فراخوان بین المللی برای پشتیبانی از خواستها و آزادی آموزگاران
دفتر روابط بین الملل حزب کمونیست ایران
روز (20 اردیبهشت 97) با فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی آموزگاران، بار دیگر در تهران در برابر سازمان برنامه و بودجه، و نیز در بیش از سی شهر و شهرستان، برای پیگیری خواسته های ابتدایی خود دست به همایش زدند.
آموزگاران در سراسر ایران گرد هم آمدند تا اعتراض کنند:
- نسبت به ستم طبقاتی حاکم،
- نسبت به وضعیت اسفناک معیشتی خود و فریاد بزنند که دستمزدهایشان 5 پله زیر خط فقر مطلق (خط فقر مطلق یعین داشتن نان شب، در ایران 5 میلیون تومان برای یک خانواده 4 نفره) است،
- نسبت به پایین بودن کیفیت آموزشی در مدارس،
- تا به هرنوع ستم جنسیتی، طبقاتی و قومی پایان داده شود،
- تا فریاد زنند که آموزش و پروش در ایران زیر سرکوب و ستم و نابرابری شدید دست به گریبان است،
- تا اعلام کنند که جایگاه آموزگاران باید در کلاس درس باشد و نه در زندان ها و شکنجه گاهای حکومت اسلامی،
- تا فراید زنند که: معلم زندانی است، کلاس درس خالی است!
– تا فریاد زنند که دستمزدهایشان باید پرداخت شود،
– که حکومت اسلامی از میلیتاریزه ساختن مدارس دست بردارد و از رواج اعتیاد و پرتاب شدن کودکان به خیابان های کار و کارتن خوابی و گرداب های ایدز و مرگ و اعتیاد و تجاوز همراهی نکند،
– تا حکومت از کالایی سازی آموزش دست بردارد،
– تا حکومت حق کودکان برای زندگی و آموزش برابر را زیر پا نگذارد و میلیونها کودک را به ویژه از آموزش و شادی و زندگی محروم نسازد، و ناچارشان نسازد تا به بسیج سپاه برای پاسداری حکومتیان درآیند،
– که به جای بودجه های کهکشانی برای سلاح های هسته ای و جنگ و تروریسم در دیگر کشورها، به ایجاد سرپناهی برای دانش آموزان بپردازد،
– حقوق بازنشستگی آموزگاران را بپردازد و از دستبرد به صندوق های بازنشستگی سالیان دراز آنان دست بردارد…
پاسخ رژیم به خواست آموزگاران در برابر این خواستهای پایه ای به ویژه در تهران همان پاسخ همیشگی بود: یورش وحشیانه نیروهای مسلح و این بار سپاه پاسداران، سازمان اطلاعات سپاه و سرکوب به ویژه آموزگاران زن را بطور وحشیانه زیر ضرب و شتم گرفتند. به گزارش «کانون صنفی معلمان تهران» در این یورش افسار گسیخته، 15 نفر از معلمان ازجمله محمد تقى فلاحى، دبیر کل كانون صنفى معلمان تهران، محمد حبيبى،عضو هيات مديره، رسول بداقى بازرس كانون صنفى معلمان تهران و همچنين رحمان عابدينى عضو هيات مديره كانون صنفى استان البرز، خانم عاليه اقدام دوست و روح الله مردانى از فعالان صنفى معلمان دستگير شدند. محمد حبيبى، آموزگار آزاده كه همین چند روز پیش با سپردن وثيقه از زندان آزاد شده بود با ضرب و شتم توسط «لباس شخصی ها» به زندانهای مخفی سپاه منتقل شد. آموزگاران و بازنشستگان با دست بند و پا بند در حالیکه زخمی بودند به ماشین ها منتقل شدند.آموزگاران زن نیز به شدت مورد توهین قرارگرفته و روی زمین کشانیده شدند. سپاهیان رژیم، صورت زنان آموزگار را خونین ساختند تا صدای حق خواهی شان را خاموش سازند.
بازداشت شدگان تا به امروز( 14 ماه می) همچنان در بازداشت و در شرایط سختی به سر مى برند. حکومت اسلامی با خروج دولت آمریکا از برجام، ماشین سرکوب را با شدت بیشتری به چرخش آورده، دار زدنها و سرکوب زنان معترض و کارگران و تمامی حکومت شوندگان معترض و حق جو شدت بخشیده است.
دفتر روابط بین الملل حزب کمونیست ایران، ضمن پشتیبانی از خواست ها و مبارزات آموزگاران از جمله آموزگار بارها و سالها دستگیر و زندانی شده، اسماعيل عبدى كه در بیست و پنجمین روز اعتصاب غذاى خود بسر مى برد و نیز معلم زندانی محمود بهشتى لنگرودى و نیز در پشتیبانی از بیانیه ی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که در محکومیت این جنایت ها و نیز در پشتیبانی از خواستهای آموزگاران نوشتند: «اعتراض، تجمع، تحصن و اعتصاب حق مسلم همه مردم است و ضرب و شتم و اهانت به زنان و مردان معلم و بازنشسته را به شدت محکوم می کنیم و خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی بازداشت شدگان و مجازات آمران و عوامل سرکوب کننده می باشیم.» ، همراه با طبقه کارگر ایران، از رفقای طبقاتی و بین الملل خویش از همرزمان خویش در جنبش کارگری و سوسیالیستی خواهان پشتیبانی از خواستهای آموزگاران و بازنشستگان ایران انتظار داریم تا در یک همبستگی طبقاتی و انسانی خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط دستگیر شدگان شویم و اعمال ضد انسانی حکومت ایران را محکوم کنیم.
دفتر روابط بین الملل حزب کمونیست ایران
۱۴ ماه می۲۰۱۸