مبارزان کمونیست
روز شمار اعتراضات اخیر در ایران
عــــــــزیز آجیــــکند
روز سه شنبه نهم مرداد ماه خیابانهای شهرهای تهران، کرج، شیراز، اصفهان، رشت و برخی دیگر از شهرهای ایران با صدای مــــــــرگ بر دیکــــــتاتور ، نه به گـــــــرانی و فــــساد از خواب بیدار شد. بار دیگر و در فرصتی دیگر صدای اعتراضات معترضین در ایران به گوش رسید . خبرها یکی پس از دیگری حاکی از به میدان آمدن توده های ناراضی در ایران هستند . اینبارو در عصر روز سه شنبه در پاسخ به یک فراخوان کوتاه ، مـــردم به خیابان آمدند و خیابانها ی اکثر شهرهای ایران را به صحنه اعتراض و تظاهرات خود علیه گرانی، فقر و بیکاری تبدیل کردند.
مـــردم ناراضی و معترض در تهران، کرج، شیراز، اصفهان، رشت و برخی دیگر از شهرهای ایران با سردادن شعارهایی همچون، “مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر گرانی، مرگ بر بیکاری، اصلاح طلب اصول گرا دیگه تمومه ماجرا، ما تحمل بیکاری تورم، نداریم ، سوریه را رها کن فکری به حال ما کن” اعتراض خود را به وضع موجود نشان دادند.
و اما در مواردی شاهد شعارهای ارتجاعی مانند “رضا شاه روحت شاد”، جانم فدائی ایران” و غیره نیز بودیم که هیچ ربطی به مطالبه توده مردم گرسنه و آزادیخواه ندارد و باید معترضین از دادن این نوع شعارهای جریانات کپی شده جمهوری اسلامی خود داری کنند تا تلاششآن دوباره با شکست و ناکامی روبرو نشود.
این جنبش در اساس جنبش گرسنگان و تهیدستان و معترضانی است که چهل سال است در سایه شوم هارترین حکومتهای قرون وسطی بار سنگین زندگی را به دوش میکشانند. کارگران و توده های زحمتکشی که فشارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، به استخوانشان رسیده است، کارگران و زحمتکشانی که از شرایط دیکتاتوری حاکم بیش از هر طبقه و قشری در جامعه در رنج و مصیبت و بدبختی به سر میبرنند و با هزار درد و مشقت و نداری و بیکاری زندگی را سپری میکنند.
همانطور که شاهد هستیم موج اعتراضات این دوره مردم بر کف خیابان ها که با اعتصاب رانندگان کامیون و کامیون داران در دومین دوره اعتصاب و همچنین با اعتصابات کارگران کوره خانه های شهر تبریز نیز همزمان است، برای باری دیگر همچون اعتراضات دیماه دارد پایه های حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی را شدیدا و برای چندمین بار میلرزاند.
حرکت اعتراضی مردم در اصفهان از شهرک صنعتی امیرکبیر چاشنی خورد و در ابعاد بیسابقه ای شهرهای دیگر ایران را در نوردید. معترضین به پا خواسته در این اعتراضات را اکثرا جوانان و فعالین زن و مرد از طبقه کارگر و مردم زحمتکش تشکیل میدهندو پیشتاز این حرکت اعتراضی هستند. شعارهای داده شده از طرف معترضین به سرعت تکامل یافت و همچون اعتراضات دیماه در گام اول شخص علی خامنه ای و روحانی را نشانه رفت و بعد در فاصله کوتاهی کلیت نظام سرکوبگر جمهوری اسلامی را خطاب قرار داد و خواهان سرنگونیش شد.
اما آنچه که در روزهای سه شنبه و چهارشنبه یعنی در دو روز اول شاهدش بودیم ، رویدادهای ابتدا به ساکنی نبودند. از چند ماه پیش پیشروان جنبشهای اجتماعی و سران رژیم نیز وقوع چنین حرکاتی را پیش بینی کرده بودند.حرکات و اعتراضات ماههای اخیر از موج دوم اعتصاب کامیونداران گرفته تا اعتصاب بیش از ٢٠٠٠ نفر از کارگران کوره پزخانه های تبریز و دیگر مراکز کارگری نشان میدهند که توازن قوا بین مردم معترض و رژیم، به نفع جبهه مردم تغییر کرده است. این واقعیت را میشود در گسترش اعتراضات و مبارزات در مراکز مهم کارگری، دربرپاشدن تظاهرات گسترده خیابانی در شهرهای مختلف بر علیه گرانی، در رادیکال شدن شعارهای جنبش دانشجوئی، در رشد جنبش اعتراضی و توده ای در کردستان در اعتراض به کوشتن کولبران زحمتکش نوار مرزی و اعتراضات زنان علیه حجاب و نیز در عکس العمل رژیم مشاهده کرد.
فقرو تنگدستی و بیکاری و هزاران معضل اجتماعی دیگر که در سایه لطف این عالیجنابان در ایران زندگی را بر کام هر کارگرو زحمتکشی تلخ کرده است در پدیداری زلزلۀ سیاسی حاضر در ایران بی نقش نبوده است و نخواهد بود.دزدی و فساد کلان اداری و نبود افقی روشن در برابر زندگی هر ایرانی و دها و صدها بی لیاقتی سران رژیم جمهوری اسلامی به خودآگاهی مردم ایران از دامنۀ این فساد و دزدیها و ناکارآمدیها در درون قدرت جمهوری اسلامی ایران کمک کرد و به مردم ایران فهماند که در برابر رژیم حاکم باید ایستاد و مبارزه کرد و آنرا سرنگون و به این فلاکت پایانی بخشید .
در این اعتراضات شعارها با سرعت رنگ و بوی سیاسی به خود گرفتند و بار دیگر ایران را در برابر یک تاریخ دیگر و سرنوشت دیگر قرار دادند . اکثریت مردم ایران، یک زندگی آزاد، انسانی، برابر و امن می‌خواهند، رفاه و عدالت عمومی می‌خواهند.بدون تردید جنبش اعتراضی جاری فرصتی است که فعالین رادیکال وسوسیالیست اعم از زنان و مردان انقلابی با مطالبات و افق رهائی واقعی خویش به میدان بیایند. امروز وظیفه مبارزین واقعی و کمونیست هاست که پتانسیل انقلابی و مبارزه جویانه مردم آزادیخواه و معترض به وضع موجود را سازمان دهند و بکار اندازند و درمسیر درست آنرا پیش ببرند. امروز زمانی است که برای پیروزی باید متحزب شد و متحد انه تحت سیاست و شعار و اهداف انقلابی و سوسیالیستی به میدان آمد و مسیر پیروزی را هموارتر نمود.
منبع: شماره ٦٠ نشریه سوسیالیسم امروز
١٣ مرداد ١٣٩٧
٤ اوت ٢٠١٨
