مبارزان کمونیست
صدور گواهی فوت و تایید اجرای حکم اعدام علی و حبیب افشاری در زندان ارومیه
با صدور گواهی فوت برای «علی و حبیب افشاری» دو زندانی سیاسی اعدام شده کُرد، معلوم شد آنها در اوایل اسفندماه سال گذشته و در زندان ارومیه اعدام شدەاند.
به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر کردستان، «علی و حبیب (رزگار) افشاری» دو زندانی سیاسی کُرد به همراه چهار زندانی سیاسی دیگر محبوس در بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه، در ٢٩ بهمن‌ماه ۱۳۹۳، به مکان نامعلومی منتقل شدند. گزارش‌ها حاکی از آن است که «علی و حبیب افشاری»، این دو برادر فعال کُرد در تاریخ یک اسفندماه سال ۱۳۹۳ و در زندان ارومیه اعدام شده‌اند.
یکی از اعضای خانواده این دو زندانی سیاسی اعدام شده در این باره به «کانون مدافعان حقوق بشر کردستان» گفت: «بعد از پیگیری‌های مکرر ما، بالاخره امروز گواهی فوت را تحویل دادند، و معلوم شد، علی و حبیب در زندان ارومیه و در تاریخ اول اسفندماه اعدام شده‌اند.»
«علی افشاری» متولد سال ۱٣۵۹، به همراه برادرش «حبیب‌الله افشاری» متولد ۱٣۶۷، اهل روستای «گوگجلو حبیبله» از توابع شهر «مهاباد» هستند که در اوایل سال ۱٣۹۰، توسط سپاه پاسداران و نیروهای وزارت اطلاعات در شهرهای بوکان و مهاباد بازداشت شده بودند.
آنها پس از ۷۵ روز بازجویی‌های مداوم پس از تحمل شکنجه‌های جسمی و روانی در بازداشتگاه‌های اداره اطلاعات مهاباد و ارومیه، ابتدا به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده و سپس در دی‌ماه ۱٣۹۰، از سوی دادگاه انقلاب مهاباد، به اتهام “محاربه از طریق فعالیت تبلیغی و عضویت در کومله” یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به اعدام محکوم شدند؛ حکمی که در شهریورماه ۱٣۹۰، در شعبه ٣۲ دیوان عالی کشور تایید شد.
این دو برادر حدود دو سال پس از صدور حکم اعدام، در ۲۷ فروردین‌ماه ۱٣۹٣، طی نامه‌هایی به ریاست دادگاه انقلاب شهرستان مهاباد، خواهان بررسی مجدد پرونده خود شدند؛ اما شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور، مجددا حکم اعدام آنها تایید و روز سه‌شنبه دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳، از سوی دایره اجرای احکام زندان ارومیه، به صورت رسمی به آنها ابلاغ شد.
از سوی دیگر پیگیری‌های خانواده این دو برادر زندانی سیاسی اعدام شده‌ی کُرد در خصوص تحویل گرفتن پیکر آنها، هیچ نتیجەای نداده و وزارت اطلاعات به آنها گفته به “دفن مخفیانه” پیکر آنها اقدام کرده است.
«کانون مدافعان حقوق بشر کردستان»، پنهان کردن و بی‌خبری از محل دفن زندانیان سیاسی را غیر قانونی و از موارد نقض حقوق بشر می‌داند و خواهان مشخص شدن محل دفن این شهروندان و رویت و تایید آن توسط خانواده‌هایشان است.
این نهاد حقوق بشری همچنین از سازمان‌های مدافع حقوق بشر از جمله فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر، دیدبان حقوق بشر و سازمان عفو بین‌الملل و به ویژه احمد شهید گزارشگر ویژه سامان ملل در مورد حقوق بشر ایران می‌خواهد تا با فشار بر مذاکره‌کنندگان اروپایی، آنها را به پیگیری موارد نقض حقوق بشر در مذاکراتشان با ایران مجاب کنند، تا بار دیگر شاهد اعدام زندانیان سیاسی و مدنی در ایران نباشیم.
.
http://www.hrkurd.com/archive/771.htm
بی خبری از بازداشت امید دباغچی مکری و دیگر بازداشت شدگان مهاباد
«عدم پاسخگویی مسئولان و نگرانی خانوادەها»
در پی اعتراض به مرگ فریناز خسروانی و ناآرامیهای مربوط به هتل تارا در شهر مهاباد عده زیادی از شهروندان توسط دستگاه امنیت و اطلاعات این شهر دستگیر و بعد از نزدیک به دو ماه خبری از سرنوشت و وضعیت تعداد زیادی از آنها در دست نیست.
به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر کردستان، امید دباغچی مکری یکی از دستگیر شدگان است که خانوادهاش در نگرانی شدید بسر می برند.
ماموران لباس شخصی اطلاعات کە تعدادشان بیش از ١٨ نفر بود با هجوم و شکستن شیشەهای منزل امید دباغچی مکری، وی را در خانه شخصی اش بازداشت و به مکان نامعلومى منتقل کردند.
ماموران، بدون ارائه حکم، ضمن بازرسی منزل، وسایل شخصی، کامپیوتر و یادداشتهای وی را با خود بردند. تاکنون با گذشت نزدیک بە دو ماە از بازداشت وی و باوجود پیگیری گستردە خانواده و بارها مراجعه به اداره اطلاعات شهرستان مهاباد، هیچ خبری در مورد وضعیت سلامتی، دلایل بازداشت و حتی محل بازداشتش در دسترس نیست و این بى خبرى مطلق، موجبات نگرانى و ناراحتى خانواده و اطرافیان وى را برانگیخته است. این در حالی است که اکثر بازداشت شدگان این حادثه با قرار وثیقه و جریمه نقدی و یا تعهد کتبی آزاد شده اند.
امید دباغچی مکری، متولد ٩ آذر ١٣۶١ مهاباد، مهندس کامپیوتر است.
به گفته نزدیگان وی “اتهام امید هنوز معلوم نیست و حتی با وجود مراجعه‌های مکرر و پیگیری‌های خانواده وی، اداره اطلاعات همچنان از وضعیت این عضو زندانی اطلاعی نمی‌دهد.آنها حتی از تایید بازداشت فرزند این خانواده توسط اطلاعات ابراز بی‌اطلاعی می‌کند.”
خانواده «امید دباغچی مُکری» از سرنوشت احتمالی، وضعیت فعلی، محل نگهداری و سلامتی فرزندشان نگران هستند و همچنان هیچ‌کدام از نهادهای امنیتی، انتظامی و اطلاعاتی در شهرستان مهاباد پاسخ‌گوی آنها نیستند.
http://www.hrkurd.com/archive/764.htm
