مبارزان کمونیست
خودکشی علی نقدی، چە کسی مسئول است؟
سعید آرمان
روز سە شنبە هشتم اسفند ماە “علی نقدی” کارگر فصلی نیشکر هفت تپە بە شیوە تراژیکی بە زندگی خود پایان داد. علی نقدی ٢٧ سال از عمر خود را بعنوان کارگر فصلی در این مجتمع کارگری با تحمل مشقات فراوان از استثمار وحشیانە تا عدم پرداخت بموقع دستمزد یا بیمە و غیرە … سپری کرد. اما حرص و ولع سیری ناپذیر کارفرما برای اندوختن سود بیشتر مسیر زندگی این کارگر ۵۰ سالە را بسمت استیصال سوق داد و در پی بی نتیجە ماندن آخرین تلاش فردی برای مجاب کردن کارفرما جهت پرداخت حقوق معوقە بمنظور سیر کردن شکم خانوادەاش بە جایی نرسید و نهایتا خود را بە داخل کانال آب انداختە و در نتیجە خفگی درگذشت.
ابتدا بە خانوادە و بستگان و همە رفقای کارگر هفت تپە بە خاطر مرگ دلخراش علی نقدی تسلیت گفتە و خود را در اندوە از دست دادن این انسان زحمتکش شریک میدانیم. خودکشی علی نقدی و دەها کارگر و دستفروش و انسان زحمتکش دیگر کە هر کدام بە شیوەای درد آور بە زندگی خود پایان دادەاند و چە بسا علی نقدی آخرین آنها نباشد ما را بە جستجوی دلایل این فجایع انسانی وا میدارد.
بە گفتە یکی از کارگران نیشکر هفت تپە، “علی نقدی ساعاتی قبل از اقدام به خودکشی وارد کمپ شده و در مقابل همکاران خود از پیگیری بی‌نتیجه مطالباتش خبر داده و گفته بود از این وضعیت خسته شده و می‌خواهد خودکشی کند تا شاید مسئولان شرکت به فکر مطالبات چندین ساله همکارانش بیفتند”!
آیا با خودکشی علی نقدی کارفرما و مدیریت تهی از انسانیت نیشکر هفت تپە و حاکمین حافظ نظم وارونە کنونی خدشەای بر “احساس”شان وارد می شود؟! اگر چنین باشد و یا می بود چرا دەها سال از قبل رنج کارگران میلیونها و میلیاردها دلار را بالا کشیدەاند و ناچیزترین دستمزد را بە خالقین این ثروت کە علی نقدی ها هستند، روا نمیداند؟! حکومت اسلامی حامی صاحبان کار و سرمایەداران مفتخور، و خود آنان بخش وسیعی از این طبقە انگل در جامعە را تشکیل دادەاند کە با شروع هر اعتراضی در مجتمع های کارگری نیروهای اوباش سرکوبگر را بمنظور ارعاب و سرکوب و حمایت از سرمایەداران روانە محل میکنند. کاری کە در طول سالهای متمادی نسبت بە اعتراض کارگران هفت تپە انجام دادەاند.
مسئولان شرکت نیشکر هفت‌تپه از سال‌ها پیش هزینه دوران بازنشستگی کارگران را به حساب تامین اجتماعی واریز نمی‌کنند و کارگران فصلی در بلاتکلیفی مانده‌اند. فشارها و اجحافات و بی حقوقیهای محض و تلنبار شدە بر دوش کارگران، آنان را بە موقعیتی می اندازد کە فاصلە مرگ و زندگی را از بین می برد و افقی پیش روی خود نمی بینند و بە همین دلیل چنین تصمیم سخت و ناهنجاری را می گیرند.
مرگ دلخراش علی نقدی یکبار دیگر مهر ناعادلانە بودن، ناکارآمد بودن و بیگانە بودن نظام جهنمی سرمایەداری را نسبت بە سرنوشت کارگران و اکثریت جامعە بە وضوح نشان میدهد. مرگ علی نقدی این حقیقت انکار ناپذیر کە کارگران بە صف واحد و منسجم بمنظور مبارزە جدی علیە نظم وارونە سرمایەداری نیاز دارند را تاکید میکند. آیا این تراژدی انسانی رهبران کارگری و بە درجە اولی کارگران سوسیالیست درون جنبش کارگری را بە امر خطیر خود در تعجیل در سازماندهی و رهبری مبارزات کارگری با افق سوسیالیستی برای احقاق حقوق کارگران واقف میکند تا با تلاش برای برچیدن بزرگترین مانع سد راە سعادت و رفاە کارگران و اکثریت کارکن این جامعە یعنی سرنگونی سلطە این نظام ضد بشری، راە را هموار کنند؟
بگذار علی نقدی آخرین کارگری باشد کە از فرط استیصال و عدم یافتن کورسویی برای احقاق مطالبات برحقش، بە زندگی خود پایان دهد. این نظام سرمایەداری و رهبران فاسد و متصدیان جنایتکار آن هستند کە باید بوسیلە ارتش گرسنگان و دەها میلیون کارگر خالق ثروت این جامعە بە زیر کشیدە شوند. تا این زالوصفتان آدمکش و غاصبین ثروت نجومی جامعە ایران بر اریکە قدرت سوار باشند طبقە کارگر و فروشندگان نیروی کار از زندگی لذت نخواهند برد و مادام العمر ریختن عرق جبین سهم آنان و زندگی شاهانە سهم جانیان اسلامی و کارفرمایان است. قاتل علی نقدی و هزاران انسان دیگر کە مرگ را بە زندگی جهنمی ترجیح دادەاند کارفرمایان و نظام اسلامی حافظ سرمایەداری است.
مرگ بالاخره روزی میرسد. این کاش این مرگ در خدمت زندگی میبود. ای کاش علی نقدی و دەها کارگر و زحمتکش دیگر کە در اعتراض بە بی حقوقی و از سر بن بست دست بە خودکشی زدند، زندە می ماندند و در نبردهای خیابانی آتی پرولتاریا برای فتح آخرین سنگرهای حافظین نظم سرمایە همچون کموناردهای پاریس از جان عزیزشان برای بە زیر کشیدن سلطە سرمایە و پی افکندن نظام آزاد و برابر و جمهوری سوسیالیستی مایه می گذاشتند. یاد علی نقدی و هزاران کارگر و همرزم جانباختە را با عزم بە نابودی نظام سرمایەداری گرامی میداریم.
١٠ اسفند ١٣٩٦
