مبارزان کمونیست
در حاشیه اخبار كارگری
نسان نودینیان
در هفته گذشته ٩مورد اعتراضات كارگری كه توسط میدیا و رسانه ها زیر پوشش خبری قرار گرفته اند را شاهد بوده ایم. این اعتراضات اساسا در شكل اعتصاب و تجمع برگزار شده اند. ٥ مورد تجمع كارگران(١ـ تهران ٧٠٠نفر از كارگران و بازنشستگان صنایع فلزی ایران در مقابل استانداری. ٢ـ اهواز٧٠نفر از كارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز. تجمع كارگران قند و تصفیه اهواز برای چهارمین بار متوالی در دو هفته گذشته برگزار شده است. ٣ـ تهران تجمع كارگران پیمانی در مقابل سازمان مدیریت پسماند. كارگران پیمانی ظرف دو هفته گذشته برای دومین بار دست به اعتراض و تجمع اعتراضی زده اند. ٤ـ تهران تجمع اعتراضی كارگران شركت واحد در محل وزارت كار. ٥ـ تهران تجمع اعتراضی كارگران صنایع فلزی. این تجمعات در دو روز متوالی ادامه داشته است). ٢ مورد اعتصاب(١ـ اعتصاب كارگران گاما در فاز دوم ١٢كنگان. ٢ـ اعتصاب كارگران شركت توسعه شبكه های صنعتی ایران). عدم پرداخت حقوقهای معوقه. از مطالبات اصلی تجمعات اعتراضی و اعتصابات بوده است.
تجمعات اعتراضی علیه حقوق و دستمزدهای معوقه هم اكنون عرصه و نبرد اصلی كارگران در مراكز مختلف كار و كارخانه ها است. در یك هفته گذشته بیشترین تجمعات اعتراضی در تهران و در اعتراض و برای كسب حقوقق های معوقه كه از ٦ماه تا دوسال ببالاتر است، انجام شده است. اعتراضات و تجمعات صدها نفری كارگران برای دریافت حقوقهای معوقه در چند نوبت متوالی انجام گرفته است. نقطه قدرت این اعتراضات پیگیری خواستهای اصلی تجمعات از جمله دریافت حقوق های معوقه است. تجربه یكسال گذشته این درس مهم را دارد كه دولت و كارفرماها یاد گرفته اند؛ كارگران را در كریدورهای اداری و یا مجلس و یا وزارتخانه ها سرگردان بدنبال مطالباتشان از جمله حقوق های معوقه زمین گیر كنند. زمین گیر شدن كارگران و عدم دریافت مطالباتشان توسط دولت و كارفرماها عملا جنبش كارگری و جنبش اعتراضی كارگران برای بكرسی نشاندن خواستهایشان در موقعیت دفاعی و تدافعی قرار دهند. چاره این وضعیت فراخوانهای فرا شركتی و كارخانه ای و ایجاد هماهنگی در تدارك تجمعات بزرگ و توده ای در تهران و مراكز اصلی در شهرها، است. این درس مهم ایندوره است.
روز جهانی زن سپری شد. از مراكز كار و كارخانه ها در گرامیداشت روز جهانی زن متاسفانه اخبار بزرگداشت این روز منتشر نشده است. كارگران مراكز مختلف در كارخانه ها در یكسال گذشته بیش از هر دوره ای با دولت و كارفرماها رو در رو بوده اند. حمایتهای خانواده های كارگری و حضور زنان كارگر در این اعتراضات بیش از هر دوره ای بر جسته تر بوده است. بی تفاوتی فعالین كارگری(زنان و مردان) در گرامیداشت روز جهانی زن مورد نقد و ارزیابی باید قرار بگیرد. در ایندوره جنبش كارگری نیاز مبرم و فوری به اتحاد و همبستگی دارد. گرامیداشت روز جهانی زن در كارخانه ها و محلهای كار و سخنرانی در مورد روز جهانی زن و پافشاری بر مطالبات جنبش برابری زنان و دعوت به اعتراضات متشكل در اینرابطه به اتحاد و تشكل كرگران در محل كار و كارخانه ها بر این ضرورت اجتماعی ـ طبقاتی تاثیر میگذاشت و آنرا تقویت میكرد. بمناسبت روز جهانی زن توسط تعدادی از تشكلهای كارگری قطعنامه و مطالبات زنان منتشر شد. انتشار كیفرخواست جنبش برابری طلبانه زنان خود امری مهم و پافشاری برای تحقق این مطالبات نیز با پشتوانه اتحاد و همبستگی زنان و مردان كارگر و اقشار اجتماعی جامعه قابل اجرا است، در گرامیداشت روز جهانی زن تحقق این مطالبات با برپایی مراسمهای باشكوه عملی است. این بی تفاوتی و نقص را جنبش كارگری باید از همین امروز در تدارك روز جهانی كارگر(اول ماه مه) جبران كند، باید بیشترین تلاشها و اقدامات برای برپایی مراسم های روز كارگر انجام شود و از زنان انقلابی و آزادیخواه در جنبش كارگری دعوت كرد كه فعالانه از تریبون های این مراسمها بر خواست و مطالبات این جنبش را طرح كنند!.
١١مارس ٢٠١٣
٢١ اسفند ١٣٩١
