مبارزان کمونیست
افزایش شمار مصرف كنندگان مواد مخدر
زیر سایه جمهوری اسلامی
سیوان كریمی
خبری كه بر روی خروجی رسانه ها قرار گرفت، تن هر إنسانی را به لرزه درمی آورد. یك اتفاق دردناك ولی با برخوردی بسیار معمولی. “افزایش ١٠ برابری تعداد معتادین خیابانی در ظرف یك دهه”! این همان خبر بود كه اسفناك است اما برخورد رسانه های مجازی (كه می توان گفت برخورد بخشی از جامعه است) به این موضوع بسیار سطحی بود. خبر مانند یك اتفاق ساده بود. این دهه از لحاظ شرایط اقتصادی و نقدینگی دولتهایی كه سركار بودند، بهترین دوره در دوران رژیم اسلامی بوده است. اما چرا باید در طول یك دهه تعداد این معتادین رشدی هزار درصدی را داشته باشد؟
مصرف مواد مخدر معضلی است كه از دست به دست هم دادن شرایط روانی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی است. می توان به این لیست موارد دیگری را هم افزود. اما برخورد با مساله اعتیاد از یك زاویه و یك بعد نمی تواند پاسخی مناسب را به مخاطب بدهد. جمهوری اسلامی در طول بیش از سه دهه و نیم همیشه با پاك كردن صورت مساله سعی داشته كه خود را از دلایل واقعی این مساله مبرا كند. اگر دلیل اعتیاد و سلامت روانی یك جامعه را بررسی كنیم، خروجی این نگاه ما می تواند پاسخی برای چرایی این موضوع باشد. پاسخی به این پرسش كه چرا اعتیاد در جامعه این چنین رشد می كند؟ (البته بهتر است گفته شود كه اعتیاد در جامعه رشد داده می شود؟)
این نوشته می خواهد كه مساله استفاده از مواد مخدر را در سه سطح بررسی كند. سطوحی كه از لحاظ نگارنده می توانند عوامل اساسی در مساله اعتیاد باشند. بررسی هر یك از این عوامل به صورت بسیار ریشه ای زمان بر و از حوصله این نوشته خارج است. در اینجا سعی می شود كه این سطوح بررسی شود و سپس به نقش رژیم اسلامی در مهیا كردن این شرایط برای جامعه و افراد آن اشاره شود.
یكی از عوامل اصلی و موثر در مصرف مواد مخدر، ویژگیهای شخصی و شخصیتی افراد است. این مساله و زیرساختهای لازم برای آن در دوران مدرسه و زمان رشد باید بسیار مورد توجه قرار گیرد. عواملی كه زمینه های شخصیتی یك نفر را شكل می دهند، بسیار حائز اهمیت است و باید به صورت زیربنایی و ریشه ای روی آن كار كرد. اما ویژگیهایی همچون عدم اعتماد بنفس لازم، عدم خودكفایی افراد، پایین بودن عزت نفس، و مهمتر از همه “نه” گفتن به پیشنهاد افرادی كه درخواست مصرف مواد را دارند، زمینه ای می شوند تا یك شخص به مصرف مواد مخدر روی بیاورد. به عقیده گلداشتاین نبود احساس لذت و ناتوانی در کسب لذت‌ها و ارضاء معمول آن در زندگی می تواند در مصرف مواد مخدر مرتبط باشد. عواملی كه راه حل اصلی آن آموزش لازم و بازگرداندن هر آنچه یك انسان احساس می كند از دست داده است، به اوست. آموزش و پرورش و سیستم آموزشی اولین و اصلی ترین مسئول این آموزشها هستند. اما رژیم اسلامی خود بانی اصلی همه شرایطی است كه ذكر آنها رفت. شرایط و آمار تحصیل در ایران وضعیتی اسفناك را پشت سر می گذارد. همین هفته قبل بود كه طبق اعلام خود رژیم بیش از دو میلیون دانش آموز از تحصیل بازماندند. و این یعنی فاجعه. وقتی وضعیت مدارس و سیستم آموزشی در ایران چنین روزهایی را پشت سر می گذارد، انتظار داشتن از آن برای انجام یك كار پایه ای در مورد مواد مخدر بیهوده است. اما خبر دیگر پایین آمدن سن استفاده از مواد مخدر و مصرف مواد مخدر در دانش آموزان مقطع ابتدایی است.
جمهوری اسلامی و سیستم سرمایه داری حاكم، مرزی برای رفتارهای غیر انسانی و وحشیانه خود ترسیم نكرده است. باندهای مافیایی تولید كننده، واردكننده و توزیع كننده آن، آنقدر از بوی سودهای میلیاردی سرمست شده اند، كه كشاندن كودكان را هم به این تجارت كثیف روا می دارند. این طبیعت رژیم اسلامی است كه با مردم ضدیت كند.
علاوه بر خصوصیات ذاتی یك فرد، محیط و اجتماع هم در این شرایط بی تأثیر نیستند. فقر و شرایط بد مالی یكی از اصلی ترین دلایل روی آوردن مردم به اعتیاد است. وضعیت و شرایط چند برابر زیر خط فقر كارگران، اخراجهای وسیع و گسترده، نبود امنیت شغلی و … كه سایه رژیم اسلامی و سیستم سرمایه داری آن، بر همه جا سنگینی می كند، سنگ بنای این فقر را در جامعه گذاشته است. جمهوری اسلامی با همه دارودسته هایش در طول ٣٧ سال از حكومت ننگینش تنها در صدد بود كه جامعه را زمین گیر كند. در تلاش بود تا نیروی جامعه و افراد آن را برای هر نوع فریاد و حركت اعتراضی خفه كند. برای جامعه ای كه سرمایه داری مبنا و اساسش است، فقر طبقات محروم و كارگران جامعه امری عادی است و باید باشد تا سرمایه داری نفس بكشد. رشد بیكاری در كنار این فقر، زمینه ای برای كاهش امید به زندگی در بین افراد جامعه شده است.
اگر تعریف فرهنگ را مبنی بر سلطه فرهنگ و هنجارهای طبقه حاكم بپذیریم، فرهنگ امروز جامعه، فرهنگی است كه از طرف رژیم اسلامی، زندگی مردم را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. تبدیل شدن یك ناهنجاری به یك هنجار، یعنی تغییر فرهنگ یك جامعه. این هنجار تا جایی پیش رفته است كه مصرف مواد مخدر در محیط خانه و در برابر كودكان به امری عادی تبدیل شده است. باندهای مافیائی تولید و توزیع مواد مخدر در حکومت ایران، باندهای كه همگی در دایره قدرت رژیم اسلامی قرار دارند، از هر روش برای آلوده كردن جامعه استفاده كرده اند. آمارها نشان می دهد كه افزایش اعتیاد در جامعه و همزمان كاهش سن استفاده از آن، جامعه را به مرز نابودی نزدیك می كند.
اگر معضل اعتیاد را به مانند یك پازل فرض كنیم، و عوامل مؤثر در مصرف مواد مخدر را در این پازل در كنار هم قرار دهیم، تصویری كه به ما می دهد شامل عواملی از جمله وضعیت اقتصادی، فقر، بیكاری، وضعیت محیطی، جامعه، وضعیت فرهنگی و خصوصیات و تمایلات اشخاص می باشند. واضح است تولید و توزیع مواد مخدر یک صنعت بزرگ و پرسود است که هر روز نیاز جدید و کالای جدیدی را عرضه میکند و در اشاعه تمایل و دسترسی افراد به مواد مخدر نقش اساسی ایفا میکند. می توان موارد دیگری را به این لیست افزود اما در پشت این پازل یك چند عامل دیگر قرار دارند كه تصمیم گیرنده و تعیین كننده است. جمهوری اسلامی در همه موارد فوق شرایطی را به جامعه تحمیل كرده و یا بوجود آورده است كه زمینه ساز افزایش مصرف مواد مخدر شده است. آنچه كه واضح است این است كه برای تغییر این وضعیت تنها راه موجود، سرنگونی جمهوری اسلامی است. باید جمهوری اسلامی و همه دار و دسته هایش، از هر رنگ و قماشی كه هستند، كه مانند لكه ای ننگ به جامعه وصل شده اند، سرنگون شوند. *
اول ژانویه ٢٠١٦
