مبارزان کمونیست
مصاحبه نشریه اکتبر با عبدالله دارابی در رابطه با کمپین لغو مجازات اعدام زانیار و لقمان مرادی
نباید بگذاریم زانیار و لقمان مرادی اعدام شوند!
نشریه اکتبر: اخیرا جمهوری اسلامی در اقصی نقاط ایران ده ها نفر را به اتهامات پوچ و واهی اعدام کرده است. زانیار و لقمان مرادی نیز چون هزاران نفر دیگر در سیاهچالهای رژیم به همان اتهامات بی اساس حکم مجازات اعدام بر آنان تحمیل شده و هرآن ممکن است به جوخه مرگ سپرده شوند. سه هفته قبل خبر احتمال اعدام این دو نفر در کردستان پخش گردید. کمیته کردستان بطور ویژه و از جمله شما برای لغو اجرای این عمل شنیع و ضد انسانی همراه جریانات و آزادیخواهان دیگر و به بویژه همراه مردم شریف و مبارز شهر مریوان برای” نجات جان این دو نفر” تلاش نمودید. این تلاش متمرکز و بموقع کمیته کردستان و از جمله شما در رابطه با لغو اعدام این دو نفر به چه خاطر بود؟ چرا؟
عبدالله دارابی: به این خاطر بود که لقمان و زانیار از دم تیغ آدمکشان جمهوری اسلامی نجات یابند و حکم مجازات اعدام در ایران هم متوقف شود. ببینید، مجازات اعدام، شنیع ترین و ضد انسانی ترین شکل قتل عمد است، که توسط قاتل عمده ای بنام جمهوری اسلامی، در ابعاد وسیع و سازمانیافته در سراسر ایران اجرا میگردد. مجازات اعدام یک رکن اساسی حاکمیت طبقاتی است که برای به تسلیم کشاندن مردم مبارز هر جامعه ای بکار گرفته میشود. بهمین خاطر طبقه سرمایه دار ایران و رژیم بغایت ارتجاعی اشان که به شقاوت و خونریزی عشق می ورزند، بمحض ورود به صحنه قدرت در ایران، برای ادامه بقای حاکمیت ننگین شان قبل از هر چیز سیاست اختناق را بمثابه یک حربه کشنده برای خفه کردن و از میان بردن مخالفین سیاسی در سراسر ایران به اجرا گذاشتند و در اوج بیشرمی و حق بجانبی اعدام کردن و سر و دست و پا بریدن مردم نا راضی به وضع موجود را گسترش دادند که نتایج آن چون پدیده ای قبیح و مشمئز کننده در تاریخ ثبت گردیده و با نفرت عمومی مردم مترقی جهان نیز روبرو گشته است. همزمان با آن، سیاست مقابله با اعدام و آدمکشی رژیم نیز میان مردم و احزاب و جریانات کمونیست و آزادیخواه ایران نیز شکل گرفت و تا متوقف کردن تام و تمام مجازات اعدام ادامه خواهد یافت.
به همین خاطر، تلاش متمرکز و بموقع حزب کمونیست کارگری- حکمتیست نیز همراه و همصدا با مردم مبارز و بخشی از جریانات و آزادیخواهان ایران قاطعانه در برابر صدور حکم اجرای اعدام این دو جوان توسط رژیم، ایستادیم و کل فضای سیاسی شهر مریوان را علیه رژیم و حمایت از این دو جوان را شوراندیم و بدینوسیله اجازه ندادیم این حکم شنیع توسط رژیم به اجرا گذاشته شود. اگر چه اعتصاب انجام نگرفت، ولی تغییر فضای سیاسی شهر به نفع مردم و کیس لقمان و زانیار تمام شد و مقامات محلی رژیم را نیز به وحشت انداخت. تا جاییکه مقامات ناچار شدند بخشی از کسبه و بازاری ها و کارمندان ادارات را برای نه بستن دکان و تعطیلی شهر تهدید نمایند و نگذارند شهر به تعطیلی کشیده شود. تلاش موفقیت آمیز مردم و آزادیخواهان برای حمایت از زاینار و لقمان بمنظور متوقف کردن و سد نمودن اجرای حکم اعدام آنها کاملا موفقیت آمیز بود. و این تلاش تا همینجا قابل تحسین و قدردانی است. اما برای تداوم این امر بایستی از این بعد توان و پتاسیل بیشتری را بکار گرفت و سازمان داد. تا حرکت علیه مجازات اعدام هرچه بیشتر تقویت گردد و علاوه بر تداوم فعالیت آن برای آزاد کردن زانیار و لقمان مرادی از زندان، متوقف ساختن کامل مجازات اعدام را هم بطورکامل به سرانجام رسانیم و اجازه ندهیم جمهوری اسلامی بیش از این ازحربه اعدام علیه مردم استفاده نماید.
نشریه اکتبر: در فراخوانی که شما همراه عده ای دیگر از فعالین کمونیست و شناخته شده در کردستان برای نجات جان این دو نفر داده بودید، از “امام جمعه شهر مریوان” در خواست کرده بودید که برای ممانعت از اعدام این دو نفر تلاش نماید. چرا، اصلا امام جمعه مریوان چکاره است؟
عبداله دارابی: لازم است تاکید کنم که ” ملا مصطفی شیرزادی، بخاطر امام جمعه بودنش مورد خطاب مردم و ما قرار نگرفته است. امروز در سراسر ایران مردم برای امام جمعه ها تره خورد نمیکنند و برای آنها ارزش و احترامی قایل نیستند. اما در اینمورد مشخص بایستی این نکته را دانست که، ” ملا مصطفی شیرزادی امام جمعه شهر مریوان بخاطر کشته شدن سه نفر از افراد خانوده اش پسر بزرگ و دو نفر فامیل دیگرش، از لقمان و زانیار مرادی شکایت کرده و شاکی خصوصی است و در این رابطه چند بار سخنرانی کرده و مواردی از سخنرانی های او نیز در رسانه های جمعی بصورت (صوتی و تصویری) پخش گریده و علاقمندان می توانند به آن دسترسی پیدا کنند و در این رابطه به اطلاعات لازم در این زمینه دست یابند. با توجه به آن، مراجعه خانواده زانیار و لقمان و مردم مریوان به ملا مصطفی شیرزادی، را نباید دست کم گرفت. چون امری ابتدا به ساکن نیست و صرفا از سر امام جمعه بودن او نشئت نمیگیرد “. همه میدانیم مردم مبارز ایران امروز در هیچ گوشه ای از این مملکت به امام جمعه ها اهمیت نمی دهند و آنها را بحساب نمی آورند. اما در این مورد مشخص، پیوستگی این فرد به کیس لقمان و زانیار، باعث شده از او بعنوان شاکی خصوصی پرونده نام ببرند و در این مورد مشخص او را مورد خطاب قرار بدهند و از او بخواهند تا در اعدام کردن این دو جوان از هر گونه کمک کردن به رژیم پرهیز و خودداری نماید و تکلیف خود را با آدمکشان رژیم روشن کند و در اینمورد با آنها شریک و سهیم نشود. در اینمورد، بایستی این تلاش را بمثابه یک حق طبیعی برای خانواده های لقمان و زاینار و مردم مبارز مریوان برسمیت شناخت و بر آن تأکید نمود.
نشریه اکتبر: اشاره و تاکید کردید که، هنوز حکم مجازات اعدام “زانیار و لقمان مرادی” لغو نشده است و خطر مرگ هر لحظه آنان را تهدید می کند. مردم در کردستان و بخصوص در شهر مریوان چکار باید بکنند. تا نه تنها این دو نفر نجات پیدا کنند، بلکه بتوان جنبش علیه مجازات اعدام را تقویت نمود؟
عبد الله دارابی: بله، ما در پیام و اطلاعیه های خود از مردم در خواست کرده ایم بهر نحو ممکن تا آزادی کامل زانیار و لقمان مرادی به تلاش و مبارزه خود ادامه دهند. چون سد کردن اجرای حکم اعدام زانیار و لقمان، بمنزله توقف کامل حکم اعدام آنها نیست و تا آزاد شدن آنها از زندان نباید از تلاش برای نجات آنها کوتاه آمد. در اینجا هم بار دیگر تقاضای خودمان را خطاب به کارگران و مردم آزادیخواه تکرار میکنیم و از آنها میخواهیم تا موضوع لقمان و زانیار را پایان یافته تلقی نکنند. باید دست در دست هم متحد و متشکل برای نجات قطعی این دو جوان تمام تلاش لازم را کرد.! چون رژیم جمهوری اسلامی برای نجات خود از این بحران عمیق سیاسی و اقتصادی و همچنین بخاطر برگزاری انتخابات پیشاروی ریاست جمهوری، به گسترش فضای رعب و وحشت در جامعه احتیاج دارد. تا در پرتو آن بتواند مردم را در حالت سکون و بی تحرکی نگاه دارد و نگذارد علیه فقر و گرانی بی سابقه و علیه این همه مصائب تلنبار شده در جامعه به خیابانها بریزند و علیه بانیان و مسببین اصلی این سیه روزی اعتراض بکنند. با توجه به آن، در شرایط فعلی حربه اعدام کردن مردم یکی از کار های مهم روز رژیم است و تداوم آنرا در دستور کار خود قرار داه است. به همین خاطر، طی چند ماه اخیر نیز به طرز کم سابقه ای هر روزه در گوشه ای از ایران، تعدادی را به جوخه اعدام سپرده است و می کوشد تهداد هرچه لیشتری را به جوخه هی مرگ بسپارند و از اینطریق علاوه بر گرفتن حق حیات و زندگی کردن از آنان، امنیت و آرامش را از جامعه سلب میکنند. باید این نکته را هم دانست که نوک تیز این یورش، عمدتا متوجه اکثریت قاطع مردم ای است که تشنه آزادی و برابری هستند و برای سرنگونی این رژیم آدمکش از هیچ تلاش و کوششی فرو گذار نیستند.
مردم کردستان وبویژه شهر مریوان، بایستی خطیر بودن اوضاع و شرایط کنونی ایران را در نظر داشته باشند و بر اساس آن، با حساسیت و مسئولیت پذیری هر چه بیشتر به سرنوشت و آینده فرزندان خود بیندیشند و آنها را در مبارزه علیه جمهوری اسلامی تنها نگذارید و اجازه ندهید به بهانه های پوچ و واهی جگر گوشه هایتان را دستگیر و اعدام نمایند. طی دو هفته اخیر بخاطر حمایت تان از زانیار و لقمان مرادی بخوبی نشان دادید که هر وقت جمع شوید و متحد و سازمانیافته عمل کنید، از ماحصل مثبت کارتان بهرمند خواهید شد. متوقف کردن اجرای حکم اعدام زانیار و لقمان تنها و تنها بخاطر ترس رژیم از اعتراض جمعی شما بود نه هیچ چیز دیگر. در نتیجه، مبارزات جمعی و متشکل شما تنها ضامن نجات جان زانیار و لقمان است که نباید لحظه ای از آن غافل باشید. علاوه بر آن، بر همه ما واجب است تا آزادی کامل زانیار و لقمان، خانواده هایشان را تنها نگذاریم. چون در این شرایط حساس، هیچ چیزی جای محبت و همکاری شما به آنها را پر نخواهد کرد.
مردم کردستان، بایستی بر این امر واقف باشند که در مبارزات روزه خود علیه جمهوری اسلام، همیشه و بدون وقفه حزب کمونیست کارگری-حکمتیست را در کنار خود خواهید داشت. کمیته کردستان حزب حکمتیست، در صف مقدم مبارزات شما علیه مجازات اعدام، و مبارزه برای نجات جان زانیار و لقمان مرادی، خواهد ایستاد و در این رابطه از هیچ تلاش و کوششی فرو گذاری نخواهیم کرد!
با سپاس از شما!
3 بهمن ماه 1391 / 22 ژانویه 2013
مصاحبه کننده: اسماعیل ویسی
***
