مبارزان کمونیست
اكتبر مى پرسد :
اخيراً استاندار كردستان به بهانه امنيت در مرزها صحبت از ” منطقه قرمزو ممنوعه ” در نوار مرزى كردستان كرده است، هدف از اين كارچيست ؟
همايون گدازگر:
كردستان ٣٦ سال است نه تنها در مرزها بلكه تا أعماق شهرها و كوره دههای آن ميليتاريزه است . اگر فقط يك روز اين ميليتاريزم را بردارند اثرى از جمهورى اسلامى در كردستان نمى ماند . خودشان هم مى دانند كه بقاء حكومتشان در كردستان ربط مستقيم به حضور نظامى و گسترده نيروهاى سركوبگرشان دارد . اگر مى خواهند دامنه نفوذ توده اى و اجتماعيشان را در كردستان امتحان كنند، بيايند فقط يك روز سايه توپ و تانك و تفنگشان را از روى سر مردم بردارند تا حال و روز رژيمشان را تمام دنيا ببيند .
طرحهاى امنيتى و اظهارات گاه وبيگاه مقامات امنيتى جمهورى اسلامى را بايد بر زمينه اين واقعيت در ٣٥ -٣٦ سال گذشته و بر بطن مليتاريزه بودن دايمى كردستان ديد . این خود ناشى از بى اعتمادى عميق و متقابل رژيم و مردم نسبت به يكديگر است .اظهارات تكرارى و خسته كننده اخير عبدالصمد زاهدى استاندار كردستان هم شاخه وشانه كشيدن و تهديد هميشگى رژيم در اين تقابل و رويارويي بين رژيم و مردم است كه گاه و بيگاه به مناسبتهاى مختلف از زبان مقامات رژيم دركردستان جارى مى شود . استاندار كردستان ، پس از توجيهات ناشيانه و طولانى دال بر اينكه رژيم به كردستان نگاه امنيتى ندارد ، بلافاصله دم خروسش پيدا مى شود و طرحى به اسم طرح “حريم امنيتى” را اعلام مى كند. طبق اين طرح قرار است امنيت كردستان به سپاه پاسداران سپرده شود، همچنين مناطقى از نوار مرزى به عنوان “منطقه قرمز و ممنوعه ” اعلام مى شود . استاندار و بقيه مسؤلان نظامى “تهديدات خارجى ” را بهانه وعلت اين طرح امنيتى اعلام مى كنند . ادعا مى كنند كه اين طرح براى جلوگيرى از ورود اسلحه و تردد “تروريستها” عملى مى شود . كسى از جمهورى اسلامى كه خود بعنوان يك رژيم تروريست در داخل و خارج ايران با پرونده و مدرك شهرت جهانى دارد اين ادعاهاى غير واقعى را قبول نمى كند . ثانيا خود جمهورى اسلامى يكى از صادر كنندگان أسلحه و مهمات براى گروههاى آدمكش اسلامى در خاورميانه است . در نتيجه اين ادعاها براى امنيتى كردن كردستان بهانه است. همانطور كه اشاره كردم هدف آن اساسا تهديد و ارعاب مردم و در واقع پيشگيرى از اعتراضات و مبارزات مردم در كردستان است . جدا از همه اينها همه كس مى داند كه اين جمهورى اسلامى و نيروهاى سركوبگر آن هستند كه جامعه را ناامن كرده اند و زنگى أمن وعادى را از شهروندان سلب كرده اند . در همين نوار مرزى كه در آن جمهورى اسلامى دنبال قاچاقچى أسلحه و تروريست مى گردد ساليانه صدها نفر از مردم زحمتكش كردستان كه فقر وندارى آنها را به كار شاق كولبرى مجبور كرده است ، آماج گلوله سركوبگران قرار مى گيرند و كشته مى شوند و شيرازه زندگى امروز و آينده خانواده هايشان از هم پاشيده مى شودف نهایتا هدف جمهورى اسلامى از اين تحركات و لشكر كشى هاى گاه و بيگاه به مرزها اساسا روبه داخل است.
اكتبر :
اما به غير از اين فاكتور هاى داخلى كه اشاره كرديد ، مسائل و تحولات منطقه اى نمى تواند دليل ديگرى براى اين تحركات نظامى جمهورى اسلامى در مرزهاى كردستان باشد ؟
همايون گدازگر :
مرزهاى كردستان از جانب هيچ دولت و كشور همسايه اى مورد تهديد و تعرض نيست . احزاب مسلح اپوزيسيون جمهورى اسلامى در كردستان سالهاست كه خودشان اعلام كرده اند كه عليه جمهورى اسلامى فعاليت مسلحانه نمى كنند. حضور نظامى پ . ك.ك در قنديل و عمليات ايذايي گاه وبيگاه “پژاك ” ( سازمان ايرانى وابسته به پ .ك.ك ) هم لشكر كشى جمهورى اسلامى و مليتاريزه كردن كردستان را توجيه نمى كند. پ. ك.ك به غير از درگيريهاى سال ٩١ در قنديل ( كه آنهم جمهورى اسلامى شروع كننده آن بود ) اساسا با جمهورى اسلامى مناسبات دوستانه و حسنه اى دارد .
نزديك شدن نيروهاى ديگر مخالف جمهورى اسلامى از جمله داعش و غيره به اين بخش از نوار مرزى هم موضوعيت ندارد.
در نتيجه خطر بالفعل نظامى در مرزها جمهورى اسلامى را تهديد نمى كند. اما تحولات منطقه اى بخصوص در مناطق كردنشين كشورهاى همسايه طبيعى است كه جمهورى اسلامى را نگران كند. جمهورى اسلامى كه خود روى آتش خشم ونفرت مردم كردستان نشسته است، معلوم است مواظب كابوس تكرار مقاومت توده اى ومسلحانه كوبانى در كردستان ايران است . به خيابان ريختن جوانان در تركيه در پشتيبانى از مقاومت كوبانى و پشتيبانى گرم مردم در شهرهاى كردستان ايران از اين مقاومت نمى تواند جمهورى اسلامى را نگران نكند . درست است جمهورى اسلامى در اين تحولات حكومت اقليم كردستان را در كنار خود دارد ، اما سير تحولات اجتماعى و سياسى در تركيه و سوريه و عراق و كل منطقه چنان آبستن تغيير و دگر گونى است ، كه نه تنها از دست أمثال حكومت اقليم كردستان در كمك به جمهورى اسلامى كار زيادى برنمى آيد ، بلكه برعكس خود اينها در نگرانيهاى پيش روى جمهورى اسلامى براى مقابله با مردم و نگهداشتن قدرت خود شريك اند . خلاصه اینکه نگرانى از سرايت تحولات منطقه اى براى جمهورى اسلامى نه در كشورهاى ديگرو خارج از مرزها، بلكه در داخل كردستان ايران تعيين تكليف مى شود . به اين معنى تمامى تحركات و تهديدات و طرحهاى امنيتى جمهورى اسلامى واز جمله طرح “حريم امنيتى” اخير استاندار كردستان ، رو به داخل و برای پيشگيرى از انفجار احتمالى اجتماعى است نه تهدیدات بیگانه و کشورهای همسایه.
