مبارزان کمونیست
تحولات سیاسی، مصافهای عاجل پیش‌رو
(مصاحبه با رحمان حسین‌زاده حول بیانیه سیاسی حزب)
کمونیست هفتگی: اخیرا بیانیه حزب تحت عنوان “بحران‌ها، تحولات سیاسی و مصافهای عاجل پیش روی جامعه ایران” منتشر شد. در مورد بحران‌ها و مصافهای عاجل پیش رومورد نظر بیانیه بیشتر توضیح دهید؟
رحمان حسین زاده: بیانیه سیاسی حزب سطوح مختلف بحران‌های تاثیر گذار بر فضای سیاسی و اجتماعی ایران و پیامدهای مشقت بار آن را تشخیص داده است. بر این واقعیت تاکید دارد که بحران اقتصادی و معضلات سیاسی و اجتماعی دامنگیر سرمایه داری حاکم بر ایران در بطن بحران اقتصادی کاپیتالیسم جهانی تشدید شده و پیامدهای مصیبت بار این وضعیت زندگی میلیونها انسان کارگرو کارکن و زحمتکش را با فقر و گرسنگی روبرو کرده است. این وضعیت قبل از هر چیز زاده استثمار نظم ضد انسانی سرمایه داری و ناسازگاری روبنای سیاسی و حکومتی اسلامی با استانداردهای زندگی روزمره شهروندان و ضدیت با رفاه و سعادت و تامین معیشت طبقه کارگر و اقشار تحت ستم جامعه است. به علاوه سیاست جنایتکارانه تحریم اقتصادی کشورهای غربی و مانورهای سیاسی و دخالت‌های آنها فاکتور خطرناکی در تحولات اقتصادی و سیاسی پیش روی ایران است. با دیدن این مولفه ها بیانیه در ادامه به مصافهای عاجل پیش روی جامعه و طبقه کارگر و کمونیستها پرداخته است، از جمله:
الف- فشار اقتصادی معیشتی فاجعه بار. ب- خطر سناریوی دخالت آمریکا و غرب. ج- کسب آمادگی طبقه کارگر برای پاسخگویی به مسائل سرنوشت ساز این دوره.
کمونیست هفتگی: ابعاد فشارهای اقتصادی، معیشتی را چگونه می‌بینید؟ راه مقابله چیست؟
رحمان حسین زاده: در یک کلام “فاجعه” است. به قول بیانیه حزب “این واقعیت دردناک را شهروندان جامعه، شب و روز با پوست و گوشت حس می‌کنند”. ابعاد این پدیده چنان برجسته است، شاید توضیحی لازم نباشد. در یک تصویر فشرده ریتم افزایش گرانی سرسام آور و هر روزه و بعضا هر ساعته کالاهای مورد نیاز مردم، وجود پدیده گرسنگی و احتیاج به نان شب به معنای دقیق کلمه و در ابعاد هزاران نفره، احتکار توسط سرمایه داران و بازار سیاه اجناس، سطح دستمزدهای چهار بار زیر خط فقر آنهم برای کارگران شاغل در مراکز اصلی کارگری، وضعیت دهها هزار نفرکارگران موقت و سفید امضا و چندرغازی که تحت عنوان دستمزد هر از چند گاهی به آنها پرداخت میشود، صف میلیونی بیکاران بدون برخورداری از بیمه بیکاری و بی تامین و به کودکان خیابانی محتاج نان و ….. نگاه کنید، غیر از تراژدی اجتماعی اسم دیگری نمی‌توان برای آن یافت. با این وضعیت باید مقابله کرد. ما در بیانیه تاکید کردیم، در مقابل این وضعیت به سنگربندی محکم طبقاتی و سراسری در عرصه مبارزه اقتصادی، علیه گرانی هر روزه و احتکار و فلاکت، علیه تعرض هر روزه بورژوازی و دولتش به طبقه کارگر و مردم محروم، حول مطالبات اساسی چون افزایش فوری دستمزدها، تامین بیمه بیکاری مکفی برای همه بیکاران، مبارزه علیه اخراج و بیکارسازی و برای تامین فوری معیشت را باید سازمان داد. رهبران کارگری و کارگران کمونیست می‌توانند و موظفند ستون محکم سازماندهی نبرد طبقه کارگر و مردم محروم علیه این وضعیت باشند. اتحاد و تشکل و خودآگاهی و مطالبات روشن، سازو برگ‌های اساسی این نبرد طبقاتی در مراکز کارگری و محلات کارگران و توده مردم کارکن هستند. گام به گام و با تشخیص تناسب قوا این صف مبارزاتی و جنبش اعتراضی سازمانیافته و روشن بین را برای مقابله با تعرض مستمر به سطح معیشت طبقه کارگر و مردم لازمست سازمان داد.
کمونیست هفتگی: تحریم اقتصادی توسط کشورهای اروپایی علیه ایران دوباره تشدید شد. جایگاه تحریمها را چگونه می بینید؟
رحمان حسین زاده: تحریم اقتصادی سلاح کشتار جمعی و تماما ضد انسانی است. بر خلاف ادعای دروغین و ضد مردمی غرب و اپوزیسیون بورژوایی حامی آن فشار این سیاست قبل از در تنگنا قرار دادن دم و دستگاه اداری و نظامی دولتی جمهوری اسلامی، پیامدهای آن مستقیما معیشت طبقه کارگر و مردم را نشانه رفته است. جمهوری اسلامی هم با بهانه قرار دادن تحریمها تعرض سبعانه را در ابعاد غیر قابل تصور به زندگی مردم سازمان داده است. تجربه تحریم در عراق نشان داد، با به گرو گان گرفتن معیشت مردم در ابعاد میلیونی،با به گروگان گرفتن شیر خشک نوزادان، گسترش سوء تغذیه و نرم کردن گرسنگی، عملا نسل کشی را سازمان میدهند. با اینکار اراده و ابتکار خلاقانه انسان معترض و خواهان تغییر را به اسارت میکشند. در تلاشند جامعه را آنقدر به استیصال بکشند، که محتاج نیروی “نجات دهنده” قدرتهای امپریالیستی و غربش کنند. اینجا یک سنگربندی محکم علیه مبتکران و حامیان آن حیاتی است. ورق را باید برگرداند و نباید گذاشت این استیصال را بر جامعه تحمیل کنند. همه اجزای این سیاست و اپوزیسیون بورژوایی امید بسته به آن در صف سیاه مقابل کارگران و مردم و مدنیت جامعه هستند. این سیاست مانع بزرگی در مقابل اراده آگاهانه و آزادنه صف آزادیخواه و برابری طلب برای پایان دادن به رنج و مشقات کنونی و حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی است. این سیاست و مبتکران و حامیان آن باید ایزوله شوند. تحریم اقتصادی غرب فوری باید پایان یابد. این سرلوحه کار ما در این عرصه است.
کمونیست هفتگی: سناریوی دخالت آمریکا و غرب را در تحولات ایران چه اندازه جدی میدانید؟ چه ابعادی میتواند به خود بگیرد؟
رحمان حسین‌زاده: اگر دخالت آمریکا و غرب را فقط در بعد نظامی نبینیم، دخالت مخرب قدرتهای بزرگ جهانی و مشخصا کشورهای غربی هم اکنون جاری و جزوی از معادله جدی سیاست ایران است. بهانه پروژه هسته ای و مانوورهای سیاسی، دیپلماتیک حول آن، هفده سال تحریم اقتصادی، دورانی حمایت از دوم خرداد و در دوره دیگر حمایت از جنبش ارتجاعی سبز، دخالت مستقیم در تحولات ایران است. این دخالتها مستقیم و غیر مستقیم بر سوخت و ساز اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جامعه تاثیر گذاشته است. این ترفندها در طول حاکمیت جمهوری اسلامی و هم اکنون مانع بزرگی بر سر راه مبارزه حق طلبانه و آزادیخواهانه کارگران و مردم ایران بوده و هست.
ابعاد دخالت کنونی آمریکا و غرب به مراحل حساسترو مخاطره آمیزی پاگذاشته است. تشدید تحریمها میرود به فلج اقتصادی جدی و ایضا فروریختن آوار آن بر شرایط زیست و کار طبقه کارگر و مردم محروم ترجمه شود. ایجاد فضای نظامی و گاه و بیگاه تهدیدات جنگی اسرائیل و آمریکا و عکس العمل مسئولین نظامی و سپاه پاسداران میتواند چاشنی یک قمار نظامی بزرگ باشد. در این مرحله هدف غرب از انجام این اقدامات تلاش برای به تمکین کشاندن جمهوری اسلامی در مقابل اهدافش است. اگر جمهوری اسلامی چنین عقب نشینی را از کانال مذاکرات بهانه “پرونده هسته ای” نپذیرد، آمریکا و غرب در دل خاورمیانه پرتحول و با تعیین تکلیف احتمالی سوریه در راستای اهداف خود به قول خودشان “گزینه های دیگری” را در مقابل جمهوری اسلامی قرار خواهند داد. گسترش ابعاد فاجعه بارتر تحریمها، خطر جنگ و تلاش برای آلترناتیوسازی از جریانات اپوزیسیون بورژوایی پروغرب و ناسیونال قومی، ابزارها و اهرمهای این تلاش سناریو سیاهی و ضدانسانی آمریکا و غرب است. طبقه کارگر و کمونیستهای طبقه کارگر این مخاطره را باید جدی بگیریم. برای مقابله با آن آمادگی سیاسی و عملی پیدا کنیم. مسئله اینست آیا چنان جنبش متمایز طبقاتی و اجتماعی صاحب اهرمهای قدرت را میسازیم که چنین مخاطره احتمالی را پس بزنیم و به قدرتهای جهانی و آمریکا و غرب نشان دهیم که سناریوی سیاه یوگوسلاوی و عراق و افغانستان و سوریه اینجا ادامه پیدا نمی‌کند و کور خوانده اند. طبقه کارگر و ما کمونیستها در ایران میتوانیم ورق را برگردانیم. رسالت بزرگ و آزمایش بزرگی در مقابل ما است.
کمونیست هفتگی: کسب آمادگی طبقه کارگر در برای پاسخگویی به مسائل سرنوشت ساز این دوره، یکی از مصافهای مورد اشاره بیانیه است. کسب آمادگی در چه قلمروهایی مورد نظر است؟ اگر ممکن است توضیحات بیشتری بدهید؟
رحمان حسین زاده: وقتی بر کسب آمادگی طبقه کارگر در ایندوره تاکید میگذاریم، صراحتا منظور اینست طبقه کارگر برای پاسخگویی به مسائل سرنوشت ساز ایندوره هنوز آماده نیست و یا به اندازه کافی آماده نیست. اما مسئله اینست، طبقه کارگر به طور کلی آماده نمی‌شود و یا همه بخشها و رشته ها و مراکز کارگری آن با هم آمادگی جوابگویی پیدا نمی‌کنند. مهمتر طبقه کارگر حامل گرایشات مختلف در درون خودش است، آمادگی از طرف گرایشات مختلف، در چارچوبها و افقها و ظرفیتهای متفاوت معنی پیدا میکند. به طور مثال گرایشات رفرمیستی و یا سندیکالیستی و …. درون طبقه کارگر هر چند هم آمادگی در چارچوب تصویر و افق خود را پیدا کنند، ذاتا بنا به محدودیتهای افق و سیاست خود جوابگوی اوضاع پیچیده کنونی و به ویژه در بعد تحولات سیاسی نیستند. از نظر ما وقتی که میگوییم طبقه کارگر هنوز آمادگی کافی را ندارد، یعنی گرایش کمونیستی طبقه کارگر که باید نقش رهبری کننده همه جانبه طبقه کارگر در عرصه های متنوع نبردهای طبقاتی، در مبارزه روزمره اقتصادی تا حضور و تامین رهبری موثر در جدالهای سیاسی را به عهده بگیرد، هنوز آماده نیست. این واقعیت که گرایش کمونیستی طبقه کارگر به لحاظ کمی و کیفی جایگاه تعیین کننده ای در گذشته و حال طبقه کارگر ایران دارد و میتواند نقش تعیین کننده ای در هدایت کل طبقه کارگر و هدایت جامعه در مسیر رهایی قطعی داشته باشد، نافی این حقیقت نیست که کمونیسم طبقه کارگرو حلقه کلیدی آن یعنی تحزب کمونیستی اش به عنوان نوک پیکان یک جنبش عظیم از کمبودهای اساسی رنج میبرد. مهمترین این کمبود، تحزب کمونیستی ما در محل کار وزیست، درسطح محلی و سراسری با پاسخگویی در قبال وظایف ایندوره فرسنگها فاصله دارد. این واقعیت را باید دید و خود ما به عنوان حزب حکمتیست آگاهانه و هدفمند برای جبران آن باید بکوشیم. در این راستا رهبران وفعالین کمونیست طبقه را در این مقطع به ایفای نقش موثر و هماهنگ با هم در قلمروهای زیرکه بیانیه حزب بر آنها تاکید کرده فرامیخوانیم.
1- ایجاد سنگربندی محکم طبقاتی در عرصه مبارزه اقتصادی، علیه گرانی و احتکار و فلاکت، علیه تعرض هر روزه بورژوازی و دولتش به طبقه کارگر و مردم محروم، حول مطالبات اساسی چون افزایش فوری دستمزدها، علیه اخراج و بیکاری و برای تامین فوری بیمه بیکاری مکفی.
2 – مقابله قاطع با تحریمهای اقتصادی آمریکا و دول غربی به عنوان سلاح کشتار جمعی. علیه بهره برداری ضد انسانی جمهوری اسلامی از این سیاست بر ضد مردم. علیه حمایت اپوزیسیون ضدمردمی بورژوایی از این سیاست جنایتکارانه. تحریمهای اقتصادی فورا باید پایان یابد.
3 – مخالفت قاطع با پروژه دخالت غرب در تحولات ایران، علیه فضاسازی جنگی و هرگونه ماجراجویی نظامی آمریکا و اسرائیل و متحدان جهانی و منطقه ایشان.دست آمریکا و غرب و قدرتهای جهانی از دخالت در تحولات سیاسی ایران باید کوتاه شود.
4 – مبارزه قاطع با بدیلهای بورژوایی و ضد کارگری، مقابله بی اما و اگر با راه حلهای خطرناک ملی گرایانه و ناسیونالیستی “تمامیت ارضی و یا ایران فدراتیو” که چاشنی جنگ و پاکسازیهای قومی و ایجاد سناریوی سیاه به وسعت جامعه خواهند بود. تلاش برای ایزوله کردن پرچمهای بورژوایی که تحت عناوین مختلف علم شده و میشوند.
5- برافراشتن پرچم سیاسی کمونیستی و شکل دادن به آلترناتیو پرولتری در قبال قدرت سیاسی، برافراشتن قاطع پرچم سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و تامین آزادی و برابری در تحولات سیاسی آتی ایران.
***
