بازداشت محمود صالحی و دیگر فعالین کارگری راه به جایی نخواهد برد!
با بحرانی تر شدن هر چه بیشتر اوضاع اجتماعی و سیاسی، تشدید اخراج ها وبیکارسازی ها و افزایش مشکلات معیشتی کارگران، فشار بر فعالین کارگری ابعاد بسیار وسیع تری به خود گرفته است. اعتراضات کارگران به شرایط اسف بار و نگران کننده موجود، پاسخی جز بگیر و ببند و بازداشت و زندان کارگران و فعالین کارگری از جانب سرمایه و عوامل آن نمی گیرد. سرمایه و دولت حامی آن شمشیر را از رو بسته اند. بازداشت و زندانی شدن رضا شهابی و فشار و تهدید برای زندانی کردن تعداد زیادی از کارگران و فعالین کارگری همچون داوود رضوی، ابراهیم مددی، جعفرعظیم زاده، شاپور احسانی راد، علیرضا ثقفی و…، با بهانه های مضحک و نخ نمایی چون اقدام علیه امنیت ملی، ” تجمع به قصد تشویش اذهان عمومی” و ” تبلیغ علیه نظام” و اخیرا نیز بازداشت محمود صالحی به هنگام خروج از بیمارستان، خود، نمونه هایی از چنین سیاست های ضد کارگری و سرکوبگرایانه ای می باشند.
محمودصالحی فعال کارگری که بارها و بارها به دلیل فعالیت های خود تهدید و بازداشت و زندانی شده است، علی رغم وضعیت وخیم جسمانی و بیماری مزمن کلیه و ناراحتی شدید قلبی، یکبار دیگر توسط عوامل سرمایه دستگیر و زندانی شده است.نحوه دستگیری او به هنگام خروج از بیمارستانی که در آن مشغول دیالیز بوده نیز قابل توجه و نشان دهنده این است که مسئولین با اطلاع کامل از وضعیت جسمی وی و کاملا کینه توزانه دست به چنین اقدامی زده اند. حاد شدن شرایط جسمی محمود صالحی پس از انتقال به زندان تا حدی که کارش به بستری شدن در بخش سی سی یو کشیده شود؛ خود دلیلی بر این مدعاست و نهایتا نیز علیرغم اعلام وخامت وضع جسمی این فعال کارگری توسط پزشکان و حتی پزشکی قانونی سقز، شعبه 4 اجرای احکام به محمود صالحی و خانواده ایشان اعلام نموده که وی را روز جمعه 19 آبان به زندان برخواهند گرداند. زندانی کردن کارگر بیماری که هفته ای دوبار باید دیالیز می شود،کارگر بیماری که به دلیل بروز مشکلات حاد قلبی اخیرا در بخش سی سی یو بستری شده، چه معنایی می تواند داشته باشد؟ آیا جز این است که جان کارگران و فعالین کارگری پشیزی برای صاحبان سرمایه و دولت حامی آن، ارزش و اعتباری ندارد؟سرمایه و سرمایه داران فقط و فقط می خواهند همچون زالو از خون کارگران تغذیه کنند.
کارگران! تشکل های کارگری و فعالین کارگری! مردم آزاده ایران و جهان!
نگذاریم بار دیگر فاجعه ای شکل بگیرد. مرگ شاهرخ زمانی کارگری که جانش را در زندان از دست داد، هنوز در ذهن ها باقی است. هنوز مدت زیادی از مرگ محمد جراحی نمی گذرد که جسم بیمارش پشت دیوارهای زندان تحلیل رفت. پافشاری واصرار بر اجرای حکم یکساله ی زندان محمود صالحی و در واقع بازداشت و زندانی کردن یک کارگر بیمار و دیالیزی، با قلبی رنجور و ناتوان علاوه بر تشدید سرکوب ها و زهر چشم گرفتن از فعالین کارگری و اجتماعی، چه بسا که با چنین اهدافی صورت می گیرد؟
صدای اعتراض خود را علیه موج سرکوب اخیر عوامل سرمایه بلند کنیم و اجازه ندهیم تهدید و بازداشت کارگران و فعالین کارگری که جرمی جز احقاق حقوق خود و هم طبقه ای های شان نداشته اند، بیش از این ادامه یابد. زندان جای کارگران نیست. این اختلاس گران و حامیان سود وسرمایه هستند که امنیت را از زندگی کارگران و خیل عظیمی از مردم زحمتکش و محروم جامعه ربوده اند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم نمودن چنین اقدامات سرکوبگرانه ای تاکید می نماید که مبارزات کارگران برخاسته از شرایط عینی و واقعی زندگی روزمره و فشارهای وارد بر آنها بوده و با دستگیر کردن کارگران وفعالین کارگری متوقف نخواهد شد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
19/08/96
https://t.me/khamahangy