مبارزان کمونیست
نگاه ناسيوناليسم درحمله رژيم به كردستان
در حاشيه گفتگوى اخير نماينده حزب دمكرات با بنى صدر
همایون گدازگر
تلويزيون من و تو در گفتگويی مشترك با بنى صدر و عبدالرضا كریمى نماینده حزب دمكرات كردستان ایران تلاش كرده است تا بقول خودشان “نقاط كور” جنگ ٢٤ روزه سنندج را به كمك این دو نفر برملا كند و نورى روی حقیقت لشكر كشى جمهورى اسلامى به كردستان بیندازد. اما معلوم است دو نفرى كه یكى از آنها از معماران و مجریان این یورش نظامى بوده است و دیگرى که حتى بعد از ٣٧ سال هنوز و در این گفتگو هم به پشتیبانى حزب خود از خمینى مفتخر است، مراجع صلاحیتدارى براى بیان وكشف حقیت نیستند .
بنى صدر بعنوان اولین رئیس جمهور بعد از سركارآمدن جمهورى اسلامى و اتفاقا رئیس جمهور دورانى كه در آن نقشه قتل عام و شكست قطعى مقاومت مردم كردستان كشیده شد، همواره مى خواهد نقش خود در این جنایات را انكار كند. اما تلاش این سالهاى او موفق نبوده است و در این رهگذر نه زحمات بى بى سى ثمر داشته است و نه از دست تلویزیون “من و تو” كارى برآمده است. ابعاد جنایات او و رژیم وقتش چنان آشكار است كه غیر قابل شستشو و حاشا كردن است. “بند پوتین هایتان را باز نكنید تا غائله كردستان را یكسره مى كنید”، نه شایعه، بلكه تاریخ است. حتما نسخه هایی از روزنامه هاى آنروز را كه در آنها این فرمان “قاطعانه” منتشر شده است، مردم دیده اند.
علاوه برآن هنوز میلیونها نفر از انسانهاى آن تاریخ، شاهد زنده این فرمان فرمانده كل قواى وقت جمهورى اسلامى هستند. اما با اینحال نه خود بنى صدر و نه وراجى هاى گاه و بیگاهش اهمیت چندانى ندارد. زیرا تلاشهاى مذبوحانه او تنها گوشه كوچكى از چهارچوب بزرگتر و نقشه مندترى براى تحریف یك مقطع تاریخى در كردستان است، كه رژیم سركوبگر جمهورى اسلامى همواره بعنوان عرصه بسیار مهمى روى آن سرمایه گذارى كرده است و با تمام توان و با هزینه كردن دهها میلیارد تومان و ایجاد ارگانهاى گوناگون براى مسموم كردن ذهن جامعه و وارونه جلوه دادن آن دوران قلع و قمع و مقاومت در كردستان به آن پشت بسته است. ارگانهایی كه هرچند خود را “هنرمند” معرفى مىكنند، اما در واقع بخشى از وزارت اطلاعات رژیم هستند كه با تهیه فیلم و اسلاید، نمایش نامه و تئاتر و نمایشگاههاى عكس مى خواهند به نسل دوم و سوم انقلاب ایران و مقاومت مردم در كردستان بگویند كه: “لشكركشى رژیم به سنندج در جنگ ٢٤ روزه بخاطر دستگیر كردن زنان مسلمان در مسجد جامع این شهر بود”. بگویند اعدام جوانان در پاوه بخاطر محاصره كردن بیمارستان این شهر توسط مردم و پیشمرگان بود، بگویند قارنا و قه لاتان و ایندرقاش و غیره نتیجه توطئه و تفرقه افكنى احزاب سیاسى بود، و یا در مریوان مقر مكتب قرآن و سپاه پاسداران مورد ظلم و تعرض قرار گرفت. اینها و جعل یك بیك آن تاریخ خونبار موضوعاتى هستند كه هنرمندان وابسته به اطلاعات و فرهنگ و ارشاد اسلامى را براى اسیر گرفتن ذهن نسل هاى بعد از انقلاب به مصاف جامعه كردستان فرستاده است.
اینكه بعد از ٣٦ سال هنوز تلویزیون “من و تو” در گفتگو با بنى صدر و نماینده حزب دمكرات كردستان ایران، بقول خودشان دنبال نقاط كور جنگ ٢٤ روزه سنندج مى گردند، بازهم به همین كیس تحریف تاریخ جنایات رژیم در كردستان مربوط است. وگرنه از نظر تمامى طرفهاى درگیر در یورش رژیم به كردستان “نقطه كورى” وجود ندارد. اتفاقا مى خواهند حقایق این سركوب جنایتكارانه را “كور” كنند تا از یك طرف عاملین اصلى آن را تبرئه كنند و از طرف دیگر راه خوش و بش حزب دمكرات با عاملین كشتار جوانان و مردم و دست پیدا كردن به گوشه اى از قدرت را همچنان هموار نگهدارند.
دراین گفتگو، نماینده حزب دمكرات و بنى صدر نه بعنوان مخالف نظر یكدیگر، بلكه در بسیارى موارد تحلیل و نظراتشان در مورد جنگ در كردستان و بخصوص جنگ سنندج مشابه هم بود. بطوریكه در پایان این به اصطلاح مناظره تلویزیونى بنى صدر سربلند و طلبكار هم از آب درآمد. زیرا هنوز مدعى بود كه در رابطه با جنگ سنندج ابهامات بسیارى بجا مانده است و باید جواب این سوْال روشن شود كه “چه كسى جنگ را شروع كرد و چه كسى مسؤل این جنایت است”؟ طرف مقابل كه در طول گفتگو از بنى صدر بعنوان “یك انسان بزرگ، شجاع و جسور كه كارهاى مثبت زیادى كرده است”، یاد كرده بود، جوابى براى این سؤالهاى وقیحانه نداشت و تنها با در آغوش گرفتن و روبوسى دوباره با فرمانده سابق كل قوا بسنده كرد. عبدالرضا كریمى گفت: “كردها چیز عجیبى نمى خواستند فقط زبان و اداره امور خودشان را مى خواستند، وگرنه كردها هم مسلمانند و نماز مى خوانند و از انقلاب خمینى هم حمایت كردند”.
جواب بنى صدر انداختن توپ به میدان حریف بود، گفت: “ما در شوراى انقلاب طرح ٦ ماده اى خود گردانى را قبول كردیم، كردها قبول نكردند. هرچه گفتیم قبول نكردند و جنگ راه انداختند، این جواب مى خواهد، به لشگر سنندج حمله كردند. چرا به مراكز نظامى حمله شد؟ ما از یك نقشه جنگى توسط خارجیان در غرب كشور از طریق قطب زاده مطلع شدیم، باید جواب این سؤال داده شود چرا بهم زدند و جنگ افروزى كردند؟ در سنندج كومه له این جنگ افروزى را شروع كرد. قاسملو گفت ما جنگ افروزى كومه له را محكوم كردیم.”
اینجا بود كه نماینده حزب دمكرات در مقابل فاكتهاى بنى صدر چاره اى جز تسلیم و همراهى نداشت. بهمین دلیل وقتى مجرى تلویزیون از آنها پرسید :پس چرا مردم اجازه دادند آنها (كومه له و دیگر نیروهاى چپ) از خانه هایشان در این جنگ استفاده كنند؟ بنى صدر جواب داد: اجازه را كسى دارد كه أسلحه دستش است. عبدالرضا كریمى در تكمیل آن گفت: مردم كه جرئت ندارند افراد مسلح را از خانه خود بیرون كنند. وبه این ترتیب نظراتشان در مورد دلایل و ریشه هاى جنگ سنندج برهم منطبق شد.
هر ساله بمناسبت سالگرد جنگ خونین سنندج یا یورش ٢٨ مرداد سال ٥٨ به كردستان، جمهورى اسلامى بعنوان مسبب این كشتارها، از طرف احزاب و تشكلهاى سیاسى بعنوان بانی و مسبب چنگ و کشتار مردم بیدفاع مورد افشاگرى قرار مىگیرد. اما این سطح از افشاگرى به تنهایی كافى نیست و بخصوص بازخوانى سیاست احزاب موجود در آن زمان كردستان و نقش آنها از این تاریخ كمرنگ و حتى قیچى مى شود. و همگى بعنوان “مقاومت در مقابل یورش جمهورى اسلامى” بنادرست در یك ظرف ریخته مى شود. در صورتیكه تاریخ مبارزه و مقاومت توده اى در كردستان از همان آغاز مبارزه علیه رژیم شاهنشاهى تاكنون مهر سیاستهاى مختلف و متضاد احزاب و جریانات سیاسى را برخود داشته است. برخورد نماینده حزب دمكرات در مصاحبه با بنى صدر، ادامه منطقى ٣٧ سال سیاست حزب دمكرات و بقیه جریانات ناسیونالیستى در كردستان در مقابل جمهورى اسلامى است. این سیاستها در تمام مقاطع تاریخ ٣٧ سال گذشته با مبارزات و مقاومت انقلابى كمونیستها و مردم آزادیخواه در كردستان مانع الجمع بوده است. سیاست حزب دمكرات در كردستان در مقابل مبارزات رادیكال مردم آزادیخواه و برابرى طلب، همان سیاستهاى جمهورى اسلامى، اما در اپوزیسیون بوده است.
جمهورى اسلامى براى سركوب باقیمانده دستاوردهاى انقلاب ایران به كردستان حمله كرد. اراجیف امثال بنى صدر و خوشرقصى هاى احزاب ناسیونالیست كرد در روایت وارونه آن تاریخ، ابزار و ماتریال بند و بست و دشمنى با مبارزرت رادیكال و سازش ناپذیر كمونیستها و مردم آزادیخواه كردستان است. دستاوردهاى انقلابى مردم در كردستان همچنان كه مانع حاكمیت جمهورى اسلامى بود، مانع مماشات و سازش حزب دمكرات با رژیم اسلامى هم بود. اگر به خاطرات و تاریخ قبل و بعد از هجوم جمهورى اسلامى به كردستان دقیق شویم مى بینیم كه حزب دمكرات در سركوب دستاوردهاى انقلاب در كردستان همان سیاستهایی را در پیش گرفت كه جمهورى اسلامى بدنبال آن بود.
مخالفت و ممانعت از حاكمیت مردمى و شوراهاى مسلح آنها، مخالفت با خلع سلاح پایگاه ها و مراكز نظامى و مسلح شدن مردم و حتى اسكورت ستونهاى نظامى رژیم، تكیه بر ارتجاع مذهبى در كردستان و مخالفت با آزادیهاى سیاسى، دفاع از فئودالها و سرمایه داران در مقابل دهقانان و كارگران و بطور خلاصه تحمل نكردن فضاى باز سیاسى و حاكمیت توده اى، سیاست مشترك جمهورى اسلامى و حزب دمكرات بعنوان حزب ناسیونالیست كرد در كردستان بود.
نه جمهوری اسلامی، نه بنی صدر، نه حزب دمکرات تغییر نکرده اند. آنها تلاش میکنند با مرور به گذشته برای امروز حقانیتی دست و پا کنند. ما بعنوان کمونیستهای کردستان، بعنوان کسانی که در نبردهای آنروزها از سنندج و پاوه و مریوان و هر گوشه کردستان علیه ارتجاع اسلامی تازه بقدرت خزیده ایستادیم، نیز از حقانیت مقاومت و نه گفتن و جنگ علیه ارتجاع اسلامی با سربلندی دفاع میکنیم. ما بعنوان نمایندگان مردم کارگر و زحمتکش و اکثریت مردم آزادیخواه در کردستان، در این مناسبت ها و سالروزهای جنایت علیه مردم، انگشت اتهام را در درجه اول به حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی اشاره میرویم و تاکید میکنیم که این جنگ بین مردم و حکومت اسلامی تمام نشده است. *
٢٠ اوت ٢٠١٥
