را، سعی نمائیم شناسائی نموده و افشاء و تردد کنیم. رژیم های قاتل و دیکتاتور و تحمیل کننده استثمار وحشیانه سرمایه مثل جمهوری ارتجاعی اسلامی را فقط با نیروی کارگران و سایر زحمتکشان سازمان یافته و آگاه می توانیم به نفع خود یعنی طبقه کارگر و دیگر اقشار تحت ستم و استثمارسرنگون نمائیم، در این رابطه کمک کننده و دوستان و رفقایمان کارگران و زحمتکشان دیگر کشورها ی امپریالیستی و بویژه کارگران منطقه می توانند باشند. سرمایه داران در هر لباسی و نوکران و حامیان و دولت هایشان از دشمنان ما و کارگران از دوستان می باشند. این را هم تجربیات تاریخی و هم واقعیات امروز نشان داده و اثبات می کنند. فریب دخلکارانی که امپریالیست ها را نیروهای دارای فرهنگ و تمدن برتر غربی می دانند نخوریم .
