مبارزان کمونیست
قتلهای نژادپرستانە در آمریکا
سعید آرمان
چهارشنبە شب هفدهم ژوئن ساعت نە کلیسای امانوئل شهر چارلستون در کارولینای جنوبی در آمریکا کە متعلق بە سیاه پوستان این شهر می باشد، مورد حملە جوان بیست و یک سالە سفید پوست بنام “دیلان روف” قرار گرفت و نە نفر از حاضرین را بە رگبار بست و همە انان جان باختند. این واقعە هولناک یکبار دیگر امریکا را بدلیل قتلهای متعدد و پی در پی با انگیزەهای نژادپرستان تکان داد. تنها “جرم” این افراد از نظر قاتل اتفاق رنگ پوستشان بود و بس.
این قتل عمد فجیع بە هیچ وجە اتفاقی نیست و از سر عصیان مقطعی و فوری نیست. باران در اسمان بی ابر هم نیست. این قتل و دەها قتل عمد سیاە پوستان این کشور ریشە در وجود عمق نژادپرستی در هیئت حاکمە آمریکا دارد. قدمت بردە داری در این کشور بالغ بر دویست سال است و هم اکنون علیرغم گذشت یکصد و پنجاە و پنج سال از انتخاب آبراهام لینکلن برای احراز ریاست جمهوری کە با شعار “برچیدن بردەداری”، می گذرد اما کماکان شاهد کشتار بی وقفە سیاە پوستان در این کشور پهناور هستیم.
مایکل براون جوان هیجدە سالە سیاهپوست کە در ماە اوت سال گذشتە در شهر فرگوسن با شش گلولە “دارن ویلسون” پلیس سفید پوست بدون هیچگونە توجیهی بە قتل رسید، و حکم دادگاە مبنی بر تبرئە او، خشم وسیع مردم بویژە سیاهپوستان را برانگیخت و در یکصد و هفتاد شهر اعتراضات وسیع و نا ارامی برای چندین روز علیە این اوضاع ناهنجار ادامە یافت.
در روزهای گذشتە حملە وحشیانە پلیس و افتادن بە جان دختران کمتر از هیجدە سال و ضرب و شتم آنان، یکبار دیگر برخوردهای نژاد پرستانە پلیس آمریکا بە راس اخبار رفت و در شبکەهای جهانی منتشر شد و طی فشارهای وسیع پلیس خاطی فعلا از کار اخراج شدە است.
دەها نمونە از ترورهای خیابانی بە بهانەهای پوچ در اقصی نقاط آمریکا اتفاق میافتد. و بە شیوەای بە اعدامهای غیر قانونی یا بدون محاکمە در این کشور پهناور تبدیل شدە است.
هنگامیکە رزا پارکس زن سیاەپوست مبارزی کە علیە جداسازی سیاەپوستان قد علم کرد و بر روی صندلی سفیدپوستان در اتوبوس درون شهری تکیە داد و جای خود را بە سفید پوستان نداد، پلیس او را دستگیر و روانە زندان نمود و بدنبال آن مارتین لوتر کینگ رهبری جنبش سیاهان را علیە نژادپرستی عریان هیئت حاکمە آغاز نمود. سخنرانی معروف او تحت نام “رویایی دارم” را در تجمع بزرگ کنار یادبود آبراهام لینکلن ایراد نمود، پنجاە و دو سال از این سخنرانی میگذرد و کماکان سیاە پوستان بە جرم رنگ پوستشان مورد جملە قرار می گیرند. مارتین لوتر کینگ در آوریل یکهزار و نهصد و شصت و هشت و در سن سی و نە سالگی ترور شد. سیاهپوستان آمریکا بعد از انتخاب باراک اوباما مسرور از این بودند کە رویای مورد نظر مارتین لوتر کینگ جامە عمل بخود پوشیدە و دیگر هیچ انسان سیاەپوستی مورد اذیت و آزار قرار نمی گیرند و یا بە قتل نخواهد رسید، آنان غافل از این واقعیت جان سخت بودند کە نژاد پرستی ریشە در مغز استخوان هیئت حاکمە آمریکا دارد و اوباما محصول دوران بعد از ناکامیها و بی اعتباریهای سیاسی جورج بوش در عرصە بین الملل بود.
هیئت حاکمە آمریکا در راس رهبری بورژوازی این کشور و در عین حال بعنوان یکی از بازیگران سیاسی و نظامی بە خلع سلاح دەها هزار فرد مسلح در این کشور تن نمیدهد. موارد زیادی شاهد مرگ دلخراش جمعی کودکان و دانشجویان در این کشور بودەایم و هیچگاە بە راە حل جدی برای خاتمە این کشتارها نیانجامیدە. بازار اسلحە در آمریکا کماکان باید گرم باقی بماند و صاحبان تولید باید میلیاردها دلار سود ببرند.
اعتراض بە تحقیر و کشتار سیاە پوستان تنها امر سیاە پوستان نیست، طغیان دەها هزار نفری و عصیان هزاران جوان و متعاقبا غارت مغازەهای این شهر و آن شهر و سوزاندن چندین مجتمع در بالتیمور و غیرە، راە حل نیست. اگر امروز دفاع از زنان و حقوق برابر آنان با مردان صرفا امر زنان و یا زنان فمینیست نیست، بلکە امر کل مردم شرافتمند این جامعە از کارگر متشکل در اتحادیەهای کارگری گرفتە تا اساتید دانشگاەها و دانشجویان و همە آنان کە نفعی در بردگی و تحقیر سیاە پوستان ندارند باید در صفوف میلیونی بە کشتار روزمرە این انسانهای شرافتمند اعتراض بکنند. درک این حقیقت تلخ کە بر سیاە پوستان چە میگذرد و چگونە آماج حملە وحشیانە پلیس قرار میگیند و محکومین و متهمین بالقوە این جامعە هستند، کار سختی نیست. کافیست سخنان یکی از دوستان زنی کە در کلیسا بە قتل رسیدە بود را ملاحظە کنیم.
مطمئن نیستم کە مردم درد ما را می فهمند یا نە، درد زیر ذرەبین رفتن، درد اینکە نمی توانید خودت باشید. درد متهم بودن، درد اینکە تبدیل بە چیز دیگری نباشید.*
