http://www.kanoonm.com/1893#more-1893
خطر بیماریهای شغلی و کارگران
از طرف یک کارگر آبادانی ساکن اهواز
کانون مدافعان حقوق کارگر – دوستان در اینجا قصد دارم که درخصوص سروصدای غیر مجاز مبحث کوتاهی را ارایه داده تا آن چه را که در پروسه تولید اتفاق میافتد و تاثیرات مخربی را که بر روی روان و جسم کارگر ایجاد میکند، در حد اطلاعات محدود خود بیان نمایم. در اینجا لازم میدانم برای درک بهتر، از مباحث طب صنعتی و بهداشت کار فاکتهایی را ارایه نمایم تا خواننده متوجه این مطلب گردد که بیماریهای شغلی چه مخاطراتی را برای نیروی کار به ارمغان میآورد و چگونه کارگر را تا آخر عمر مبتلا میکند.
بیماریهای شغلی غیر قابل درمان وبازگشت ناپذیرند!
سرو صدای بیش از حد مجاز که بر طبق استاندارهای پزشکی و طب کار سنجیده میشود، میتواند بر روی سیستمهای عصبی و اندامهای انسان تاثیرات مخربی را ایجاد نماید به طوری که فرد هم از لحاظ روانی وهم از لحاظ جسمی صدمات جبران ناپذیری را متحمل میشود. میزان شدت صدا را با واحدی به نام دسی بل نشان میدهند. طبق آمار در کشورهای پیشرفته صنعتی قدرت شنوایی زنان بهتراز قدرت شنوایی مردان میباشد زیرا از نظر تقسیم کارزنان صداهای کمتری را تحمل میکنند. تاثیرات صدا بر روی انسان به عواملی از قبیل شدت صدا، نزدیکی افراد به منبع صدا، ادامه ومداومت صدا و وضع وموقعیت فیزیکی فرد بستگی دارد. میزان حد مجاز صدا در محیط صنعتی 85 دسی بل برای یک شیفت کاری یعنی 8 ساعت تعریف شده است. جدول زیر میران شدت صدا برحسب دسی بل، در دوره تناوبی در واحد زمان را نشان داده شده است.
میزان شدت صدا بر حسب دسی بل مدت زمان مجازی که فرد میتواند در مجاورت صدا قرار گیرد
85 دسی بل 8ساعت
88دسی بل 4ساعت
91دسی بل 2ساعت
94دسی بل 1ساعت
97دسی بل 30 قیقه
100دسی بل 15دقیقه
103دسی بل 7/5 دقیقه
همان طور که در جدول فوق مشاهده میشود به ازاء هر 3واحد افزایش صدا بر حسب دسی بل، زمان توقف در مجاورت صدا به یک دوم میرسد. به عنوان مثال اگر شدت صدا در واحدی که تجهیزات آن 85 دسی بل آلودگی صوتی تولید کند،کارگر مجاز است 8 ساعت در مجاورت صدا قرار گیرد ولی اگر به هر دلیلی ، به عنوان مثال تغییرات در وارد آوردن بار بیش از حد به تجهیزات یا خرابی تجهیزات، شدت صدا از 85 دسی بل به 88 دسی بل تغییر کرد، زمان مجاز به 4 ساعت تغییر میکند.
خطرات و بیماریهای ناشی از سر و صدای غیراستاندارد
اولین عارضه صدمه شدید بر عصبهای شنوایی میباشد، به طوری که میتواند به کری شغلی منجر گردد. افت شنوایی میتواند بر عملکرد و مناسبات اجتماعی فرد تاثیر منفی گذاشته و فرد را از فعالیتهای اجتماعی باز دارد. ایجاد وز وز درگوش که تحت تاثیر صدا به وجود میآید، نگرانی و ناراحتیهای عصبی، انقباض نایژکها و تغییر ضربان قلب، تاثیر منفی بر روی کارکرد تیرویید، اثر منفی بر روی مردمک چشم و بیماری در دستگاه بینایی و… از تاثیرات مخرب سروصدای بیش از اندازه است.
ارایه راه حل طبق استانداردهای موجود:
1- اقدامات فنی: کلیهی فعالیتهایی را شامل میشود که باعث میگردد شدت صدا را به حد استاندارد نزدیک ساخت از جمله جداسازی ماشینآلات و تجهیزات ، محصور کردن تجهیزات و غیره. ولی به دلایلی از قبیل ماهیت تجهیزات یا پایین بودن سطح تکنولوژی و یا به خاطر بالا بودن نرخ هزینه تا حال اقدامات عاجلی انجام نشده و نمیشود.
2- اقدامات مدیریتی: شامل تغییرات دورهای کارگران، بدین صورت که کارگران را در دورههای گوناگون، از منبع صدا دورمیکنند. این کار هم تا کنون انجام نشده است چرا که اکثر واحدها تقسیم کار صورت گرفته و به دلیل عدم آموزشهای لازم، نیرویهای کار سطح مشخصی تبحر را دارا میباشند. بدین معنی : کسی را که به عنوان تکنسین مکانیک مشغول کار است و در مجاورت صدا قرار دارد، نمیتوان با یک کارگر ساده تعویض نمود. چرا که تعداد کارگران ماهر را بر اساس میزان کار موجود به استخدام درآوردهاند نه بر اساس شرایط بهداشتی. از دیگر اقدامات این استاندارد آزمایشات دورهای طب کار میباشد.
3- استفاده از لوازم حفاظت فردی: این استاندارد که شامل استفاده از لوازم فردی مانند استفاده از گوشی میباشد، طبق استاندارد به عنوان آخرین راه حل جهت جلوگیری از صدای غیر مجاز است که اینهم دارای مشکلات خاص خودش است. طبق استاندارد، مدیران رده بالا تولید ملزم به رعایت بند 1و2استاندارد هستند واستفاده از لوازم فردی به عنوان آخرین راه حل و آن هم در شرایط اضطراری .
ولی به راستی چرا توصیههای بهداشت کار باید به کار گرفته شود؟
بسیار ساده است.استفاده از گوشی که به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شده ولی متاسفانه از طرف مدیران به عنوان اولین راه حل به کارگران تحمیل میشود. آیا فقط از گوش کارگر محافظت میکند؟ آیا گوشی مانع تاثیرات مخربی میشود که فوقا ذکر شد؟ آیا گوشی باعث جلوگیری از تاثیرات صدا بر کارکرد تیرویید میشود؟ (متاسفانه برخی از دوستان درگیر این نوع بیماری در واحد تولید هستند.) آیا باعث جلوگیری از تغییرات مردمک چشم میشود؟ آیا باعث جلوگیری از طپش قلب و بیماریهای قلبی میشود؟
در اینجا من از مسولین محترم کمیتههای بهداشت حرفهای در وزارت کار، وزارت بهداشت و علوم پزشکی، تامین اجتماعی و کلیهی دست اندرکاران در این رابطه میپرسم:
چرا نباید نظارتی نسبت به مدیران کارخانجات در خوزستان و احیانا در سراسر کشور در این خصوص وجود داشته باشد؟ آیا تا به حال گزارشهای دورهای طب کار صنعت نفت مانند پالایشگاه، پتروشیمی، صنایع فولاد خوزستان به دستشان رسیده است؟ آیا برای صیانت از نیروی کار اقداماتی انجام شده است؟ البته نه به صورت دستورالعمل!
چرا نباید حداقل، قانون کارهای سخت و زیانآور و آن هم در هوای آلوده خوزستان با وجود پدیده ریزگردها ، اجرا شود؟ آن هم به عنوان برنامهی حد ِحد ِحد ِحداقل!! چرا تامین اجتماعی و اداره کار خوزستان به کارگران اعلام میکنند برای برای بهرهمندی از این قانون باید بیست سال کار کرده باشی، بعد تقاضای بازنشستگی بدهی؟ جهت بهینه کردن شرایط کارچه اقداماتی از سوی کارفرمایان انجام شده است؟ عدم تعهد مدیران فقط نیروی کار را متضرر نمیکند بلکه مشکلات زیست محیطی را به همراه خواهد داشت و باید آگاه بود چرخه اکولوژی را هم نابود خواهد کرد.