مبارزان کمونیست
در حاشیه اخبار کارگری
نسان نودینیان
دولت یازدهم و “متولدین دهه ٦٠”
معیار ارزیابی دولتها شاخصهای نسبتا گسترده ای را در برمیگیرد. عرصه وسیع اقتصاد و سیاست یکی از مهمترین ها هستند. معیار نود و نه در صدی ها، اشتغال، تامین معیشت و دستمزد بالای خط فقر، رفاه، امنیت جانی و اجتماعی، تامین امکانات پزشکی و دارویی و قابل دسترس بودن آنها، تحصیل رایگان کودکان، بهداشت و تقریح و حفظ احترام و منزلت اجتماعی است. در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی کارنامه دولتها سیاه و منفی است.
مسعود نیلی مشاور اقتصادی حسن روحانی برای توجیه کارنامه منفی و سیاه دو ساله شدن دولت یازده پای متولدین دهه ٦٠را با طرح این سوال “متولدین دهه ٦٠” به کجا رفتند پیش کشیده. نیلی دزدی و کارنامه سرتا پا سیاه دولتهای نهم و دهم را برملا کرده به درآمد ارزی ٩٥٠ میلیارد دلاری دولت نهم و دهم اشاره كرد و گفت: “با این درآمد می‌شد برای اینهایی كه دهه ٦٠ متولد شده بودند زندگی بهتری ساخت اما از میان آنها یك عده مایوس‌شدگان بودند كه اصلا وارد بازار كار نشده و افسرده شدند و نابسامانی اجتماعی مثل اعتیاد به دنبال‌شان آمد و یك تعداد كثیری با توسعه آموزش عالی دانشجو شدند”.
نیلی در اطاق فکری حسن روحانی برای “معماری” بزرگترین معضل اجتماعی ـ طبقاتی جامعه ایران یعنی بیکاری و بیکارسازی، اعتیاد، افسردگی و شرایط نابسامان اقتصادی، گفتمان “متولدین دهه ٦٠” را مطرح کرده.
زندگی میلیون ها جوان(دختر و پسر) متولد دهه شصت در دوران کودکی با جنگ خونین ایران و عراق شروع و سپس با سونامی بیکاری و اعتیاد و افسردگی در سن سی و پنچ سالگی به یکی از پیچیده ترین معضل جامعه تبدیل شده.
نیلی در ارتباط با افزایش تعداد تحصیل کردگان دانشگاه ها میگوید:«تعداد دانشجو به نسبت ١٠٠ هزار نفر جمعیت كشور حتی از كشورهایی نظیر انگلستان و فرانسه البته به غیر از امریكا بیشتر است هم اكنون سه میلیون و ٥٠٠ هزار نفر بیكار در كشور وجود دارد.
نظام جمهوری اسلامی با معضل جدی بیکاری درگیر است. نیلی میگوید: “امروز با انبوهی از جوانان دهه ٦٠ به اضافه آنهایی كه بعدا به جمعیت كشور اضافه شدند، مواجهیم كه نگران تامین شغل برای آنها هستیم چراكه در غیر این صورت معضل اقتصادی می‌تواند به مساله اجتماعی و… تبدیل شود بنابراین اشتغال به عنوان نگرانی اصلی ما مطرح است. او به پنج میلیون دختر مجرد ازدواج نكرده اشاره كرد و ادامه داد: اگر بخواهیم به داستان پدیده ٥ میلیون دختر بازمانده از ازدواج جامع‌تر نگاه كنیم باید به سال‌های اول دهه ٦٠ بازگردیم كه كشور با یك شوك بزرگ جمعیتی مواجه شد درست برعكس پدیده‌ای كه هم‌اكنون با آن مواجهیم”. وی ادامه داد: از آن زمان شكل هرم سنی جمعیت كشور دارای برآمدگی بزرگی بود به طوری كه ظرف پنج سال حدود هشت میلیون نفر به جمعیت كشور اضافه شد و این جمعیت در لایه‌های سنی به سمت سنین بالاتر حركت می‌كرد كه آن موقع پیش‌بینی می‌كردیم كه این جمعیت كثیر در نیمه دوم دهه ٨٠ به سن كار، ازدواج و مسكن برسند. نیلی با بیان اینكه این مساله مورد توجه برنامه‌ریزان كشور بود به طوری كه برنامه سوم توسعه برای آماده كردن شرایط ایجاد شغل برای جوانان تدوین شد، تصریح كرد: برای تحقق این امر نخستین مساله منابع بود و اینكه چطور می‌توان برای این جمعیت كثیر منابعی فراهم و شغل ایجاد كرد؟ وی اضافه كرد: به یك‌باره در سال‌های نیمه دوم دهه ٨٠ اقتصاد كشور همراه با اقتصاد دیگر صادركنندگان نفت با موهبت مواجه و حجم عظیمی از درآمد حاصل از فروش نفت عاید كشور شد. نیلی خاطرنشان كرد: سال ١٣٧٧ حدود یك میلیون و ٨٠٠ هزار بشكه نفت با قیمت ١٠٤ دلار صادر می‌شد و كمترین ركود قیمت نفت در طول دوره بلندمدت تا قبل از دهه ٥٠ بود، اما در سال ١٣٨٤ به یك‌باره ركورد درآمد ٧٠ میلیارد دلاری ثبت شد و حجم عظیمی از درآمد حاصل از فروش نفت نصیب كشور شد و همین روند درآمدهای ارزی كشور تا سال ١٣٩٠ ادامه داشت كه درآمد حاصل از فروش نفت به ١٥٣ میلیارد دلار رسید. او سپس چنین نتیجه گرفت كه با درآمد دولت وقت می‌شد برای متولدین دهه ٦٠ زندگی، شغل و مسكن مهیا كرد و باید توجه داشت ما در این سال‌ها هم به لحاظ جمعیت جوان كشور و هم به لحاظ منابع در دوره استثنایی به سر می‌بردیم و نمی‌توان پیش‌بینی كرد كه مجددا چه زمانی به این منابع دست خواهیم یافت كه بتوان كار كرد. او گفت: ٢٠ میلیون و ٣٠٠ هزار نفر شاغل موجود در كشور در سال ١٣٨٤ در سال ١٣٩١ ثابت مانده و در واقع صفر خالص اشتغال كشور بود”.
نکته علنی و آشکار در گفته های نیلی سونامی بیکاری جوانان است. بیکاری جوانان و مسدود شدن فرصت های شغلی در نظام جمهوری اسلامی زائده عوامل متعددی است. نوسانات اقتصادی، عدم توزیع مناسب درآمد و امکانات، عدم جذب نیروی کار در مراکز تولیدی و صنعتی، عدم تناسب بین آهنگ رشد جمعیت و فرصتهای شغلی، اتخاذ سیاستهای غلط و فقدان آموزشهای متناسب با نیاز بازار کار از شاخص‌ترین عوامل به شمار می‌رود.
دولت یازدهم دولت یک درصدی های طبقه حاکم و بورژواها است. ثروت میلیاردی در دست آنها قرار دارد. رفاه و امنیت و زندگی لوکس با بالاترین امکانات تفریحی اینها حاصل استثمار وحشیانه و تحمیل زندگی زیر خط فقر(سه و نیم میلیون تومانی) است.
روحانی و اطاق های فکری او را باید با جنبش توده ای علیه بیکاری بلرزه درآورد. سازماندهی جنبش توده ای علیه بیکاری با شرکت فعال “متولدین دهه ٦٠” که نیروی میلیونی سونامی بیکار در ایران تحت حاکمیت رژیم سرمایه اسلامی هستند دیر یا زود به خیابان خواهد آمد. تغییر شرایط کنونی و دفاع از منزلت جامعه در دست توانا و آرمانخواه “متولدین دهه ٦٠” است.
“متولدین دهه ٦٠” خاطرات شیرینی از علائدین،سفید برفی،زیبای خفته،١٠١ سگ خالدار،،پری دریایی، قایم‌موشک بازی، روزنامه دیواری، مداد تراش های آینه ای، هیجان در زدن ترقه، وروجک و عصر جمعه، تیله بازی، مدادهای رنگی، اشی مشی، دارند.
