مصاف اصلی روز جهانی کارگر ٩٥
کیفرخواست طبقاتی یا تبدیل شدن به لشکر متخصصین رفع موانع ساختاری در شورای عالی کار!
آخیرا حسین اکبری در ایلنا به نقد ساختار شورای عالی کار پرداخته دلیل پایین بودن تعیین دستمزدها را در ساختار شورای عالی کار کشف کرده اند. اکبری نوشته؛ «اولین مانع جدی ساختار نادرست شورای عالی کار است چرا که در این شورا، شرکای اجتماعی کارگران یعنی دولت و کارفرمایان دست بالا را دارند و تنها راه حل برای حذف این مانع ساختاری این است که ترکیب دارندگان حق رای عوض شود». و« غیرمستقل بودن تشکل های رسمی حاضر در مذاکرات مزدی را مانع بعدی دانست و گفت: اگر این تشکل ها به سمت استقلال از دولت پیش نروند، باز هم این اتفاق تکرار خواهد شد و باز هم کارگران در میز مذاکره قادر به چانه زنی برابر و قدرتمند نخواهند بود». و در ادامه میگوید؛«تمرد از اجرای صحیح قانون کار را یک مانع ساختاری دیگر برشمرد. در حال حاضر قراردادهای موقت جایگزین ٩٠ درصد قراردادهای دائم شده و به همین دلیل است که بخش اعظمی از کارگران و نماینده های آنها قدرت اعتراض ندارند. وی ادامه داد: خارج کردن تعداد زیادی از کارگران از شمول قانون کار نیز موجب شده بخش هایی از کارگران از حداقل دستمزد و حقوق قانونی محروم شوند. تا زمانی که این موانع وجود دارد، انتظار افزایش عادلانه دستمزد کارگران برآورده نخواهد شد و طبیعی است که هر ساله در مذاکرات مزدی همین اتفاقات نامیمون تکرار خواهد شد».
گفتمان “حسن اکبری” اولین و آخرین تئوری توجیه دستمزد ٩٥ نیست. با توجه به اهمیت و وزن طبقه کارگر و ثقل تمرکز یافته اعتراضات بالا و رادیکال کارگران در یکسال گذشته، کم نیستند پادوهایی از قبیل “حسین اکبری” که قصد نجات قانون کار را دارند!
کارگران به امر مقابله با این تیپ گفتمان های رهایی “قانون کار” توسط سیستم و اطاق های فکری به اصطلاح روشنفکران از قبیل “حسین اکبری” آگاهند. یک جبهه مهم فکری ــ عملی جنبش کارگری علیه این نوع گفتمان ها جاری بوده است. بیانیه ٧تشکل کارگری در رابطه با دستمزد ٩٥ حاصل جدل و نارضایتی سازمانیافته این دسته از فعالین کارگری در ایران است.
اما، حسین اکبری در مقام مدافع اصلاح موانع تعیین دستمزدها اعلام کرده است که؛«با توجه به مشکلات معیشتی دستمزدبگیران و از آنجا که افزایش دستمزد محوری ترین مطالبه کارگران است، شعار امسال برای روز جهانی کارگر می تواند درخواست رفع موانع قانونی و ساختاری در تعیین حداقل دستمزد باشد».
“اکبری” با طرح محوریترین شعار امسال برای روز جهانی کارگر رفع موانع قانونی و ساختاری را پیش کشیده است. کج راه و آدرس غلط حسن اکبری برای روز جهانی کارگری مساله ای اتفاقی و خودبخودی نیست. ترس اینها و اطاق های فکری خانه کارگری ها واقعی است. در یکسال گذشته کارگران ــ معلمان در اشکال رادیکال و پیگیرانه برای افزایش دستمزد، برای گرفتن حقوقهای پرداخت نشده و علیه اخراج و بیکارسازی، برای ایمنی محیط کار، حقوق بازنشستگی و در دفاع از کرامت انسانی شان با فراخوان به اعتصاب، تجمع و راه پیمایی مبارزه کرده اند. مبارزاتی پیگیر و مداوم.
درروز جهانی کارگر تمرکز و خواست اصلی کارگران مبارزه برای دستمزدهای بالای خط فقر و برای دستیابی به ٣و نیم میلیون تومان است. فرصت کافی در اختیار فعالین کارگری به منظور گسترش گفتمان مبارزه برای دستمزد بالای خط فقر وجود دارد. سالنهای محلهای کار، دانشگاه ها محیط های مناسیی برای گسترده کردن خواست افزایش دستمزد کارگران، است.
روز کارگر روز کیفرخواست و اعتراض کارگران علیه کار مزدی و نابرابری طبقاتی، است. کارگران در این روز با اعلام کیفرخواست خود و تحقق مواد و خواستهای بیانیه هایشان و برای دفاع از دستمزد بالای خط فقر، به استقبال روز جهانی کارگر میروند.