مبارزان کمونیست
شهلا دانشفر
کارگران در هفته ای که گذشت
هفته ای که گذشت یک هفته پر تحرک از اعتراضات کارگری بود. تجمع بزرگ بازنشستگان مقابل مجلس، ادامه اعتراضات کارگران راه آهن در شهرهای مختلف و در سطحی سراسری در کنار اعتراضات کارگری بسیاری در مراکز مختلف در جنوب و در شهرهای مختلف فضای ملتهب جنبش کارگری را به روشنی نشان میدهد. بویژه دور دوم اعتصابات قدرتمند رانندگان کامیوان و ابعاد اجتماعی این اعتراضات، تحرک و بحث بر سر به راه انداختن اعتصابات سراسری کارگری و ممکن بودن آنرا شدت داده است. نگاهی به این سرتیترهای مهم داشته باشیم.
تجمع سراسری بازنشستگان مقابل مجلس برگزار شد
روز ٣١ تیر بنا بر قرار قبلی جمعیت کثیری از بازنشستگان برای پیگیری خواستهایشان در مقابل مجلس تجمع کردند. در این حرکت اعتراضی بازنشستگان با شعارهایشان و با پوسترهای زیبایی که بر روی آنها خواستهایشان را نوشته بودند، اعتراض خود را به ادامه وضع موجود فریاد زدند.
بازنشستگان در این روز بار دیگر با شعارهایی چون معیشت، منزلت، سلامت، حق مسلم ماست، حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی، معلم زندانی آزاد باید گردد، یه اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه، دشمن ما همین جاست دروغ میگن آمریکاست، سوریه را رها کن فکری به حال ما کن، مجلس بی کفایت تعطیل باید گردد، خط فقر ٥ میلیون حقوق ما یک میلیون،این فیش حق ما نیست، یکصدا فریاد اعتراضشان را علیه فقر، علیه گرانی، علیه اختلاسها، علیه سرکوبگری های حکومت، علیه دستمزدهای چند بار زیر خط فقر اعلام کردند. خواستهای فوری بازنشستگان افزایش حقوقها به بالای خط فقر، درمان رایگان ، تحصیل رایگان، آزادی معلمان زندانی و داشتن یک زندگی انسانی است. در این روز بازنشستگان با شعار تا حق خود نگیریم از پا نمی نشینیم، به تجمع اعتراضی خود پایان دادند.
گفتنی است که در ٣١ تیر ماه همچنین شماری از بازنشستگان صنعت فولاد از شهرهایی چون کرمان، اصفهان، مشهد، مبارکه، زیرآب، طبس، سمنان، شاهرود، سنگرود در مقابل ساختمان صندوق بازنشستگی فولاد در اعتراض به سطح نازل حقوقها، عدم پرداخت بموقع آن و عدم برخورداری از بیمه های اجتماعی چون درمان رایگان و نیز تحصیل رایگان برای فرزندانشان دست به تجمع زدند.
در شرایطی که جامعه علیه فقر و تبعیض و نابرابری بپا خاسته و حق داشتن زندگی ای انسانی را فریاد میزند، در شرایطی که مردم هر روز در این شهر و آن شهر بر سر مسائل پایه ای معیشتشی شان بپا خاسته و چشم اندازی از قیامهای شهری را در مقابل خود داریم، تجمعات سراسری کارگری و اعتصابات سراسری آنان نقش مهمی در تعمیق این مبارزات و متحد شدن کارگران و کل مردم حول خواستهای سراسری شان دارد.
بازنشستگان با مبارزات درخشانشان در سالهای اخیر و با شعارهای اعتراضی شان علیه فقر، علیه تبعیض و نابرابری و علیه بساط دزد سالار حاکم، به سهم خود نقش مهمی در جلو آوردن خواستهای رادیکال و انسانی در مبارزات کارگری داشته اند. خواستها و مبارزات بازنشستگان بطور واقعی بیانگر اعتراض کل جامعه به توحش سرمایه داری حاکم است و شایسته بیشترین حمایت هاست.
اعتصابات قدرتمندن رانندگان کامیون الگویی برای اعتصابات سراسری کارگری
همراه با اعتراضات کارگری که هر روز دامنه اش گسترده تر و سراسری تر شده و از در پیش بودن موجی از اعتصابات سراسری کارگری نشان دارد، بخش های دیگر جامعه نیز با اعتراضات سراسری شان دارند به میدان می آیند. یک نمونه بارزش اعتصاب قدرتمند رانندگان کامیون و کامیونداران است که به سهم خود جایگاه سیاسی مهمی در این اوضاع دارد. رانندگان کامیون و کامیونداران بدلیل عدم پاسخگویی به خواستهایشان از روز اول مرداد ماه دور دوم اعتصابات سراسری خود را آغاز کرده اند. این اعتراضات با قدرت به جلو میرود و از جمله در دومین روز آن در ٢٥ استان جریان داشته است. اعتراض رانندگان و کامیونداران به طور واقعی اعتراض علیه فقر، گرانی و بی تامینی ای است که امروز بر گرده کل جامعه حاکم است. اعتراض آنان به بساط دزدی و فساد و زورگویی و رشوه خواری ماموران حکومتی است که کار آنها را با مشکلات فراوانی روبرو کرده و حتی بعضا تمام هست ونیستشان را از دست داده اند. رانندگان کامیون و کامیونداران خواستهای خود را بصورت بیانیه اعلام کرده اند. از جمله آنها خواستار افزایش دستمزد رانندگان و مزایای شغلی چون حق ماموریت و بدی آب و هوا، ایمنی جاده ها که هر سال شمار بسیاری قربانی میگیرد و ایجاد تسهیلات رفاهی و بهداشتی در پایانه های شهری و مرزی و همچنین کوتاه شدن فوری دست دلالان و جمع شدن این بساط دزدی و رشوه خواری هستند. ابعاد اجتماعی اعتصابات رانندگان کامیون و کامیونداران جایگاه سیاسی مهمی به آن داده است و گفتمان داغی بر سر اعتصابات سراسری کارگری علیه فقر و علیه جهنمی که جمهوری اسلامی به پا کرده به راه انداخته است.
اعتصابات قدرتمند رانندگان کامیون و کامیونداران در کنار اعتراضات هر روزه کارگری، در کنار خیزش های اعتراضی مردم در این شهر و آن شهر به خاطر محرومیت های مردم از ابتدایی ترین نیازهای زندگی چون آب، برق، مسکن و نیز علیه فقر، تبعیض، نابرابری و بساط دزدسالاری کل بساط توحش و بربریت حاکم، نشان از این دارد که اوضاع بسرعت به سمت یک خیزش عمومی دیگر میرود. با این تفاوت که این بار مردم سازمانیافته تر و با خواستهای متعین تر و روشن تری به میدان آمده و مبارزات آنان عمق بیشتری پیدا کرده است. این اعتراضات همچنین نشانه های بارزی از در هم ریختگی اقتصادی و سیاسی موجود در ایران و در هم ریختگی حکومتی است که توان به جریان انداختن هیچ روال عادی ای در جامعه را ندارد. حکومت اسلامی باید گورش را گم کند و برود.
شورای هماهنگی اعتصاب، تجربه ای آموختنی
اعتصابات قدرتمند رانندگان کامیون و کامیونداران به لحاظ سازمانیافتگی و دامنه وسعتش الگویی آموزنده برای کل جامعه است. از جمله در جریان این اعتصابات رانندگان کامیون در چندین استان شوراهای هماهنگی اعتصاباتشان را شکل داده اند که در واقع نقش کمیته های اعتصاب را ایفاء میکنند. بعلاوه رانندگان کامیون و کامیونداران گروههایشان را در تلگرام دارند و این گروهها نقش مهمی در ارتباط شوراهای هماهنگی اعتصاب با بدنه رانندگان کامیون و کامیونداران داشته و بصورت دفتری دایر آنها را در ارتباطی دائم با یکدیگر قرار میدهد و از این طریق بیشترین اطلاع رسانی ها میشود. باید این تجربیات را آموخت. میشود شوراهای هماهنگی اعتصابات را در همه جا و در تمام مراکز کارگری شکل داد و سازمانیافته و متحد به استقبال اعتصابات سراسری رفت. از جمله میشود آنها را در مراکز مختلف نفت، پتروشیمی ها، راه آهن، آتش نشانی، مخابرات، برق، شهرداری ها و در میان معلمان و بخش های وسیعی از جامعه ایجاد کرد. با ایجاد شوراهای هماهنگی اعتصابات ، با شکل دادن به کمیته های اعتصاب به تدارک سازماندهی اعتصابات سراسری کارگری برویم.
امروز در متن تظاهراتهای گسترده ای که هر روزه شکل میگیرد، اعتصاب سراسری کارگری میتواند نقش تعیین کننده ای در جلو تر بردن اوضاع و درهم پیچیدن بساط توحش سرمایه داری دزدسالار حکومت اسلامی داشته باشد. با قدرت بسوی آن خیز برداریم.
برپایی تجمعات اعتراضی، گام بعدی چالش به آتش کشیدن فیش های حقوقی
معلمان طی کارزاری در اعتراض به مصوبه اخیر دولت و افزایش بسیار ناچیز سطح حقوقهایشان ، به نشانه اعتراض و با شعار “این فیش حق من نیست” فیش های حقوقی شان را پاره کرده و به آتش میکشند. تا هم اکنون کلیپ های بسیاری از اعتراضات معلمان و آتش کشیدن فیش های حقوقی شان در سطح مدیای اجتماعی پخش شده و گفتمان وسیعی علیه حقوقهای چند بار زیر خط فقر و در اعتراض به تبعیض ها و حقوقهای نجومی و بساط اختلاس ها و دزدسالای حاکم به راه انداخته است. بدین ترتیب این کارزار بار دیگر بحث بر سر خواست افزایش فوری سطح حقوقها به بالای خط فقر و برخورداری همگان از بیمه های اجتماعی چون درمان رایگان، تحصیل رایگان و برخورداری از زندگی ای شایسته انسان را به جلو آورده است. نقطه اوج این کارزار در تجمع ٣١ تیرماه بازنشستگان در مقابل مجلس در این هفته بود. از جمله یک صحنه جالب در این تجمع اعتراضی بزرگ پاره کردن فیش های حقوقی از سوی معلمان شاغل و بازنشسته بود. قبل از آن نیز در شهرهایی چون شیراز و شیروان معلمان با برپایی تجمع و بصورت جمعی فیش های حقوقی خود را به اتش کشیده و فریاد اعتراضشان را بلند کردند. در ادامه این حرکت اعتراضی مهم است که معلمان در اهوازبرای ساعت ده صبح روز نهم مرداد ماه فراخوان به تجمع در مقابل اداره آموزش و پرورش این شهر را داده اند. نظیر این اعتراض را نه تنها معلمان بلکه بخش های مختلف کارگری میتوانند در شهرهای مختلف تکثیر و تجمعاتی اعتراضی علیه حقوق های زیر خط فقر را برپا کنند. وسیعا به تدارکش برویم. معیشت، منزلت، حق مسلم ماست.
صدور حکم شلاق برای معلمی در قزوین گستاخی علیه همه کارگران است
اخیرا مقامات قضایی جمهوری اسلامی یکی از معلمان در قزوین به اسم ابوالفضل عزیزی را به جرم شرکت در خیزش دیماه، به حکم وحشیانه شلاق محکوم کرده است. مشابه این حکم به معلم دیگری به اسم محمد ثانی در شهر بوشهر تحت عنوان “نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی” داده شده بود که به محض انعکاس خبری آن و به راه افتادن زمزمه های وسیع اعتراضی، فرماندار دشستان در مقام “شاکی” عقب نشست و سراسیمه پرونده را مختومه اعلام کرد و در نتیجه این حکم لغو گردید. محمد ثانی به دو سال حبس و ٧٤ ضربه شلاق محکوم شده بود. با اعتراضات گسترده و سراسری مان همه جا این جانیان سرکوب گر را عقب بزنیم. باید حکم شلاق ابوالفضل عزیزی نیز فورا لغو شود. صدور حکم وحشیانه شلاق برای او یک گستاخی آشکار است و باید با اعتراض گسترده معلمان و همه مردم پاسخ بگیرد.
جمهوری اسلامی که می بیند معلمان با چالش فیش های حقوقی زیر خط فقر و با فریاد معیشت، منزلت، حق مسلم ماست، دارند دوباره به میدان می آیند، صحنه ای از اعتراض آنان را درشرکتشان در تجمع ٣١ تیرماه دیده است، با صدور حکم وحشیانه شلاق برای ابوالفضل عزیزی میخواهد جلوی پیشروی بیشتر این اعتراضات را آنهم در اوضاع پر تپش امروز جامعه بگیرد. نباید اجازه دهیم.
مجازات شلاق و محکومیت ابوالفضل عزیز به این حکم شنیع عهد بربریت که بر طبق “قانون مجازات اسلامی” حکومت صورت گرفته است ، یک جنایت آشکار است. با کارزاری جهانی هزینه چنین گستاخی ای را برای رژیم اسلامی سنگین تر کنیم.
جمهوری اسلامی بدنبال خیزش دیماه و سر بلند کردن هر روزه خیزش های مردمی در این شهر و آن شهر، در اوج استیصالش همانند همیشه به ابزار سرکوبش دست برده، تا بلکه برای نجات خود از این مهلکه روزنه ای بیابد. اما مردم با تداوم اعتراضاتشان ایستاده و یک چالش مهم آنان نیز سرکوبگری های حکومت است. از جمله در همین هفته یک شعار مهم اعتراضی تجمع بزرگ بازنشستگان در سی و یکم تیرماه شعار معلم زندانی آزاد باید گردد بود. و هم اکنون کارزارهای بزرگی برای آزادی معلمان زندانی محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی و روح الله مردانی در جریان است. و یا نمونه هایی چون اعتراضات قدرتمند کارگران گروه ملی در خرداد ماه و مارش عظیم آنها در شهر اهواز و موفقیتشان برای آزادی دهها همکار بازداشتی خود، الگوی خوبی از مبارزه علیه سرکوبگری های حکومت را بدست میدهد. با همین قدرت باید علیه گستاخی حکومت اسلامی و صدور احکام زندان و شلاق برای دو معلم معترض در قزوین و بوشهر به پا خاست.
قبلا هم رژیم اسلامی هر از چند گاهی به صدور احکام وحشیانه شلاق دست برده است، اما به راه افتادن موجی از اعتراض در برابر آن و کارزارهایی که ابعادی جهانی داشته است، هزنیه گرانی برایش داشته است. امروز در متن پر تپش اوضاع جامعه با قدرت بیشتری میتوان نه تنها رژیم را وادار به پس گرفتن احکام وحشیانه شلاق برای ابوالفضل عزیزی کرد، بلکه میتوان با خواستهای تعرضی تری چون ممنوعیت مجازات شلاق، لغو تمامی احکام امنیتی زندان برای کارگران، معلمان و مردم معترض و آزادی تمامی زندانیان سیاسی به میدان آمد و کل بساط سرکوب و جنایت حکومت اسلامی را نشانه رفت.
با گسترش اعتراضاتمان، با ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراضاتمان در تمام شهر ها و شکل دادن به کمیته های اعتصاب در محیط های کار و رفتن بسوی اعتصابات سراسری کارگری و با اتحاد و همبستگی وسیع خود و حمایت از مبارزات یکدیگر، با قدرت در مقابل سرکوبگری های حکومت اسلامی بایستیم.
