مبارزان کمونیست
کردستان عراق و باورهای مردم
بیش از دو دهه حاکمیت احزاب ناسیونالیست بر جامعه کردستان عراق حاصلی جزیاس و ناامیدی از اوضاع نابسامان کنونی برای مردم در بر نداشته است .گسترش فقرو بیکاری وبی توجهی و لاقیدی مسئولین به نیازمندی های مردم و نارضایتی فزاینده آنان از وضع موجود از طرفی و دزدی و فساد و بی لیاقتی دست اند کاران حکومت اقلیم کردستان در اداره جامعه از طرفی دیگربه موضوع روز رسانه ها وجمع های مردمی و علنا راه به خیابانها و مکانهای عمومی بازکرده است . امرور دیگر جوانان و مردم کارگر و زحمتکش جامعه کردستان عراق از شرایطی که احزاب ناسیونالیست حاکم بوجود آورده اند به تنگ آمده اند واز طرح مطالبات خود و محکوم کردن سران حکومت اقلیم در انظار عموم هراسی به خود راه نمیدهند. در مصاحبه های رسانه های داخلی که در خیابانهای شهرهای سلیمانیه و هولیرو….با مردم انجام می گیرد و از رسانه ها وسایتهای مجازی و انترنتی پخش می گردند علنا سران و کاربدستان حکومت اقلیم کردستان را دزد و فاسد و بی لیاقت مینامند. به باور مردم اینها لیاقت حکومت بر مردم را ندارند و خواهان آنندکه دست ازسرمردم بردارند. مردم بشدت از این شرایط ناراضی هستند و به ستوه آمداند.
هزاران جوان در ماههای اخیر به دلیل همین شرایط و عدم اطمینان از آینده ای بهتر کردستان را به قصد اروپا ترک کرده اند.ماه هاست که حقوق کارمندان دولتی به بهانه بحران اقتصادی، اختلاف با دولت مرکزی و کمبود بودجه یا پرداخت نشده و یا به طور منظم پرداخت نمی شود و از آن سر باز میزنند.در تاریخ دوم مهرماه معلمان شهر سلیمانیه در اعتراض به عدم پرداخت سه ماه حقوق خود دست به اعتراض زده اند .روزسوم مهرماه نیزکارمندان و کارکنان دادگاههای این شهربا خواست و مطالبه حقوق پرداخت نشده به این اعتراض پیوستند. در ماههای گذشته نیز دهها اعتراض به عدم پرداخت حقوق کارمندان وکارکنان ادارات دولتی در شهرهای مختلف کردستان صورت گر فته است. این در شرایطی است که حکومت اقلیم کردستان نفت را به ترکیه وخارج از کردستان بفروش می رسانندو درآمد ناشی از آن را به جیب می زنند . فقر و بیکاری سفره خالی کارگران و مردم زحمتکش، گرانی مایحتاج عمومی و بنزین کارد به استخوانشان رسانده است.در این میان اما کاربدستان و خودیهای حکومت اقلیم کردستان پول های هنگفتی به جیب می زنند و فساد و دزدی در میان خانواده عشیرتی بارزانی برای همه آشناست . بعد از سالهای طولانی هنوزمردم از ناکافی بودن آب و برق رنج می برند.
رشد اسلام و ارتجاع و تهاجم وتوهین به زنان در ملا عام ،تهدید سکولارها و فعالین در دفاع از سکولاریسم و حقوق زنان، سکوت و شازش سران حکومت در رابطه با قتل زنان و تحرکات ارتجاعی در جامعه یکی دیگر ازمسائل روزپجامعه کردستان و نارضایتی بخش چپ، پیشرووسکولار جامعه کردستان می باشد.طبق خبرهایی که اخیرا در رسانه ها آمده است در فاصله سه روزازدو تا پنج اکتبر سه زن درشهر سلیمانیه به قتل رسیده اند.
در پی نارضایتی مردم از اوضاع کنونی در ماههای گذشته اعتراضاتی در تعدادی از شهرهای کردستان عراق صورت گرفت که سران حکومت اقلیم کردستان را بشدت نگران کرد.مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان در روز دوشنبه بیست و پنج اوت در یک جلسه غیر رسمی بر سر ماده ای که در آن هرگونه تجمع و تظاهرات را حق مردم دانسته ودر سال 2010 به تصویب پارلمان رسیده بود خواهان لغواین ماده قانونی شده بود تا بدینوسیله دست دولت را درکنترل و سرکوب اعتراضات مردم باز بگذارند. هر چند در ماه گذشته هنگام اعتراض مردم در خیابانهای شهر رانیه پلیس با امکانات موجود به مقابله با تظاهرکنندگان بر آمدند.
ماههاست که پارلمان و احزاب سهیم در قدرت برای تمدید ریاست اقلیم، تقسیم قدرت وبردن سهم بیشتری از امکانات مردم با هم چانه می زنند. اما به آنچه مشکلات و مطالبات پایه ای و نیازهای واقعی مردم است بی توجه است و آن را پشت گوش می اندازند. آرزوی مردم کردستان از دیر بازکه در سایه *حکومت خودی و کردی* بدور از ستم و سرکوب دولت مرکزی به آسایش و زندگی بهتری دست یابند بی اعتبار شده است*.بیش از دو دهه احزاب حاکم در اقلیم کردستان فرصت داشتند که با بهره گیری از امکانات موجود و پول های هنگفتی که در اختیار داشتند رفاه و آسایش و امنیت بهتری را برای مردم فراهم کنند ،اما حاصل آن فقرو بیکاری وتشدید شکاف طبقاتی عمیقی است که در جامعه ایجاد شده است. این احزاب همچنانکه تاریخ نشان داده آزمایش خود را پس داده اند نه می خواهند و نه لیاقت ان را دارند که به مردم خدمت کنند. یا در معادلات سیاسی و شکاف میان حکومت های منطقه مشغول بده و بستان و یا زمانی به قدرت دست یافته با تجربه کنونی به چپاول امکانات جامعه مبادرت کرده اند. در غیاب یک رقیب سیاسی معتبر و مدافع حقوق واقعی مردم این احزاب می توانند به شیوه کنونی به حاکمیت خود ادامه دهند اما قدر مسلم در میان عموم مردم کمترین توهمی نسبت به آنان وجود ندارد. از نظراکثریت مردم کارگر و محروم کردستان امیدی به بهبود اوضاع و کاهش رنج و مشقت خود تحت حکومت اقلیم برای خود نمی بینند.
امروز در شرایط فعلی با توجه به تحرکات اعتراضی از پائئین و نارضایتی عموم مردم از وضع موجود گوش شنوا برای سخنگویان مدافع آزادی و رفاه جامعه بیشتر از پیش مهیا شده است.چپها ،سکولارها و آزادیخواهان با استفاده از فرصت پیش آمده، سازمان یافته به استقبال این اوضاع بروند و تاثیر گذار باشند. جامعه کردستان حیاط خلوت احزاب ناسیونالیستی نیست .چپ و کمونیسم و آزادیخواهی در جامعه کردستان ریشه و سنت و صاحب دارد و برای آن هزینه های زیادی پرداخت کرده اند. این جبهه می تواند با بهره گیری از شرایط موجود وبا اتکا به تجارب تا کنونی برای تغیرساختار سنتی جامعه در مقابل احزاب ملی قد علم کند. حزب کمونیست کارگری کردستان می تواند در پیشاپیش جبهه آزادیخواهی به عنوان یکی از احزاب مدعی اداره جامعه در دفاع از حقوق و مطالبات جوانان و مردم کارگرو زحمتکش و زنان جامعه کردستان قد علم کنند.
چه باید کرد
اوضاع سیاسی اقتصادی در کردستان عراق بشدت بحرانی ، ناپایدار و اینده آن در بطن تحولات کنونی در عراق و کل منطقه خاورمیانه نا روشن است .جنگ و بی ثباتی به وجه مشخصه این جوامع تبدیل شده است ودورنمایی برای بهبود اوضاع و ثبات در منطقه از جمله کشور عراق در اینده نزدیک در چشم اندز نیست . احزاب ناسیونالیت حاکم در کردستان نیز هر کدام در درون این تحولات به دنباله رو سیاستها و رقابتهای منطقه ای وسراسری دول مرتجع از جمله ایران و ترکیه تبدیل شده اند وخود نیز به درجه ای در تشدید این شرایط و حمایت از یکی از این دولتها برای حفظ وضع موجود نقش داشته و دارند .احزاب ناسیونالیستی حاکم با توجه به منفعت خود در پناه دولتهای مذکوربی تمایل نیستند که این شرایط دوفاکتو را کج دارو مریض نگه دارند و این اوضاع بدین منوال ادامه یابد . راه حل وخروج از بن بست کنونی موضوع محافل و رسانه ها و جمع های مردمی در گوشه وکنار جامعه کردستان است.
اما در یک سال اخیر تحولات امید بخشی دردل تاریکی موجود منطقه ایجاد شده است. تحولات سیاسی در کردستان سوریه ، شکست داعش در جبهه های مختلف نبرد و شیوه اداره جامعه در کانتونهای روژاوا در همسایگی کردستان عراق و بهره گیری از این تجارب و به دنبال آن در سه ماهه اخیر اعتراضات مردم در شهرهای مختلف عراق علیه حکومت مرکزی برای رفاه و نان وآزادی و خلاصی از شرایط اسفبار موجود تحولات امید بخشی در دل سناریو سیاه ایجاد کرده است.
در شرایط کنونی و با توجه به عملکرد احزاب حاکم و در عین حال شرایط بشدت حساس و بحرانی ، جامعه کردستان بیشتر از هر دورانی به برخورد مسئولانه احزاب دخیل در سرنوشت سیاسی این جامعه و اتخاذ سیاستهای درست نیازمند است. دراین شرایط برای خروج ازاوضاع کنونی و تضمین ثبات وآزادی وسروسامان دادن به جامعه کردستان و جلوگیری از گشترش نفوذ و رشد جریانات مرتجع اسلامی* اعلام جدایی واستقلال کردستان در یک رفراندم عمومی به عنوان یک راه حل سیاسی درست و عملی برای خروج از بحران کنونی قابل تامل است .در پرتو چنین شرایطی امکان انتخابات آزاد وراه یافتن نمایندگان واقعی مردم به پارلمان مهیا می شود ، رقابت و یکه تازی احزاب سنتی ملی را محدود و قدرت و اختیارات آنان را کاهش می دهد*. دست کم در این شرایط اتخاذ و عملی کردن این سیاست که زمینه آن نیزدر جامعه موجود می باشد، می تواند با موانع کمتری روبرو شود .جامعه کردستان نیازبه یک ساختار حکومتی سکولار دارد که آزادی بی قید و شرط را برسمیت بشناسد. بیشترین آزادی را برای زنان تضمین کند. برابری حقوق زن و مرد را به قانون تبدیل کند وامکانات لازم را برای تضمین عملی آن فراهم کند. به نیازمندی های اقتصادی و معیشتی اکثریت مردم کارگر و زحمتکش برای رفاه و تضمین یک زندگی بهتر وکاهش رنج و مشقات آنان اقدام کند . کردستان عراق به چنین تحولی نیاز دارد. درجا زدن در این شرایط درآینده با مخاطرات جدی تری روبرو خواهد کرد.
سعید یگانه
