مبارزان کمونیست
اعتراض ۵۰۰ هزار عضو اتحادیه های کارگری بریتانیا به قتل شاهرخ زمانی
متن فارسی قطعنامۀ اضطراری دربارۀ مرگ شاهرخ زمانی که از سوی اتحادیۀ نانوایان به کنفرانس حزب کارگر بریتانیا تقدیم شد.
اتحادیۀ کارگران نانوایی، مواد غذایی و صنوف مشابه (BFAWU)، اواخر ماه سپتامبر قطعنامه ای اضطراری را پیرامون قتل شاهرخ زمانی و وضعیت کارگران ایران به حزب کارگر بریتانیا، که خود شاخۀ زیر مجموعۀ آن است، تقدیم کرد. این اتحادیه، یک اتحادیۀ رادیکال است که اخیراً فعالیت های زیادی برای سازماندهی کارگران جوان و آسیب پذیر در زنجیره های عرضۀ غذاهای حاضری نظیر مک دونالد و برگر کینگ انجام داده است.
معمولاً انجام بحث دربارۀ قطعنامه های اضطراری در کنفرانس حزب کارگر غیرمعمول است و نهایتاً این قطعنامه رسماً مورد بحث یا رأی گیری قرار نگرفت. اما از سوی نمایندگان و فعالین حاضر در کنفرانس، منتشر و وسیعاً مورد بحث قرار گرفت. پس از اتمام کنفرانس حزب کارگر، رهبران سه اتحاديۀ ديگر نيز اين قطعنامه را امضا کردند و اکنون نام چهار اتحاديه ای که آن را پشتيبانی کرده اند، به قرار زیر است:
اتحادیۀ کارگران نانوا، مواد غذایی و صنوف مشترک (BFAWU)؛ اتحادیۀ آتش نشان ها (FBU)؛ اتحادیۀ استادان دانشکده ها و دانشگاه ها (UCU)؛ اتحادیۀ ملی معلمان (NUT).
متحدان بين المللی كميتۀ اقدام كارگری می کوشند که امضاها و پشتيبانی ديگر اتحاديه ها و اعضای چپ پارلمان برای اين قطعنامه را هم جلب کنند.
قطعنامۀ اضطراری در کنفرانس حزب کارگر
پیرامون قتل فعال کارگری، شاهرخ زمانی
این کنفرانس خاطر نشان می کند که:
روز ۱۳ سپتامبر، پیکر بی جان شاهرخ زمانی، فعال کارگری دربند، در سلول وی واقع در زندان رجایی شهر کرج یافت شد. این خبر، روز ۱۵ سپتامبر به فعالین اتحادیه های کارگری بریتانیا رسید.
با وجود این که مقامات ایران ادعا دارند شاهرخ در اثر سکتۀ مغزی درگذشته است، اما همبندی های وی گفته اند که اثرات «کبودی» بر بدن او وجود داشته است.
شاهرخ، به عنوان یکی از فعالین سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمان، در ژوئن ۲۰۱۱ بازداشت و بدون تفهیم اتهام، به ۱۱ سال حبس محکوم شد. در زندان، ضمن ممنوعیت ملاقات و محرومیت از خدمات درمانی و پزشکی، مورد بدرفتاری های جسمی و روحی قرار گرفت. او حتی اجازۀ شرکت در مراسم خاکسپاری مادر یا عروسی دختر خود را نیز نیافت. او بارها برای پافشاری بر حقوق خود در زندان، وارد اعتصاب غذا شد. طی دومین اعتصاب غذای خود که ۴۷ روز به طول انجامید، ۲۴ کیلوگرم وزن از دست داد.
این کنفرانس بر این اعتقاد است که:
در پس عناوین خبری دربارۀ توافقات هسته ای و روابط حسنه میان ایران و غرب، جنگ رژیم ایران علیه حقوق بشر و به خصوص علیه تلاش ها جهت تشکلیابی مستقل کارگری، ادامه دارد. شاهرخ زمانی، یکی از بیشمار فعالین کارگری محبوس در زندان های رژیم بود.
حکومت ایران مسئولیت مرگ شاهرخ را بر عهده دارد.
این کنفرانس مقرر می دارد که:
حزب کارگر باید علناً مرگ شاهرخ زمانی را محکوم، از کارزار آزادی فعالین صنفی و حقوق بشر زندانی در ایران، حمایت و با تشکل های کارگری ایران اعلام همبستگی نماید.
