مبارزان کمونیست
همایش کارگری در میدان گوستاوآدولف توری گوتنبرگ
شدت یابی مبارزات مستقل کارگری بخش خدمات حمایتی پارتیله، شهرکی مجاور گوتنبرگ سوئد، و تقابل سیاسی کارگران با مدیران و سیاستمدارن محلی، این مسئله مبدل به یک موضوع مهم کارگری شد. روزنامه‌های یوته بوری پستن، پارتیله، کمونال آربتارن متعلق به اتحادیه سراسری کارگران سوئد و روزنامه ویخون متعلق به اتحایه کارمندان گزارشات متعددی از واقعه مزبور انتشار دادند.
خبر این حرکت در ابتدا بواسطه اقدام مستقل کارگران و شکل‌گيری یک گروه کارگری در فیس بوک در میان محافل مستقل کارگری سوئد گسترش یافت. به فاصله چند روز گروه حمایت از ایرج و آتبین دعوت به جمع آوری طومار حمایتی و تجمع مستقل کارگری در شهر نمود که با استفبال گروههای مبارز کارگری مواجه گشت.
سرانجام در بعد از ظهر روز شنبه 9 مارس گردهمایی در میدان مرکزی شهر گوتنبرگ صورت گرفت. با گسترش خبر شکل‌گیری تظاهرات کارگری، احزاب و گرایشات طیف چپ جامعه سوئد و اتحادیه‌های کارگری که تا آخرین ساعت سکوت پیشه کرده بودند، ناچار به اعلام حمایت از اقدام مستقل کارگران شدند.
این همایش به ابتکار گروه کارگری حمایت از ايرج یکه‌روستا (محمد کشاورز) مربی آموزشی کارگران در روش‌‌های کار با معلولیت‌های خاص و آتبین کیان (بهمن البرزی) نماینده کارگران این بخش که بدلیل انتقاد شدید از سیاستمداران و روسای بخش خدماتی و حمایتی شهر، از کار اخراج شدند، صورت گرفت. شعار اصلی این گردهمایی کارگری عبارت بود از بازگست فوری ايرج و آتبین به کار و دمکراسی کارگری و آزادی بیان در محیط‌های کار.
گروهها و محافل کارگری متعددی در این تجمع حضور داشتند. سخنرانان از تشدید شرایط محیط‌های کار در سوئد و لزوم شدت بخشیدن به مبارزات مستقل کارگری و ضرورت انتشار نشریات کارگری در محل کار و همچین تشکیل انجمن‌ها یا کانون‌های مستقل کارگری تاکید کردند. یکی از گردانندگان این تجمع با انتقاد شدید به اتحادیه‌های کارگری سوئد و نحوه برخورد آنها به وضعیت ایرج و آتبین یادآور شد که اعضای اتحادیه در محل کار در حال گفتگو برای استعفای جمعی از اتحادیه کارگری هستند. تعدادی از همکاران ایرج و آتبین ، نماینده‌ای از سوی کارگران اخراجی لرنیا، یکی از زنان که خود دارای معلولیت خاص بوده و از سوی حزب محیط زیست در کمیسیون مجلس محلی بخش خدمات شهر حضور دارد و سرانجام ایرج و آتبین از سخنرانان این تجمع کارگری بودند.
دراین تجمع یکی از فعالین کارگری صنعت ولو که ناشر یک نشریه مستقل کارگری در محیط کار است سخنانی در زمینه مبارزات کارگری ایراد کرد. وی با اشاره به تجارب خود و همکارانش در کارخانه ولوو بر نقش نشریه کارگری در پیشبرد اعتراضات مستقل کارگری تاکید نمود. سپس آتبین با توضیحاتی در زمینه اهمیت آزادی بیان در محیط کار و نقش کارفرما در مقابله با اعتراضات کارگری سخن گفت. وی سخنان خود را چنین به پایان رساند: این درست است که ما نیروی کار و وقت خود را بفروش میگذاریم تا امرار معاش کنیم. اما ارزش‌ها و اهداف خود را هرگز به فروش نخواهیم گذاشت.
ایرج ضمن انتقاد شدید از دمکراسی جامعه حاضر و بیان سهم کارگران از آن به شدت از سیاست عمومی سازمان خدمات شهر و روسای آن انتقاد کرد. وی با بلند کردن نشریه کار پداگوژی و توضیح اعلام موجودیت انجمن کارگران در محیط کار خود اعلام کرد که ما بدلیل رشد اعتراضات متحدانه و سازمانیابی خود و انتشار این نشریه مورد تهاجم کارفرما قرار گرفته‌ایم و مصمم هسیتم تا این اتحاد و حرکت را تداوم دهیم.
در پایان این گردهمایی به لزوم تداوم اعتراضات کارگری بمنظور عقب راندن کارفرما و اتحادیه‌های کارگری برای بازگشت ایرج و آتبین به کار خود تاکید گردید. این حرکت کارگری که محصول تداوم مبارزه‌ای چند ساله و شکل گرفتن سنت غیر متداول ارسال طومارهای کارگری به سیاستمداران و سازماندهی مجامع عمومی در محیط کار شکل گرفت، همچون یک نمونه موفق، مورد توجه گروهها و سازمانهای کارگری طرفدار مبارزه خارج از پارلمان و اتحادیه‌ها، قرار گرفته است. نام گروه کارگری حمایت از ايرج و آتبین در فیس بود:
Stöd personalens kamp mot förtryck i Partille
