خدامراد فولادی
تقدیم به پاریس ِ انقلاب های کبیر
داعشی ها
با بیرق ِ سیاه ِ جهل و
ورق پاره ی بیعتی که
با ارباب ِ آدم کش ِ خویش کرده
موش ِ کور
نقبی زده
از اعماق ِ تاریک ِ زمین
تا به امروز
سوگند خورده است
به ارباب اش
آن دشمن ِ همیشگی ِ بشر
که شعر را نابود کند
که موسیقی را نابود کند
که نابود کند هنرها را
که بسوزاند کتاب ها را / مگر یکی
وجهان را
که پاک کرد از هرچه اندیشه ی پیشرو
بسپارد همه چیز را
به ارباب ِ بیمروت اش
تا قیام ِ قیامت.
نوبت به ما که برسد
پاریس ِ انقلاب های کبیر!
به زیر خواهیم کشید
بیرق ِ برافراشته ی داعشی ها را
بر ارتفاع ِ حقیر ِ جهل
و بالا می بریم
پرچم ِ همبستگی ِ / انسان های آگاه را
بر بلندای
برج های ایفل ِ دانش ِ بشری.