مبارزان کمونیست
فاجعە آوارگی، عوامل و راە حل ها
سعید آرمان
این روزها با روشن کردن تلویزیون شاهد صحنەهای دلخراش و موج عظیم کاروانهای آوارگانی هستید کە مرزهای چندین کشور را با پیادە و بخشا با شیوه های خطرناک در می نوردند. با هم نگاهی بە تیتر چند خبر فقط در یکی دو روز گذشتە بیاندازیم تا عمق فاجعە را دریابیم. “ماموران گارد ساحلی ایتالیا روز چهارشنبە جسد پنجاە نفر را در انبار کشتی حامل پناهجویان کە از سواحل لیبی متوقف شدە، کشف کردەاند”. “دیروز پنجشنبە ٢٧ اوت در کامیونی در اتریش پلیس اجساد قریب بە ٥٠ پناهجو را کشف کردە و در همانروز و در فاصلە زمانی کوتاە دو قایق حامل پناهجویان کە از لیبی بە مقصد اروپا در حرکت بودند، غرق شدەاند و صدها نفر دیگر جانشان را از دست دادەاند”. در چند ماە گذشتە بالغ بر دو هزار و پانصد نفر غرق شدە و طعمە جانوران دریا شدەاند.
در چند روز گذشتە دەها هزار انسان زن و مرد، پیر و جوان و کودکانی کە یا بر دوش حمل می شوند و یا کولەباری هم وزن خود را در مسیر طولانی و کشندە راە با شکم خالی و لب تشنە بە امید رسیدن بە مکانی امن و فارغ از بمب و باروت و کشتار حمل می کنند، مرزهای ترکیە و یونان و مقدونیە و بلغارستان و صربستان و اتریش و آلمان را پیادە یا با وسائل نقلیە علیرغم سیم خاردارهای بلند و موانع ایجاد شدە از طرف پلیس و ارتش این کشورها و گاز اشک آورشان بە صورت، طی می کنند. مهاجرت کنونی یک نتیجه تشدید جنگ و ناامنی مطلق محیط زندگی و کشتار توام با فقر غیر قابل توصیف کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانە است. از نیجریە و سومالی تا لیبی و سوریە و عراق، مسابقە توحش و کشتار بی وقفە مردم بی دفاع توسط دولتها و باندهای تروریستی، وضعیت کنونی را تشدید کرده است.
بعد از فروپاشی روسیە و زمینەهای تعرض بورژوازی بە سرکردگی آمریکا در دوران جورج بوش پدر در سال ١٩٩١ حملە نظامی بە عراق تحت نام “نظم نوین جهانی” آغاز شد و تاکنون در این مسیر کە بە سرنگونی صدام حسین در ٢٠٠٣ منجر شد عراق بە قتلگاە مردم این کشور توسط آمریکا و متحدینش و گروەهای متنوع تروریستی و باند سیاهی تبدیل شدە است و در ١٢ سال گذشتە شدت و حدت بیشتری یافتە است. با شروع تحرکات مردم معترض در تونس و مصر و غیرە روند دیگری برای سرنگونی دولتهای دیکتاتور و فاسد این کشورها آغاز شد کە سوریە و لیبی را نیز در بر گرفت. دیری نپائید کە دول غربی برای تغییر مسیر تحرکات اجتماعی و مطالبات برحق این مردم شروع بە دخالتگری کردند و در همین رابطە سوریە را بە میدان جنگ نیابتی خود تبدیل کردە و از بخش وسیعی از این کشور بیست میلیونی ویرانەای باقی ماندە کە ٨ میلیون انسان از خانە و کاشانە خود آوارە شدە و جابجا شدەاند. بخشی از انان بە لبنان و اردن و سوریە گریختەاند و دەها هزار نفر دیگر در روزهای اخیر عازم کشورهای اروپایی شدەاند.
در چند سال گذشتە بالغ بر ١٢٠ هزار انسان تنها در سوریە جانشان را در نتیجە جنگ نیابتی دول ارتجاعی منطقە (ترکیە و قطر و عربستان و ایران و روسیە و اروپا و امریکا) و جریانات تروریستی مانند داعش و النصرە و ارتش آزاد سوریە و غیرە، از دست دادەاند. در این جوامع جریانی کە بویی از انسانیت و مدنیت و سکولاریسم بدهد باقی نماندە تا در توحش کنونی قادر بە ابراز وجود باشد و اکثریت مردم قربانی شدە را نمایندگی و در مقابل این جریانات قد علم بکند. مردم بیدفاع در حال حاضر راهی جز ترک خانە و کاشانە خود ندارند.
همزمان با این فاجعە انسانی در چند ماە گذشتە بە کرات شاهد مناقشات دولتها و احزاب حاکم بر کشورهای اروپایی از جملە بریتانیا و فرانسە بودەایم کە چە تدابیری را بیاندیشند تا مانع از روی آوری موج پناهندگان بشوند. دیوید کامرون با لحنی تهوع آور موجە پناهندگانی را کە از کالاس بە سوی بریتانیا میایند و بە کامیونها هجوم میبرند برای عبور از کانال مانش مابین فرانسە و بریتانیا “گلە” خطاب میکند و از سوی دیگر فیلیپ هموندە وزیر خارجە بریتانیا “هجوم وسیع پناهجو از کشورهای شمال افریقا و خاورمیانە را باعث تغییرات جدی در بافت اجتماعی غرب” می نامد. “نگرانیهای” فیلیپ هموند و اظهارات دیوید کامرون عمق برخورد نژادپرستانە هیئت حاکمە این کشور را نسبت بە فجایع انسانی موجود در این کشورها نشان میدهد. دیوید کامرون فراموش کردە است کە همراه با اولاند رئیس جمهور فرانسە و همتایشان در ایتالیا چگونە مسابقە میدادند و از هم سبقت می گرفتند تا بمباران لیبی را آغاز کنند. شیرازە جامعە لیبی را از هم پاشیدند و اکنون موج موج از قربانیان این اوضاع ناچارند بین آب و آتش یکی را انتخاب کنند. فجایع انسانی و آنچە امروز در نیجریە و لیبی از شمال افریقا تا سوریە و عراق و غیرە در جریان است و روزانە قربانی می گیرد بە طریق اولی ناشی از دخالتگری آمریکا و دول غرب در تحولات سیاسی منطقە است کە با دخالتگری نظامی شان و تغذیە و مسلح کردن باندهای فوق ارتجاعی در منطقە بانی و باعث شعلە ور شدن آتش جنگ خانمانسوز کنونی می باشند.
چە باید کرد؟
اکنون خارج از اینکە بانیان وضع موجود چە کسانی و دولتهایی هستند باید گفت کە مرزها و موانع سر را پناهجویان بلادرنگ برداشتە شود و دولتهای اروپایی فورا بە کمک آنان بشتابند و امکانات و تسهیلات مادی و معنوی این مردم جنگ زدە را تامین کنند تا ناچار نباشند از طرق ناامن این مسیر خطرناک را طی بکنند و دار و ندارشان را بە قاچاقچیان انسان کە تهی از انسانیت می باشند، بسپارند. باید با مقولە “پناهجوی غیر قانونی” بشدت مبارزە کرد و مانع از بهانە قرار دادن دولتها برای پذیرش پناهجویان نمود. در عین حال لازم است با فضای نژادپرستانە با آگاهی تمام مبارزە کرد.
راە حل نهایی برای تغییر شرایط موجود در کشورهای جنگ زدە و مصیبت زدە در مبارزە جدی و همە جانبە بدور از فرقەگرایی و تروریسم اسلامی با دولتها و جریانات وحشی و ضد انسانی در منطقە است. دهها میلیون نفر ساکن سوریە و لیبی و عراق و غیرە امکان عینی انتقال بە اروپا را ندارند. راهی جز پایان دادن بە عمر حکومتهای هار و وحشی و مدافع نظم وارونە وجود ندارد. در شرایط سناریوی سیاهی امروز حاکم بر لیبی و سوریە و بویژە مستاصل نمودن جامعە و حاشیه ای کردن جنبش طبقە کارگر و جریانات پیشرو، این امر بە مراتب سخت تر شدە است. یک حرکت جهانی برای فائق آمدن به این بحران انسانی مبرم و ضروری است. مسببین و بانیان این وضعیت باید وادار به قبول مسئولیت شوند. باید دولتهای غربی را وادار نمود تا دست از تسلیح و تغذیە جریانات فوق ارتجاعی بردارند تا اولین گام در پروسە سناریو سیاهی موجود تحقق یابد.
جمعە ٢٨ اوت ٢٠١٥
