مبارزان کمونیست
در توضیح محورهای اصلی سیاست سازماندهی ما در داخل
رحمان حسین زاده
چه باید کرد ما در پلاتفرم مصوب حزب و در نقشه عمل کمیته سازمانده آمده است. چه باید کرد ما متکی است به بند 6 پلاتفرم سیاسی عملی دفتر سیاسی حزب مصوب کنگره 5 که آن چند بند و محور اساسی این جهتگیری را نشان میدهد. کل این نوشته و کل این پلاتفرم بشکل موجز حاوی نقدهایی است که داریم . یعنی سازمانیابی کمونیستی طبقه کارگر در مقابل سازمانیابی غیر کمونیستی و غیر کارگری و ائتلافی با چپ که یک دوره خواستند بر حزب تحمیل کنند .
در بند اول پلاتفرم و نقشه ما آمده است که اساس کار ما در محل کار و زیست کارگران منسجم کردن، متشکل کردن و متحزب کردن گرایش کمونیستی درون طبقه کارگر است. اینجا بر دو جنبه مهم کار ما که نقد کارهای چپ غیر کارگری است تاکید میکند و در مرحله اول میگوید ما داریم گرایش کمونیستی درون طبقه کارگر را منسجم ، متشکل و متحزب میکنیم نه هر گرایش دیگری را، ائتلاف گرایشات و از طرفی دیگر فورا از سر سازمان سازی شروع نمی کنیم، از سر قالب سازمانی شروع نمی کنیم که در ادامه در بندهای بعدی به آن میرسد. بلکه از منسجم کردن و متشکل کردن و متحزب کردن یک گرایش صحبت میکند نه آحاد، نه افراد منفرد و برای این کار میگوید تقویت افق و سیاست کمونیستی مشترک با رهبران کارگری و کارگران کمونیست، تامین سریع دسترسی به طیف رهبران کارگری و کمونیست طبقه کارگر، تلاش نقشه مند برای ایجاد همدلی سیاسی و همگامی عملی با این طیف و تحکیم رابطه عملی با آنها کلید پیشروی ما در سازمانیابی کمونیستی کارگران است. گفتم نقطه عزیمتش همانطور که سیاست سازماندهی میگوید از سر ساختار و سازمان شروع کردن نیست. از تقویت افق و سیاست کمونیستی مشترک با رهبران کمونیست و با کارگران کمونیست است.
جنبش کمونیسم کارگری یک جنبش وسیع است که یک سر اساسی آن در مراکز کارگری و محیط کارگری درگیر مبارزه اقتصادی و درگیر مجمع عمومی و سازمان و تشکل و زندگی و مبارزه طبقه کارگر با همه سختیها و بخشهای دیگر متحزب و علنی و غیرعلنی و در بخشهای دیگر جامعه قرار دارد. درنتیجه مهم این است که گرایش کمونیستی با بخش متحزب و علنیش، با بخش مخفی و غیرعلنیش بتواند افق و سیاست مشترک را پیدا بکند. هم افقی، همدلی سیاسی که اینجا گفتیم و همگامی عملی یک کلید اساسی است برای اینکه بعدا سازمان کمونیستی محکم و استوار و استخوان دار را بسازیم .
بند دیگر پلاتفرم و نقشه عمل ما تقویت محافل کمونیستی کارگران است یعنی به رسمیت شناختن موجودیت محافل کمونیستی کارگران که وجود دارند وسازمان اولیه کارگران است. ما از صفر برای آنان سازمان درست نمیکنیم. آنها گرایش کمونیستی و محافل کمونیستی خودشان را دارند. باید دستمان را در دست هم بگذاریم و به لحاظ فکری وسیاسی باید تغذیه بشوند و باید کاری کرد که محافل کمونیستی، رهبران کارگری و کارگران کمونیست نسبت به کلیه وجود مبارزه طبقاتی صاحب مواضع و سیاستهای روشن باشند. در دل مبارزه اقتصادی کارگر، در ادعاهایشان برای جدال سیاسی، در تقابلشان با خرافه ملی و مذهبی، در تقابلشان در برابر تفرقه افکنی در محیط کار و همه آن ناملایماتی که بورژوازی بر آنان حاکم میکند گرایش کمونیستی و کارگران کمونیست باید مسلط باشند و وظیفه حزب کمونیستی و از جمله ما این است که بتوانیم به این لحاظ محافل کمونیستی را هم افق و خودآگاه کمونیستی و متحد و در عین حال تقویت کنیم.
یک محور دیگر کار ما عضوگیری وسیع کارگری است که جزء پایه های سیاست سازماندهی ما است. گرایش کمونیستی نیروی خودش را دارد و حزب ما به آن نسبت که نفوذ کلام و حرفش در رو داشته باشد، در محیطها و مراکز کارگری و اجتماعی، همانطور که در عضویت وسیع کارگری منصور حکمت هم گفته میشود هر فعال کارگری، هر کارگر مبارزی که در اهداف عمومی این حزب خودش را شریک میداند و توجه ای به این حزب دارد، در آن شرایط از نظر ما عضو حزب است صرفنظر از این که آیا میتوانیم الان به او اعلام کنیم یا نکنیم. این سیاست بطور کلی در این دوره ها غایب بوده و نه تنها غایب بوده بلکه در یک سال گذشته در مقابل عضویت وسیع کارگری دقیقا سیاست مقابلش را آوردند. با ترجمه نامه ای از لنین که گویا لنین در سال 1923 که 6 سال از قدرتگیری بلشویکها گذشته و با هزار و یک پیچیدگی روبرو شده، میلیونها کارگر در حزبشان عضو بودند بهر دلیلی برای یک مقطعی نامه ای نوشته که گویا کارگر صنعتی باید 10 سال در محیط کارگری صنعتی کار کند و بعداعضو حزب بشود. شرایط آن دوره را نمیدانم و به نظرم برای آن دوره هم غلط بوده است، ولی مشخص است این سیاست نه تنها به درد امروز نمی خورد بلکه مضر است و نقطه مقابل عضوگیری وسیع کارگری است و ما باید این را نقد و طرد کنیم و در عین حال سیاست عضوگیری وسیع کارگری را دوباره جاری کنیم .
محور دیگر ایجاد حوزه های حزبی است. بر اساس همین عضوگیری وسیع کارگری و ظرف مناسب آنها حوزه های حزبی که اینها را هم با در نظر گرفتن تناسب قوا در هر محیط کار، درهر شهر یا در هر محله باید ایجاد کرد. ما دو قطبی کمیته کمونیستی و حوزه حزبی را رد میکنیم و به عنوان اجزای انتگره سیاست سازماندهی با ارزیابی مشخص و با فراهم بودن ملزومات هر کدام در شرایط کنکرت به سازماندهی هردو میپردازیم
یک محور دیگر در سیاست سازماندهی ما که جزء نقشه عمل ما و پلاتفرم ما است ایجاد کمیته های کمونیستی است. کمیته کمونیستی از نظر ما یک تمرکز حزبی و کمونیستی است. ما به اصطلاح “کمیته کمونیستی چند گرایشی” را رد میکنیم. ما با الهام گرفتن از استنتاجات سیاست سازماندهی ما در میان کارگران اینچنین عمل میکنیم. با گسترش نفوذ ما و بویژه با در نظر گرفتن تناسب قوا و بهبود اوضاع امنیتی با اتکا به رهبران کارگری، آژیتاتورها و فعالین کمونیست در میان طبقه کارگر کمیته های کمونیستی و حزبی را ایجاد میکنیم نه کمیته های رنگین کمانی چند گرایشی. شاخص مهم برای رسمیت دادن به این کمیته ها درجه اطمینان به ادامه کاری بعد از اعلام موجودیت آنهاست و نباید کمیته ها را زودرس و تصنعی و فقط با ابتکار از بالا ایجاد کرد. درپیدایش شرایط مساعد این کار، فاکتور اول تناسب قوای مساعد و اوضاع امنیتی و ثانیا درجه آمادگی رهبران کارگری و فعالین کمونیست کارگری برای ایفای نقش خود در قالب کمیته های کمونیستی رهبری کننده را باید در نظر گرفت، این مسئله توضیح بیشتری نمیخواهد. ایجاد کمیته های کمونیستی جزء سیاست ماست اما دقیقا با تاکید بر این مولفه ها که عبارتند از، تناسب قوا، شرایط امنیتی، تضمین ادامه کاری، و در عین حال ایجاد کمیته هایی که بتوانند نقش رهبری کننده را داشته باشند.
یک محور دیگر در سیاست ما اجرای سیاست سازماندهی منفصل در تناسب قوا و شرایط فعلی است. چه حوزه های حزبی ایجاد بشوند و چه کمیته های حزبی، سازمان حزبی و ساختار حزبی باید تابع سیاست سازماندهی منفصل باشند و در دل این تناسب قوا و دردل این استبداد نباید سازمان را از داخل به صورت هرمی به همدیگر متصل کرد تا در صورت وارد شدن ضربات امنیتی به بخشی از سازمان حزب از انتقال آن به سایر بخشها جلوگیری شود. نمونه آن بلایی که بوجود آمد و آن ضربه ای که متحمل شدیم.
اینها محورهای اصلی چه باید کرد ماست و آن نقشه عملی است که حزب و کمیته سازمانده باید تعقیب بکند. این چه باید کرد و این محورها هر کدام مٌهر پشت سرگذاشتن یک دوره و جدال و نقد و بحثهای این دوره را بر خودشان دارند و ما میدانیم که به چه خلاهایی و به چه کمبودهایی داریم جواب میدهیم و بر این اساس و بر این مبنا کمیته سازمانده در دوره جدید با اتکا به این نقشه عمل کار خود را پیش میبرد و امیدواریم اقدامات و فعالیتهای حزب در گسترش کار ما درداخل تاثیر مثبت داشته باشد و خود کمیته سازمانده مستقیم و متمرکز روی این نقشه عمل بتواند کارش را به پیش ببرد.
در خاتمه باردیگر رساله مهم “سیاست سازماندهی ما در میان کارگران “اثر منصورحکمت را در ضمیمه این شماره نشریه سازمانده کمونیست منتشر میکنیم. توجه همه فعالین کمونیست در داخل کشور را به مطالعه و کاربست آن در فعالیتهای کمونیستی جلب میکنیم.
