مبارزان کمونیست
بی بی سی و سیاست تفرقه قومی
سیوان کریمی
پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمانی ترکیه، سیاست تفرقه افکنانه قومی بی بی سی دوباره و سریعاً به جریان افتاد. آنچه که از این سیاست می توان نتیجه گرفت این است که نتایج این انتخابات برای دستگاه بی بی سی خوشایند نبوده است. بی بی سی در یادداشتی به قلم مهرداد فرهمند، نتایج این انتخابات را رویارویی قطب قومی – ملی گرای “کرد و ترک” در پارلمان ترکیه می داند و از هم اکنون این صف بندی را برای این پارلمان ترسیم کرده است!
لازم است که بی بی سی بداند حزب دموکراتیک خلقها یک حزب سراسری در کشور ترکیه است و نتایج این انتخابات نشان داد که شمار زیادی از چپها، اتحادیه های کارگری و سایر بخشهای جامعه که زمانی مجبور بودند رای شان را به احزاب دیگر از جمله نظامیان در ترکیه بدهند، اینبار رای شان را به صندوق این حزب ریختند. رای دادن به ه د پ از سر “کرد” بودن آن نبود بلکه نگاه سراسری به جامعه ترکیه و مقابله با سلطنت و امامت اردوغان و حزب حاکم آ ک پ باعث چنین انتخابی شد. اگر به پلاتفرم انتخاباتی ه پ د نگاهی بياندازيم، آنچه که باعث شد مردم و بیش از شش میلیون رای دهنده را مجاب کند، سیاستهای تاکنونی دولت ترکیه و حزب حاکم، بهای بیش از اندازه به مذهب و دین، فقر و سرکوب شدید در این کشور و عدم تلاش برای حل مشکلات این کشور بود. واضح است که شمار زیادی از رای دهندگان به این حزب را مردم کرد زبان تشکیل می دهند، اما سوال این است که احزاب را بر اساس رای دهندگان به آنها باید دسته بندی کرد یا بر اساس سیاستهایشان؟
اگر این استدلال بی بی سی درست باشد باید در پارلمان کشورهای دارای چندین زبان و یا کشورهای دارای چندین قوم که مشترکا با هم زیست می کنند، همین تقسیم بندی را در تفسیر انتخابات باید انجام داد. بی بی سی در مورد خود انگلستان و سویس چنین تفسیری ندارد اما وقتی به ایران و ترکیه میرسد، البته بنا به مصالح سیاست خارجی دولت مطبوعش و حمایت از نیروهای ارتجاعی، سر و کله هویتهای کاذب قومی و مذهبی در تفسیر سیاسی اش پیدا میشود. سوال اینست که بی بی سی چه منفعتی در نفرت پراکنی ملی و قومی و یا نمک پاشیدن بر شکافهای قومی دارد؟
آنچه که این انتخابات نشان داد و به واقع درست هم بود، عدم نگاه مردم به مسئله قومیت و تقسیم بندی های قومی بود. موضوعی که حزب دموکراتیک خلقها به درست از آن فاصله گرفت و حتی برای دوری جستن از هر شک و شبهه ای دو هفته قبل از انتخابات، دیدار با احزاب کردستان عراق را نپذیرفتند. از سویی دیگر حزب آ ک پ که خود را بر اساس پان ترکیسم و اسلام تداعی می کند، نتوانست با تمام دستگهاهای سرکوب و رسانه هایی که در اختیار دارد، حتی درصد آرای دور قبل خود را حفظ کند. همه اینها نشان از آن دارد که مردم ترکیه به سوی آینده ای متفاوت در حال حرکت هستند. آینده ای که می تواند بدور از مذهب و خط کشی های قومی – مذهبی باشد و انسان در آن دارای شان و حقوق برابر باشد.
هر ناظر سیاسی که ریگی به کفش نداشته باشد، این تحول جدید و مثبت در ترکیه را مستقل از دوری و نزدیکی با ه د پ و احزاب دیگر می بیند. اگر بی بی سی تصمیم گرفته است این واقعیت را نبیند و در شیپور ناهنجار قومی و ملی بدمد، تنها میتواند منعکس کننده نگرانی اش از این روند مثبت و همبستگی شهروندان در ترکیه باشد. *
