مبارزان کمونیست
دلسوزى ممنوع! اخراج مى شويد!
سيف خدايارى
روز بيست و نهم مه ٢٠١٥، دلا كارى يكى از كارگران آشپزخانه مدرسه ابتدايى داكوتا والى در ايالت كلرادوى ايالات متحده آمريكا به خاطر چند مورد تغذيه رايگان دانش آموزان مدرسه از كار اخراج شد. كارى زنى سى و پنج ساله و مادر دو فرزند است كه از يكسال قبل در اين مدرسه كار مى كرد. حكم اخراج او گويا و روشن بود! اخراج به خاطر تغذيه رايگان دانش آموزان گرسنه و نقض قوانين منطقه!
دلا كارى در گفتگوى تلويزيونى و صفحه فيسبوك خود بروشنى ماجرا را توضيح داده است: آخرين مورد جرم دلا كارى كه حكم اخراج وى را در پى داشت به گفته وى “دختركى كلاس اول گريه كنان پيشم آمد. پول كافى براى ناهار نداشت. من هم بهش غذا دادم”. او مى گويد از قانون ممنوعيت تغذيه رايگان اطلاع داشته و از كار خود پشيمان نيست: “هر چند مى دانم كه طبق قانون اين كار ممنوع است، اما نسبت به كار خود احساس خوبى دارم و هر بار كه بتوانم اين كار را تكرار مى كنم”. او در ادامه مى گويد: “اصلاً نمى فهمم چگونه “بهترين” كشور دنيا بپذيرد كه يك ساندويچ پنير براى تغذيه يك كودك كافى است. اصلاً سر در نمى آورم كه چگونه يكى از ثروتمندترين كشورهاى دنيا نمى تواند براى فرزندانش ناهار تهيه كند”.
درك اين قضيه براى كارى دشوار نيست. در يك جامعه طبقاتى كه سير كردن شكم كودكان نيز به بازار سپرده شده است، هيچ تضمينى براى بديهى ترين نياز انسان يعنى غذا وجود ندارد. طبق قوانين ايالت كلرادو، تغذيه رايگان فقط شامل كودكانى مى شود كه درآمد ساليانه خانواده ٤ نفرى آنان كمتر از ٣١ هزار دلار باشد و اين “وعده غذا” چيزى بيش از يك ساندويچ كوچك پنير و يك ليوان شير نيست. طبق همين قانون خانواده هاى ٤ نفرى با درآمد ساليانه ٤٥ هزار دلار از تخفيف برخوردار مى شوند.
ظاهراً اين “قوانين” براى كارگر زن و مادر دو فرزند كه گرسنگى دانش آموزان را مى بيند، قانع كننده نيست! كارى در يكسال گذشته در موارد مشابه چندين بار از جيب خود براى كودكان غذا خريده و نيز با اقرار به “جرم” خود، حدود بيست وعده غذاى مجانى داده است. اما قوانين دنياى سرمايه دارى سفت و سخت تر از وجدان انسانها و غريزه مادرى آنهاست. پيام روشن است: دلسوزى ممنوع! اخراج میشويد!
فقر و محروميت واقعييت بخش بسيار وسيعى از جوامع امروزى از ايالات متحده تا ويتنام است. فقط كافى است بفهميم كه طبق آمار يونيسف در جهان هر روز ٢٢ هزار كودك از گرسنگى مى ميرند. در ايالات متحده كه افتخار عنوان بزرگترين و بهترين سيستم سرمايه دارى دنيا را دارد – و به حق نيز چنين است! بيش از ٤٨ ميليون انسان و از جمله ١٦ ميليون كودك به عبارتى ديگر بيش از ١٥ درصد جمعيت اين كشور مشكل تهيه غذا دارند. خط رسمى فقر براى خانوار ٤ نفره در سال ٢٠١٣ مبلغ ١٣٠,٢٢ دلار عنوان شده كه طبق همان آمارهاى رسمى براى تأمين نيازهاى اوليه به دو برابر اين پول نياز دارند. اين نابرابرى نه ناشى از “نابرابرى در توزيع “است و نه ” مديريت غلط”. نابرابرى سرشت نظام سرمايه دارى است كه نتيجه بلاواسطه آن فقر و گرسنگى بيش از سه ميليارد نفر در جهان است.
اين سرنوشت محتوم و ابدى نيست. تلاش براى تغيير اين وضعيت اما محتوم و ناگزيراست. جاى دلا كارى و ميليونها انسان باوجدان در صف كمونيستها و طبقه كارگرى است كه تغيير اين وضعيت را با مبارزه آگاهانه و منسجم در تغيير مناسبات حاكم پيش مى برند *.
