در حاشیه اخبار كارگری
نسان نودینیان
در آستانه ٨مارس(١٨اسفند) روز جهانی زن هستیم. ٨مارس امسال برای زنان و بویژه زنان كارگر در مراكز تولیدی و كارخانه ها، پرستاران و معلمان و كارمندان و خانواده های كارگری متفاوت و عجین به مسائل اقتصادی و مالی(ابعاد بی سابقه فقر و نداری)، بیكارسازی و اخراج های دسته جمعی است. با سپری شدن سی و چهار سال سلطه فاشیسم اسلامی زنان در موقعیت فاجعه باری قرار گرفته اند. احكام زندان، شكنجه، تجاوز، اعدام و سنگسار در كنار ازدواج كودكان كه از صدها هزار مورد فراتر است، چهره سیاه و آپاریاید جنسی اسلامی این نظام را به نمایش گذاشته است. در قوانین جمهوری اسلامی زن جزو اموال و دارائی مرد است. در مناسبات تولیدی كار و در عرصه كارخانه این زنان شاغل و كارگر و كارمند هستند كه مورد هجوم بیكاری قرار دارند. با فرستادن آنها به خانه جزو گردان نیروی كار بیكار محسوب نمیشوند. وظایف “خطیر” آنها نگهداری از “خانواده” در “مالكیت” مرد و سرمایه تعریف میشود! این فرهنگ سرمایه و فاشیسم اسلامی است. اما مبارزه و حضور زنان در اعتراض به كل سنت و فرهنگ مردسالارانه و اسلامی در عرصه كارخانه و تولید و مناسبات مردسالارانه این زنان معترض است كه سیمای سیاسی و اعتراضی جامعه را شكل میدهد. اعتراض كارگران زن در نیویورك اگر در سال ١٨٧٥برای طولانی بودن ساعات كار با موفقیت برگزار شد، امروز در ایران تحت حاكمیت نظام فاشیستی اسلامی و سرمایه داران این اعتراضات هر روزه برای بقا و حفظ حرمت و ادامه زندگی و تامین معیشت در جریان است. دستاوردهای انقلاب زنان علیه سرمایه در نیویورك امروز در ایران توسط زنان كارگر، زنان پیشرو و مبارز در ابعاد بمراتب سنگین تر و پر مشقت تر از گذشته در جریان است. حمایت خانواده های كارگری و زنان از اعتصابات كارگران در كارخانه ها و مراكز تولیدی، تبدیل شدن زنان مبارز كارگر به سخنگوی اعتراضات رادیكال جنبش كارگری(پروین محمدی) و صدها كارگر زن معترض، مقاومت و ایستادن نسل جوان زنان در مقابل اعمال فشار و آپارتاید جنسی در ایران تحت حاكمیت جمهوری اسلامی مبارزه و ابراز وجود رادیكالی است كه زنان در ابعاد سراسری به پیش میبرند.
در دو هفته گذشته اعتراضات كارگری در ابعاد محدود اما با پیگیری مطالبات مطرح شده در مراكزی كه اعتصاب و اعتراض شكل گرفته، ادامه داشته است. پیگیری و پایفشاری كارگران معترض برای رسیدن به مطالبات مطرح شده نشانه عدم توهم به وعده و دروغگویی كارفرما و سران نظام جمهوری اسلانی است. وعده های انجام نشده در نظام جمهوری اسلامی برای كارگران آشنا است. كارگران بویر احمد كهگیلویه و بویر احمد در طول یك ماه گذشته دوبار برای تحقق مطالباتشان شامل عدم پرداخت حقوق، اضافه كاری و مزایای ماموریت و حق عیدی دست به تحصن زدند. كارگران قند اهواز برای سومین بار طی یك هفته علیه سازمان تامین اجتماعی دست به اعتراض زده اند. و كارگران کارخانه قند و تصفیه شکر اهواز در دو روز متوالی و دوازدهمین در سال جاری در اعتراض به عدم دریافت حقوق و مزایا دست به اعتراض میزنند. و كارگران بازنشسته صنایع فلزی در تهران در طی سال ٩١ بارها دست به اعتراض زده اند.
پاسخ وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی به طومار اعتراضی سی هزار امضا پس از نزدیك به ٩ماه بالاخره در ١٢ اسفند ماه به سخنگویان و امضا كنندگان این امضاها داده شد. پاسخ وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی غیر منتظره نبود. پافشاری بر مكانیسم های تاكنون موجود در قانون كار ماده ٤١ و شرح حال تعیین میزان حداقل مزد برای جنبش كارگری و فعالین سی هزار امضا ناآشنا و غریب نیست. كسی با این جواب وحشت زده نمیشود. فعالین جنبش كارگری كاری را كه تاكنون از این كانال بمنظور فشار و در دفاع از مطالباتشان انجام داده اند كماكان از كانال اعتراضات توده ای كارگران و امضا كنندگان سی هزار امضا ادامه خواهند داد. در ارتباط با پاسخ وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی اما اشاره به چند نكته ضروری است؛ جواب به این شكل دو قطبی است، از یك طرف كارگران امضا كننده طومار خواهان توقف اصلاح قانون كار و تحقق برخی دیگر از خواستهای فوری خود شده بودند. و طرف مقابل(وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی) فقط به توضیحاتی پیرامون خواست افزایش دستمزدها بسنده كرد و در همین رابطه هم به مكانیسم تاكنون موجود(طرفهای مذاكره سه جانبه) بسنده كرده است. وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی به مطالبه مشخص كارگرانیكه سی هزار امضا را تهیه كرده اند جواب نداده است. و كارگران هم به این جواب اعتراض دارند. در جوامع اروپایی در چنین شرایطی كه رابطه دولت و كارگران در اشكال امضا و درخواست مطالبات معینی با جواب غیر قابل قبول از طرف یكی از طرف های درگیر پیش میاید، مكانیسم قانونی برای شكایت و تلاش برای بكرسی نشاندن مطالبه مورد اشاره وجود دارد. ارگان عالی دادگاه ها ویژه رسیدگی به این اختلافات و دعواها میتواند در صورت اعتراض یكی از طرفین تصمیم نهایی را بگیرد. در واقع این تلاشی است برای جلب هر چه بیشتر افكار عمومی و زیر پوشش قرار دادن اتفاق و مساله مورد اختلاف توسط میدیا.
در ایران تحت حاكمیت سیاه جمهوری اسلامی دادگاه ها حكم به انسان كشی و قلع و قمع میدهند. در تاریخ ٣٤ سال گذشته احكام دادگاه ها بر همین منوال بوده است. چاره بكرسی نشاندن مطالبات كارگران در دست خود امضا كنندگان سی هزار امضا، است. جلب حمایت وسیعتری از بخشهایی بزرگتر مراكز صنعتی و كارخانه ها و تدارك و سازماندهی اعتراضات توده ای كارگران در مقابل مجلس و وزارتخانه ها و ایجاد مكانیسم متحد شدن امضا كندگان سی هزار امضا در قالب تشكیل مجمع عمومی ضامن پیشروی و تحقق مطالبات كارگران برای افزایش دستمزدها و تحمیل دیگر مطالبات به دولت و كارفرماها میباشد.
این دوره از اعتراضات و مساله طومار سی هزار امضا حاوی نكات و درسهایی است كه امیدوارم در ارتباط با مسائل كارگری به آن بپردازیم.
٣مارس ٢٠١٣