اسماعیل ویسی- تلاش اصلاح طلبان کرد برای بقاء حکومت اسلامی است

اسماعیل ویسی- تلاش اصلاح طلبان کرد برای بقاء حکومت اسلامی است

مضحکه انتخابات مجلسین خبرگان و شورای اسلامی در ایران قرار است در روز ۷ اسفند ماه ۱۳۹۴ برگزار شود. جناحهای متفاوت و تمامی ارگانها و نهادهای حکومت اسلامی و جناحهای ملون قومی- مذهبی و جریانات رنگارنگ وابسته به جنبش بورژوا ناسیونالیستی کرد، بویژه “اصلاح طلبان کرد، و جبهه متحد کرد اخیرا اطلاعیه صادر کرده و آورده اند که “چهارمین نشست شورای هماهنگی اصلاح طلبان سنندج با حضور اکثریت اعضا در ۲۷ دیماه ۱۳۹۴ برگزار گردید. سخنگوی شورای هماهنگی اصلاح طلبان کردستان با صدور بیانیه ای تاکید کرده است. …  شرکت در انتخابات ضروری است  و  آورده اند که لیستی برای انتخابات ارائه نمی دهند و تنها از کاندیداهای معتدل حمایت می کنند. تاکید شده است که، باید حضور در انتخابات گسترده باشد، زیرا هدف رقیب کم رنگ کردن مشارکت مردم در انتخابات و ایجاد ناامیدی در جامعه است اما ما باید با حضور خود و دعوت از مردم به مشارکت در انتخابات، روحیه امید را در جامعه زنده کنیم!  

جبهه متحد کرد نیز چون شاخه دیگری از جنبش بورژوا ناسیونالیستی کرد و یار و یاور همیشگی حکومت اسلامی بیانیه انتخاباتی خود را روز اول دیماه ۱۳۹۴ منتشر کرده و تاکید کرده اند: “با علم بر این که انتخابات مجلس شورای اسلامی تنها مجرای ورود در امر تصمیم گیری و قدرت در سطح کلان حکومتی برای مناطقی چون کردستان است، مشارکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی را در برنامه کاری خود قرار داده و در این راستا جبهه متحد کرد امیدوار است از سوی نهادهای نظارتی و مسئول در امر انتخابات چون نیرویی مثبت و مؤثر در عرصه سیاسی کردستان و ایران پذیرفته شده و این فرصت را به مردم کرد بدهند تا انتخابی متنوع داشته و انتخاباتی متفاوت را تجربه کنند”.

در واقع و عملا بنا بر عادات و سنت همیشگی شان جدا از دریوزه گی این طیف و تحت عنوان ایجاد فرصت برای مردم در کردستان، تلاش خستگی ناپذیر و ریاکارانه ای را برای کشاندن مردم به محل های رای گیری در جهت تثبیت و بقای رژیم اسلامی و شریک شدنشان در قدرت سیاسی و استثمار هرچه بیشتر کارگران و زحمتکشان در کردستان در برنامه خود قرار داه اند. انتخابات فرمایشی و راه یابی “کاندیداهای معتدل و اصلاح طلبان” به مجلس ارتجاعی اسلامی، هیچ ارتباطی با ایجاد فرصت و دخالت موثر مردم در سرنوشت خود نه در کردستان و نه در کل ایران ندارد. تمام این تلاش مذبوحانه فقط برای بقاء رژیم اسلامی و حفظ موجودیت آنست. زیرا موجودیتشان به حفظ و بقاء رژیم اسلامی که همواره جزئی از آن بوده اند و در تحکیم و تثبیت سیاسی- اجتماعی و تحمیل وضعیت فعلی به مردم در کردستان نقش داشته اند، بستگی دارد تا بلکه منافع خود را حفظ و به دیگر اهداف و جهت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ارتجاعی شان که شریک شدن در قدرت سیاسی و بدست آوردن حاکمیت و اداره جامعه کردستان و استثمار کارگران و زحکمتکشان است، برسند.

قطعا شرکت و تشویق مردم در چنین مضحکه ای، برای جریانات سیاسی سرنگونی طلب چپ و کمونیست که برای سرنگونی رژیم اسلامی و برپایی جامعه ای برابر و عاری از استثمار تلاش می کنند محلی از اعراب ندارد و نمیتوان آن را انتخابات نامید. این به اصطلاح انتخابات به منافع اکثریت توده مردم که برای سرنگونی ارتجاع اسلامی حاکم در ایران روز شماری و مبارزه میکنند ربطی ندارد. اما باید تاکید کرد که اصلاح طلبان کرد و جبهه متحد کرد، بی ربط ترین جریانات به منافع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مردم در کردستان هستند.

نگاهی به پیشینه اصلاح طلبان کرد

این طیف موسوم به اصلاح طلبان کرد، تاریخا مدافعین حکومت اسلامی بوده اند. نه تنها بی ربط ترین جریان به منافع اکثریت مردم در کردستان بوده اند، بلکه همواره در تقابل آشکار با منافع مردم قرار داشته اند و دارای پیشینه سراسر منفی در جامعه کردستان هستند. این اصلاح طلبان کرد ریشه در “پیشمرگان مسلمان کرد” دارند که سالیان طولانی پیشقراول نیروهای مسلح اسلامی در کردستان در جنگ و درگیری با پیشمرگان و سرکوب هر نوع صدای آزادیخواهی و برابری طلبی بودند و همراه و همگام با حکومت اسلامی، بورژوازی حاکم بر مسند قدرت، در تحمیل وضعیت فلاکتبار امروز به اکثریت مردم زحمتکش در جامعه کردستان نقش اساسی داشته اند. آنها خود بانی این وضعیت، آمر و عامل این شرایط و مجرم هستند. تلاش شرم آور آنها برای کشاندن مردم به محل های راگیری برای دستیابی به اهداف سیاسی و در نهایت برای بقاء و تداوم حکومت اسلامی سرمایه داران است.

وضعیت معیشتی و زیستی در کردستان

اخراج، بیکار سازی، بسته شدن و تعدیل نیرو در مراکز اصلی صنعتی تولیدی- خدماتی، ناامنی شغلی، فقدان بیمه بیکاری و دیگر بیمه های اجتماعی و درمانی، رشد و گسترش فقر و فلاکت و تعرض افسار گسیخته به سطح زندگی اکثریت مردم همراه با سرکوب شدید و تلاش برای گسترش اختناق سیاسی، از شاخص های اساسی و غیرقابل انکار امروز در سراسر ایران می باشد. این رژیم برای ادامه حیات ارتجاعی و استثمارگرانه، از سوق دادن هرچه بیشتر جامعه به استیصال، فقر و فلاکت و عملا گرسنگی دادن برای تحمیل شرایط بدتر از وضعیت کنونی، متفرق کردن مبارزات کارگری و اجتماعی، از هیچگونه تلاشی فروگذاری نکرده و نخواهد کرد.

به دلیل این شرایط بسیار مخاطره آمیز که قابل چشم پوشی نیست، ناچارا اخیرا مسئولین خود این حکومت اذعان داشته اند: “۹۰ درصد جامعه کارگری زیر خط فقر زندگی می کنند و معاون بهداشتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفته است: ۴۷ میلیون نفر در کشور غذای ناسالم مصرف می کنند. چنین وضعیتی در جامعه کردستان بعنوان بخش جدائی ناپذیری از ایران نیز انعکاس داشته است که بمراتب بدتر از اوضاع سراسری است. کردستان جامعه ای است غیرصنعتی، مراکز اصلی صنعتی و تولیدی در کردستان وجود ندارد. بیکار سازی وسیعی به جامعه تحمیل شده است. مخاطرات و عوارض ناهنجاریهای اجتماعی فقر، فلاکت، استیصال، رشد پدیده اعتیاد، فحشاء و کودکان کار و خیابان، کارتون خوابی را بدنبال داشته است. بیکاری وسیع در میان جوانان روز بروز در حال گسترش است و براساس آمار نهادهای حکومت اسلامی استان کردستان در زمره هفت استان برتر که، دارای درصد بیشتر کارگران بیکار در ایران  است. براساس آخرین آمار ارائه شده در چند هفته اخیر از طرف نهادهای حکومتی ۴۸ درصد جوانان در کردستان بیکار هستند.

روی دیگر انعکاس عملی- اجتماعی معضل تحمیل شده، رشد و گسترش بیسابقه حاشیه نشینی در تمامی مناطق کردنشین میباشد. کرمانشاه، ایلام، قصر شیرین، مریوان، پیرانشهر، بانه، پاوه و بویژه شهرهای سنندج و مهاباد دارای چندین محله حاشیه ایی فاقد هرگونه استانداردهای زندگی شهری می باشند. در شهر سنندج هشت محله حاشیه نشین و ۱۲ سکونتگاه به قول رژیم اسلامی “غیر رسمی” وجود دارد. از کل جمعیت شهر سنندج ۵۵ درصد در این سکونتگاههای فاقد استاندارد شهری زندگی می کنند. در مهاباد ۱۰ منطقه حاشیه نشین وجود دارد و بیش از ۳۵ درصد جمعیت شهر مهاباد عملا حاشیه نشین هستند. چنین وضعتی را رژیم اسلامی سرمایه در سرتاسر ایران به مردم زحمتکش تحمیل نموده است. کارگران و زحمتکشان را به حاشیه جامعه رانده و زندگی فاقد هرگونه امکانات رفاهی- اجتماعی و بهداشتی را به این بخش تحمیل نموده است. مردم برای ادامه زندگی خود سرپناهی غیر استاندارد فراهم کرده اند اما حتی با این وصف بطور مداوم مورد تعرض نیروهای سرکوبگر قرار می گیرند و سر پناهشان را ویران می کنند.

خانواده های بیکار، جوانان متقاضی کار و سالخوردگانی که فاقد هرگونه تامین اجتماعی هستند، ناچارا به زندگی در این محلات حاشیه ای روی آورده اند و جمعیت این محلات بسرعت و به شیوه ای غیر قابل کنترل در حال گسترش است. زندگی تحمیلی در چنین محلاتی، جدا از نبود هرگونه امکانات اجتماعی و بهداشتی، عوارض منفی از لحاظ اقتصادی- اجتماعی از جمله “رشد و گسترش ترک تحصیل نوجوانان، ازدواج های زود هنگام، جدائی های ناشی از فقر و نداری، طعمه شدن جوانان برای باندهای تبهکار و فروشندگان مواد مخدر، عدم وجود سیستم فاضلاب سرپوشیده، نبود مراکز درمانی – بهداشتی، نبود سیتسم آبرسانی سالم و رشد انواع بیماریهای واگیر و مسری” همه اینها از جمله خطرات جدی هستند که کل ساکنین، بویژه کودکان و جوانان این محلات را  بطور روزمره، تهدید می کنند.

مردم مبارز و آزادیخواه کردستان!

این وضعیت واقعی امروز در جامعه کردستان می باشد که در سطور فوق آمده است و از برکات وجود حکومت اسلامی سرمایه داران و دولت امید و تدبیر حسن روحانی “جناح معتدل” در ایران به مردم تحمیل شده است. بجای ایجاد مراکز کاری و تامین زندگی مردم در کردستان، سیر مداوم دستگیری، تعقیب و زندانی کردن بطور روزمره فعالین کارگری – اجتماعی در کردستان در جریان است و عملا به امری روزانه تبدیل شده است. حال جدا از اعدام های که در طول حاکمیت دولت تدبیر و امید تاکنون حدودا ۱۸۰۰ نفر اعدام شده اند، که تعدادی از این اعدام شدگان، از فعالین سیاسی- اجتماعی در کردستان بوده اند.

اصلاح طلبان کرد و جبهه متحد کرد، خود جزئی از این سیستم و نظام استثمارگر و سراسر تبعیض آمیز اسلامی سرمایه داران هستند و منفعت شان در ادامه وضعیت فلاکتبار کنونی است. اینها همواره در باره معضلات واقعی مردم در کردستان لال هستند ولی برای کشاندن مردم به محلهای رای گیری برای مشروعیت بخشیدن و حفظ و بقاء این رژیم ضد انسانی پیاپی اطلاعیه صادر می کنند.

باید آرزوهای این همپالگی های رژیم اسلامی را با عدم حضور در محل های رای گیری بر باد داد و با عدم حضورتان عملا نشان بدهید که رژیم اسلامی مشروعیت ندارد و انتخاب واقعی ما سرنگونی جمهوری اسلامی است!

فعالین کارگری و جنبش های اجتماعی چپ و رادیکال در این شرایط وظیفه خطیری برعهده دارند. لازم است بطور هدفمند دست بکار شد تا تلاش های کل جنبش بورژوا ناسیونالیسم کرد با عدم شرکت مردم در “انتخابات” به شکست کشیده شود. راه چاره واقعی متحقق شدن هر خواسته ای در جهت بهبود زندگی همین امروز تنها در گرو مبارزه همبسته و متحدانه مردم در ابعاد سراسری در ایران و کردستان برای سرنگونی رژیم اسلامی است. ماهیت این مدافعین تداوم رژیم اسلامی را به هر شیوه ممکن افشاء کنید. مردم در حوزه های رای گیری حضور پیدا نکنید. با عدم حضورتان نفرت و بیزاری خود را از  کل موجودیت این رژیم که بانی اصلی هر ناهنجاری و فقر و فلاکت است نشان دهید، اجازه ندهید حامیان وضع موجود با آوردن مردم به پای صندوق های رای برای خود و برای حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی کسب اعتبار کنند.

۱۵ بهمن ماه ۱۳۹۴- ۴ فوریه ۲۰۱۶

منتشر شده در نشریه کمونیست هفتگی شماره 322،نشریه حزب حکمتیست

***