اعدام در ملاء عام و هلهلە تماشاچیان
سعید آرمان
دوشنبە چهاردهم دیماە در شهر سورک میاندرود از توابع مازندران یک نفر در ملاء ء عام اعدام شدە است، در همین هفتە تا پنجشنبە روز قبل از نگارش این سطور در شهرهای همدان حداقل یک نفر، شبستر یک نفر، ارومیە سە نفر، اردبیل سە نفر و یکی از روستاهای خوی یک نفر در ملاء عام و یا در زندانها اعدام و یا بە دار آویختە شدە اند. در شهرهایی کە در ملاء عام این جنایات صورت گرفتە است، هزاران نفر بە تماشا رفتەاند. در میان این شهرها حلق آویز کردن فردی در شهر سورک مازندران کە چندین هزار نفر نظارە گر آن بودند با بالا بردن جسد توسط جرثقیل حضار شروع بە هلهلە کشیدن می کنند و شادی و شعف خود را نسبت بە مرگ او نشان می دهند!
دولت “امید و اعتدال” روحانی همچون اسلاف خود بە اعدام بە عنوان یک رکن اساسی ارعاب جامعە ادامە دادە و گویی بە سرعت از آنان سبقت می گیرد و افزایش شمار اعدامها و در فواصل کوتاە و نحوە اجرای آنها، اثبات این ادعاست. جمهوری اسلامی همچون هر دولت بورژوایی متکی بر دیکاتوری عریان و لجام گستیختە از اعدام بعنوان ابزاری برای بقای حکومت منحوس خود و ادامە استثمار طبقە کارگر و کسب سود هنگفت از قبل نیروی کار و بە انقیاد کشاندن اکثریت کارکن جامعە استفادە می کند. بە آمار تنها این هفتە توجە کنید. در ظرف چهار روز در ۵ شهر و یک روستا ١٠ نفر را عامدانە و با برنامە اعدام کردند. فیلم و تصاویر پخش شدە بعضی از این اعدامها در شبکەهای اجتماعی حاکی از آنست کە هزاران نفر در برخی از شهرها کە اعدامها در ملاء عام در آنها صورت گرفتەاند، بە تماشای این نمایش توحش رفتەاند. بخشی از این تماشاچیان کودکانی هستند کە می بایست در زمینهای بازی یا کتابخانەها و یا نمایشگاەهای فیلم و نقاشی بە سپری کردن اوقات شیرین و بیادماندنی بپردازند و در دنیای کودکی خود سیر کنند، اما در کمال تاسف همراە با بزرگسالان بە تماشای این نمایش مضحک و ضد انسانی بردە شدەاند و بخشا بە گرفتن تصاویر و یا فیلم جان دادن قربانی مشغولند تا مجددا و احیانا در فرصتی دیگر بە تماشای آن بپردازند و “اشباع” شوند.
آنان کە در روزهای گذشتە بە دلایل مختلف بر چوبە دار آویختە شدە اند چە بسا خود دیروز از تماشاچیان این نمایش دهشتناک در روزها و ماەها و سالهای قبل بودە اند. تماشاگران امروز نیز کاندیداهای احتمالی و بالقوە فردای این توحش افسارگسیختە هستند. این اکثریت خاموش و نظارەگر یکی از موانع جدی تحولات سیاسی اجتماعی مثبت رو بە آیندە است. راهی جز بە حرکت در آوردن اینان نیست.
جمهوری اسلامی در طول حیات ننگینش هزاران انسان را بە بهانەهای متعدد (قتل، مواد مخدر، اراذل و اوباش، تجاوز بە عنف و هزار و یک بهانە دیگر) بە اعدام محکوم و اجرای این عمل وحشیانە و قبیح را در مقابل دیدگان مردم روزانە در میادین بزرگ شهرها با جرثقیل انجام دادە است. کشتار دەها هزار فعال سیاسی و اعضای سازمانها و احزاب و فعالین کارگری و اجتمالی و ایجاد خاورانها در کارنامە دارد و همە این اقدامات را در خدمت بقای نظام نابرابرش انجام دادە و خواهد داد. تجمع مردم در ابعاد خرد و کلان برای تماشای اعدام چیزی جز کمک بە رژیم هار اسلامی سرمایە برای رسیدن بە اهداف ضد انسانی و ضد انقلابی اش از اجرای اعدام، نیست. انسانهایی کە امروز بهت زدە و در کمال ناباوری و با چهرەهای وحشت زدە صحنەهای دست و پا زدن انسانی را تا حد مرگ تماشا می کنند، فردا قربانیان مرعوب شدەای بیش نخواهند بود. جامعە را با اعدام قربانیان آن نمی توان اصلاح کرد. محمد جواد لاریجانی یکی از جانیان اسلامی اذعان کردە کە ٩٣ درصد اعدامها در ایران به مواد مخدر ربط دارند و به اندازه اعدامها از تعداد جرایم کاسته نشده است.” آنان خود بر این واقف هستند کە اعدام نتوانستە بە قاچاق مواد مخدر پایان بدهد. این “مبارزە” با اعتیاد و غیرە از جانب جمهوری اسلامی کاملا گمراە کنندە است. آنان خود بزرگترین قاچاقچیان مواد مخدر و اشاعە آن در جامعە برای بی خاصیت کردن و بە انحراف کشاندن نیروی جوان جامعە هستند. در جوامعی کە مصرف مواد مخدر آزاد و قابل دسترس و مصرف شخصی آن غیر جنایی شود، عملا عرصە بە باندهای قاچاق مواد مخدر تنگ خواهد شد.
بە هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی نباید صورت مسئلە را از رژیم اعدام قبول کرد. نباید بە تماشای نمایش قتل عمد دولتی رفت و رژیم را در رسیدن بە اهدافش کە مرعوب کردن آحاد جامعە است، یاری رساند. اگر قادر بە برهم زدن این بساط ارعاب و جنایت همراە با همنوعانتان نیستید، پس در نمایش ارعاب خود و همنوعانت شرکت نکنید و بە این سیاست وحشیانە اوباشان اسلامی جامە عمل نپوشانید.
مبارزە با اعدام از هر نوع و بە هر بهانەای (سیاسی، اجتماعی و حتی جرایم جنایی، قتل و … ) باید بە فرهنگ عمومی جامعە بدل شود. مبارزە علیە اعدام میتواند بە جنبشی اجتماعی، جدی و فراگیر تبدیل شود. اعدام یا سلب آگاهانە و با برنامە حق حیات از طرف دولت و بە نام “قانون” با شان انسان سنخیت ندارد و برخلاف ادعای مجریان آن، نە تنها ابزار اصلاح جامعە نیست بلکە ابزار انقیاد انسان و سر بزیر نگاە داشتن آن است.
هلهلە شرم آور در شهر سورک نباید بە الگو تبدیل شود، بلکە تلاش برای خفت دادن بە رژیم اعدام و مجریان محلی و سراسری آن و مبارزەای جدی برای لغو “مجازات” اعدام، برچیدن این نمایش توحش و بە زیر کشیدن رژیم هار اسلامی سرمایە در دستور کار جامعە قرار بگیرد.
https://hra-news.org/fa/execution/a-3565#jp-carousel-72267
جمعە ١٨ دیماە ١٣٩٤
هشتم ژانویە ٢٠١٦