مبارزان کمونیست
اخبار کارگری
بخش ایران: نسان نودینیان
بخش بین المللی داوود رفاهی
اعتراض کامیونداران ترانزیت در مرز سرخس
صبح روز سه شنبه ٥ تیر کامیونداران ترانزیت کار در مرز سرخس در اعتراض به تامین نشدن مطالبات شان، دست از کار کشیده و اعتصاب کردند. در این روز رانندگان ترانزیت کار در مشهد نیز در مقابل نمایندگی دفتر وزیر خارجه رژیم تجمع کرده و خواسته های خودشان را اعلام کردند
تجمع اعتراضی معلمان حق التدریس
صبح روز ٣ تیر جمعی از معلمان حق التدریس در اعتراض به وضعیت استخدامی خود در مقابل مجلس تجمع کردند.
تجمع اعتراضی اعضای تعاونی مسکن کارگران شرکت برق تهران
از ساعت ١٠ صبح امروز مقابل دادگاه کیفری شماره ١ در خیابان خیام تجمع کرده‌اند.
از صبح روز ٣ تیر اعضای تعاونی مسکن کارگران شرکت برق تهران مقابل دادگاه کیفری شماره ١ در خیابان خیام تجمع کرده‌اند. به گفته کارگارن با وجود اینکه سال‌ها از موعد تحویل آپارتمان‌ها می‌گذرد اما تکلیف بیش از ٢٠ هزار نفر از کارگران و افرادی که به صورت آزاد آنها را خریده‌اند، مشخص نیست. گفتنی است در سالهای گذشته چندین نفر از کسانی که عضو هیات مدیره این تعاونی بوده‌اند به اتهام شرکت در کلاهبرداری، جعل و انتقال مال به غیر بازداشت شده‌اند که دو نفر از متهمان هم‌اکنون با قید وثیقه از زندان بیرون آمده‌اند. اعضای این تعاونی قبلا نیز تجمعاتی مقابل دادگاه و مجلس شورای اسلامی برگزار کرده‌اند . بنا بر خبر بسیاری از کسانی که از این تعاونی آپارتمان خریده‌اند درآمد چندانی ندارند. خیلی از آنها در خیابان دستفروشی میکنند، مثلا سبزی می‌فروشند و مستاجر هستند یا پس از بازنشستگی به مسافرکشی روی آورده‌اند و به امید صاحب سرپناهی اندک اندوخته خود را به تعاونی داده اند و الان پولشان بالا کشیده شده است. تعاونی های مسکن یکی از کانونهای دزدی ها و اختلاسهاست.
تجمع اعتراضی کارگران شهرداری سنندج
روز شنبه دوم تیر ماه تعدادی از کارگران شهرداری در اعتراض به دو ماه دستمزد معوقه شان در مقابل استانداری سنندج دست به تجمع میزنند
تجمع اعتراضی مردم دزلی علیە بستن مرزها
روز شنبە … مردم شهرک دزلی در اعتراض بە مسدود کردن مرز ملخورد جلو درب فرمانداری سولاوا تجمع کردند.
علیرغم اینکە تجمع مردم آرام برگزار شدە و خواستەی آنان بازگشایی مرز ملخورد بودە، اما نیروهای انتظامی و امنیتی بە صف مردم یورش بردەاند.
فرماندار سولاوا وقتی عزم مردم را می بیند در محل تجمع مردم حضور پیدا کردە. ونه تنها بە خواستەی مردم اهمیتی ندادە است، بلکه آنان را متهم بە حرف شنوی از احزاب سیاسی کوردستان می کند.
در حالی کە حاکمان رسما نزدیک بە ١٠ میلیون از جمعیت شهرهای مرزی را وابستە بە مرزها کردە و بە خوبی آگاه است کە بستن مرزها بە معنای قطع درآمد روزانەی میلیونها شهروند ایران است، هر گونە مطالبە و اعتراض این مردم را با برچسپ های امنیتی سرکوب می کند.
گفتنی است مرز ملخورد کە بین دزلی و شهرک خورمال حریم کردستان قرار دارد اکنون بیش از ٦ ماە است کە بستە شدە است.
اعتراض مردم عسلویه به بوی ناشی از گاز
روز شنبه دوم تیر ٩٧ شهروندان عسلویه و شهرستان نخل تقی واقع در استان بوشهر، در اعتراض به بوی بد ناشی از گاز و آلایندگی این روزهای منطقه دست به اعتراض زده و یک طومار اعتراضی نوشته و امضا کردند.
تجمع دو روزه کارگران ایران چوکا موقتا خاتمه یافت
روز ٢٩ خرداد کارگران ایران چوکا بعد از دو روز اعتراض با درایفت بخشی از مطالبات معوقه خود موقتا به تجمع خود خاتمه دادند. اعتراض این کارگران به تعویق پرداخت دستمزدها و عدم ایمنی شغلی شان است. بنا بر خبرها از آغاز سال جاری پرداخت دستمزد ٨٦٠ این کارخانه به تعویق افتاده است. ضمن اینکه هر چند وقت یکبار تحت عنوان کمبود مواد اولیه تولید کارخانه متوقف میشود. اکنون زیر فشار اعتراض کارگران به هر کارگر علی الحساب یک میلیون تومان پرداخت شده است. کارگران دو ماه دیگر دستمزد طلب دارند. کارگران ایران چوکا خواستار امنیت شغلی و پرداخت فوری تمام طلب هایشان هستند.
تجمع اعتراضی پارکبانان شهرداری منطقه چهار تبریز
روز ٢٩ خرداد پارکبانان شهرداری منطقه چهار تبریز در اعتراض به عدم پرداخت حق بیمه شان در مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند.
اعتصاب کارگران شرکت فولاد آرمان شفق
روز ٢٩ خرداد کارگران شرکت فولاد آرمان شفق در اعتراض به پرداخت نکردن دستمزد خود دست به تجمع زده و با ممانعت از ورود کامیون هاش شمش به داخل شرکت، جلوی بارگیری شبانه کارفرما را گرفتند.
سومین روز اعتصاب کارگران پارس میل لنگ تاکستان
روز ٢٩ خرداد کارگران شرکت پارس میل لنگ تاکستان به دلیل عدم دریافت ٤ماه حقوق برای سومین روز دست به اعتصاب زدند.
تجمع اعتراضی کارگران معدن مس دره زار رفسنجانی
روز دوشنبه٢٨خردادماه٩٧ کارگران معدن مس دره زار در رفسنجان در اعتراض به پایین بودن دستمزد و نداشتن امنیت شغلی و پرداخت با تاخیر حقوق خود دست به تجمع زدند و خواهان تغییر فوری این وضعیت شدند.
اعتصاب کارگران شرکت مپنا بویلر در نیروگاه فردوسی مشهد
روز ٢٩ خرداد کارگران شرکت مپنا بویلر در نیروگاه فردوسی مشهر در اعتراض به پنج ماه حقوق معوقه دست به اعتصاب زدند.
مردم آبادان در اعتراض به معضل شوری آب
روز ٣٠ خرداد بیش از ٨٠٠ نفر از مردم آبادان در اعتراض به شوری و سختی آب نوشیدنی و با دردست داشتن پلاکاردهایی با عناوین آبادان آب ندارد، آب شیرین حق ماست، آب شور، بوی لجن و تعفن حق مردم آبادان نیست، در مقابل شرکت آب و فاضلاب این شهر تجمع کرده و خواهان حل فوری این معضل شدند. بویژه یکی از پلاکاردهای اعتراضی مردم آبادان در تجمع این روز با مضمون سهم مردم آبادان از ثروت این کشور، بیکاری، آب شور، گرد وخاک و گرانی، ‘ آبادان آب ندارد ‘، جوهر واقعی اعتراض این مردم را بیان میکند. در این تجمع اعتراضی شرکت کنندگان با شعارهایی چون ‘ مسئولین بی غیرت نمی خوایم’، ‘ هر چه مسئولین می گویند دورغ است’، ‘هرچی میگن دروغه دروغه’، ‘آابادان هنوز جنگ زده است’، ‘دزد از ماست مجلس رو خوب خریدند’، ‘وقتی شیر کاکائو هست آب شیرین برای چی؟’، ‘آب اگر قطع بشه آبادان قیامت میشه’ اعتراض خود را به سهمیه بندی آی و خصوصا آلودگی آن که زندگی آنها را به خطر جدی انداخته است، اعلام داشتند. به گفته شرکت کنندگان در این تجمع چندین سال است که آب آبادان با مشکل روبه رو است اما در خصوص بهبود آن هیچ اقدامی نشده است و هر بار که مردم تجمع و اعتراضی داشته اند، به آن تنها وعده و وعید داده شده است. مردم میگویند ما پول آب نخواهیم داد. چرا باید برای دریافت آب شور دریا به جای آب بهداشتی و شیرین قابل شرب بها پرداخت کنند. مردم داشتن آب بهداشتی و گوارا حق مسلم خود میدانند. بنا بر خبرها از این روز آب شیرین کن های سطح شهر فقط ٢٠ لیتر آب به مردم می فروشند و مردم به این امر بشدت اعتراض دارند. این اعتراضات ادامه دارد.
در تداوم اعتراضات قدرتمند کارگران گروه ملی فولاد اهواز
روز ٣٠ خرداد جمعی از کارگران گروه ملی فولاد اهواز صنعتی فولاد ایران به همراه خانواده های ٦ کارگر بازداشتی این کارخانه به اسامی کریم سیاحی – محمد فلاحی – عبدالرحمن ساکی . جواد اسکندری – محمد علی جماعتی و سجاد حسین پور، بنا بر قراری قبلی در مقابل خانه نماینده خامنه ای در خوزستان جمع شده و بر خواست آزادی همکاران بازداشتی خود پای فشردند. خواهان آزادی همکاران بازداشت شده خود شدند. در جریان حمله به تجمع این کارگران در بیست و یکم خرداد ماه دهها کارگر بازداشت شده بودند که در این مدت زیر فشار اعتراضات کارگران تعدادی از آنها آزاد شده اند. این کارگران بدنبال اعتراضات قدرتمندی که داشتند توانستند طلب دو ماه خود را بگیرند و اکنون دستمزد ماههای اردیبهشت و خرداد را طلب دارند. در تجمعات قبلی به کارگران وعده داده شده بود که تمامی بازداشت شدگان آزاد خواهند شد، اما به این وعده عمل نشده است و کارگران اعلام کرده اند که تا آزادی تمامی بازداشت شدگان و پرداخت کامل طلبهایشان و پایان دادن به وضع نابسامان کارخانه و از بین رفتن خطر بیکار شدنشان از کار به اعتراض خود ادامه خواهند داد. به گفته کارگران این کارخانه تنها با پنج درصد ظرفیت خود کار کند و کارگران در اعتراضاتشان قاطعانه اعلام کرده اند که اجازه نخواهند داد که وضعیت این کارخانه مثل هپکو، آذر آب و دیگر کارخانجاتی بشود که در آنها کارگران بسیاری کار خود را از دست داده اند. اعتراضات کارگران گروه ملی فولاد اهواز ادامه دارد.(از صفحه فیس بوک کارکران در فیسبوک)
کارگران
کارگران گروه ملی فولاد اهواز با تداوم مبارزات شجاعانه خود آخرین همکاران زندانیشان را آزاد کردند
پس از چندین روز تلاش مستمر، جسورانه ، با تجمعات اعتراضی و پیگیری خانواده ها ی کارگران گروه ملی اهواز در نهایت تمامی کارگران بازداشتی آزاد شدند.
بنا به گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران پس از تجمع چندین روزه خانواده ها و کارگران در مقابل دادگاه و دادگستری، دیروز ٣١ خرداد نامه آزادی پنج نفر از آخرین کارگران زندانی گروه ملی صادر و ساعت ساعت ١١ و پانزده دقیقه شب گذشته از زندان آزاد شدند.
کارگران گروه ملی اهواز در دور جدید سلسله اعتصاب و تجمعات مطالباتی خود که از هشتم خرداد ماه در اعتراض به حقوق های معوقه، عدم واریز حق بیمه و مالک خودکامه شرکت دست به اعتصاب و تجمع زدند، با یورش و حمله پلیس وباتوم و زندان و ضرب و شتم مواجه شدند.
بطوریکه در ١٦ خرداد هفت نفر از کارگران بصورت تلفنی احضار شدند و در شب ٢١ خرداد ماه با یورش پلیس به تجمع شبانه ی آنان بیش از ٥٠ نفر بازداشت شدند.
فردای آن روز نیز کارگران به همراه خانوادهایشان در یک تجمع و راهپیمایی باشکوه در مقابل استانداری خواستار آزادی همکاران خود بودند که بار دیگر با تعرض وحشیانه پلیس بیش از ١٠ نفر دیگر از آنان بازداشت شدند، در این میان پلیس برای ایجاد وحشت و ارعاب چهار نفر از کارگران بازداشتی به نام های کریم سیاحی، پیمان شجیراتی، سید محمد نوری و سید رضا طیب را در زندان بطور ددمنشانه ایی مورد ضرب و شتم قرار داد که باعث موجی از خشم و انزجار بین کارگران شد.
بدنبال این تعرض غیر انسانی و بازداشتها، موج گسترده و متحدانه کارگران گروه ملی فولاد اهواز و خانواده هایشان به خیابان ریختند و عرصه بر نهادهای ضدکارگری چنان تنگ شد که بلافاصله ٤٦ نفر از آنان را آزاد کردند و در روزهای بعد نیزتعدادی دیگر آزاد شدند تا بالاخره در شب گذشته تمامی کارگران بازداشتی گروه ملی از زندان بیرون آمدند.
اسامی کارگرانی که دیشب آزاد شدند به شرح زیر میباشد:
١- کریم سیاحی
٢- محمد فلاحی
٣- سجاد حسین پور
٤- عبدالرحمن ساکی
٥- جواد اسکندری
در خاتمه و به پاس مبارزات دلاورانه کارگران و خانواده گروه ملی فولاد اهواز پیام یکی از کارگران زندانی فولاد می تواند حق مطلب را ادا کند.
” طبقه کارگر باید بدونه اگر استقامت و پایداری داشته باشه، خواسته هاش عملی میشه…پا پس کشیدن یعنی شکست.
امیدوارم روزی برسه که ما کارگران تنها دغدغه مون تولید باشه و کار و تفریح، شاید روزی برسه که ما هم زندگی کنیم و معنی زندگی را بفهمیم”.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
١ تیر ١٣٩٧
شما «حضرات» با این «یال و کوپال»،زورتان به شش کارگر «دست بسته» فولاد میرسد؟!!
باید فورا” آزادشان کنید!
شرم از این وقاحت «قهرمانانه» شما ،خجالت میکشد.
از وکیل و وزیر و والی ،تا رئیس قشون و قضا و…،همه وهمه گشتید تا بالاخره شش کارگر فولاد خوزستان را «بجرم تخریب اموال» دفتر ….،بگیرید وببندید و حبس شان کنید!
اگر در گذشته ،کارگران را به بهانه و هزار دوز وکلک میگرفتید،میبردید،میزدید تا دست به سفره شان برید و غارتشان کنید،
مدتهاست سرمایه و شما شرکا و مدافعانش،به جنگی آشکار،نابرابر و بیشرمانه علیه هست و نیست ما کارگران و همه نیروی کارمزدی در ایران روی آورده اید،
علنا” دست در دست سرمایه داران، با تمام ارکان و نهادهای اعمال قدرت تان در برابر اعتراضات و اعتصابات برحق ما کارگران علیه جهنمی که با قوانین و فقر مزد و غارت حقوق های معوقه که بر ما روا داشته اید،با گستاخی قد علم کرده اید،
ماه هاست کارگران فولاد خوزستان معترض این وضعیت اند،ماه هاست در کف جامعه رژه حق خواهی فریاد میکنند و این گورستان فقر را که باخصوصی سازی تشدید و بر سرشان آوار کرده اید ، نمیپذیرند،
شما نیز ماه هاست به عریان ترین و وقیحانه ترین روش ممکن، با وعده های پوچ، با دندان قروچه رفتن و قشون کشی،متحدانه علیه ما به صف شدید و ما را محک زدید.
آقایان حضرات،
این قصه تخریب اموال و حبس شش کارگر فولاد حربه نخ نماشده ای ست،
شما متولیان و مدافعان سرمایه و غارت مزد و سرکوب، بر کوهی از تنفر و انزجار کارگران نشسته اید،
نفرت حاصل از چهل سال تخریب هست و نیست کارگران و همه نیروی کارمزدی،
چهل سال غارت دسترنج و تخریب زیست و منافع انسانی زحمتکش ترین انسان ها و مردم این سرزمین،
درست است که تمام ثروت و خدم و حشم خود را دائم برای غارت جیب و سفره ما کارگران بسیج کرده اید و مدام قشون به صف میکنید، اما کارگران فولاد که هاج و واج تباهی زندگی شان را نظاره نمیکنند،
مگر هپکو و هفت تپه وآذر آب و راه آهن و…..، به نظاره نشسته است،
شما هنوز ترس تان از ضربه دیروز کارگران حمل و نقل آشکار است،
خوب نگاه کن،
کارگر، معلم،پرستار ،بازنشسته و قربانی اختلاس و غارت تان ،هر روز کف جامعه است،
غول جنبش در همتنیده عظیم کارگری در برابرتان قد علم کرده است و جامعه معترض علیه فقر معیشت و جهنم زیست شان را دارد بجلو میراند،
آقایان حضرات!
اعتراضات گسترده و سراسری دیماه سال ٩٦، نشان از این داشت که گرسنگان دست بخودکشی نخواهند زد . اعلام نپذیرفتن فقر و فلاکت نظمی بود که شما سازمانش داده و بر گرده کارگران و مردم گذاشته اید،
بار گرانی که نهایتا” از دوش بر زمین خواهند افکند.
آقایان حضرات!
با این «یال و کوپال» زورتان به شش کارگر دست بسته فولاد خوزستان میرسد،
باید محترمانه و فورا” از حبس رهایشان کنید!
گفت‌وگو با پروین محمدی، نایب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران
«حاکمان هر روز توسط میلیونها کارگر معترض محاکمه میشوند
«مردم یک جامعه یک شبه نمی‌توانند شرایط زیست‌شان را تغییر دهند، بلکه این پروسه را اعتراض و جنگ هر روزه جلو می‌برد.» این یکی از نکات مطرح در مصاحبه زیر با پروین محمدی، نماینده سابق کارگران صنایع فلزی ایران و نایب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران، با زمانه به مناسبت روز جهانی کارگر (اول ماه مه / ١١ اردیبشهت) است. خانم محمدی در این مصاحبه تصویری از وضعیت کارگران و رزم هر روزه آنان به دست میدهد.
هر روز چند و هر هفته دهها اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگری برپا میشود که خواست محوری اغلب آنها پرداخت مزدهای معوقه است. چه عواملی سبب شده کارفرماها از پرداخت مزد کاری که کارگر انجام داده، خودداری کنند، چرا کارگران نتوانسته‌اند این وضع را به نفع خود تغییر دهند؟
پروین محمدی: از دو دهه‌ی گذشته همراه با شروع به اصطلاح خصوصی‌سازی و اجرای ماده ٤٤ قانون اساسی، عدم پرداخت مزد کارگران هم به شکل سراسری کلید خورد. چرا سراسری؟
تمام شرکت‌هایی که کارکنان آنها حقوق معوقه دارند، شرکت‌های بزرگ دولتی‌اند که در حرف، به باصطلاح بخش خصوصی و در عمل، با رانت به مافیای اقتصادی واگذار شده‌اند. عملکرد صاحبانِ جدید پیمودن مسیر نابودسازی و تعطیلی این شرکت‌های تولیدی به صورت ظاهرا قانونی است. در سالهای گذشته شرکت‌هایی همچون صنایع فلزی ایران، ارج، زاگرس، شهاب، پارس الکتریک، فیلور(جنرال استیل) و دهها برند معروف تعطیل شده‌اند. اکنون در ادامه این سیاست رکود و ورشکستگی شرکت‌های بزرگی چون هپکو، آذرآب، نیشکر هفت‌تپه، گروه ملی فولاد اهواز، روغن‌نباتی نینا، جهان و غیره را شاهد هستیم.
راه حل مشکلات کارگران کوتاه کردن دست مافیای قدرت و دزدان اقتصادی از چرخه تولید و برگرداندان ثروت‌های اجتماعی به صاحبان واقعی آن است.
تمام این شرکتها، چه آنها که تعطیل شده‌اند و چه آنهایی که باقی مانده‌اند و کارگرانشان چندین ماه حقوق معوقه دارند، در یک مساله مشترک‌اند: خریدار اصلی یک مقام مهم حکومتی است. این شرکتها با رقمی دهها برابر پایین‌تر از قیمت اصلی واگذار شده‌اند. چند نفر نوچه به افکار عمومی و کارگران به عنوان مالکان شرکت معرفی شده‌اند و پروسه نابودی شرکت شروع شده است. کارگران این شرکتها با مبارزات پیگیر و متحدانه‌اشان تنها توانسته‌اند روند نابودی شرکتها را کند کنند. اگر مقاومت‌ها و مبارزات کارگران این مجموعه‌ها نبود، به طور حتم ما با سرعت به مراتب بیشتری شاهد فروپاشی این شرکتها بودیم.
کارگران نتوانستند این وضعیت را به نفع خودشان تغییر دهند چون با یک مقام مهم حکومتی سرکار دارند، نه با یک کارفرمای به اصطلاح خصوصی.
برغم آن که مسئولان به وخامت وضعیت معیشت کارگران و سایر مزدبگیران و گسترش فقر و بیکاری اذعان میکنند، در بر همان پاشنه می‌چرخد. از ایجاد شغل خبری نیست. حداقل مزد برای سال ٩٧ به روال گذشته چند برابر زیر خط فقر تعیین شده و کاهش ارزش پول ملی سطح معیشت کارگران را بازهم تنزل خواهد داد. ارزیابی شما چیست؟ کارگران با این وضعیت چگونه روبرو خواهند شد؟
مسئولان چاره‌ای جز اعتراف به شکست ندارند. این اعتراف از سر تعقل نیست، بلکه رسانه‌ای شدن گسترده تجعمات و اعتراضات هر روزه کارگران، برای مسئولان چاره‌ای جز این نمی‌گذارد که قبول کنند ما را به خاک سیاه نشانده‌اند.
به یُمن مبارزات پیگیر کارگران در ابعاد محلی و سراسری، و وجود ابزارقدرتمند ارتباط جمعی همچون تلگرام و … دست سانسورگران بیش از پیش کوتاه شده. حاکمان هر روز توسط میلیونها کارگر معترض محاکمه میشوند و برای حفظ بقای خود چاره‌ای ندارند جز این که بپذیرند که سیاست‌های تاکنونی‌شان شکست خورده است.
اما در پاسخ سوالتان که کارگران با این وضعیت چگونه روبرو میشوند، باید بگویم کارگران روز به روز، بیش از پیش متوجه عملکرد مافیایی مسئولان میشوند و پی‌می‌برند که در حاکمیت اراده‌ای برای حل معضلات کارگران وجود ندارد، و کارگران چاره‌ای جز این ندارند که برای برون رفت از معضل کنونی و نجات خود و خانواده‌هایشان به اعتراضات سراسری در ابعاد گسترده دست بزنند.
یکی از معضلات کارگران رکود فعالیت در بسیاری از واحدهای تولیدی و خدماتی و پروژه‌های عمرانی است. علت اغلب عدم تخصیص اعتبار و کمبود نقدینگی عنوان میشود. دولت بودجه ندارد. سرمایه‌داران واحدهای خصوصی نیز در این اوضاع ترجیح میدهند پولشان را به جای سرمایه‌گذاری در دلالی بکار بیاندازند یا از کشور خارج کنند. کارگران می‌مانند با واحدهای نیمه‌تعطیل یا تعطیل شده. تکلیف کارگران این واحدها چه میشود، فعالان کارگری چه می‌توانند بکنند؟
اینکه بگوییم دولت بودجه ندارد، کاملا گمراه کننده است. اتفاقا حکومت بودجه و دارایی کلانی دارد که دنیا به آن حسرت می‌خورد.
ایران دومین ذخایر نفتی و نخستین ذخایر گازی جهان را دارد. چهارمین رتبه را در معادن جهان داراست.
ایران که دارنده ٧ درصد معادن جهان شامل حدود ٦٨ نوع ماده معدنی (غیرنفتی)، ٣٧ بیلیون تن ذخایر کشف شده و ٥٧ بیلیون تن ذخایر بالقوه است، نمی‌تواند از فقر بودجه‌ای و نبود نقدینگی بنالد. مشکل این جاست که سیستم حاکم این دارایی را بصورت اهم و غیر اهم تقسیم میکند. اهم آن در داخل کشور اختصاص بودجه‌های کلان به نهادهای نظامی و مذهبی، و در خارج از کشور به هزینه‌های جنگی سوریه و لبنان و حماس و یمن و … است. البته نباید لفت و لیس‌ها و دزدی‌های کلان هزاران میلیاردی را هم از نظر دور داشت.
درست ترآن است که بگوییم کارگران از این همه ثروت سهمی ندارند و حکومتی که این ثروت را در کنترل دارد کماکان جیب کارگرانش را خالی و آنها را چپاول میکند.
آما کارگران با این وضعیت چه می توانند بکنند؟
همانطور که بارها در تجمعات و اعتراضات کارگران مطرح شده است راه حل کوتاه کردن دست مافیای قدرت و دزدان اقتصادی از چرخه تولید و برگرداندان ثروت‌های اجتماعی به صاحبان واقعی آن است.
سه ماه از خیزش دی گذشت. هر روز شاهد اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران هستیم اما این اعتصاب‌ها و اعتراض‌ها عمدتا دفاعی است و تغییر کیفی در آن صورت نگرفته است. این مساله را چگونه می‌توان توضیح داد؟
مردم یک جامعه یک شبه نمی‌توانند شرایط زیست‌شان را تغییر دهند، بلکه این پروسه را اعتراض و جنگ هر روزه جلو می‌برد.
در طی این چهل سال خیزش‌های مختلفی همانند ٧٨ و ٨٨ و دی ماه سال گذشته نقطه عطف‌های مبارزاتی بوده‌اند که بطور روزمره صورت گرفته است.
عدم تغییرکیفی زندگی کارگران و مزدبگیران و عموم جامعه نشان دهنده آن است که حاکمان سیری‌ناپذیرند و با زبان خوش از پله چپاول و غارت پایین نمی‌آیند. به همین دلیل است که رویارویی‌ها از واحدهای تولیدی و شرکت‌های منفرد به جامعه و مراکز قدرت کشیده شده است.
حاکمیتی که پاسخ کارگر گرسنه هفت‌تپه، هپکو و گروه ملی فولاد اهواز را که ماه‌هاست حقوق چند برابر زیر خط فقرش را نگرفته با گارد ضد شورش و سرکوب و زندان و اخراج میدهد، یک پیام بیشتر ندارد. پیام او این است که جز سرکوب هیچ راه‌حلی برای محو معضلات و بن بست‌های اقتصادی و فلاکت زندگی ما کارگران ندارد.
درست است که شرایط زیست کارگران و مزدبگیران هر روز سخت‌تر از پیش شده، و به قول شما تغییر کیفی در زندگی ما صورت نگرفته، اما همین رویارویی‌هاست که قدم بعدی را جلوی پای ما کارگران قرار میدهد.
یک کارگر در ابتدا برای رساندن صدایش به کارفرما و مسئولان نامه فردی می‌نویسد، بعد طومار دسته‌جمعی تهیه میکند، اعتصاب و در محل کار تجمع میکند، بعد بیرون از کارخانه تجمع و راهپیمایی میکند، سفره خالی پهن میکند، جلوی مراکز دولتی همچون فرمانداری و استانداری و مجلس و ریاست جمهوری می‌رود، سپس …
به نظر شما مهمترین معضل جنبش کارگری چیست و راه حل آن کدام است؟
معضل ما دست‌یابی به زندگی از دست‌رفته‌ی میلیونها خانوار کارگری است؛ از رفاه تا بهداشت و مسکن و درمان و آموزش. در یک کلام زندگیِ درخور‌شان انسان قرن بیست و یکمی.
راه رسیدن به این زندگی هم تشکل‌یابی و اعتراضات به هم پیوسته و سراسری ما کارگران است.
پویان کارگر گروه ملی فولاد اهواز
کار برای کسب روزی جهاد بشمار می آید “.
سالهاست که از بلندگوهای تبلیغاتیِ حاکمیت مذهبی شنیده ایم ” کار برای کسب روزی جهاد بشمار می آید “.
فارغ از جنبه دینی ؛ این گفته ی درست و صحیحی است.در شرایط سخت و طاقت فرسای کارخانجات و کارگاههای تولیدیِ فرسوده ، نبود ابزار و تکنولوژی های پیشرفته و عدم وجود سیستم های کافی حفاظت فردی و ایمنی کارگر مجبور است با وسایل کاملا ابتدایی که در بیشتر اوقات همان هم از وی دریغ میشود به کار بپردازد.
نکته اصلی این است که با وجود این مشکلات و سختی ها،کارگر باید به جهادی مضاعف دست زده تا حقوق جهاد اولیه ی خود را از کارفرما پس بگیرد.
در حوزه ی کار و در چهل سالِ گذشته اگر عمده ی مشکلاتِ جامعه کارگری به قراردادهای ظالمانه ی سفید امضا،نبود امنیت شغلی،بیمه و دستمزد پایین مربوط میشد اینک نه تنها این مشکلات رفع نگردیده و همچنان به قوت خود باقی است بلکه عدم پرداختِ همان حقوق اندک و ناچیز هم به آن اضافه گشته و باعث شده تا کارگر به لحاظ معیشتی در رنج و سختی بی پایانی قرار بگیرد.
بسیاری از انقلاب های قرن اخیر با شعار حمایت از طبقه محروم جامعه شکل گرفته اند.حکومت اسلامی در ایران هم از ابتدای روی کار آمدن یکی از اهداف خود را بیرون کشیدن قدرت از دست مستکبران و در اختیار قرار دادن آن به مستضعفان عنوان مینمود امّا در مقام عمل تصویب قوانینِ ظالمانه کار در سالهای گذشته نشان از ناکارآمدی و ناکافی بودن این قوانین و فاصله گرفتن از شعارهای طرح شده در سالهای اولیه ی این انقلاب دارد.
قانون کار هیچگاه به نفع جامعه کارگری نبوده و نیست و هرگز قادر نبوده تا مطالبات جامعه کارگری را تأمین و تحولی در زندگی کارگران ایجاد نماید.
مطابق مفاد مصرح در قانون کار ؛ حاکمیت موظف است در جمیع قراردادهای کار بین کارگر و کارفرما حضور داشته باشد و ضمن نظارت دقیق بر این قراردادها اگر اجحافی صورت بگیرد دخالت کرده و حقوق مادی و معنوی کارگر که بر عهده کارفرماست را تعیین و اخذ نماید.
امّا آنچه که تاکنون دیده ایم خلاف این است.به این معنی که کارفرما با مناسبات و روابطی که با سطوح بالایِ مدیریتی و سیاسی دارد از پرداخت حقوق کارگر خودداری کرده و در این تخلف آشکار مصون از هرگونه مجازات قانونی و رسیدگی های لازم است.
در این میان هرگاه زبانِ بی زبان کارگر به اعتراض گشوده میشود دستگاههای امنیتی و انتظامی آن را با ارعاب، فشار، سرکوب،شکنجه و زندان پاسخ میدهند و عملا در جهت تأمین منافع کارفرما و صاحبان قدرت و نفوذ گام بر میدارند.
بااین وجود حرکت روبه جلو کارگران بیدار هرگز متوقف نشده و مبارزه ی بی امان با کارفرمایان قدرت طلب و پول پرست همچنان ادامه دارد.
اکنون جامعه ی کارگری بخود آمده است و دور نخواهد بود روزی که کارگر بعنوان محورِ اصلی جامعه و سرمایه ی انسانی؛عزت مندانه و با احساس غرور نقش کلیدی خود در تحولات و مناسبات اجتماعی و حتی سیاسی آینده را ایفا نماید…
پویان کارگر گروه ملی فولاد اهواز
٢٦ خرداد ١٣٩٧
غرق شدن کارگر سد کارگردر سد “کانی سیب” پیرانشهر
“شیرکو (احمد) یوسفی” به دلیل باز کردن دریچه سد “کانی سیب” بدون هشدار قبلی جان خود را از دست داد. این حادثه به دلیل “سهل انگاری” کارمندان سد “کانی سیب” روی داده و بدون هشدار قبلی اقدام به باز کردن دریچه سد کرده‌اند.
جناباختن کارگر ساختمانی “مهدی کریم‌پوری”
روز سه‌شنبه بیست و نهم خردادماه، “مهدی کریم‌پوری” در محله “خانه معلم” بانه در حین کار در پی سقوط از ساختمانی هفت طبقه جان خود را از دست داد.
گزارش
آمار تکان دهنده از آزار جسمی، روحی و جنسی کودکان کار
رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران گفت:
بر اساس مطالعه‌ای که درباره بروز و شیوه ایدز روی هزار کودک کار و خیابان در شهر تهران انجام شده است ٤.٥ درصد آنها به ایدز مبتلا بوده‌اند
یک سوم کودکان مبتلا ١٠ تا ١٤ سال و دو سوم ١٥ تا ١٨ سال هستند
بیش از ٣٢ درصد از کودکان کار مورد آزار جسمی، روحی و جنسی قرار می‌گیرند.
حدود ٥ درصد از پسران دارای سابقه مصرف مواد بوده‌اند و همچنین این درصد در بین دختران نیز نزدیک به یک درصد است
١٧ درصد از کودکان کار و خیابانی در تهران اصلا مدرسه نرفته اند/تسنیم
نامه بیش از ١٧ هزار پرستار در دبیر خانه وزارت بهداشت به ثبت رسید
هزاران پرستار در نامه‌ای سرگشاده خطاب به معاون پرستاری وزارت بهداشت، از شرایط خود انتقاد کرده و به بیان مطالبات خود پرداختند. این نامه پس از اینکه به امضای بیش از هفده هزار پرستار رسید، روز چهارشنبه ٣٠ خرداد ماه در دبیر خانه وزارت بهداشت به ثبت رسید.
متن این نامه ومهمترین خواسته های مطرح شده در آن به شرح زیر است:
قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری به عنوان ام‌المطالب خواسته این صنف باید در اولین زمان ممکن اجرا و آئین‌نامه اجرایی آن توسط سازمان نظام پرستاری و وزارت بهداشت نوشته و در برنامه بودجه سال بعد این وزارتخانه آورده شود.
سایرموارد:
١- حذف قاصدک و جدا شدن اضافه‌کاری و کارانه و به‌روز شدن پرداخت اضافه‌کاری و محاسبه‌ی کارانه به روش نظام نوین با افزایش سهم غیرپزشکان و جدا شدن سهم صندوق پرستاران مانند پزشکان به عنوان زیرساخت اجرای تعرفه‌گذاری.
٢- تعیین تکلیف تبدیل وضعیت همکاران قراردادی، پیمانی، شرکتی با وجود نیاز بسیار به خدمات ایشان.
٣- واگذاری سریع صلاحیت حرفه‌ای به سازمان نظام پرستاری براساس مصوبه‌ی شورای سیاست‌گذاری و شخص وزیر و اصلاح آیین‌نامه‌ی آن به طوری که ابزاری برای کنترل و رعایت شرح وظایف و نحوه‌ی به‌کارگیری نیروهای پرستاری باشد.
٤- پرستاران بخش خصوصی از امنیت شغلی مناسب برخوردار شده و پرستاران در این مراکز از نظر حقوق قانونی مانند کارگران و اداره کار، با تصویب مصوبه‌ای در دولت توسط سازمان نظام پرستاری مورد حمایت قانونی قرار بگیرند.
٥- اجرای کامل قانون ارتقای بهره‌وری در تمام دانشگاه‌ها و برای تمام گروه‌ها ازجمله همکاران فوریت‌ها و بیهوشی و اطالق عمل و پیگیری اجرای کامل آن برای همکاران درمراکز خصوصی و نیمه خصوصی و…
٦- اجرای کامل قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور برای تمام گروه‌های پرستاری و اطاق عمل و بیهوشی و حذف آیین‌نامه وزارت بهداشت مبنی بر شرط سنی ٥٥ سال برای مردان و محدودیت ٢٥ سال سابقه کار برای بانوان.
٧- ایجاد تسهیلات مناسب جهت ارتقای همکاران بهیاری به پرستاری، مامایی، اتاق عمل و…
٨- ایجاد معاونت پرستاری دردانشگاه‌ها و اصلاح نحوه‌ی انتخاب مدیران پرستاری براساس شایسته‌سالاری.
٩- ایجاد تسهیلات مناسب جهت ارتفای همکاران بیهوشی و اتاق عمل با افزایش ظرفیت پذیرش ارشدهای مرتبط با این رشته‌ها و ایجاد رشته‌های ارشد متنوع برای ارتقای این همکاران (ارشد بیهوشی آموزشی، قلب، اعصاب و… / ارشد اتاق عمل آموزشی، قلب، اعصاب و…)
١٠- حذف اضافه کار اجباری در بخش‌های دولتی و کنترل و نظارت بر بخش‌های خصوصی جهت کنترل سقف اضافه‌کار
١١- دستمزد واقعی و ماهیانه پرستاران متناسب با صنف پزشکان که دریافتی آنها برابر با دستمزد جهانی است با اختلاف حداکثر سه برابر در نرم جهانی افزایش یابد.
١٢- برقراری فوق‌العاده ویژه برای پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی مانند کارکنان ستاد که هم اکنون دریافت میکنند.
١٣- استخدام پرستاران با توجه به اهمیت این حرفه و لزوم حفظ امنیت شغلی به‌صورت استخدام پیمانی باشد و ردیف استخدامی به نسبت دانشجویان فارغ‌التحصیل افزایش یابد.
١٤- لزوم توجه به دانشجویان حرفه پرستاری و تامین خواسته‌های مشروح این صنف در نشست با شورای مرکزی دانشجویی سازمان نظام پرستاری.
١٥- با توجه به اینکه اکثریت غالب پرستاران را بانوان تشکیل میدهند، در برخورد مستقیم با بیمار و همراهان محترم بارها شاهد برخوردهای قهری منجر به صدمه جسمی و روحی آنان در محیط کار بوده و هر روز هستیم. دولت محترم وزارت بهداشت را موظف کند تا شرایط مناسب و امنیت شغلی را جهت کار توام با امنیت برای آنان فراهم کند.
١٦- اصلاح سختی کار همکاران و اتاق عمل و فوریت‌ها و هوشبری از درجه‌ی یک به درجه‌ی سه.
استرس کارگران «پارس پامچال» از تعدیل ناگهانی
به گفته منابع کارگری، کارگران شرکت پارس پامچال حدود ٨ ماه است که دستمزد معوقه طلب دارند و هر روز فشارهای روانی برای بیکاری روی آنها سنگینی میکند.
یک منبع آگاه از شرکت پارس پامچال در گفت‌وگو با خبرنگار فیداربن اظهار میکند: نزدیک به ٨٨ ماه است که کارگران شرکت دستمزد معوقه طلب دارند و با اینکه برای حل مشکلات ، درخواست‌های عدیده‌ای به ادارت و سازمان‌ها مکاتبه کرده‌ایم، اما هنوز موفق نشده‌ایم کاری از پیش ببریم.
وی می‌افزاید: شرکت دارای ٧٠ نفر نیروی کار است و با ٤٠ درصد ظرفیت کار میکند. مدیر شرکت تصمیم داشت که تعدادی از کارگران را تعدیل کند، اما هنوز اقدامی انجام نداده است و هر روز استرس داریم که ممکن است هر لحظه از کار بیکار شویم.
کارگر دیگری می‌گوید: بیشتر کارگران این شرکت بیش از ١٩ سال سابقه دارند و اگر بیکار شوند، هیچ کجا برایشان شرایط کاری فراهم نمی‌شود. از ابتدای سال جاری تاکنون تنها یک ماه حقوق معادل یک و نیم میلیون تومان به کارگران پرداخت شده است که اصلا معلوم نیست، دستمزد کارگران است یا عیدی؟
چندی پیش «مجید خالقا» مدیر شرکت پارس پامچال در یک مصاحبه خبری گفته بود: مسئولان هیچگونه حمایتی نمیکنند و همه جا صحبت از قوانینی است که برای ما راهگشا نیست. وی افزود: سال ٩١ از طریق بهین‌یاب دومیلیاردتومان تسهیلات دریافت کردیم که آن هم خرج بدهی‌های شرکت شد و اکنون از مسئولان می‌خواهیم که نگاه ویژه‌ای به شرکت داشته باشند.
نیم نگاه: شرکت پارس پامچال در اواخر دهه ٤٠ به صورت سهامی عام و با همکاری کشورهای اروپایی و آمریکا کار خودش را آغاز کرد وتولید این شرکت رنگ و رزین است
دستگیری ٣٠ تن از مردم و جوانان بیکار و فقیر در یک روستا
طی هفته های گذشته حدود ٣٠ نفر از جوانان و مردم فقیر روستای خواجه جمالی واقع در شهرستان نیریز استان فارس با شکایت شرکت کرمیت فارس به زندان انداخته شده و وثیقه های ٥٠٠ میلیون تومانی برای آنها صادر شده است.
دلیل شکایت این شرکت از جوانان و مردم فقیر روستای خواجه جمالی، جمع آوری سنگ های کرمیت از دامنه کوه ها و فروش در بازار آزاد می باشد. لازم به ذکر است دلیل این اقدام مردم روستا، بیکاری بالای ٧٠ درصد جوانان این روستا می باشد.
٦١درصد مردم مستأجرند
ابوالقاسم رحیمی‌انارکی، مدیرعامل بانک مسکن از افزایش تعداد اجاره‌نشین‌ها در ایران خبر داده است .بنا به گفته رحیمی انارکی، تعداد اجاره‌نشین‌ها در ایران افزایش پیدا کرده و به ٦١درصد کل خانوارها رسیده است. او همچنین از تغییر الگوی مصرف مسکن گفته و توضیح داده است: براساس اعلام مرکز آمار خانواده‌های تک‌نفره در حال افزایش است و تقاضای این بخش اکثرا واحدهای زیر ٥٠ متر است.
بین المللی
بخش بین المللی داوود رفاهی
١ـــ اوکراین – تظاهرات هزاران نفر در دفاع از حقوق همجنس گرایان
هزاران نفر، از جمله شماری از شخصیت‌های بین‌المللی برای حمایت از حقوق همجنس‌گرایان در پایتخت اوکراین تظاهرات کردند. در جریان این تظاهرات که زیر عنوان راهپیمایی برای برابری برگزار شد حدود پنجاه نفر بازداشت شده‌اند.
در تظاهراتی که روز یکشنبه ١٧ ژوئن در پایتخت اوکراین برگزار شد شمار کثیری از نیروهای پلیس و ماموران انتظامی حضور یافتند تا مانع اخلال در “راهپیمایی برای برابری” شوند.
در این راهپیمایی هزاران نفر برای حمایت از برابری جنسی و دفاع از حقوق همجنس‌گرایان در خیابان‌های شهر کی‌یف گردآمدند و دست به تظاهرات زدند.
بنابر گزارش‌ها میشائیل روت، وزیر مشاور دولت آلمان، ربه‌کا هارمس، نماینده حزب سبزها در پارلمان اروپا، سفیران ایالات متحده و کانادا در اوکراین و هیئتی از مونیخ، شهر “خواهرخوانده” کی‌یف از جمله شرکت‌کنندگان در راهپیمایی بوده‌اند.
میشائیل روت در یک پیام توئیتری ضمن قدردانی از برگزارکنندگان راهپیمایی برای برابری، نوشته که به حضور در این راهپیمایی افتخار میکند و از نیروهای پلیس سپاسگزار است که امنیت این تظاهرات را به خوبی برقرار کردند.
برگزارکنندگان برنامه تعداد راهپیمایان در کی‌یف را پنج هزار نفر اعلام کرده‌اند.
٢ــ افغانستان – راه پیمایی در دفاع از برقراری صلح
راهپیمائی شهروندان افغان با خواست برقراری صلح و قطع جنگ، پس از طی ٧٠٠ کیلومتر، صبح دوشنبه ١٨ خرداد ١٣٩٧، با شعار “ما صلح می‌خواهیم، به جنگ خاتمه دهید ” وارد پایتخت افغانستان شد. این جنبش بیسابقه که همزمان با پایان آتش بس اعلام شده از سوی طالبان وارد کابل شد، خواستار گفتگو میان طرفین متخاصم در کشور و برقراری آرامش است.
جنبش خودجوش راهپیمائی برای صلح، که اقدامی کاملاً بیسابقه در افغانستان بشمار می‌آید، بدنبال انفجاری که در روز دوم فروردین سال جاری (١٣٩٧) در لشکرگاه، مرکز ایالت هلمند در جنوب این کشور، رخ داد شکل گرفت. در این انفجار ١٣ تن کشته شدند.
جنبش طالبان روز یکشنبه پیشنهاد تمدید آتش بس را که از سوی دولت، جامعۀ بین‌المللی و شهروندان افغان ارائه شده بود، رد کرد و نبردها را ازسر گرفت. نفرات این جنبش، برای اعلام پایان آتش بس، از همان هنگام در چند منطقۀ واقع جنوب و شرق کشور نیروهای انتظامی افغانستان را مورد حمله قرار دادند.
در یکی از این حملات که صبح دوشنبه صورت گرفت، سرپرست ولسوالی غنی خیل در ننگرهار، سبحان‌الله خطاب، و یکی از محافظان وی کشته شدند.
در همین حال، محمد رادمنش، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان، اعلام کرد که در سه روز آتش‌بس نزدیک به ٢٥٠٠ تن از طالبان به کابل آمده، زیرا اغلب آنان از جنگ خسته شده و حاضر به از سرگیری آن نیستند.
٣ـــ جهان – افزایش تعداد پناهجویان برای پنجمین سال متوالی
همزمان با روز جهانی پناهجویان، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گزارشی از وضعیت آوارگان در دنیا منتشر کرده است؛ آمار و ارقامی که برای پنجمین سال متوالی افزایش یافته است.
براساس گزارش جدید سازمان ملل، تعداد افرادی که تا پایان سال ٢٠١٧ مجبور به ترک محل زندگیشان شده‌اند به ٦٨.٥ میلیون نفر رسیده است.
آزار و اذیت، جنگ و خشونت از دلایل اصلی آوارگی آنهاست. نکته قابل توجه اینکه ٤٠ میلیون نفر از این تعداد کشورشان را ترک نکرده اند بلکه در در داخل کشور خودشان بی خانمان شده‌اند.
بر اساس آمارهای ارایه شده دوسوم پناهجویان جهان، از ٥ کشور می‌آیند. بیش از شش میلیون نفر از سوریه، دو میلیون و ششصد هزار نفر از افغانستان، حدود دو و نیم میلیون نفر از سودان جنوبی، یک میلیون و دویست هزار نفر از میانمار و حدود ٩٩٠ هزار نفر اهل سومالی هستند. گرچه جنگ در سوریه همچنان عامل اصلی افزایش آوارگان جهان است، اما وضعیت وخیم کشورهایی چون کنگو و سودان جنوبی هم مزید بر علت شده است.
سازمان ملل از اسکان پناهجویان به خصوص در آمریکا و کشورهای اروپایی راضی نیست. آمار و ارقام نشان میدهد اسکان پناهجویان ٥٤ درصد کاهش یافته، دلیلش به گفته سازمان ملل کاهش سطح پذیرش کشورهای اروپایی است.
فیلیپو گراندی، کمیسر عالی حقوق بشر در امور پناهجویان، در اینباره می گوید: “دولتها باید از خودشون قدرت رهبری و پاسخی در خور این مسئله نشان بدهند. برخی دولتها حس شرایط اضطراری یا هجوم پناهجوها را به مردمشان تلقین کرده‌اند. متاسفانه برخی رهبران سیاسی برای بدست آوردن رای روی مسئله پناهجویان حساب باز کرده‌اند؛ ترس ایجاد میکنند و برای خودشان رای بدست می‌آورند. این نفرت انگیزه و غیرمسئولانه است.”
گزارش سازمان ملل نشان میدهد ٥٢ درصد از آوارگان جهان را کودکان زیر ١٨ سال تشکیل می دهند.
