مبارزان کمونیست
اصغر کریمی
چرا میلیاردها دلار صرف قبر خمینی میشود؟
این روزها حجم عظیم دلارهایی که صرف قبر خمینی شده است سر و صدای جناح هایی از حکومت را هم درآورده است. منتقدین میگویند خمینی طرفدار کوخ نشینان بوده در حالیکه مقبره او به کاخ باشکوهی تبدیل شده است. اینکه خمینی طرفدار کوخ نشینان بوده را از سرکوب کارگران و نیروهای چپ و کمونیست و تصویب قانون ضد کارگری حکومت در زمان حیات او و تعمیق هرروزه شکاف عظیم طبقاتی از بدو حیات این حکومت تا کنون بخوبی میتوان دریافت! اما از این نکته که بحثی لازم ندارد بگذریم و به ساختن تجملات قبر خمینی بپردازیم.
مذهب یک صنعت است. برای عده ای سودآور است و به نظام طبقاتی خاصی خدمت میکند و به این نوع تجملات نیز نیاز حیاتی دارد. این بناهای عظیم قرار است حقانیت یک خرافه را در اذهان مردم فرو کند. اگر مقبره خمینی را با خشت و گل میساختند سالی صد نفر هم به آن نزدیک نمیشدند. مقبره امامان شیعه و امامزاده هایشان هم همینطور. مساجد و کلیساها هم همینطور. انیشتین و نیوتن و ادیسون و داروین اینقدر به بشریت خدمت کرده اند که بدون مقبره و تجملات، بشر مجبور است در آکادمی ها و مدارس و دانشگاه ها هرروز به سهم آنان در پیشرفت جامعه بشری اشاره کند. شخصیتی مانند مارکس علیرغم همه تبلیغاتی که رسانه های حاکم علیه او سازمان داده اند، معروفترین و مهمترین شخصیت هزاره میشود. اینها هیچکدام مقبره باشکوهی ندارند. نیازی هم به آن نداشته اند. بشریت بخاطر نقشی که داشته اند آنها را بزرگ میدارد. اما امامزاده ها و خمینی و امثالهم بجز توضیح المسائلی که مایه مزاح حتی معتقدین آنها است چیزی برای بزرگداشت خود ندارند. این کمبود را بناهای مجللی که با صرف خروارها کیلو طلا و نقره و صرف میلیاردها دلار هزینه درست میشود باید پر کند. اینها معنویت خاصی ندارند، مادیات باید به آنها معنویت بدهند. خرافه را تنها با صرف دلار و سرکوب آزاداندیشان میتوان به باور عده ای تبدیل کرد. صنعت را با تبلیغات و بناها و کمپانی های بزرگ میتوان سودآور نگهداشت و برایش مشتری پیدا کرد.
بناهای مجلل مذهبی، از جمله واتیکان، لازمه صنعت مذهب اند تا خلق الله را ارعاب فکری و روحی کنند، از شخصیت های مذهبی مقدسات غیر قابل نقد بسازند، کوچکترین نقدی را ممنوع و حرام اعلام کنند، منتقدین را تکفیر کنند و فتوای قتلشان را صادر کنند و متولیان این دم و دستگاه عظیم هم به سمبل های قدرت مادی و حکومتی در اذهان مردم تبدیل شوند. سرمایه دارانی که هاله ای از تقدس مذهبی بدور خود پیچیده اند تا سودهای کلانشان را از گزند مومنین اغوا شده و مرعوب شده، در امان نگهدارند. شاهان مستبد با همه کاخ ها و مجسمه ها و القاب مذهبی که برای تحمیق مردم به خود میدادند، انگشت کوچک اینها هم به حساب نمیایند.
این بساط اما در حال فروریختن است. پایه های ایدئولوژیکش تماما ریخته است. شخصیت های مقدسش در فرهنگ مردم مظهر دزدی و اختلاس و فسادند. هاله نوری بدور آنها نیست، غشائی از مزدوران مسلح است که آنها را از تعرض مردم دور نگهداشته است. با سرنگونی این اوباش، کل این صنعت نیز بساطش جارو میشود.
١٣ خرداد ١٣٩۴
اصغر کریمی
