اول مه درایران
همبستگی طبقاتی برای نان و آزادی
اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگرفرا رسید. کارگران سراسر جهان در این روز صفوف خود را بعنوان یک طبقه جهانی در مقابل نظام استثمارگروغارتگرسرمایه داری به نمایش در می آورند. طبقه کارگر دربخشی از جهان چرخ تولید رادر این روز می خواباند ودر بخش های دیگرجهان به اشکال مختلف این روز را برگزار می کنند.در ایران با وجود استبداد هار اسلامی سرمایه در ممنوعیت برگزاری مراسم مستقل کارگران و نیز بر پایی تشکل های مستقل اما کارگران یک دم از مبارزه غافل نبوده اند و مبارزات آنان روزانه در ابعاد وسیعی در جریان بوده است ودر چند سال گذشته برپایی روز کارگرو نیز ایجاد تشکل مستقل را به رژیم جمهوری اسلامی تحمیل کرده اند. امسال روز کارگر در حالی از راه میرسد که ایران خیزش توده ای نان و آزادی را از سر گذرانده وغیر از جنبش کارگری دیگر جنبش های اجتماعی منجمله زنان و دانشجویان به حرکت درآمده اند . تجمع و راهپیمایی کارگری برای احقاق مطالباتشان گسترش پیدا کرده است و نیززنان کارگر به تحرک درآمده اند. زندان و دستگیری فعالین جنبش کارگری و سایرجنبش های اجتماعی توسط ارتجاع حاکم نتوانسته مبارزه آنان رامتوقف کند . و حتی در مقابل بیکارسازی جمعی، کارگران با صدای رسا اعلام کرده اند که می توانند خود مدیریتی کنند واشتغال ایجاد کنند.
خیزش دی ماه گذشته نقطه عطفی در مبارزات اجتماعی مردم زحمتکش طی حدود چهار دهه از حاکمیت ارتجاع اسلامی سرمایه بوده است.اعتراضات توده ای برای رفاه و آزادی انعکاس بحران اقتصاد سرمایه داری و نیز بحران سیاسی حاکمیت اسلامی وبیان آشکار جنبش های اجتماعی در ایران بود که به اشکال مختلف طی سالها در ایران جاری بوده است . مبارزات روز مره کارگری در ایران تاریخا بی سابقه بوده است و نیز در کنار آن اعتراضات اجتماعی زنان و دانشجویان دائما در جریان بوده است . ویژه گی خیزش دی ماه در بیان مطالبات اقتصادی و نیز نابودی حکومت دینی حافظ سرمایه در ایران بود . گفتمان سیاسی بورژوازی که طی سالها از مسیر اصلاح طلبی رژیم نماینده گی می شد به شکست کامل انجامید و پروسه سرنگونی رژیم از سوی اکثریت مردم زحمتکش اعلام شد . امروز مطالبات اجتماعی و به خصوص زنان و دانشجویان در جامعه در حال نزدیکی با مطالبات جنبش کارگری است و در روز 8 مارس امسال در جلو وزارت کار با قطعنامه برابری خواهانه در رفع تبعیض بر زنان و مطالبات زنان کارگر این نقطعه عطف در مبارزات جنبش های اجتماعی متحقق شد . اکنون رژیم اسلامی ناتوان تر از قبل در چه در سطح بین المللی و چه داخلی بسر میبرد وجنبش
های اجتماعی در ایران با اتکای بیشتر به مبارزات خود مطالباتشان را بیان می کنند وخود را هر چه بیشتر سازمان خواهند داد . آنچه در پیامهای نوروزی سران رژیم تحت عنوان سالی تلخ بیان شد خود شاهدی بر این است . اول ماه مه پیش رو در ایران می تواند صحنه رویارویی آشکار جنبش کارگری و سایر جنبش های اعتراضی در برابر رژیم اسلامی باشد واین فرصتی است که با توجه به آن طبقه کارگر نیروی اجتماعی خود را محک زند تا هر چه بیشتر متشکل و متحد بتواند مبارزات اجتماعی در ایران را درجهت رفاه و نان و آزادی هدایت کند و سرنگونی رژیم اسلامی را به نفع مردم زحمتکش در ایران و نیز منطقه رقم زند.
با توجه به چنین شرایطی روز کارگر امسال در ایران می بایست انعکاسی سازمانیافته از مطالبات و خواست های فراگیر اجتماعی باشد ودور از انتظار نخواهد بود که فعالین کارگری بتوانند اتحادی آگاهانه در میان جنبش های اجتماعی در ایران رابا دادن بیانیه ها و قطعنامه های سراسری سازمان دهند. سوسیالیست ها و فعالین جنبش کارگری در چنین مسیری می توانند استراتژی طبقه کارگر را تقویت کنند و به ایجاد تشکل های کارگری به مثابه نیروی اجتماعی تعیین کننده درایران یاری رسانند.
زنده باد اول ماه مه
مستحکم باد اتحاد جنبش کارگری با دیگر جنبش های اجتماعی در ایران
سرنگون باد رژیم اسلامی در ایران
کانون کارگران سوسیالیست
آوریل 2018
