مبارزان کمونیست
در باره تهاجم نظامی دولت اردوغان
به شهرهای كردنشين تركيه
سیاوش دانشور
آنچه در کردستان ترکیه در جریان است، تهاجم وحشیانه دولت اردوغان و کُشتار شهروندان غیر نظامی، نه موضوعی در چهارچوب مسئله کرد بلکه ادامه جنگ در منطقه است که اینبار شهرهای کردستان ترکیه را به میدان جنگ تبدیل کرده است. معادله “دولت ترکیه – خلق کرد” در تبئین این اوضاع بشدت محدودنگرانه و ناسیونالیستی است. نه دولت ترکیه و نه پ ک ک در این جدال برسر مسئله کرد وارد میدان نشده اند. واضح است هر تقابل سیاسی در منطقه خواه ناخواه بنوعی رنگ و بوی یک مسئله قدیمی و تاریخی یعنی مسئله کرد را بر خود میزند اما اتفاقی که در حال حاضر در جریان است، برسر منافعی بسیار گسترده تر از دفاع دولت اردوغان از “تمامیت ارضی” ترکیه و یا “جدائی طلبی کردها” و پ ک ک است. این جنگی وسیعتر و منطقه ای و بخشا جهانی در خاورمیانه است که طرفین جدال کنونی در ترکیه کمابیش در دو سوی آن قرار گرفته اند. شکست مذاکرات موسوم به آشتی و مختومه اعلام کردن آن از سوی اردوغان، حل نشدن مسئله کرد و پیشینه تخاصم طرفین، تنها بعنوان کاتالیزوری برای تشدید جدال کنونی موثر بوده اند.
اما مستقل از تحلیل سیاسی وضعیت خاورمیانه و مراحل مختلف جدالهای جاری آن، تاکید یک نکته لازم و ضروری است: کسانی که فاکتور اسلحه را در سیاست وارد میکنند و بعبارتی سیاست را نظامی میکنند، نباید از واکنش برحق و متقابل نظامی مخالفین برآشفته شوند و “تروریست تروریست” کنند. یک بام و دو هوا نمیشود. عمل دولت ترکیه در شهرهای کردستان تماما تروریستی و مبتنی بر کشتار جمعی شهروندان سیویل است و تماما و بدون هیچ ابهامی باید قاطعانه محکوم شود. دفاع مردم، سنگربندی، تقابل با نیروی سرکوب در کنار جریانات مختلف از جمله پ ک ک دفاعی برحق و مشروع است.
یک کمونیست و مدافع دوآتشه حقوق و سیاست کارگری در این جدال باید کنار مقاومت و مبارزه برحق مردم زحمتکش شهرهای کردستان در مقابل ارتجاع میلیتاریستی – اسلامی اردوغان بایستد. یک کمونیست امروز باید در راس این مبارزه و سازماندهی مقاومت توده ای قرار بگیرد و راه حل سیاسی بلافصل و فوری برای حل مسئله کرد داشته باشد. این مسیری است که به انکشاف و بسط مبارزه طبقاتی در ترکیه کمک میکند و تمایز منافع کارگران کرد از بورژوازی کرد و جنبش ناسیونالیستی را تسهیل میکند.
از فیس بوک.
