عبداله باوی-امپریالیسم و از هیچ چیزی ساختن

امپریالیسم

و از هیچ چیزی ساختن

     دکتر جورج واشنگتن کارور (1943 – 1860) پزشک و گیاه­‍شناس آمریکایی که خود فرزند یک برده بود با تلاشی خستگی ناپذیر توانست به دهقانان فقیر در جنوب (آمریکا) بیاموزد که چگونه می­توانند با گیاهان ارزانی که خود می­کاشتند، غذاهایی درست کنند که همه مواد مورد نیاز بدن را تاًمین کند. او به دلیل زحماتش بود که به مردی “که از هیچ چیزی ساخت” معروف شد. البته کسان دیگری بودند که به دلیل توانایی­شان در ساخت چیزی، با این عنوان معروف شدند.

     ولی هیچ کس به توانایی¹ امپریالیستها نیست. امپریالیستها توانستند از یک نئاندرتال، رهبر انقلاب بسازند.

     خمینی توسط قاتلان زحمتکشان دنیا (امپریالیستها) به عنوان رهبر انقلاب انتخاب شد. البته کاندیداهای دیگری بودند که سعی کردند قابلیت خود را نشان دهند ولی در مورد موجی انقلابی که سراسر سرزمین را فراگرفته بود قاتلی باید انتخاب می­شد که نه تنها توانایی جنایت و سرکوب توده­ها را داشت بلکه با یک ایدئولوژی وارد عرصه سیاست می­شد که نه تنها این جنایت را عملی می­کرد بلکه قادر به فریب توده­ها  هم بود. در این موقعیت حساس سیاسی، نیاز کاندیداها نبود که تعیین کننده بود بلکه نیاز امپریالیستها بود.

     اکنون توده­ها دیگر خمینی جنایتکار و رژیمی که به توده­ها تحمیل کرد را می­شناسند ولی آیا امپریالیسم، این دشمن اصلی را می­شناسند؟.

     در اینحاست که باید با تمام توان در شناسایی این سیستم به توده­ها عمل کرد. سیستمی که از طریق انقیاد توده­ها به زیر کنترل اقتصادی سرمایه­داران و نوکران رسمی­ـ سیاسی (دولتمردان) اهمیت و ارزشی برای چیزی قائل نیست مگر سودآوری و انباشت ثروت. سیستمی انحصاری، گندیده و در حال احتضار که برای بقایش در دو جنگ بزرگ جهانی اول و دوم، میلیونها زحمتکش را  بکام نابودی کشاند و هر روز در عمل می­کشاند. سیستمی که در کشورهای تحت ستم، هر روز نئاندرتالی را بقدرت رسانده و میلیونها انسان را در چنگال غارت و خون نگه­میدارد.

      اکنون که در سرزمین به خون کشیده شده ما، فریاد زحمتکشان از این همه ظلم و ستم در هر گوشه دنیا شنیده می­شود، کودک یک نئاندرتال دیگر به نام رضا پهلوی² نیز به عرصه انتخابات رهبر آینده به میدان آمده و چنین می­گوید:

     “من به مردم ایران می گویم آگر غرب تصمیم به کمک به ما بگیرد، عالی است. امیدوارم اینکار را بکنند ولی بگذارید روی آن حساب نکنیم. ما فقط میتوانیم روی خود حساب کنیم و تنها میتوانیم امیدوار باشیم این بار خارجیها درک کنند که باید با مردم ایران کار کنند و این رژیم در حال زوال است. هر اصراری برای حفظ شرایط موجود، به معنای واقعی کلمه، سیلی به صورت مردم ایران است. هنوز بر گفتگو با این رژیم اصرار می شود. تا کی می خواهید بر این اصرار کنید“

 کسی که پدرش را همین خارجیها (بخوان امپریالیسم) بر مسند قدرت نشانده و بعد از37 سال غارت و چپاول سرزمین، بدلیل ظلم وستم بیحد و به میدان آمدن توده­ها او را از آن سرزمین بیرون انداختند، حال ریاکارانه برای توده­ها دلسوزی می­کند.

     او فقط نئاندرتال دیگری است که آمادگی خود را برای بخون کشاندن توده­ها به امپریالیسم اعلان می­کند، همین و بس، زیرا امثال او وظیفه دیگری ندارند. امپریالیستها گرسنه­تر از هر زمان هستند زیرا افزایش بیکارها و فقر در یک طرف و ساختن هلاکت­بارترین سلاحها در طرف دیگر، از این گرسنگی خبر داده و از لاطلائات امپریالیستها در مورد حقوق بشر و صلح خبر می­دهد.

مرگ بر امپریالیسم

و بر تمام نمایندگانش در هر شکلی که باشند.

عبداله باوی

12 فوریه 2018

1ـ منظور از توانایی امپریالیسم، داشتن آن شرایط برای انجام عملی است و نه یکسانی اهداف آن با توانایی دلسوزان زحمتکشان.

2ـ مصاحبه با خبرگزاری رویترز 14 دی