رکورد بی سابقه بیکاری در اروپا
سیف خدایاری
سیاستهای بی رحمانه ریاضت اقتصادی بورژوازی حاکم بر کشورهای اروپایی، بیکاری در این قاره را به مرز فلاکت رسانده است.آخرین آمار منتشره در آغاز سال ٢٠١٣ از سوی آژانس آمار یوروستات این فلاکت را تأیید می کند.
آمار بیکاری در ١٧ کشور اروپایی در ماه نوامبر ٢٠١١ ، ٨.١١ درصد به تعبیری دیگر ١٨.٨میلیون از نیروی کار را در بر می گرفت که از زمان تشکیل اتحادیه اروپا بالاترین میزان بوده است. از ماه نوامبر ٢٠١١ هر ماه ٠.١درصد به بیکاران در اتحادیه اروپا افزوده شده و در حال حاضر بیکاری در مجموع ٢٧ کشور اتحادیه ١٠.٧یا ٢٦ میلیون بیکار است.
بالاترین میزان بیکاری مربوط به کشورهایی است که از سوی صندوق بین المللی پول و اتحادیه اروپا مجبور به اعمال سیاستهای ریاضت و اجرای” مراقبتهای شوک اقتصادی” شده اند.بیکاری در یونان ٢٦ درصد است که در فاصله سپتامبر٢٠١١ تا یکسال بعد، رشد ٧ درصدی داشته است. کشور اسپانیا ( چهارمین اقتصاد بزرگ اروپا) با میزان بیکاری ٢٦.٦درصد رکورد دار بیکاری در این قاره است.گریم لیچ اقتصاددان برجسته مؤسسه بریتانیایی دایرکتورز در خصوص این آمار می گوید:” روشن است که انفجار[بحران] اقتصادی در بیشتر کشورهای اتحادیه با سرعت سرسام آوری ادامه دارد .. اعداد حاکی از خبرهای بدی هستند اما این اعداد ضرب در تبعات انسانی و سیاسی سطح وحشتناکی از بیکاری جوانان در یونان، اسپانیا و ایتالیا خواهد شد”.طبق همین آمار بیکاری جوانان در یونان و اسپانیا حدود ٥٠ درصد و در ایتالیا بالغ بر ٣٠ درصد است. همه ی شاخص های اقتصادی خبر از بدتر شدن وضعیت اقتصادی و افزایش بیکاری در سال ٢٠١٣ می دهند.
آماراز فلاکت و نومیدی که میلیونها خانواده را زمینگیر کرده است، چشم پوشی می کند. تبعات بلافصل این سیاستها بالا رفتن خط فقر و پایین آمدن سطح رفاه ساکنان این قاره است که از دهه ١٩٣٠ بی سابقه بوده است.طبق آمار یکی از نهادهای خیریه، ادامه سیاستهای ریاضت اقتصادی در اسپانیا طی ده سال آینده، منجر به فرو رفتن ١٨ میلیون از ساکنان این کشور یعنی ٤٠ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر خواهد شد.هم اکنون یک سوم جمعیت یونان زیر خط فقر بسر می برند و نهادهای خیریه برای سیر کردن شکم افراد فقیر پدیده ای است که همه جای این کشور به چشم می خورد.اعمال مرحله ای دیگر از سیاستهای ریاضت در ماه ژانویه سال جاری در یونان به معنی کاهش ٤٠ درصدی حقوق کارگران و مستمری بگیران است و وضعیت را بدتر از حال خواهد کرد.
اعمال این سیاستها به منظور حفظ منافع بورژوازی با پایین آوردن هر چه بیشتر دستمزد کارگران تا سطح دستمزدها در کشور چین و حذف خدمات رفاهی چیزی است که از سوی بیشتر کارشناسان “ریاضت دائمی” نامیده می شود. اعمال بیشتر این سیاستها با کشیدن ترمز وامها از سوی غول اقتصاد اروپا ( آلمان) در سال ٢٠١٤ شدیدتر و تبعات فلاکت روز افزون کارگران و اقشار کم درآمد به مراتب دهشتناک تر خواهد بود.
طبقه کارگر و اقشار کم درآمد در اروپا ناگزیر به مقاومت و طغیان علیه این سیاستها خواهند بود. همه ی نگرانی طبقه ی حاکمه از پیامدهای سیاسی این بحران است که موج انفجار آن برخلاف انقلابات خاورمیانه که برچیدن دیکتاتوریها و تغییر در آرایش سیاسی هیأت حاکمه را بدنبال داشت، تکانهای شدیدتری به بساط بورژوازی در اروپا وارد خواهد نمود و قلب سرمایه داری را آماج قرار خواهد داد.بر همین بستر بار دیگرسکه کمونیسم و نه ” چپ” در رونق خواهد بود. این همه ی نگرانی طبقه حاکمه و همه ی امید طبقه فرودست است.
١٧ ژانویه ٢٠١٣
http://hekmatist.org/