مبارزان کمونیست
اخبار کارگری
نسان نودینیان
داوود رفاهی
٨ اردیبهشت ١٣٩٤
ویژه روز جهانی کارگر
پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران بر علیه فاشیسم خانه کارگر به کارگران و مردم شریف افغانستان
امروز یازدهم اردیبهشت ماه، دم خروس خانه کارگر از میان دستان محجوب و خانه کارگر بیرون زد. شعار برجسته روز جهانی کارگر این مزدوران سرمایه چنین بود “کارفرما حیا کن افغانی را رها کن”.
برای ما کارگران ایران، کارگران افغانی عزیزترین انسانها و هم طبقه هایمان هستند. عزیزان، مطمئن باشید و بدانید ما کارگران ایران علیه این مزدوران سرمایه و کارخانه دارانی از قبیل محجوب و صادقی و خانه کارگر و مجموعه اراذل و اوباشی هستیم که در سایه دولت و تدبیر و امید سرمایه داران فرصتی برای ابراز وجود پیدا کرده اند. اینان در آخرین لحظه های مرگ و نابودی شان، پرچم تحمیل فقر و فلاکت و انزجار طایفه ای و ملی را بر علیه طبقه کارگر بدست گرفته اند. عزیزان، از شعار فاشیستی امروز مراسم خانه کارگر و مزدورانش نه تنها نباید رنجی بر تن رنجور شما عزیزان بنشیند بلکه باید بدانید راهپیمائی امروز خانه کارگر در اوج واخوردگی و شکست این جریان فاشیستی رقم خورد. اینان چنان وحشت زده و درمانده اند که راهپیمائی امروز را کودتاگرانه به پیش بردند و این راهپیمائی را بدون اطلاع قبلی ما کارگران از نقطه شروع و مسیر راهپیمائی، از درب لانه فسادشان در مکان خانه کارگر در خیابان ابوریحان به سمت نماز جمعه که فاصله کوتاهی با هم دارند سازمان دادند و اسم آنرا راهپیمائی کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر نام نهادند. اما شما هم طبقه ای هایمان باید بدانید که خواست میلیونها کارگر ایرانی در قطعنانه ٧ تشکل مستقل کارگری ایران بیان شده است. بدانید که این قطعنامه در تجمع کارگری (علیرغم سرکوب و بگیر و ببند) که در مقابل مجلس شورای اسلامی در روز هشتم اردیبهشت ماه با هماهنگی اتحادیه آزاد کارگران ایران برگزار گردید قرائت شد و پس از تائید آن از سوی کارگران شرکت کننده در تجمع، رسما به مجلس شورای اسلامی تحویل گردید. ما در اتحادیه ازاد کارگران ایران این قطعنامه را به پیوست این بیانیه بار دیگر منتشر و بدینوسیله همبستگی خود را با شما کارگران مهاجر افغانستانی در ایران و کل طبقه کارگر این کشور و همه کارگران جهان اعلام میکنیم. زنده باد همبستگی کارگران جهان، زنده باد اتحاد و به هم پیوستگی کارگران ایران با کارگران افغانستان اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١١ اردیبهشت ماه ١٣٩٤
جعفر عظیم زاده : در دفاع از کارگران مهاجر افغانستانی
کاری که روز ١١ اردیبهشت ماه در رابطه با کارگران مهاجر افغانی در مراسم دولتی خانه کارگر در حاشیه نماز جمعه تهران صورت گرفت بیش از هر چیزی ماهیت ضد کارگری این نهاد دست ساز را در برابر چشمان همگان قرار داد. این اولین بار نیست که نهادهای دست ساز کارگری به عریان ترین شکلی، کارگران مهاجر افغانی را مورد تهاجم قرار می دهند، بویژه که اتفاق دیروز در مراسم دولتی اول ماه مه، موضوعی در حاشیه این مراسم نبود، بلکه کل این مراسم را نمایندگی کرد. سر ریز کردن بار بحران بیکاری در ایران بر دوش کارگران افغانی و بالا بردن پرچم نفرت و انزجار بر علیه این کارگران، آنهم در مراسمی به مناسبت روز جهانی کارگر که نماد اتحاد و همبستگی جهانی کارگران است، کاری است که تنها از دست قسم خورده ترین دشمنان طبقه کارگر بر می آید. آنچه که در مورد کارگران افغانی در ایران بر همگان آشکار است این است که آنان از بیش از سه دهه پیش، از جنگ و ناامنی در افغانستان گریخته و به ایران پناه آورده اند و این چرخه، بدلیل تداوم جنگ و ناامنی در این کشور تا به امروز ادامه داشته است. اینان، پناهندگان جنگ و ناامنی و خانه خرابی در کشور افغانستان بوده اند و خیلی روشن و بدیهی است که به دنبال مامن و پناهگاهی برای ادامه حیات باشند و همنوعانشان در سایر نقاط دنیا و منجله ایران برای آرامش و راحتی شان هر کاری بکنند. اما کاری که در ایران توسط دولت و صاحبان سرمایه با مهاجرین افغانی صورت گرفته است چیزی جز تحمیل بدترین شرایط کار و زیست برای آنان نبوده است. شدت استثمار بالا، محرومیت از تامین اجتماعی و بیمه های همگانی، پرداخت نازل ترین مزد در سخت ترین کارها و هزار و یک مصیبت دیگر، تنها چیزی بوده است که سرمایه داری ایران، نصیب این انسانهای پناهنده از جنگ و ناامنی کرده است. اما واقعیت این است که سیستم سرمایه داری، ضد انسانی تر از آن است که وجود کارگران مهاجر، فقط خوان یغمائی برای سود آوری باشد و همه چیز صرفا به بهره کشی بی حد و حصر از آنان محدود بشود. تحقیر و توهین و نفرت پراکنی نسبت به کارگران مهاجر افغانی برای توجیه بیکاری در کشور، سوی دیگر ستم مضاعفی است که در طول بیش از سی سال گذشته بر این کارگران رفته است. طوریکه از این منظر ظالمانه روزی نبوده است که دولت و نهادهای دست ساز کارگری برای سر ریز کردن بار بحران بیکاری بر دوش کارگران مهاجر افغانی، آنان را گوشت دم توپ نکنند، دست به تبلیغات نژاد پرستانه بر علیه آنان نزنند و یا هر از چند گاهی با یورش به محیطهای کار، با توهین و تحقیر آنان را روانه مرزها ننمایند. کاری که خانه کارگر در مراسم فرمایشی روز جهانی کارگر در حاشیه مراسم نماز جمعه انجام داد رذیلانه ترین و سخیف ترین کاری بود که از سوی یک نهاد دست ساز کارگری میتوانست صورت بگیرد. دیروز خانه کارگر ماهیت ضد کارگری خود را بیش از پیش به نمایش گذاشت و در اول ماه مه روز همبستگی بین المللی طبقه کارگر پرچم نفرت از کارگران مهاجر افغانی را بالا برد. پدیده کارگر مهاجر چیزی نیست که مختص به ایران باشد. این پدیده به مثابه یکی از ظالمانه ترین مظاهر ستم بر انسان در نظام سرمایه داری، پدیده ای جهانی است و همین امروز دو برابر کارگران مهاجر افغانی در ایران، کارگران مهاجر ایرانی در سایر نقاط جهان مشغول بکارند و روزی نیست که در نتیجه تحمیل فقر و فلاکت بر طبقه کارگر ایران، مهاجرین ایرانی همچون جنگ زدگان بی پناهی طعمه ی راه مهاجرت، غرق در دریاها و یا کمپ های پناهندگی نشوند. ادعای دروغین و نفرت پراکنانه خانه کارگریها در مورد کارگران مهاجر افغانی به عنوان دلیل بیکاری ما کارگران ایرانی، در شرایطی است که این کارگران اغلب در کارهای سخت و غیر فنی کار میکنند و در بسیاری از استانهای کشور و یا کارخانه های متوسط و بزرگ حضور ندارند. در حالی که روزی نیست که دهها و صدها کارگر در جای جای کشور و صنایع مختلف از کار بیکار نشوند و یا دستمزد ناچیز شان توسط کارفرمایان بخش دولتی و شبه دولتی و خصوصی مورد دست اندازی قرار نگیرد. اینان حداقل مزد ٧١٢ هزار تومانی را که کفاف خرج توی جیبی یک خانواده چهار نفره را نیز نمیدهد بر ما کارگران تحمیل میکنند و بدلیل همین مزد خفت بار، میلیونها کارگر به ناچار برای گذران زندگی شان، یا به شغل دوم وسوم روی می آورند و یا روزانه ١٢ تا ١٨ ساعت کار میکنند و در نتیجه ی این وضعیت، دیگر جائی برای اشتغال کارگران بیکار و میلیونها جوان آماده ی کار باقی نمی ماند، آنوقت هم طبقه های افغان مان را به عنوان عامل بیکاری میلیونها کارگر و جوان تحصیلکرده، به ما کارگران نشان میدهند. نشان دادن کارگران افغانی به ما کارگران ایرانی به عنوان عامل بیکاری مان، اگر نشانه حماقت اینان نباشد(که نیست) بی تردید نشانه واماندگی و سر گیجگی آنان در برابر پیشروی روز افزون جنبش کارگری ایران است. ١٢ اردیبهشت ماه ١٣٩٤ – جعفر عظیم زاده
اول مه در مریوان
روز ١٠ اردیبهشت از سوی کارگران، معلمان و مردم معترض شهر مریوان مراسمی به مناسبت روز جهانی کارگری برگزار شد. در این مراسم قطعنامه مشترک معلمان و کارگران خباز خوانده شد..
قطعنامه سه تشکل کارگران و معلمان به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر: دستمزد ٧١٢ هزار تومانی تحمیل مرگ تدریجی بر میلیونها کارگر است!
کارگران، معلمان و مردم شریف ایران! امسال در شرایطی مراسم اول ماه مه (روز جهانی کارگر) را پاس می‌داریم که بحران ساختاری سرمایه داری از بخش مالی و سیستم بانکی آمریکا بیرون زده و تمام جهان را فراگرفته است. سیاست‌های نئولیبرالی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برای برون رفت دولت‌های سرمایه داری از بحران عملا به بن بست رسیده است. لاجرم سرمایه داری در هراس از انفجار اجتماعی با فروپاشی بازار، نفیر جنگ و فاشیسم را در سراسر جهان علی الخصوص منطقه خاورمیانه به صدا درآورده و استعمار نو را بازآفرینی کرده است. سرمایه داری برای نجات خود از بحران از هیچ سبعیت و درندگی علیه توده‌های کارگر و زحمتکش، از کشتار بی‌رحمانه مردم بی‌دفاع غزه تا جنگ در اکراین گرفته و حمایت از گروه‌های تروریستی برای کشتار مردم در سوریه، عراق و شمال آفریقا و اخیرا در اتحادی شوم علیه مردم یمن، کوتاهی نمی‌کند و آشکارا کمر به نابودی زیر ساخت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورهای منطقه بسته‌اند. این بحران و تبعات ویرانگر آن گریبانگیر زندگی و معیشت کارگران ایران نیز شده است. بطوریکه دستمزدها بشدت زیر خط فقر قرار دارد، اخراج و بیکار سازی‌ها شکل سریع تری به خود گرفته و پرداخت حداقل دستمزدهای بخور و نمیر به موقع صورت نمی‌پذیرد، تحمیل قرار دادهای موقت و سفید امضا بخش دیگری از دهها و صدها نقض حقوق کارگران است که مدت هاست از سوی کارفرمایان و حامیانشان ادامه دارد و هر ساله به عمق و دامنه آن نیز افزوده میشود. کارگران و معلمان در مقابل این وضعیت دیوار سکوت را شکسته و بر مطالبات برحق صنفی خود در هر شکل ممکن پافشاری کرده‌اند. آنان تولید کنندگان ثروت و معماران جامعه هستند و حق دارند که از بالاترین استانداردهای زندگی امروزی بهره‌مند باشند. در روز جهانی کارگر و در راستای تحقق خواستهای برحق خود مطالباتمان را به شرح زیر اعلام می‌داریم. ١- ما حق ایجاد تشکلهای مستقل کارگران و معلمان، تجمع، اعتصاب، آزادی بیان و اجرای کامل آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور در مورد کارگران را خواستاریم. ٢- برابری کامل زن و مرد در تمام جوانب زندگی اجتماعی و اقتصادی و لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز علیه آنها. ٣- اعلام اول ماه مه به عنوان روز تعطیل در تقویم رسمی کشور و برداشتن هرگونه ممنوعیت و محدودیت در برگزاری مراسم مستقل این روز. ٤- لغو کلیه احکام غیر قانونی زندان، شلاق، تبعید و… علیه فعالین صنفی کارگری و معلم. ٥- ممنوعیت کار کودکان، حق تحصیل رایگان برای کودکان ایرانی و اتباع خارجی. ٦- توقف اخراج و بیکارسازی‌ها، لغو کلیه قراردادهای موقت و سفید امضا و بازبینی وضعیت نامطلوب شرایط کاری کارگران و معلمانی که طرف قرارداد آنان کارفرمای خصوصی است. ٧- به استناد قانون کار افزایش دستمزد کارگر هیچ ربطی به نرخ نان و یا هر کالای دیگری ندارد، هرگونه تبلیغات توسط رسانه‌های دولتی در این مورد را محکوم میکنیم. ٨- تعیین دستمزد ٧١٢ هزار تومانی از سوی شورای عالی کار را تحمیل مرگ تدریجی بر میلیونها کارگر دانسته و خواهان افزایش دستمزد متناسب با تورم موجود در جامعه می‌باشیم. ما ضمن رد جلسات سه جانبه برای تعیین دستمزد کارگران، خواهان تعیین دستمزدها با حضور نماینده منتخب کارگران هستیم. ٩. ما بااعلام پشتیبانی از اعتراضات برحق کارگران، معلمان، پرستاران و… حمایت قاطع خود را از ایجاد تشکلهای سراسری مستقل […] اعلام می‌نماییم. ١٠. ما کارگران و معلمان جنگ افروزی دول غربی و متحدین منطقه‌ای آنان را محکوم و خواستار پایان دادن به هر گونه تبلیغات جنگ افروزانه هستیم. گرامی باد اول ماه مه (١١ اردیبهشت) روز جهانی کارگر
مراسم روز جهانی کارگر از سوی کارگران تهرانی در مقابل مجلس با طنین شعارهای کارگر زندانی معلم زندانی آزاد باید گردد و…، بر گزار شد
مراسم روز جهانی کارگر از سوی کارگران تهرانی در مقابل مجلس شورای اسلامی با شعار افزایش مزد، کارگر زندانی معلم زندانی آزاد باید گردد برگزار شد. در گرامیداشت روز جهانی کارگر و در اعتراض به سرکوب و فقر و فلاکت و حداقل مزد، کارگران تهرانی دست به تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی زدند. در این تجمع که علیرغم فضای امنیتی شدید، نزدیک به یکصد کارگر شرکت کرده بودند کارگران شرکت کننده با طنین شعارهای: کارگر زندانی آزاد باید گردد، معلم زندانی آزاد باید گردد، کارگر معلم اتحاد اتحاد، معیشت منزلت حق مسلم ماست، سرمایه دار حیا کن مملکتو رها کن و..، مقابل مجلس را به صحنه پرشوری از فریاد و اعتراض کارگری در گرامیداست روز جهانی کارگر تبدیل کردند. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در پی این تجمع تعدادی از معلمان بازنشسته که در مقابل مجلس تجمع کرده بودند با در دست گرفتن پلاکاردهای کارگران و پیوستن به آنان، فضای شورانگیزتری را به این تجمع دادند و این مراسم به مراسمی سیصد نفره از کارگران و معلمان بازنشسته تبدیل شد. بنا بر این گزارش، در پی این وضعیت نیروهای امنیتی تلاش کردند دو گروه شرکت کننده در تجمع را از هم جدا کنند اما پلاکاردهای کارگران تا آخر مراسم در دستهای معلمان بود. در ادامه این تجمع که با هماهنگی اتحادیه آزاد کارگران ایران برگزار شد، شاپور احسانی راد قعطنامه اول ماه مه تشکلهای مستقل کارگری ایران را به مناسبت اول ماه مه قرائت کرد که با کف زدن و شعارهای زنده باد اول ماه مه ، زنده باد کارگر، مورد تایید شرکت کنندگان در تجمع قرار گرفت. در این تجمع سه بنر بزرگ با شعارها و مطالبات زیر در دست تجمع کنندگان بود: ١- گرامی باد اول ماه مه (١١ اردیبهشت) روز جهانی کارگر، مزد خفت بار ٧١٢ هزار تومانی را تحمل نمی کنیم، حداقل هزینه زندگی ٣٥٠٠٠٠مزد کارگر ٧١٢٠٠٠، مجازات شلاق بر علیه کارگران بازگشت به عهد بربریت است٢ – حکم زندان جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی از هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری اعتراض به حداقل مزد را لغو کنید ٣ـ١ درصد تامین تامین ٩٩ درصد گرسنه گرسنه. در پلاکاردهای این تجمع نیز شعارها و مطالبات زیر نوشته شده بود: معیشت منزلت حق مسلم ماست، حکم جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی ملغی باید گردد، کارگر کارگر اتحاد اتحاد، کارگر معلم اتحاد اتحاد، گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر، نه به فلاکت نه به تورم، آیا اعتراض به سطح معیشت جوابش زندان و شلاق است، کارگر زندانی آزاد باید گردد، هزینه زندگی ٣٥٠٠٠٠٠ تومان حداقل مزد ٧١٢٠٠٠ تومان، ١ درصد تامین تامین ٩٩ درصد گرسنه گرسنه و…
کارگران شرکت کننده در مراسم در حالی تا پایان این مراسم اقدام به شعار دادن میکردند که نیروهای امنیتی حضور سنگینی در محل داشتند و عملا اجازه هیچگونه برداشت فیلم و یا عکاسی از این تجمع پرشور را به تجمع کنندگان ندادند. در پایان این مراسم قطعنامه تشکلهای مستقل کارگری ایران پس از قرائت، رسما تحویل مسئولین مجلس شورای اسلامی شد. اتحادیه آزاد کارگران ایران با درود به کارگران شرکت کنندگان در مراسم اول ماه مه، برگزاری موفقیت آمیز و پرشور این مراسم در مقابل مجلس را به همه شرکت کنندگان در آن تبریک میگوید و با فراخوان به عموم کارگران برای تداوم برگزاری مراسم روز جهانی کارگر تا روز ١١ اردیبهشت، بر ایستادگی آنان در مقابل هرگونه ممنوعیتی برای برگزاری مستقلانه و آزادانه مراسم این روز تاکید میکند. اتحادیه آزاد کارگران ایران – هشتم اردیبهشت ماه ١٣٩٤
زنده با اتحاد وهمبستگی تمامی کارگران جهان – برگزاری مراسم اول مه در اندیمشک
روز جهانی کارگر با حضور ٥٠ نفر از فعالین کارگری و اجتماعی در شهر اندیمشک برگزار گردید. در این مراسم تاریخچه روزجهانی کارگر توسط مجری برنامه بیان گردید ودر ادامه یکی از فعالین کارگری ضمن تبریک این روز به تما م کارگران به بررسی وضعیت کارگران پرداخت و در انتها با خواندن بیانیه ای که حول خواسته‌ها و مطالبات کارگران بود.این جلسه پس از دوساعت خاتمه یافت. بار دیگراین روز را به تمامی کارگران وتوده زحمت کش شاد باش میگوییم . خبر فوق توسط فعالین کارگری اندیمشک تنظیم و بدست اتحادیه آزاد کارگران ایران رسیده است.
پیام کوتاه محمود صالحی از رهبران کارگری در شهر سقز به مناسبت اول مه، روز جهانی کارگر
محمود صالحی دستگیر شد: محمود صالحی ساعت ٦ عصر روز ٨ اردیبهشت توسط مامورین اطلاعات دستگیر شد. در این روز مامورین اطلاعات به منزل وی رفته و آنجا را مورد تفتیش قرار دادند و کامپیوتر و برخی وسایلش را به همراه وی باا خود بردند . یک شعار مهم ما برای روز جهانی کارگر ، آزادی همه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی است. این پیام کوتاهی است از محمود صالحی که برگرفته از صفحه فیس بوکی او ست.: “کارگران روز جهانی کارگر در راه است، روز جهانی کارگر، روز کیفرخواست ما علیه نظام سرمایه داری است. ما در آن روز اعلام خواهیم کرد که دنیای نابرابر شما را واژگون و بر ویرانه های آن دنیای را می سازیم که در آن خبری از بی عدالتی نباشد. این حکم تاریخ است به پیش “
پیام محمد جراحی از زندان مرکزی تبریزبه مناسبت یازدهم اردیبهشت روزجهانی کارگر
همکاران و هم طبقه ای های عزیز! این روز درایران و جهان، روزما است . روز رزم و پیکار و روز همبستگی طبقاتی و پیوند مطالباتی ما است . من محمد جراحی فعال کارگری و عضو هیئت موسس نقاشان تریز با قریب به ٣٦ سال فعالیت سندیکایی ، از خرداد ماه ١٣٩٠ بازداشت شده ام بنابراین امروز همچون سال های گذشته اکنون در میان شما نیستم . بدین طریق فرارسیدن این روز را به همه شما در سراسر جهان و در پهنه جغرافیای ایران تبریک می گویم خواست من برپا داشتن سندیکای مستقل و برخوداری از تشکل و اجتماعات آزاد در این روز است تا در کنا ریکدیگر بتوانیم برای تحقق جهانی بهتر به تلاش و مبارزه خود رنگ همگانی بخشیم . مطلع شدم که چند تن از همکاران ما در این و آن جا از جمله اقایان ابراهیم مددی و داوود رضوی بعانوان چهره های شناخته شده سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسراین تهران و حومه ومحمود صالحی فعال کارگری و از چهره های شناخته شده سندیکای خبازان سقز و عضو کمیته هکاهنگی در کنار کاک عثمان اسماعیلی سحنگوی كمیته دفاع از كارگران زندانی در مهاباد ، و دیگران دستگیر و احضار شده اند. من تمامی این دستگیری ها و به زندان کشاندن فعالان کارگری را قویا محکوم می نمایم و خواست ازادی بی قید وشرط همه دستگیرشدگان و ازادی کارگران زندانی و زندانیان عقیدتی و سیاسی را طلب می نمایم . ازفرصت فرارسیدن این روز بهره می گیرم و آرزو می نمایم که در این روز با همبستگی هر چه وسیع تر و در گسترده ترین همگرایی ها ، همه مزد و حقوق بگیران یعنی کارگران بخش صنایع ، تولیدی و خدمات – معلمان – پرستاران ، فریاد دادخواهی خود را به گوش آن دیگران برای بهسازی زندگی خود و مردمان جامعه ما هماوا و همصدا سر دهند. با آرزوی برپایی اول ماه مه پرشکوه درجای جای جهان و ایران محمد جراحی. زندان مرکزی تبریز. دهم اردیبهشت ٩٤
جوانان بیکار در دزفول با شعار یا کار یا بیمه بیکاری روز جهانی کارگر را گرامیداشتند
١١ اردیبهشت: جوانان بیکار دزفول و شوش و شوشتر که تعدادشان به ٥٠ نفر میرسید. در مقابل شرکت شهید رجایی در دزفول (شل سابق) به مناسبت روز جهانی کارگر جمع شد. پلاکاردی را که رویش نوشته شده بود روز جهانی کارگر مبارک باد در شرکت نصب کرده بودند. شعار شرکت کننده عبارت بود از یا کار یا بیمه بیکاری. کار کار ، اینشت شعار بیکار، کارگر کارگر حماییت میکنیم. در این مراسم یکی از کارگران نیز در مورد ابعاد بیکاری در جامعه و اینکه سی و شش است این وضع نابسامان کارگر است صحبت کرد و با اعلام همبستگی کارگری با مبارزات کارگران، معلمان در دفاع از معیشتشان و گرامیداشت روز جهانی کارگر صحبتش را خاتمه داد و بعد از سخنان او شعار یا کار یا بیمه بیکاری سر داده شد.
زندانیان سیاسی در رجایی شهر روز جهانی کارگر را گرامیداشتند
شب ٩ اردیبهشت ساعت ٩ زندانیان سیاسی بند ١٢ رجایی شهر مراسمی را در گرامیداشت این روز همبستگی جهانی کارگری برگزار کردند. مرامس با یک دقیقه سکوت به پاس مبارزات کارگران و معلمان و یاد جانباختگان. زندانیان سیاسی این نشست را با یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگان راه آزادی آغاز شد و بر مبارزات گسترده کارگران و معلمان و.. ارج گذاشت. در این نشست از تاریخ شکل گیری جنبش کارگری سخن به میان آمد و زندانیان سیاسی این بند بازداشت های اخیر کارگران و معلمان را به شدت محکوم کردند. شاهرخ زمانی از فعالین سرشناس کارگری یکی از سخنران این مراسم بود. همچنین در این برنامه بیانیه ای به مناسبت روز جهانی کارگر قرائت شد.
برگزاری روز جهانی كارگر در دفترسندیکای خبازان سقز
به گزارش رسیده در تاریخ ١٠ اردیبهشت ماه ١٣٩٤ روز جهانی كارگر در محل دفتر سندیكا خبازان سقز برگزار گردید. در این مراسم رییس سندیكا محمد احمد پور در باره اوضاع معیشتی كارگران و افزایش ١٧ درصدی دستمزد، اتحاد و همبستگی طبقاتی كارگران و پیگیری مطالبات كارگری صحبت كرد، سپس محمد عبدی پور از اعضای سندیكای خبازان سقز و عضو كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری در باره اوضاع فلاكت بار طبقه كارگر در ایران و دستمزد های چند ین برابر زیر خط فقر، ضرورت اتحاد و همبستگی طبقاتی كارگران ،فاصله طبقاتی در ایران، بیمه تامین اجتماعی، حقوق معوقه كارگران و هشدار این موضوع كه عوامل سرمایه داری می خواهند با رخنه به جنبش كارگری با ایجاد تفرقه و دو دستگی از صفوف متحد ما جلو گیری كنند ، صحبت كرد. در ادامه این مراسم دو قطعه شعر قرائت شد . این مراسم با استقبال حاضرین روبرو شد و در ساعت ٧ و سی دقیقه پایان یافت . كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تسكل های كارگری. ١١اردیبهشت١٣٩٤
جلوگیری از جشن روز کارگر در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
مدیریت و حراست شرکت واحد و پلیس امنیت عمومی با حضور بسیار گسترده در پایانه آزادی محل برگزاری جشن اول ماه مه کارگران شرکت واحد مانع از برگزاری مراسم این روز در ساعت مقرر شدند. این مراسم قرار بود ساعت ١٣ روز چهارشنبه نه اردیبهشت ماه برگزار شود اما با بازداشت سه شنبه شب آقایان ابراهیم مددی و داود رضوی و حضور گسترده پلیس امنیت با لباس شخصی از صبح چهارشنبه در پایانه آزادی و خیابان های اطراف و تماس تلفنی پلیس با اعضاء سندیکا و تهدید آنان، مراسم در ساعت ١٧ همان روز پس از اینکه پلیس محل را ترک نمود برگزار شد. و کارگران با راهپیمایی در پایانه آزادی و فریاد شعار کارگر کارگر اتحاد اتحاد، کارگر زندانی آزاد باید گردد، زنده باد سندیکا همراه با پخش شیرینی بین همکاران و مردم این روز بزرگ را گرامی داشتند. سندیکا بازداشت اعضاء و جلوگیری از برگزاری جشن روز کارگر را شدیدا محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط آقایان ابراهیم مددی ریس و داود رضوی عضو هیات مدیره سندیکا می باشد. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه ١١اردیبهشت١٣٩٤
تجمع اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی به مناسبت روز جهانی کارگر
گزارش خبرنگار پیام سندیکا: طبق قرار قبلی اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد ساعت ٥ امروز در پایانه اتوبوسرانی آزادی تجمع کرده و با پخش شیرینی در میان رانندگان و تبریک روزکارگر و دست زدن های مکرر رانندگان از این حضور ، در ساعت شش بعداز ظهر از پایانه آزادی خارج شدند. نشریه پیام سندیکا ضمن تبریک و شادباش این روز فرخنده به همه کارگران به همت اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد درود می فرستد. روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ١٣٩٤/٢/٩
قرائت قطعنامه مشترک تشکلها و نهادهای مستقل کارگری در مراسم بزرگداشت اول ماه مه در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران
اتحادیه آزاد کارگران ایران: در مراسمی که از ساعت ٣ بعد از ظهر امروز به مناسبت بزرگداشت اول ماه مه روز جهانی کارگر در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد پس از سخنرانی آقایان دکتر محمد مالجو، ناصر زرافشان و پرویز صداقت، در قسمت تریبون آزاد این مراسم قطعنامه مشترک تشکلها و نهادهای مستقل کارگری قرائت شد که با کف زدن و استقبال پرشور از سوی دانشجویان حاضر در مراسم مواجه شد. این قطعنامه با امضای اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای کارگران نقاش استان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری و کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری هم اکنون بر روی سایت اتحاد قرار دارد. اتحادیه آزاد کارگران ایران – هشتم اردیبهشت ماه ١٣٩٤
کانون نویسندگان ایران! روز جهانی کارگر گرامی باد
اول مه، یازده اردیبهشت، روز جهانی کارگران را در شرایطی گرامی می داریم که وضعیت معیشتی زحمتکشان جامعه بسیار وخیم تر از پیش شده است. به موازات این شرایط اعتراض طبقات زحمتکش نیز افزایش یافته است. پاسخ این خواست ها، البته سرکوب نیست. ما نویسندگان خود را متعلق به آنها می دانیم و از خواست افزایش دستمزد و حفظ کرامت انسانی آنها حمایت می کنیم. کانون نویسندگان ایران خواستار آزادی فعالیت تشکل های مستقل و آزادی فعالان و رهبران دربند کارگران، معلمان و پرستاران است. روز اول ماه مه، یازده اردیبهشت بر تمامی مزدبران گرامی باد. چهار شنبه ٩ اردیبهشت ١٣٩٤ – ٢٩ آپریل ٢٠١٥
اعلامیۀ ٦جریان کارگری داخل ایران به مناسبت اول ماه مه، ١١ اردیبهشت ١٣٩٤
به مناسبت اول ماه مه، ١١ اردیبهشت ١٣٩٤! طبقۀ کارگر سازندۀ جامعه ای عاری از ستم و استثمار
نظام سرمایه داری که بر اکثریت قریب به اتفاق جوامع بشری حاکم است، نظامی است مبتنی بر استثمار فرد از فرد و به طور مشخص استثمار کار کارگران مزدی که چیزی جز نیروی کار خود ندارند توسط صاحبان وسایل تولید. این نظام علت اصلی فقر و سیه روزی، بیکاری، رواج تبهکاری، فساد و جهل در جامعه و تکیه گاه اصلی ستمگرانی است که از آن حمایت می کنند و توسط آن حمایت می شوند. اول ماه مه، روز همبستگی و اتحاد کارگران به ضد این نظام استثمارگر و تبهکار است. هم اکنون اکثر کشورهای سرمایه داری با بیکاری انبوه و فزاینده، رکود اقتصادی، وام های سنگین دولتی و خصوصی، بسته شدن بنگاه های صنعتی و تولیدی وخطر ورشکستگی مؤسسات عظیم مالی و فروپاشی نظام پولی مواجهند. زندگی صدها میلیون نفر در سراسر جهان هر روز سخت تر و سخت تر می گردد. در نظام سرمایه داری ایران نیز بیکاری شدید و مزمن و نبود بیمۀ بیکاری (طبق آمار رسمی تنها حدود ٤% کارگران بیکار در ایران از مستمری بیکاری بهره مندند)، تعطیلی مؤسسات تولیدی و اخراج کارگران، عدم پراخت حقوق و مزایای کارگران از سوی کارفرمایان خصوصی و دولتی، افزایش سوانح و حوادث کار و نبود تدبیرها و مقررات ایمنی و بهداشت در محیط کار به ویژه در رشته هائی مانند ساختمان، معادن، مؤسسات پتروشیمی، کارخانه های ذوب و استخراج فلز، تولید و انتقال و توزیع برق و نیز در تولید خانگی و در کارگاه های کوچک، تبعیض جنسی و فشار مضاعف بر کارگران زن، کار کودکان زیر ١٦ سال، تبعیض ملی و مذهبی و غیره و غیره بیداد می کنند. طبقۀ کارگر در ایران بزرگترین طبقۀ اجتماعی و اکثریت مطلق جمعیت را تشکیل می دهد. این طبقه مولد بیش از ٨٠% ثروت جامعه است و با این حال روز به روز فقیر تر می شود. این تنها گوشه ای از ستم و استثماری است که بر کارگران ایران وارد می شود. افزون بر اینها کارگران در ایران از حق ایجاد تشکل های مستقل و حقیقی خود محروم اند و شمار زیادی از کارگران به خاطر دفاع از این حق و یا دفاع از دیگر حقوق و خواسته های کارگری و یا به «اتهام» شرکت در اعتصاب و تظاهرات در زندانند و عدۀ زیادی در دادگاه ها به زندان و تحمل شلاق و اخراج محکوم می شوند. حتی در مواردی هم که دادگاه کارگران را از به اصطلاح «جرائمی» که به آنها نسبت داده شده تبرئه کرده است، کارفرما به تصمیم خود و برخلاف مقررات حاکم آنها را اخراج می کند. اما در چنین وضعیت و درست به خاطر چنین وضعیتی طبقۀ کارگر می تواند و باید اوضاع را تغییر دهد! برای این کار باید تنها به نیروی پایان ناپذیر خود و دیگر زحمتکشان تکیه کند؛ به مدیران اقتصادی، سیاسی و اداری سرمایه داری کوچک ترین اعتمادی نداشته باشد و فریب ایدئولوژی پردازان رنگارنگ طبقۀ سرمایه دار را نخورد. طبقۀ کارگر باید با سیاست مستقل خود و با سازمان های مستقل خود وارد عمل، به ویژه وارد میدان مبارزۀ اقتصادی و مبارزۀ سیاسی، شود. تا هنگامی که این طبقه وارد مبارزۀ سیاسی مستقل خود نگردد، امیدی به تغییر و تحول واقعی نیست. طبقۀ کارگر باید چشم انداز روشنی از تحول جامعه و آگاهی عمیقی از اهداف خود و ارادۀ محکمی برای تحقق آنها داشته باشد و این آگاهی و چشم انداز و راه دست یابی بدان را به توده های وسیع مردم منتقل کند. کارگران با چنین نگرشی و با اتحاد و همبستگی و مبارزۀ پیگیر می توانند نه تنها اوضاع موجود را به نفع خود تغییر دهند بلکه زمینه های ایجاد جامعه ای فارغ از ستم و استثمار در سراسر جهان را فراهم کنند. آری کارگران معمار جامعۀ اینده و سازندۀ جهان آینده اند! ما خواستار مبارزه مشترک و همکاری با همۀ نیروهای طرفدار آزادی طبقۀ کارگر هستیم. ما اتحاد و همبستگی کارگران همۀ کشورها را یک اصل بزرگ و اساسی بین المللی می دانیم و برای تحقق این وظیفۀ خطیر تلاش می کنیم. ما برآنیم که مبارزۀ مشترک برای خواست های زیر که اکثریت قریب به اتفاق آنها تاکنون از سوی اغلب کارگران پیشرو، فعالان کارگری و سازمان های سیاسی مدافع آزادی طبقۀ کارگر مطرح شده اند می توانند و باید به محورهائی برای همکاری وسیع سازمان های کارگری تبدیل گردند. ما خواستار آزادی کلیۀ کارگران زندانی و زندانیان سیاسی، منع تعقیب و ابطال احکام قضائی به ضد فعالان کارگری، بازگشت همۀ فعالانی که به خاطر دفاع از خواست های کارگران اخراج شده اند به سرِ کار و پرداخت حقوق و مزایای کامل آنها در تمام مدت اخراج و یا بازداشت هستیم.
مبارزه برای خواست های فوری اقتصادی و اجتماعی طبقۀ کارگر: ــ به رسمیت شناختن حق تشکل های مستقل کارگری (مستقل از دولت و همۀ نهادهای حکومتی، از کارفرمایان، از احزاب سیاسی و نهادهای مذهبی) در همۀ رشته های فعالیت اقتصادی، اجتماعی، اداری، فرهنگی و غیره. ــ حق شرکت و دخالت سازمان های مستقل کارگری در تدوین قانون کار ـ به رسمیت شناختن حق انعقاد پیمان های جمعی کار بین کارگران و کارفرمایان. ـ برقراری بازرسی کارگری مرکب از نمایندگان منتخب کارگران با حقوق و اختیارات کافی برای نظارت بر شرایط کار در همۀ مؤسساتی که در آنها کار مزدی انجام می شود.. ــ برقراری حداکثر ٤٠ ساعت کار و دو روز متوالی استراحت در هفته، و حداقل یک ماه مرخصی در سال با حقوق و مزایای کامل، برای کارگران مزدی.• . تعیین حداقل مزد براساس هزینۀ متوسط خانوار شهری (بر طبق آمار بودجۀ خانوار) و افزایش آن به نسبت تورم و بارآوری اجتماعی کار با تأیید نمایندگان منتخب کارگران. ــ ممنوعیت کار کودکان و نوجوانان کمتر از ١٦ سال و محدود کردن کار کارگران ١٦ تا ١٨ ساله به حداکثر ٤ ساعت کار در روز.. ــ رفع هرگونه تبعیض جنسی، دینی، ملی و قومی در استخدام، تصدی مشاغل و مسئولیت ها و حقوق و مزایا و غیره..ــ مزد برابر زنان با مردان برای کار برابر.. ــ حق بیمۀ عمومی بیکاری برای کارگران بیکار و همۀ جویندگان کار. ــ بیمۀ رایگان تمام کارگران مزدی برای درمان و پیشگیری بیماری ها، صدمات ناشی از حوادث و سوانح کار، از کار افتادگی و علیلی•. ــ تعطیل رسمی و با حقوق روز اول ماه مه در همۀ مؤسساتی که کارگران مزدی در آنها به کار اشتغال دارند.. ــ حق بازنشستگی کارگران پس از حداکثر سی سال کار یا شصت سال سن بر مبنای بالاترین حقوق دریافتی؛ افزایش سالانۀ حقوق آنان به نسبت افزایش مزد کارگران شاغل؛ کاهش میزان حداکثرسنوات کار و یا سن بازنشستگی در مشاغل دشوار و خطرناک: تعیین این امور در صلاحیت اتحادیه های کارگری مستقل و دیگر ارگان های منتخب کارگران است. ــ مرخصی زایمان به میزان حداقل ٤ ماه با حقوق و مزایای کامل برای زنان کارگر شاغل یا بیکار؛ تقبل همۀ هزینه های مراقبت و درمان پیش و پس از زایمان توسط سازمان بیمه های اجتماعی.. ــ ضمین پرداخت مزد کارگران در پایان هر ماه برای کاری که انجام داده اند، توسط دولت، در صورتی که کارفرما به هر دلیل از پرداخت آن شانه خالی کند.. ــ ممنوعیت بستن کارخانه ها توسط کارفرمایان بدون تأیید اتحادیه های کارگری یا دیگر سازمان های منتخب کارگران. ــ ممنوعیت اخراج کارگران توسط کارفرمایان بدون تأیید اتحادیه های کارگری یا دیگر سازمان های منتخب کارگران. ــ بازگشت فوری کارگرانی که به علت مبارزه برای خواست های کارگری زندانی و اخراج شده اند به کار خود؛ رفع اتهام و منع تعقیب آنها و پرداخت حقوق و مزایای مدتی که از کار برکنار شده بودند.•. ــ آموزش رایگان در تمام سطوح برای همه؛ آموزش اجباری تا سن ١٦ سالگی برای همۀ کودکان و نوجوانان دختر و پسر؛ تأمین رایگان کتاب ها و وسایل درسی؛ تأمین دست کم یک وعدۀ غذا برای دانش آموزان.. ــ بیمۀ درمانی رایگان برای همۀ کسانی که تحصیل می کنند.. ــ مبارزه برای تأمین مسکن مناسب برای همه.. ــ برابری حقوق کلیه کارگران ساکن ایران فارغ از ملیت ، جنسیت و مذهب آنان و رفع هر نوع تبعیض به ضد همۀ کارگران مهاجر یا دیگر کارگران سایر ملیت ها که در ایران شاغل و یا ساکن اند. زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگران! زنده باد اتحاد و همبستگی کارگران همۀ کشورها برای محو استثمار از جهان! کارگران پروژه های پارس جنوبی فعالان. کارگری جنوب. فعالان کارگری ضد سرمایه داری گیلان. جمعی از کارگران پتروشیمی های منطقه ویژه ماهشهر و بندر امام. بخشی از کارگران محور تهران – کرج. فعالان کارگری شوش و اندیمشک
بیانیه انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران به مناسبت یکم ماه مه
از رخداد تاریخی کشتار کارگران شیگاگو و جهانی‌شدن مبارزات طبقه‌ی کارگر، ١٢٩ سال میگذرد. از آن تاریخ تا به امروز، جنبش جهانی کارگران، فراز و نشیب‌های بسیاری از سر گذرانده است. اگر تا چندین دهه پس از این واقعه، دوران اوج‌گیری جنبش کارگری و گسترش سازمان‌های کارگری بود، با جهانی‌شدن سرمایه، سیطره‌ی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول بر مناسبات مالی بین‌المللی و تسلط نئوالیبرالیسم بر مناسبات جهان، روند تضعیف جنبش‌های کارگری و سندیکایی آغاز شد. در ایران نیز دوران اوج جنبش کارگری و گسترش سندیکاهای کارگری همزمان بود با جنبش ملی شدن صنعت نفت و برجسته شدن اعتصابات کارگران این صنعت. دستآوردهای جنبش کارگری، سازمان‌یابی طبقه و شکل‌گیری سندیکاهای کارگری، شکوفایی و گسترش نفوذ و اعتبار روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران در سالهای پیش از کودتای مرداد ١٣٣٢ فراموش‌شدنی نیست. نقش کارگران ایران به‌خصوص کارگران صنعت نفت و کارگران بخشهای فرهنگی و همین‌طور سهم سندیکای روزنامه‌نگاران و نویسندگان مطبوعات در اوج‌گیری جنبش انقلابی و بسته‌شدن شیرهای نفت در سال ١٣٥٧ نیز از برجستگی خاصی برخوردار است. در ایران، تحت تاثیر سیاست‌های نئولیبرالیستی، توصیه‌های بانک جهانی و نسخه‌های صندوق بین‌المللی پول، دستآوردهای دهه‌ها مبارزه‌ی کارگران مورد تهاجم قرار گرفته است. این دست‌آوردها یک به یک بازپس‌گرفته و در بی‌دفاعی کارگران هنوز هم بازستانده میشود: جلوگیری از تشکیل تشکلهای مستقل کارگری و سندیکاها، خارج کردن کارگران قالیباف و پس از آن کارگران کارگاه‌های زیر ١٠ نفر کارگر از شمول قانون کار، تهدید مداوم امنیت شغلی کارگران در نتیجه‌ی رسمیت یافتن و گسترش قراردادهای موقت کار و قراردادهای سفید امضا، رقیق‌تر شدن هر روزه‌ی پوشش‌های بیمه‌ای و تامین اجتماعی، افزایش مستمر فاصله‌ی بین دستمزد کارگران و هزینه‌های زندگی و تشدید فشار بر تشکلهای موجود کارگری. با ادامه روند کنونی و عملکرد دولت‌ها، چشم‌انداز بهبود شرایط دیده نمیشود. کارگران، اعم از کارگران بخشهای صنعت، خدمات، اداری و رسانه‌ها برای برون‌رفت از وضعیت موجود و رسیدن به شرایط بهتر، گریزی جز همبستگی بیشتر، ایجاد و تقویت تشکلهای مستقل کارگری (اتحادیه‌ها و سندیکاها) ندارند. روزنامه‌نگاران آگاه در این راستا می‌توانند سهمی مهم داشته باشند. نئولیبرالیسم و سیاست‌های بانک جهانی تبلور تهاجم جهانی و همبسته‌ی سرمایه به همه‌ی عرصه‌های زندگی کارگران و مزدبگیران است. غلبه بر این تهاجم و بازپس‌گیری مجدد دستآوردهای به یغما رفته‌ی کارگران و زحمتکشان تنها و فقط با ایجاد و تقویت تشکلهای مستقل کارگری و با مقاومت و مبارزه‌ی همبسته‌ی نیروی کار جهانی ممکن خواهد بود. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران آزاد تهران/ اردیبهشت ١٣٩٤
دستگیری محمود صالحی وعثمان اسماعیلی در شهر سقز
ساعتی پیش مامورا ن امنیتی (٦ بعد از ظهر سه شنبه ٨ اردیبهشت)با در دست داشتن حكم بازداشت محمود صالحی فعال كارگری شناخته شده در شهر سقز ،اورا بازداشت كرده وكامپیوتر و برخی وسائل شخصی اورا باخود بردند . این دستگیری در حالی صورت میگیرد كه بیش از ده نفر از فعالان كارگری در كردستان ظرف یكی دو ماه گذشته بازداشت شده و یا حكم محكو میت گرفته اند . این دستگیری ها كه در آستانه روز جهانی كارگر صورت میگیرد نشان از بر خورد جدی با فعالان كارگری مستقل دارد . خبر تكمیلی.بدنبال دستگیری محمود صالحی با خبر شدیم كه كاك عثمان سحنگوی كمیته دفاع از كارگران زندانی در مهاباد نیز هم زمان با محمود صالحی دستگیر شده است . كاك عثمان كه از مبارزان قدیمی حقوق كارگران بوده ،به دنبال دستگیری كورش بخشنده مسئو لیت سخنگو ئی این كمیته را به عهده گرفته بود. منبع:کانون مدافعان حقوق کارگر
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:اول ماه مه روز جهانی کارگر را گرامی می داریم
فرا رسیدن اول ماه مه روز جهانی کارگر را به عموم کارگران و زحمتکشان و همکاران گرامی و دیگر آزادگان عدالت جوی که بی هیچ چشم داشتی در راه حق و عدالت جهانی ره می سپارند جانانه و همدلانه شادباش می گوییم. بنابر آئین مبارزات حق طلبانه کارگری ایران و جهان سندیکای کارگران شرکت واحد نیز همچون میلیون ها میلیون کارگر زحمتکش قیام خونین کارگران مبارز حق طلب شهر شیکاگو را پاس داشته و یاد جان باختگان آن جنبش کارگری را ارج می گذارد و به خاطره همه جان باختگان و کوشندگان جنبش کارگری درود می فرستد. سندیکای کارگران شرکت واحد همراه و همصدا با جنبش عدالت خواهانه مردم ایران و جهان فریاد اعتراض خود را علیه همه بی عدالتی ها و بیدادگری ها اعلام می دارد و فشرده ای از خواسته های خود را به آگاهی عموم مسئولین و مردم میرساند. ١- تعیین حداقل دستمزد ناعادلانه ٧١٢هزارتومانی سال ١٣٩٤ کارگران و بازنشستگان کارگری در شرایط اضطراری نیمه شب و ادعای دروغین سه جانبه گرایی را محکوم کرده و خواهان برقراری دستمزدی عادلانه برای تامین زندگی شایسته برای کارگران و بازنشستگان کارگری و دیگر حقوق بگیران همچون معلمان و پرستاران هستیم؛ و اعتراضات و اعتصابات کارگری درباره این بی عدالتی را تائید و حمایت می کنیم. ٢- سندیکای کارگران شرکت واحد صدور احکام زندان، شلاق، اخراج، تعقیب و مراقبت پلیسی امنیتی علیه کارگران حق طلب و فعالان حقوق کارگری را محکوم کرده و ضمن درخواست پایان یافتن این رفتارهای غیر انسانی خواستار آزادی رضا شهابی راننده عضو هیات مدیره این سندیکا و دیگر کارگران زندانی می باشیم و همچنین خواهان بازگشت بکار رانندگان حق طلب سندیکایی آقایان حسن سعیدی، وحید فریدونی، ناصر محرم زاده، حسین کریمی سبزوار و خانم شیری که با پرونده سازی و زد و بند مدیریت و حراست شرکت واحد با مراجع وزارت کار از کار اخراج شده اند هستیم و اعاده کلیه حقوق معوقه آنها را خواستاریم. ٣- سرکوب و کارشکنی و عدم به رسمیت شناختن حقوق سندیکاهای کارگری توسط مسئولان را محکوم می کنیم. و خواستار تشکیل سندیکاهای کارگری و رعایت حقوق بنیادین کار به ویژه مقاوله نامه های ٨٧و ٩٨سازمان بین الملی کار هستیم و دادخواهی و شکایت کارگران را در این باره به سازمان بین الملی کار حق مسلم کارگران می دانیم. ٤- خواهان تبدیل تعطیلی روز جهانی کارگر به تعطیلی عمومی سراسری در تقویم سالیانه کشوری هستیم و خواستار فراهم سازی شرایط برگزاری مستقل گردهمایی، راه پیمایی، اعتراضات و اعتصابات و جشن های عمومی کارگران می باشیم. ٥- ما کاهش شصد درصدی قدرت خرید کارگران در ده سال گذشته و اختلاس و حیف و میل گسترده اموال کارگران در سازمان تامین اجتماعی توسط قاضی مرتضوی و همدستانش را سرقت و خیانت به منافع و دسترنج کارگران می دانیم و خواستار محاکمه علنی و مجازات عاملان این خیانت واسترداد اموال کارگران هستیم. ٦- حوادث و سوانح مرگبار ناشی از کار به ویژه در بخش های ترابری و معادن و ساختمان سازی، قراردادهای موقت و سفید امضاء، عدم امنیت شغلی و عقب افتادگی پرداخت دستمزد و حقوق از معضلات و مشکلات توان فرسای همیشگی کارگران این سرزمین بوده است. ما ضمن اعتراض شدید به مسئولان مربوط به ویژه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواهان پایان این شرایط زجرآور برای کارگران هستیم. ٧- عدم حضور نمایندگان واقعی منتخب میلیون ها کارگر ایران در مراکز امور کارگری مانند شورای عالی کار و سازمان تامین اجتماعی را که باعث حیف و میل اموال کارگران و افزایش شکاف طبقاتی و خط فقر شده است را محکوم می کنیم. بنابراین علاوه بر درخواست حضور نمایندگان کارگران در این مراکز خواستار حضور نمایندگان واقعی منتخب کارگران در نهادهای کلان اقتصادی اجتماعی کشوری و همچنین تحویل اموال و مکان های عمومی کارگری همچون مراکز خانه کارگر و دیگر مکان های اقامتی سیاحتی به این نمایندگان منتخب کارگران هستیم. ٨- اکثر بازنشستگان کارگری در شرایط وخیم اقتصادی و معیشتی روزگار می گذرانند و به لحاظ کمک های غذایی بهداشتی دچار کمبودهای اساسی می باشند. ما ضمن اعتراض به این وضعیت اسفناک خواستار برخورداری همه بازنشستگان به ویژه بازنشستگان حداقل بگیر از یک زندگی خوب و شایسته هستیم. ٩- بعلت بی لیاقتی ها و ناتوانی ها مدیریتی میلیون ها جوان ایرانی از حق داشتن کار محروم و دچار آینده نامعلومی هستند. ما همراه با اعتراض و محکوم کردن این وضعیت خواستار بهبود شرایط و پایان این وضعیت ناهنجار و پرداخت دستمزد بیمه بیکاری برای همه بیکاران هستیم. ١٠- ما نسبت به وضعیت فاجعه بار کودکان کار و خیابان اعتراض داریم و ضمن محکوم کردن آن خواستار پایان این فاجعه در حال گسترش هستیم و از مسئولین می خواهیم نسبت به رعایت حقوق کودکان این مرز و بوم وظایف خود را به دقت انجام دهند. ١١- در شرایط تورم و گرانی روز افزون اعمال سیاست های اقتصادی مخالف عدالت اجتماعی معروف به سیاست های ریاضتی همچون رها سازی قیمت ها، تعدیل کارکنان و خصوصی سازی های منجر به اخراج کارگران و مقررات زدایی حقوق کار و نابود سازی دستاوردهای چند ده ساله حقوق کارگری و تعرض ضد کارگری به قانون کار را محکوم کرده و خواهان پایان بخشی به این سیاست های اقتصادی ضد کارگری و ضد عدالت اجتماعی هستیم. ١٢- ما به همراه کارگران ایران بر پایه منش آزادگی و عدالت خواهی خواستار رعایت حقوق همه مردم ایران به ویژه کوشندگان عرصه های مردمی بر اساس استانداردهای جهانی حقوق انسان ها هستیم و برابری حقوق زنان و مردان را در همه عرصه ها و در بهره مندی از حقوق و مزد و مزایای مطلوب و دیگر شرایط اجتماعی که تقویت کننده عدالت اجتماعی است می باشیم.
١٣- ما به همراه عموم کارگران ایران و جهان سیاست های جنگ افروزانه و تجاوز کارانه علیه کشورها را محکوم کرده و خواهان برقراری صلح و امنیت در منطقه و جهان و دفاع از منافع عمومی و آزادی و رفاه و پیشرفت مردم ایران و منطقه و جهان هستیم. ١٤- ما خواهان رفع هر گونه تبعیض و بی عدالتی نسبت به کارگران مهاجر در ایران و سراسر جهان هستیم. در پایان به آنانی که گوش بر فریاد خشم و خروش مردمان و چشم بر بیدادگری و تبعیض و فقر و فساد گسترده فرو می بندند و ستم کاری بر آزادگان و مردمان فرو دست را نادیده می گیرند هشدار می دهیم! سرنوشت تلخی را برای خود در تاریخ رقم می زنند. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ٧اردیبهشت١٣٩٤
بازداشت شدگان سندیکایی به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شدند
بنا به اخبار رسیده آقایان ابراهیم مددی ریئس سندیکا و داوود رضوی عضو هیات مدیره سندیکا پس از بازداشت توسط نیروهای وزارت اطلاعات به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شدند. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بازداشت این دو عضو سندیکایی را غیرقانونی می داند و خواستارآزادی هر چه سریعتر آنها می باشد سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه. ١٠ اردیبهشت ٩٤
ضرب وشتم و بازداشت پدرام نصرالهی (نه به ز) در سنندج
بنا به خبر دریافتی روز چهارشنبه ٩ اردیبهشت ساعت ١:٣٠ بعد از ظهر پدرام نصراللهی (نه به ز) فعال کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی در شهر سنندج با هجوم مامورین لباس شخصی در حالی که به همراه همسرش در خانه یکی از دوستانش مهمان بود دستگیر گردید. بر اساس این گزارش مامورین بدون ارائه حکم و هیچ گونه توضیحی این فعال کارگری را درجلو چشمان همسر و صاحب خانه زیر ضربات مشت و لگد گرفته و بازداشت نمودند. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم کردن دستگیری پدرام نصراللهی، خواهان آزادی فوری و بی قید شرط نام برده و تمامی کارگران و فعالین کارگری دربند و زندانیان سیاسی می باشد. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ٩ اردیبهشت ١٣٩٤
تشدید فشارهای امنیتی و پرونده سازی برای رسول بداقی در آستانه هفته معلم
سه روز از احضار رسول بداقی به دادسرای اوین گذشته ودر تمام این مدت بداقی با نظر نیروهای امنیتی ممنوع الملاقات بوده است. او هم اکنون نیز در بازداشت به سر می برد و تا اتمام بازجویی حتی حضور وکیل کانون صنفی معلمان، “پیمان حاج محمود عطار”؛ نیز برای دیدار با بداقی و رویت پرونده امکان پذیر نیست. دلیل این بازداشت و ممنوعیت ملاقات بر اعضای کانون صنفی معلمان و خانواده هایشان پوشیده است. در آستانه هفته معلم و همزمان با گسترده شدن دامنه اعتراضات معلمان ایران نسبت به اوضاع نابسامان آموزش و پرورش رسول بداقی از زندان رجایی شهر به دادسرای شهید مقدس اوین احضار شد و در شعبه ششم بازپرسی این دادسرا مراحل بازجویی را می گذراند. ازبیستم فروردین ٩٤ که مسئولان ذی ربط خبر آزادی بداقی را برای ١٣ مرداد امسال تایید کرده بودند موجی از شادی بین خانواده اش و اعضای شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان سراسر کشور ایجاد شده بود. پیگیری های کانون در این سه روز نتیجه ای نداشته و این دادسرا حتی به همسر بداقی نیز اجازه ورود به مساله را نداده است. طبق آخرین خبری که از طرف خانواده رسول بداقی به کانون صنفی معلمان ایران رسیده، پرونده جدیدی برای آقای بداقی در حال شکل گیری است. این موضوع برای فعالان صنفی معلمان و خانواده ایشان که پس از شش سال حبس رسول بداقی، منتظر آزادی اش هستند بسیار نگران کننده است. اسماعیل عبدی – نهم اردیبهشت ٩٤
برادران ما را آزاد كنید! ابراهیم مددی، داوود رضوی و محمود صالحی از فعالان سندیكاهای كارگری بازداشت شدند. این بدترین خبری بود كه می توانست در آستانه ی روز جهانی كارگر منتشر شود. بازداشت این كارگران فعال و فعالان كارگری در آستانه روز جهانی كارگر دهن كجی به طبقه كارگر ایران و چراغ سبزی به سرمایه داری و امپریالیسم جهانی ست. این دست اقدامات نمی تواند مطالبات كارگری را متوقف و یا منحرف كند. آزادی اعتراض عمومی به ژرفتر شدن شكاف طبقاتی و رهایی فوری و بی قید و شرط كارگران فعال، حق بدیهی مردم ایران است. ما كارگران پیگیر حقوق بدیهی خود و آزادی برادران زندانی خود خواهیم بود. زنده باد همبستگی همه ی كارگران علیه سلطه ی سرمایه. پایدار باد سندیكاهای مستقل كارگری. کانون متحد کارگری «کمک»١٣٩٤/٠٢/١٠
جعفر عظیم زاده به دفترپیگیری وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجوئی قرار گرفت
جعفر عظیم زاده که بدنبال احضار دفتر پیگیری وزارت اطلاعات ساعت ١٧ دیروز در این نهاد حاضر شده بود، پس از ٥ ساعت بازجوئی آزاد شد. در این بازجوئی، مامورین امنیتی در رابطه با قطعنامه مشترک تشکلهای کارگری و تجمع کارگری در مقابل مجلس به مناسبت اول ماه مه، جعفر عظیم زاده را متهم به تجمع و ارائه قطعنامه مشترک غیر قانونی کردند که وی ضمن دفاع از تجمع در مقابل مجلس و سنت طبقه کارگر در عمل متحدانه به مناسبت اول ماه در رابطه با قطعنامه، اتهام غیر قانونی بودن این گونه فعالیتها را رد کرد و بر حق کارگران در دفاع از زندگی و معیشت شان تاکید نمود. جعفر عظیم زاده دیروز در حالی به مدت ٥ ساعت و با اعلام احتمال تشکیل پرونده دیگری بر علیه اش، مورد بازجوئی قرار گرفت که به جرم فراخوان سال گذشته اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر و دیگر فعالیتهایش در دادگاه بدوی در شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران، به شش سال زندان محکوم شده است. اتحادیه آزاد کارگران ایران، با محکوم کردن احضار جعفر عظیم زاده و بازداشت فعالین کارگری در طول روزهای گذشته، با تاکید بر حق کارگران ایران برای برگزاری مراسم اول ماه مه، از آنان میخواهد تا با حضور در خیابانها و شرکت در مراسم روز جهانی کارگر، در مقابل هرگونه ممنوعیت و محدودیتی برای برگزاری مراسم این روز ایستادگی کنند. اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١٠ اردیبهشت ماه ١٣٩٤
جعفر عظیم زاده دیشب آزاد شد
جعفر عظیم زاده که بدنبال احضار دفتر پیگیری وزارت اطلاعات ساعت ١٧ دیروز در این نهاد حاضر شده بود، پس از ٥ ساعت بازجوئی آزاد شد. در این بازجوئی، مامورین امنیتی در رابطه با قطعنامه مشترک تشکلهای کارگری و تجمع کارگری در مقابل مجلس به مناسبت اول ماه مه، جعفر عظیم زاده را متهم به تجمع و ارائه قطعنامه مشترک غیر قانونی کردند که وی ضمن دفاع از تجمع در مقابل مجلس و سنت طبقه کارگر در عمل متحدانه به مناسبت اول ماه در رابطه با قطعنامه، اتهام غیر قانونی بودن این گونه فعالیتها را رد کرد و بر حق کارگران در دفاع از زندگی و معیشت شان تاکید نمود. جعفر عظیم زاده دیروز در حالی به مدت ٥ ساعت و با اعلام احتمال تشکیل پرونده دیگری بر علیه اش، مورد بازجوئی قرار گرفت که به جرم فراخوان سال گذشته اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر و دیگر فعالیتهایش در دادگاه بدوی در شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران، به شش سال زندان محکوم شده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران، با محکوم کردن احضار جعفر عظیم زاده و بازداشت فعالین کارگری در طول روزهای گذشته، با تاکید بر حق کارگران ایران برای برگزاری مراسم اول ماه مه، از آنان میخواهد تا با حضور در خیابانها و شرکت در مراسم روز جهانی کارگر، در مقابل هرگونه ممنوعیت و محدودیتی برای برگزاری مراسم این روز ایستادگی کنند. اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١٠ اردیبهشت ماه ١٣٩٤
شدت دستگیری ها نشان از اوج گیری نبرد طبقاتی است!!!
یکی از اسناد انکار ناپذیری که ثابت می کند تنها را ه کسب مطالبات کارگری اتحاد و همبستگی و متشکل شدن است دستگیری و زندانی کردن کارگران ، معلمان و فعالین جنبش های اجتماعی توسط دولت سرمایه داری ایران است ، جمهوری اسلامی از روز اول استقرارش با آزار و اذیت و زندانی کردن و کشتن کارگران ثابت کرده است که دشمن طبقه کارگر و دوست سرمایه داران است . به دنبال چنین پایگاه طبقاتی است که تعداد بسیاری از کارگران از جمله شاهرخ زمانی، محمد جراحی ، بهنام ابراهیم زاده ، مهدی فراحی ، افشین ندیمی ، رسول بداقی ، قنبری ،ریبوار ، رضا شهابی و دهها کارگر و معلم دیگر سالهاست بی گناه در زندان به سر می برند ، دولت سرمایه داری طبق عادات هر ساله اش امسال نیز هر چه به روز کارگر و روز معلم نزدیکتر می شویم تعداد دستگیری کارگران را افزایش می دهد ، و البته امسال بسیار بیشتر از سالهای قبل دست به دستگیری و زندانی کردن کارگران و معلمان زده است که این نیز بر اثر افزایش ترس این نظام از مبارزات رو به شتاب و متحدانه زحمتکشان است ، فعالین کارگری و معلمان به خوبی دریافته اند که راه پیروزی با همبستگی و متشکل شدن طبقاتی زحمتکشان ممکن خواهد شد و این را دشمن طبقاتی کارگران نیز دریافته است، بنا براین حلقه میدان نبرد هر روز تنگ تر می شود . مبارزه زحمتکشان برای کسب مطالبات خود شدت می گیرد در مقابل سرنوشت دولت سرمایه داری نیز بستگی به کنترل یا عدم کنترل این مبارزه و اینکه حق و حقوق کارگران را ندهد و همه فشار از بحران ها را بر شانه های زحمتکشان باندازد و همه ثروت ملی و سود از تولید و گردش کار و سرمایه را به جیب سرمایه داران ریخته و برای امنیت سود و سرمایه مبارزان را دستگیر کند، دارد. در این معادله تعادل و سازسی ممکن نیست، نبرد طبقاتی در ایران بدان جا رسیده است که هر دو طبقه می دانند کسب مطالبات کارگران و سرنوست دولت سرمایه داری رابطه معکوس با یکدیگر دارند، از این بابت است که معلمان ، کارگران ، باز نشستگان ، پرستاران ، بیکاران و… هر روز بیشتر از قبل به ضرورت حیاتی وحدت و تشکیلات پی می برند و برایش تلاش کرده و هزینه پرداخت می کنند و دولت سرمایه داری نیز برای مقابله با همبستگی طبقاتی و متشکل شدن زحمتکشان موانع مختلف ایجاد میکند و دستگیری ها را افزایش می دهد. در این راستا است که طی چند روز اخیر کارگران بسیاری از جمله آرام و فواد زندی ، نظام صادقی ، رضا امجدی ، ابراهیم مددی ، داود رضوی ، محمود صالحی ، عثمان اسماعیلی و … دستگیر و زندانی شدند و همچنین تعدادی را از جمله اسماعیل عبدی ، جعفر عضیم زاده ، جمیل محمدی و … تهدید به زندان کرده اند ، بدون شک در چند روز آینده دولت سرمایه داری اقدام به دستگیری های دیگر خواهد کرد چون این دولت دیگر مانند گذشته نمی تواند دشمنی خود با کارگران و دوستیش با سرمایه داران را پنهان کند، و همچنین کارگران و زحمتکشان نیز دیگر نمی توانند مانند گذشته چنین دولت طبقاتی را که هر گونه فشار را یک جانبه علیه زحمتکشان بکار می برد تحمل کنند، و با توجه به بحران های جهانی ، بحران های داخلی ، تورم و گرانی هر دم افزاینده ، بیکاری و ورشکستگی های افتصادی ، دزدی ها و رشوه خواری و اختلاس های نجومی ، اذیت و آزار جوانان و زنان و تحمیل انواع تبعیض ها، بی آیندگی و بیکاری و بی پولی رو به افزایش ، گرانی شتابان مایحتاج روزانه مانند نان، گوشت و برق و آب و گاز ، کرایه ها و کمرشکن بودن هزینه های بهداشت و درمان و تحصیل، عدم امنیت شغلی ، قراردادهای سفید امضا و موقت ،تحمیل دستمزد های تصویب شده چهار بار زیر خط فقر و تحمیل دستمزدهای فرای حداقل دستمز های تصویب شده که بیش از دهها بار زیر خط فقر است و … باعث گردیده اند تمامی مردم و حتی پایین ترین لایه های اجتماعی به سوی موضوعات و اعتراضات سیاسی کشیده شوند، این اوضاع و وضعیت دولت سرمایه داری و طبقه کارگر هشدار، اعلام و اتمام حجتی است با تشکل های مستقل کارگری و معلمان ، زنان و دانشجویان ، با فعالین و مبارزان، که اگر تن به وحدت و تشکیلات ندهید در نقطه عطف تاریخی نزدیک یک بار دیگر به شدت سرکوب و دچا ر شکست خواهید شد ، برای کسب مطالبات خود ، برای جلوگیری از دستگیری های آتی و برای آزاد سازی فعالین و رهبران دستگیر شده و زندانی تنها یک راه داریم، اقدام به مبارزه متحدانه کنیم . اگاهانه در نقاط مشترک تن به اعمال مشترک بدهیم از تک روی ، توهم زدگی ، خود محور بینی و … خود داری کنیم، زمان تکرار نمی شود تنها اکنون فرصت حرکت به سمت وحدت و تشکیلات داریم، فرصت سوزی تاریخی را آیندگان بر ما نخواهد بخشید. حتی جهت مقابله با معضلات سرمایه داری تحمیل شده به جامعه مانندافسردگی ، خودسوزی و خودکشی،اعتیاد، فروپاشی خانواده ها ، فحشا و دیگر جرائم تحملی،حضور در جریان مبارزه و مبارزه متحدانه با ظلم و ستم سرمایه داری و عوامل ان ضمن اینکه مصونیت برای انسان های مبارز ایجاد می کند، باعث شکوفایی استعدادهای فردی و جمع شده و حرکت بسوی دمکراسی و جامعه کارگری که تنها راه نجات انسانها از بربریت است را نیز هموار می کند و انگیزه زندگی کردن و انسانی زیستن را در فرد فرد افراد مبارز به اوج می رساند. ما ضمن محکوم کردن دستگیری های اخیر و زندانی کردن کارگران و معلمان خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی کارگران زندانی ، معلمان زندانی و زندانیان سیاسی هستیم ، در این راستا از تمامی کارگران ، معلمان ، زنان و پرستاران ، بازنشستگان و بیکاران ، جوانان و دانشجویان و دانش آموزان و مردم مبارز می خواهیم حامی خانواده زندانیان ، صدا و فریاد عدالت خواهانه کارگران زندانی ، معلمان زندانی و زندانیان سیاسی باشند و در روز کارگر و روز معلم به هر طریق ممکن دست به اعتراض بزنند. کارگر زندانی ، معلم زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگر ٩/٢/١٣٩٤
احضار خالدحسینی از اعضای کمیته هماهنگی به اداره اطلاعات سنندج!
بنا به خبر رسیده روز یکشنبه ٦ فروردین خالد حسینی فعال کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری طی تماسی تلفنی به اداره اطلاعات شهر سنندج احضار شد. این فعال کارگری به مدت ٢ ساعت در رابطه با کمیته هماهنگی و اول ماه مه روز جهانی کارگر مورد بازجویی قرار گرفت. خالد حسینی در طی بازجویی ضمن تاکید بر استقلال کمیته هماهنگی از عضویت خود در این کمیته دفاع کرد. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم نمودن احضار و بازجویی از خالد حسینی ، خواهان آزادی فوری و بی قید شرط همه فعالین کارگری و کارگران دربند و زندانیان سیاسی می باشد. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ٦ اردیبهشت ١٣٩٤
ابهام در وضعیت رسول بداقی
رسول بداقی، عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران؛ یکی از فرهیخته ترین اعضای شورای هماهنگی کانون های صنفی معلمان سراسر کشور است. او در مدت فعالیت خود در هیات مدیره کانون صنفی معلمان همواره پیگیر امور صنفی فرهنگیان کشور بوده است. بداقی پیشتر در سال ٨٥ در یکی از گسترده ترین اعتراضات معلمان ایران به اجرا نشدن قانون توسط دولت دکتر احمدی نژاد دستگیر و به سه سال حبس تعلیقی محکوم شد. پس از آن و همزمان با وقایع سیاسی کشور در شهریور ٨٨ در اداره آموزش و پرورش اسلامشهر دستگیرشد. نیروهای امنیتی پس از تفتیش منزل بداقی، او را به بند ٢٠٩ اوین بردند. در ادامه توسط قاضی صلواتی در شعبه پانزده دادگاه انقلاب به شش سال حبس محکوم شد. این عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان در مدت پنج سال و هشت ماه که در زندان بوده حتی برای تشییع و تدفین مادر گرامی اش، یک ساعت مرخصی نداشته است. در آستانه هفته معلم بدنه آموزش و پرورش در التهابات ناشی از اعتراضات معلمان کشور نسبت به وضعیت اسف بار آموزش و پرورش به سر می برد. از طرفی فرهنگیان ایران بی صبرانه چشم انتظار آزادی معلمان زندانی هستند و مسئولان مربوط به پرونده ی رسول بداقی تاریخ آزادی او را سیزده مرداد ٩٤ اعلام کرده اند، در اقدامی عجیب دادسرای شهید مقدسی اوین عصر روز شنبه پنجم اردیبهشت رسول بداقی را برای بازپرسی احضار کرد. امروز (ششم اردیبهشت) رسول بداقی برای حضور در دادسرای مقدسی اوین توسط عوامل زندان رجایی شهر انتقال یافته است. و تا کنون هیچ خبری مربوط به بازگشت ایشان به رجایی شهر گزارش نشده است. امیدواریم مسئولان مربوطه با درک شرایط موجود زمینه آزادی معلمان زندانی را فراهم نماید. اسماعیل عبدی-دبیرکل کانون صنفی معلمان ششم اردیبهشت هزار و سیصد و نود و چهار. منبع:حقوق معلم وکارگر
در محکومیت بازداشت رضا امجدی
کارگران ، تشکلهای کارگری ، انسانهای شریف و آزاده! همچنانکه اطلاع دارید و ما هم در اطلاعیه‌های قبلی کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد اشاره کردیم تهدید ، احضار و بازداشت فعالین کارگری به اوج خود رسیده است و روزی نیست که ما شاهد تهدید ، احضار و یا بازداشت فعالین کارگری نباشیم ، مخصوصا اعضا کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در شهر سنندج ، در ادامه بازداشت‌ها در شهر سنندج که با نزدیکی به اول ماه مه برابر با یازدهم اردیبهشت ماه روز جهانی کارگر نیز مصادف شده روز شنبه ٥ اردیبهشت ماه ماموران امنیتی با حمله به خانه رضا امجدی فعال کارگری عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در محله حسن آباد سنندج ضمن تفتیش خانه رضا را بازداشت کرده و به مکان نا معلومی منتقل کردند که تا امروز هیچ خبری از ایشان در دسترس نیست. کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد ضمن محکومیت بازداشت رضا امجدی و دیگر اعضا کمیته هماهنگی در شهر سنندج خواستار آزادی بدون قید و شرط تمامی کارگران زندانی و فعالین کارگری زندانی است . کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد . هفتم اردیبهشت ١٣٩٤
حامد نباتی و علی حسینی دو فعال کارگری در سقز بازداشت و بعد از تهدید به عدم شرکت در مراسم اول مه آزاد شدند
صبح روز ١٠ اردیبهشت حکومت اسلامی حامد نباتی و علی حسینی دو فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در سقز را دستگیر و آنها را پس از ٢ ساعت بازجویی و تهدید به عدم شرکت در مراسم روز جهانی کارگر آزاد کرد. در روز ٨ اردیبهشت نیز محمود صالحی یکی از چهره های شناخته شده در شهر سقز دستگیر و به اطلاعات شهر سنندج منتقل شد. گفته میشود که پرونده محمود صالحی در دست اطلاعات تهران است و حکم بازداشت وی نیز از آنجا صادر شده است.
برای جلوگیری از مراسم اول مه نیروی انتظامی بسیاری در شهر سقز بسیج شده است. و تلاش برای برگزاری روز جهانی کارگر نیز در جریان است.
یادداشت اختصاصی به مناسبت روز جهانی کارگر:آموزگار، کارگر است
مهدی بهلولی، آموزگار و کنشگر معلمان! اینکه من آموزگار ریاضی شدم، برمی گردد به آموزگار ریاضی سال چهارم دبیرستانمان، که جبر و آنالیز درسمان می‌داد. انسانی وارسته، دوست داشتنی، خوش بیان، چیره در درس، و بلندقد و خوش تیپ. استاد نوری، در قلب من جا داشت و البته هنوز هم دارد. گرچه سال هاست که او را ندیده‌ام اما دورادور از او خبر دارم. نوری مرد دانش و اخلاق بود و الگویی شده بود برای زندگی‌ام و حتی برای حرف زدنم؛ یعنی حتی دوست داشتم مانند نوری حرف بزنم. نوری البته مدرسه‌های بالا شهر را هم رها کرده بود آمده بود در مدرسهٔ ما درس می‌داد، مدرسه‌ای در جنوب شهر. من هم ریاضی‌ام خوب بود، یعنی همیشه و از همان دبستان در فهم ریاضی – دست کم در سطحی معمولی- مشکل نداشتم. پس همه چیز دست به دست هم داده بود تا من هم در اندیشهٔ آموزگار شدن بیفتم. نوری آموزگار خوبی بود اما راستش اکنون که به او می‌اندیشم به نظرم یک کمی زیادی خوب بود! او همه‌اش علم و ریاضی و اخلاق بود- البته از اخلاق سخن نمی‌گفت اخلاق را رعایت می‌کرد؛ اخلاق در وجودش نهادینه بود. کاش نوری تا این اندازه خوب نبود و می‌آمد از دشواری‌های زندگی یک آموزگار هم کمی سخن می‌گفت. کاش کمی از انتزاع بیرون می‌آمد و به واقعیت زندگی می‌پرداخت و درددل و انتقادی می‌کرد:
از اینکه حقوق‌اش سخت زیر خط فقر است؛ از اینکه همانند بسیاری از کارکنان دیگر دولت، پاداش و مزایایی ندارد؛ از اینکه حق التدریس یا اضافه کارش را شش ماه بعد به او میدهند؛ از اینکه او را زیادی میدانند؛ از اینکه فقر آزارش میدهد اما از فقر بالا‌تر، «فرق» و تبعیض، همانند خوره انگیزهٔ کاری‌اش را می‌خورند. کاش نوری از اینها هم سخن می‌گفت. از اینکه با شرمندگی ناگزیر میشود برود خانهٔ دانش آموزش کلاس خصوصی- البته نوری کلاس خصوصی نمی‌رفت اما برخی همکارنش که می‌رفتند و می‌روند. از اینکه باید بعداز ظهر‌ها برود دلار بفروشد- نوری البته این کار را هم نمی‌کرد اما برخی همکارانش که میکنند. از اینکه بشود سرویس دانش آموزانش- نوری این کار را هم نمی‌کرد اما برخی همکارانش که میکنند. اما من هم اکنون از همهٔ اینها سخن می‌گویم. من همه اینها را به دانش آموزانم می‌گویم و بر این باورم که آموزگار بهتر است کمی هم زمینی باشد. و شاید این همه تعریف و تمجیدهای خشک و توخالی از آموزگار- که به ویژه در این روزهای هفتهٔ معلم اوج میگیرد- به همین خاطر باشد که ما آموزگاران از این چیز‌ها نگوییم. از فقر نگوییم. از فرق نگوییم. از دروغ نگوییم. از دزدی‌ها میلیاردی نگوییم. از جامعه و زندگی نگوییم. و نگوییم که به این نابرابری‌ها و ستم‌ها باید اعتراض کنیم. و بپذیریم که سخن گفتن از اینها دون شآن آموزگار است. بپذیریم رفتن به خیابان و به فقر و فرق اعتراض کردن درشان آموزگار نیست. بپذیریم آموزگار تنها باید از علم بگوید. بپذیریم آموزش از پرورش جداست و پرورش هم معنایش این چیز‌ها نیست. و بپذیریم که آموزش از زندگی جداست. بپذیریم که دانش از آگاهی‌های اجتماعی جداست. بپذیریم که آموزش از آگاهی‌های طبقاتی جداست. اما من اینها را نپذیرفته و نمی‌پذیرم. آموزش باید همه جانبه باشد و چشم و گوش دانش آموز را باز کند. آموزش باید سنجش گرانه اندیشه را بیاموزاند. آموزش باید با زندگی در پیوند باشد تا معنادار‌تر شود و مفید‌تر. آموزش باید از حقیقت‌های تلخ و از زشتی‌ها هم بگوید – زندگی که همه‌اش زیبایی نیست. اینگونه آموزش پیوندی ناگسستنی می‌یابد با کار و عمل آگاهانه و روشنایی بخش. و اینگونه آموزگار پیوندی ژرف می‌باید با کارگر. و شاید از همین روست که در برخی از سندهای جهانی از آموزگار با عنوان «کارگر آموزشی» نام می‌برند. آموزگار نمی‌تواند در اندیشهٔ کارگر نباشد. بچهٔ کارگر را که هر روز می‌بیند. و می‌بیند که در چه شرایطی دارد درس می‌خواند. کلاس‌های شلوغ مدرسه‌های دولتی را که می‌بیند و از نزدیک تجربه میکند. گاهی می‌رود پای صحبت دانش آموزش می‌نشیند و درمی یابد که از زمان ورود بی‌حساب و کتاب کالاهای چینی، پدر دانش آموزش که کفاش بوده، بیکار شده و پسرش را بدون صبحانه به مدرسه فرستاده است. هنوز هم نباید از فقر سخن بگوید و آگاهی دهد و به روشنگری بپردازد؟ تنها باید سرش به کار خودش باشد و برود ریاضی و فیزیک‌اش را درس بدهد و آگاهی اجتماعی و طبقاتی ندهد؟ آموزگار می‌بیند که به دلیل سیستم گرمایشی ناایمن برخی مدرسه‌های دولتی، سالانه شماری دانش آموز بر اثر آتش سوزی در کلاس درس، دارند جان میدهند و یا به شدت آسیب‌های جسمی و روحی میبینند، و به گفتهٔ خود مسئولان آموزش و پرورش ٣٠٠ میلیارد تومان برای ایمن سازی سیستم گرمایشی این مدرسه‌ها نیاز است.
و آموزش و پرورش میگوید این بودجه را نداریم اما با این رو، کسی به نام بابک زنجانی می‌رود از بانک سرمایه- که بانک آموزش و پرورش به شمار می‌رود- ٣٠٠ میلیارد تومان وام میگیرد، بدون وثیقه و یا با چک شخصی آیا این آموزگار نباید به دانش آموزانش از این دوگانگی‌ها بگوید؟ آموزگار کارگر است، کارگر آموزشی. آموزگار در آموزش باید به زندگی بپردازد و آگاهی رسانی کند تا دانش آموزش سنجش گر و آگاه بار بیاید، تا بهتر و با شناخت بیشتری آیندهٔ کاری خود را برگزیند، تا با دید باز‌تر و پخته تری به زندگی بیندیشد. آموزگار باید به نابرابری‌ها بیندیشد و از آنها سخن گوید. پس آموزگار باید به کارگران بیندیشد و به شرایط تحصیلی بچه‌های آنها، و البته از اینها سخن بگوید و بنویسد.
بیانیه زندانیان سیاسی زندان مهاباد به مناسبت روز جهانی کارگر
٢٢ تن از زندانیان سیاسی زندان مهاباد با صدور بیانیه‌ای روز جهانی کارگر را گرامی داشتند و این روز را نماد “اتحاد کارگران و ستم‌دید‌گان جهان علیه استبداد و نابرابری” اعلام کردند. زندانیان در بیانیه خود نوشته‌اند: “جنبش آزادی و برابری‌خواهی ایران به عنوان عنصری از جنبش جهانی ضد نابرابری در طول یک قرن اخیر در غالب احزاب، سازمان و جریان‌های مختلفی نسبت به آرمان‌های یک می وفادار مانده و در مقابل استبداد شاهنشاهی و بعد‌ها استبداد دینی بعد از انقلاب ٥٧، مقاومت نموده و هزینه‌هایی را متحمل شده است.” روز یک می را در شرایطی گرامی می‌داریم که استبداد و نابرابری، استعمار و استثمار در جهان همچنان ادامه دارد. آرمان کارگران آمریکایی که در این روز جان باختند به آرمانی جهانی بدل گشته است و این روز، یک می را به نماد اتحاد کارگران و ستم‌دید‌گان جهان علیه استبداد و نابرابری تبدیل کردند. جنبش آزادی و برابری‌خواهی ایران به عنوان عنصری از جنبش جهانی ضد نابرابری در طول یک قرن اخیر در غالب احزاب، سازمان و جریان‌های مختلفی نسبت به آرمان‌های یک می وفادار مانده و در مقابل استبداد شاهنشاهی و بعد‌ها استبداد دینی بعد از انقلاب ٥٧، مقاومت نموده و هزینه‌هایی را متحمل شده است. این جنبش که فراز و فرودهای تاریخی و گسترده‌ای را تجربه نموده، امروز هم به نوعی دچار شکاف درونی گشته و بدنه اپوزسیون ایران چه در داخل و چه در خارج کشور، دچار تشتت و پراکندگی نموده که این پراکندگی حوزه‌ی مفهومی و گفتمان سیاسی را تحت شعاع قرار داده و در مقابل شکل‌گیری جنبش واقعی و سراسری برای رهایی ایران به سدی بدل گشته است. امید است جنبش دمکراتیک و دمکراسی‌خواهی ایران، با الهام گرفتن از روح بزرگ آرمان‌های یک می، شکاف‌های مذکور را پر نموده و راه را برای تحقق ایران آزاد و برابر هموار نماید. زندانیان سیاسی محبوس در زندان مهاباد. جمعه ١١ اردیبهشت‌ماه ١٣٩٤ – ١ مه ٢٠١٥
اسامی امضاکنندگان ١. محسن رمضانی ٢. احمد خاوندی ٣. اسکندر برده‌ریزه ٤. علیرضا رسولی ٥. عبدالرحمان رمضانی ٦. فاروق سامانی ٧. هاوری غزالی ٨. خضر رسول‌مروت ٩. جمال قادرنژاد ١٠. سید حسین پور مصطفی اقدم ١١. یحیی فرهانی ١٢. امیر عبدالله‌زاده ١٣. یونس رسول‌علیا ١٤. واحد سیده ١٥. یوسف آب‌خرابات ١٦. سیامند کاوه ١٧. ادریس عزیزپور ١٨. عمر منزمی‌راد ١٩. چالاک کورده ٢٠. هیمن مصطفوی ٢١. همین حسین‌زاده ٢٢. عبدالرحمن معروفی
بازداشت کارگران در آستانه اول ماه مه
در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر، فشار سرمایه و عوامل آن بر کارگران و فعالین کارگری بیش تر شده است. در همین رابطه با خبر شده ایم که در آخرین ساعات روز سه شنبه و بامداد روز چهارشنبه ٨ و ٩ اردیبهشت، مامورین اطلاعاتی و امنیتی به خانه های تعدادی از کارگران و فعالان کارگری مراجعه کرده و تنی چند از آنان ازجمله ابراهیم مددی، داود رضوی، محمود صالحی، عثمان اسماعیلی و … را بازداشت کرده اند. و این در حالی است که تعداد دیگری از این کارگران و فعالین کارگری در روزها و هفته های گذشته در دیگر شهرها، از جمله شهر سنندج دستگیر یا احضار شده و از جانب این نیروها مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته اند. یورش به منازل کارگران و فعالین کارگری و احضار، بازداشت و زندانی کردن آن ها و خانواده هایشان، در شرایط کنونی و در روزهای اخیر به بخشی از فشارهایی تبدیل شده است که سرمایه داران و عوامل آنان برای ممانعت از برگزاری هرچه باشکوه تر اول ماه مه و فراتر از آن، ممانعت ازمطرح شدن خواستها و اعتراضات کارگران به موارد و موضوعاتی از قبیل حقوق های معوقه کارگران، تحمیل قراردادهای موقت و سفید امضاء و در این رابطه ایجاد ناامنی شغلی برای کارگران، اخراج و بیکارسازی آنان، کاهش خدمات تامین اجتماعی و چپاول این صندوق و به ویژه دستمزدهای زیرخط فقر صورت می گیرد. صاحبان سرمایه و حامیان آن ها به خوبی میدانند که استثمار هر چه بی رحمانه تر کارگران و دستیابی به برنامه و سیاست های مورد نظر سرمایه داران، برای انباشت و سودآوری هرچه بیش تر سرمایه و مهیا نمودن شرایط برای رشد و گسترش روزافزون آن، بدون اعمال فشار به کارگران و سرکوب جنبش های حق طلبانه ی آنان، به راحتی امکان پذیر نخواهد بود. لذا همه ی سعی و تلاش خود را به کار می گیرد تا با ایجاد فضای ترس و ناامنی در جامعه و در این رابطه احضار و تهدید کارگران و فعالان کارگری و بازداشت و زندانی کردن آنان حتی المقدور از رشد و گسترش جنبش های اجتماعی جلوگیری نمایند. عوامل سرمایه سال هاست که شاهرخ زمانی، محمد جراحی و بهنام ابراهیم زاده از فعالین کارگری و از اعضای کمیته پیگیری را به بهانه های واهی بازداشت و زندانی کرده و به حبس های طولانی مدت محکوم نموده است. در همین رابطه یوسف آب خرابات و واحد سیده از فعالین کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی هر یک به دوسال حبس تعزیری محکوم شده و هم اکنون دوران حبس خود را سپری می کنند و حسن رسول نژاد دیگر فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی نیز به ١ سال زندان محکوم شده است. هادی تنومند و جمال میناشیری از فعالین کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی هر یک به ٥/٣ سال حبس تعزیری محکوم و در انتظار احکام دادگاه تجدید نظر هستند؛ قاسم و ابراهیم مصطفی پور و محمد کریمی از فعالان کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی هر یک به ٢ سال حبس تعزیری محکوم شده و در انتظار احکام دادگاه تجدید نظر می باشند؛ جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی، از فعالین کارگری و از اعضای هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران، به ترتیب به ٦ و ٥/٣ سال زندان محکوم شده و به همراه فرزاد مرادی نیا از فعالین کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی در انتظار احکام دادگاه های تجدید نظر و بدوی می باشند. در چند هفته اخیر تعداد زیادی از کارگران و فعالین کارگری، احضار یا بازداشت شده اند که نظری به لیست تنها بخش هایی از آن خود می تواند گویای بسیاری از مسائل باشد. از جمله ی این کارگران و فعالین کارگری می توان از: ابراهیم مددی نایب رئیس و داوود رضوی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه یاد کرد که در ساعات پایانی روز سه شنبه ٨ اردیبهشت و بامداد روز چهار شنبه ٩ اردیبهشت بازداشت شده اند. محمود صالحی فعال کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی و عثمان اسماعیلی از فعالین کارگری و سخنگوی کمیته دفاع از کارگران مهاباد در روز سه شنبه ٨ اردیبهشت به ترتیب در شهرهای سقز و مهاباد دستگیر شده اند. خالد حسینی فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای چندمین بار احضار و توسط مامورین امنیتی مورد بازجویی قرار گرفته است. همچنین طی روز ها و هفته های اخیر رضا امجدی، کورش بخشنده، حامد محمود نژاد و نظام صادقی از فعالین کارگری و اعضای کمیته هماهنگی و فؤاد و آرام زندی از فعالان کارگری، به همراه منیژه صادقی فعال زنان و کودکان توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی باز داشت و روانه زندان ها شده اند. ریبوارعبدالهی، فعال کارگری و از اعضای کمیته هماهنگی نیز در تاریخ ٢٢ فروردین بازداشت و به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است که هم اکنون در حال گذراندن حکم زندان خود در زندان شهر سنندج است. عوامل سرمایه درصددند تا با اعمال فشار به کارگران و فعالان کارگری، آنان را مرعوب نموده، از ادامه ی کار که چیزی جز دفاع از منافع طبقه ی کارگر در عرصه های مختلف نیست بازدارند. در حال حاضر بسیاری از کارگران و فعالین جنبش های اجتماعی از جمله رسول بوداغی و.محمود باقری و عبدالرضا قنبری صرفاً به اتهام واهی “اقدام علیه امنیت ملی” ، “اجتماع به قصد تبانی” ، “تبلیغ علیه نظام” و اتهامات و در واقع بهانه هایی از این دست سال های زیادی از عمر و زندگی خود را در زندان سپری کرده و در حال گذراندن مدت محکومیت خود هستند و کارگران و فعالانی چون رضا شهابی نیز پس از گذراندن چندین سال از محکومیت زندان خود، پس از یک عمل جراحی سخت وحساس در مرخصی استعلاجی بسر می برد. این کارگران و فعالان کارگری در واقع تاوان فعالیت ها و مبارزات خود را برای بهبود وضعیت معیشتی کارگران و بهروزی و رهایی طبقه ی کارگر از وضعیت اسف بار و طاقت فرسای موجود پس می دهند. آنان با دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان ، حتی در طول مدت حبس و زندان خود، این اتهامات را که صرفاً برای دربند کردن کارگران و فعالان کارگری توسط سرمایه داران علم می شوند خنثی نموده و آن ها را به حربه ای علیه سرمایه تبدیل کرده اند. عوامل سرمایه در واقع با احضار، بازداشت و زندانی کردن این کارگران و فعالان کارگری، و محکوم کردن آن ها به زندان های طویل المدت در واقع عمقِ کینه و نفرت خود را نسبت به کارگران و مردم به جان آمده از ظلم و ستم سرمایه به نمایش می گذارند. اما تاریخ جنبش کارگری خود، گواه این حقیقت بوده و هست که این گونه سرکوب ها و اِعمال فشارها هیچگاه نتوانسته است کارگران و فعالان راه رهایی این طبقه را از تلاش و مبارزه برای پیگیری خواست ها و مطالبات شان باز داشته و از ادامه راه منصرف نماید. اگر چه فشار و سرکوب و زندان صاحبان سرمایه و عوامل آن ها همواره بدرقه راه شان بوده و هیچگاه این کارگران و فعالان کارگری را رها نکرده است. سرمایه داران و عوامل آنان تا به امروز و لااقل با مشاهده ی روند حرکت جنبش کارگری و فعالان آن باید متوجه شده باشند که با این قبیل اقدامات نمی توان جنبش عظیم و گسترده ای را که به حکم جایگاه و موقعیت طبقاتی خویش در نظام نابرابر و ضدکارگری سرمایه داری، برای بهبود شرایط کار و زندگی خویش و رهایی از ستم و استثمار طبقاتی تلاش و مبارزه می کند برای همیشه متوقف نمود و از تحرک و مبارزه برحذر داشت. سرمایه داران و عوامل آنان باید بدانند که جنبش کارگری و فعالان پیگیر و مخلص آن تمام شدنی نیستند و تا زمانی که سلطه ی سرمایه و بهره کشی هر چه وحشیانه تر طبقه ی کارگر به دست صاحبان سرمایه، ادامه داشته و زندگی را بر طبقه کارگر تیره و تار کرده است، تا زمانی که سرمایه داران به ضرب زور و سرکوب و اخراج و بیکارسازی کارگران و ارعاب و تهدید و بازداشت و زندان آنان، درصدد تحمیل انواع بی حقوقی ها و بی حرمتی ها به این طبقه برآمده و آن ها را یکی بعد از دیگری به طبقه ی کارگر و اکثریت قریب به اتفاق مردم تحت ستم و استثمار جامعه تحمیل می نمایند و سرانجام تا زمانی که نتیجه و ماحصل کار و تلاش کارگران از تولید ثروت و رفاه برای جامعه، چیزی جز خانه خرابی و فقر مطلق نیست، جنبش کارگری به راه خود ــ که هیچ چیز جز بهبود مداوم و پیوسته ی شرایط کار و زندگی و رهایی از منجلاب متفن سرمایه نیست ــ ادامه خواهد داد و باز نخواهد ایستاد. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن محکوم کردن این قبیل فشارها و هر گونه احضار، تهدید و دستگیری کارگران و فعالین کارگری، برپایی آزادانه مراسم روز جهانی کارگر (اول ماه مه) را حق طبیعی همه کارگران دانسته و خواهان آزادی فوری و بدون قید شرط همه کارگران و فعالین کارگری دربند و زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشد. کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ٩ اردیبهشت ١٣٩٤
بازهم از این باغ بری می رسد! حسن صادقی معاون دبیر كل خانه كارگر و همان كسی كه رهبری چاقوكشان را در حمله به كارگران شركت واحد را سازمان داده بود در مصاحبه ای با خبر نگار كلمه در باره شعار نژاد پرستانه ‘كارفرما حیا كن كارگر افغانی را رها كن”می گوید:در نگارش شعارها اشتباه شده است وآن را به گردن كارگران ساختمانی میاندازد وبا كمال وقاهت می گوید:در روز كارگر گروهای كارگری زیادی شركت كرده بودند كه یك گروه كارگری ساختمانی به كار غیر قانونی كارگران خارجی معترض هستند،این اظهار فضله كردن بدرد خود حسن صادقی و هم پالگیهایش در خانه كارگر میخورد،كارگران ایران هرساله در قطع نامه هایشان به مناسبت روز كارگر حمایت خود را از همكاران افغانی شان را اعلام كرده اند،اما مهمتر اینكه كارگر قانونی و غیر قانونی ندارد، این دروغ محض است كه كارگران “غیر قانونی “پستهای كاری را اشغال كرده اند وكار برای كارگر ایرانی وجود ندارد.مطابق آمار دولتی ٩میلیون بیكار در ایران وجود دارد كه به دلیل قراردادهای موقت از كار اخراج شده اند از طرف دیگر سیاست خصوصی سازی وتغییر كاربری مراكز تولیدی وسود جویی سرمایه داری در ایران است كه این تعداد بیكار وجود دارد،البته آقای معاون دبیر كل خانه كارگر سوراخ دعا را گم نكرده بله ایشان بازوی كارفرمایان است ویكی از سازماندهندگان شكستن وحدت بین طبقه كارگر ایران،كه همین شعار ضد كارگری و نژاد پرستانه نیز یكی از اقدامات پراكندن نفاق در بین كارگران است كه اینبار نیز با اعتراض كارگران جواب گرفت. زنده باد اتحاد كارگری.(از صفحه کارگران سوسیالیست در فیس بوک)
ترکیه
حملات پلیس به تجمع اول مه ترکیه و دستگیری ١٣٠نفر
میدان تقسیم استانبول از زمان برگزاری تظاهرات اعتراض آمیز در اول ماه مه سال ١٩٧٧ که به کشته شدن دهها نفر منجر شد، همواره مرکز تجمعات اعتراض آمیز بوده است براساس گزارش های دریافتی پلیس ترکیه به سوی گروهی که در تظاهرات اول ماه مه در استانبول شرکت کرده بودند گلوله های پلاستیکی و گاز اشک آور شلیک کرده است. به گفته رئیس پلیس شهر استانبول بیش از یکصد و سی نفر در جریان اعتراضات امروز بازداشت شدند. معترضان با پرتاب بطری به سوی نیروهای پلیس در صدد برآمدند تا با ممانعت دولت برای برگزاری راهپیمایی در میدان تقسیم مقابله کنند. جاده های منتهی به میدان تقسیم بسته شده و سیستم حمل و نقل عمومی در بخش وسیعی از شهر مختل شده است. این میدان پیش از این مرکز تجمعات ضد دولتی در این کشور بوده است. براساس گزارش ها، شماری از اعضای حزب کمونیست که در میدان تقسیم تجمع کرده بودند، بازداشت شدهاند. میدان تقسیم استانبول از زمان برگزاری تظاهرات اعتراض آمیز در اول ماه مه سال ١٩٧٧ که به کشته شدن دهها نفر منجر شد، همواره مرکز تجمعات اعتراض آمیز بوده است. این اولین روز کارگر در ترکیه از زمان تصویب لایحه جنجالی امنیتی از سوی پارلمان این کشور است. این لایحه به پلیس ترکیه برای سرکوب معترضان قدرت زیادی میدهد.
گزارشی از روز جهانی کارگر در آنکارا در ترکیه
بیش از هشت هزار نفر از فعالان کارگری، احزاب و سازمان‌های سیاسی ترکیه، در روز اول ماه می، در تظاهرات روز جهانی کارگر در آنکارا، شرکت کردند. این راهپیمایی گسترده، که در آن اتحادیه‌ها و سندیکاهای کارگری نیز حضور داشتند، با اجرای سرود و خواندن فطع‌نامه به زبان‌های ترکی و کردی در میدان سهیه آنکارا به پایان رسید. در این مراسم جمعی از فعالان سیاسی چپ ایرانی در ترکیه ، در کنار فعالان سیاسی از افغانستان، لبنان و سوریه نیز حضور داشتند و با خواندن قطعنامه روز جهانی کارگر خواستار آزادی کارگران زندانی، پایان سرکوب جنبش‌های مدنی و کارگری، داشتن حق تشکلهای کارگری مستقل، بالا رفتن دستمزد کارگران و بیمه بیکاری شدند. برگرفته از سایت رادیو کوچه
روسیه
در مسکو هم حدود ١٤٠ هزار کارگر و دانشجو در میدان سرخ دست به تجمع زدند
به مناسبت روز جهانی کارگر، در یونان، هزاران نفر در پاسخ به درخواست اتحادیه های کارگری در مرکز شهر آتن، پایتخت تجمع کردند. در مسکو هم حدود ١٤٠ هزار کارگر و دانشجو در میدان سرخ مسکو دست به تجمع زدند. حزب حاکم روسیه متحد هم گفته است انتظار می رود حدود ٢.٥ میلیون نفر در اعتراضاتی در سراسر روسیه شرکت کنند.
کره جنوبی
در کره جنوبی هم دهها هزار کارگر با دست زدن به راهپیمایی‌ها در روز جهانی کارگر شرکت کردند.
افغانستان ! کابل: تظاهر کننده ها از حکومت خواستند هرچه زودتر کار ایجاد کند.
شماری از کارگران افغان می گویند، رهبران حکومت وحدت ملی به تعهدات شان بخاطر فراهم ساختن زمینه کار برای جوانان عمل نکرده اند. این کارگران روز جمعه با راه اندازی تظاهرات در کابل گفتند، پس از ایجاد حکومت وحدت ملی میزان بیکاری افزایش یافته است. آنها از حکومت خواستند تا زمینه کار را برای جوانان در کشور فراهم نماید. معروف قادری رییس اتحادیه کارگران در این مورد گفت: “از حکومت وحدت ملی یک بار دیگر تقاضا می کنیم که کار ایجاد نمایند امیدوار هستیم تلاش های خود را بیشتر سازند و هرچه زودتر کار ایجاد کنند هم برای خانم ها و هم برای جوانان تمام مردم افغانستان حق کار را دارند طبق وعده های را که آنها قبلاً کرده اند و در حال حاضر هم وعده های را که انجام می دهند باید به وعده های خود عملی نمایند. “ به اساس گزارش ها هم اکنون در افغانستان ١٢ میلیون افراد واجد شرایط کار یا بیکار هستند و یا هم کارهای موقتی دارند. تکمیل و عملی شدن قانون کار، بلند بردن معاشات مامورین، سهولت های بیمه صحی برای کارگران از جمله خواسته های اتحادیه ملی کارگران از حکومت می باشد. تلاش نمودیم تا در این مورد نظر وزارت کار امور اجتماعی شهدا و معلولین را نیز داشته باشیم اما با وجود تماس های مکرر موفق به این کار نشدیم. چندی قبل حسام الدین همراه معین وزارت کار و امور اجتماعی ضمن تایید مشکلات کارگران افغان گفته بود، بخاطر افزایش معاشات و بیشتر شدن امتیازات کارگران تلاش های را انجام میدهند. این در حالیست که پیش از این شورای مرکزی اتحادیه های صنفی نیز در نشستی بمناسبت تجلیل از روز جهانی کارگر در کابل گفت بود که کارگران در این کشور هنوز نیز با مشکلات جدی روبرو هستند. رجب و مراد دو تن از کارگران افغان در مورد مشکلات شان گفتند: “در این سه ماه کار پیدا نکردم تشنه و گرسنه همین جا می باشیم تا شب دولت باید زمینه کار را فراهم کند همه غریب هستند. تمام کشورهای همسایه ما بالای کارگران افغان آباد شدند اما آنها در افغانستان کار ندارند. “ از روز جهانی کارگر از سال ١٩٩٥ میلادی به اینسو همه ساله در اول می در سطح جهان به شمول افغانستان تجلیل به عمل میاید. در همین حال برخی از کارشناسان افغان می گویند، بیکاری در افغانستان به یک مشکل جدی مبدل شده اگر حکومت بخاطر حل مشکل بیکاری جدی اقدام نکند شماری زیادی از جوانان با صفوف مخالفین مسلح یکجا خواهند شد و یا هم به مواد مخدر و کارهای غیر قانونی دیگر رو خواهند آورد.
کارگران ناراضی هرات در روز جهانی کارگر
صدها کارگر امروز به مناسبت روز جهانی کارگر، در برابر ورزشگاه مرکزی ولایت هرات گرد آمدند. در این مراسم که در مقابل ورزشگاه مرکزی هرات برگزار شد، کارگران از نبود فضای شغلی و درآمدهای خود ابراز نارضایتی کردند و بی برنامه بودن دولت را مهمترین عامل این معضل دانستند. آصف حیدرزاده، رئیس اتحادیه کارگران ولایت هرات، بدین مناسبت گفت: این روز در حالی برگزار می شود که با وخیم‌تر شدن اوضاع کاری در هرات کارگران این شهر در وضعیتی غیرقابل تحمل قرار گرفته‌اند و حتی نمی توانند پاسخگوی نیازهای خانواده‌های خود باشند. به گفته کارگران و مسئولان کارگری، نا امنی‌های اخیر در سراسر افغانستان، عامل دیگر بیکاری در کشور است که بیشتر از همه به قشر کارگر آسیب و صدمه وارد کرده است. مسئولان کارگری همچنین این پدیده را برگرفته از بحران کاری‌ای می دانند که در این اواخر از سوی سیاست‌مداران به وجود آمده است. امین الله احمدی، یکی دیگراز مسئولان اتحادیه کارگران هرات، می گوید که از ٧٠ هزار کارگر این ولایت تنها ٤٠ هزار تن آنان با درآمدهای پائین سرگرم به کار هستند. استاد مشعوف، کارشناس مسائل اقتصادی: وضعیت افغانستان طی سیزده سال، تنها سیاست محور بوده و هیچ گاه به کارهای زیربنائی و پروژه های تولیدی پرداخته نشده است؛ از این روست که کارگران افغانستان وبه ویژه کارگران هرات همیشه زیر خط فقر زندگی کرده اند و شماری از آنها حتا آماده انجام کارهای کم درآمد هستند ولی آن هم پیدا نمی شود.
اول ماه مه ١٣٩٤ بر بستر شرایط جدید! /اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری و فعالین کارگری سقز
کارگران! مردم زحمتکش ایران!
اول ماه مه ٢٠١٥ (١٣٩٤) در شرایطی فرا رسید که در سطح جهانی دولت های سرمایه داری اصلی و فرعی غرق در یک بحران ساختاری کماکان سیاست های نئولیبرالی و ضد کارگری ریاضت اقتصادی را عملیاتی می کنند. به پشتوانه ی این سیاست ها بیشترین شکاف طبقاتیِ طول تاریخ تباه و سیاهِ حاکمیت سرمایه برجامعه تحمیل شده است. در سطح منطقه یی نیز امپریالیسم موفق شده است که از طریق ایجاد گروه تروریستی داعش و دخالت پیدا و پنهان در متن جنبش نان و آزادی و دامن زدن به جنگ های نکبت بار داخلی دستاوردهای مبارزاتی مردم زحمتکش را به یغما ببرد. در حال حاضر از آفریقای شمالی تا خاورمیانه هیچ کشوری را نمی توان سراغ گرفت که مردم فرودست آن از رفاه و آرامش و شادی و آزادی حداقلی بهره مند باشند. در برخی از این کشورها – از جمله عراق و مصر – که جنبش رزمنده ی کارگری در میدان بوده است به شیوه های مختلف و از جمله به طور مشخص دخالت مرکز همبستگی آمریکا (سولیداریتی سنتر) مبارزه ی طبقه ی کارگر مصادره شده است. به یک مفهوم واقعی اینک در میان کشورهای منطقه تنها جنبش کارگری ایران است که ضمن افشای سیاست های مخرب نهادهای امپریالیستی و گذار از خطرات این نهادها در موقعیت ویژه یی ایستاده است. درواقع همین ویژگی ممتاز است که از یکسو بر مسوولیت های خطیر طبقه کارگر ایران و فعالان پیشرو و چپ آن می افزاید و از سوی دیگر دولت سرمایه داری حاکم را به جایی می رساند که با فشار روز افزون بر فعالان مستقل و تنگ کردن دایره معیشت کارگران آغاز جبهه های جدیدی از یک نبرد طبقاتی را اعلام کند. یک جبهه این نبرد دستگیری گسترده فعالان کارگری است و جبهه ی دیگر آن منجمد کردن دستمزدهاست. این سیاست همزمان با عروج دولت نئولیبرال روحانی و در راستای توافق با قدرت های برتر سرمایه داری جهانی وارد برهه تازه یی شده است که ما به چند ویژه گی آن اشاره می کنیم. یک. حاکمیت ایران که ظرف یازده سال گذشته از طریق پیشبرد سیاست خارجی تهاجمی و گسترش پروژه ی غنی سازی اتمی هزینه ی سنگینی را بر اقتصاد کشور تحمیل کرده و از قبل رانت ناشی از دور زدن تحریم ها زنده گی اکثریت مطلق مردم کارگر و زحمتکش را به زیر خط فقر مطلق کشیده است بعد از شکست این سیاست و از اواسط دولت دوم احمدی نژاد وارد یک عقب نشینی ملموس شده است. نشانه های این شکست که در “پیروزی” روحانی نمایان شده به صورت “پیروزی دولت” در توافق هسته یی تبلیغ می شود. گویا قرار است بعد از توافق نهایی نه فقط تحریم ها لغو شود بلکه انواع و اقسام کمپانی های سرمایه داری به بهشت بازارآزاد ایران وارد شوند و برای کارگر ایرانی “ایجاد اشتغال “کنند!! پیشنهاد روحانی در کنفرانس داووس به شرکت های بزرگ سرمایه داری در همین راستا شکل گرفت. کیست که نداند با وجود ریسک بالا؛ سرمایه در شرایطی به ایران می آید که نه فقط از درجه این ریسک کاسته شود بلکه بیشترین سود ممکن عاید گردد. معنای دیگر این جمع بندی ساده این است که برای غارت نیروی کار ارزان باید جنبش چپ و ضد سرمایه داری کارگری در تمام زمینه ها مهار شود. نه تشکل مستقلی ایجاد شود و نه فعالان کارگری توان فعالیت داشته باشند. دستگیری های اخیر و فشار بر فعالان کمیته هماهنگی برای کمک به منظور استعفا در همین راستا طراحی شده است. دوم. دولت سرمایه برای پیشبرد این سیاست طرح انجماد “محترمانه” دستمزدها را از سال ها پیش و به موازات اجرای برنامه ی نئولیبرالی “تعدیل ساختاری” کلید زده است. در واقع به گواهی آمارهای رسمی دستمزد کارگران در سال ١٣٩٣ نسبت به مجموع افزایش نرخ تورم از سال ١٣٥٧ در حدود ٣٠٠ درصد عقب مانده است. ترمیم ١٧ درصدی دستمزد ١٣٩٤ هیچ دردی از آلام بی شمار کارگران را درمان نخواهد کرد. سوم. به این ترتیب فقر و فلاکت کارگران با برنامه اتمی آغاز نشده است که با تفاهم اتمی پایان یابد. با این حال جماعتی به اسم “اقتصاددان سوسیالیست” و “چپ لیبرال” و سوسیال دموکرات با استفاده از رسانه های دولتی اصلاح طلب مانند سایت “ایلنا” و اطراق در روزنامه ” آرمان روابط عمومی ” روحانی و مشاوره دادن به کمیسیون سه جانبه و هورا کشیدن برای وزیر اقتصاد می خواهند این گونه جلوه دهند که با اتمام کار احمدی نژاد ایران گلستان شده است! این افراد – چنانکه خود نیز مرتب با صدای رسا فریاد می کشند – تنها برای “دموکراتیزه شدن بورژازی” تقلا می کنند. با هر ایدئولوژی رفرمیسم همیشه دشمن جنبش کارگری بوده است. جناح چپ جنبش کارگری هیچ توهمی به این مبلغان رسمی لیبرال ها و اصلاح طلبان و ملی مذهبی ها ندارد و همان طور که در یک برهه در مقابل دخالت های رسوای سولیداریتی سنتر ایستاد این بار نیز در حد توان خود فریبکاری این افراد را افشا خواهد کرد. ما معتقدیم با هیچ استدلالی از جمله اتحاد عمل مقطعی نمی توان با این جماعت همسو شد. مضاف به اینکه انکشاف مبارزه طبقاتی این افراد را بیش از هر زمان دیگری به حاشیه رانده است. چهارم. مشت خالی این افراد زمانی باز شد که مجمع عمومی ششم کمیته هماهنگی در کرج مورد تعرض پلیس قرار گرفت و ٥٩ فعال شریف و شناخته شده این تشکل بعد از ضرب و شتم دستگیر شدند. این جماعت با سکوت خود نشان دادند که تا چه حد طرفدار آزادی فعالیت های کارگری هستند. با این همه ما به عنوان رودی از دریای.. با این همه ما به عنوان رودی از دریای خروشان طبقه کارگر ایران بدون هرگونه دلبستگی ایدئولوژیک و با تمام امکانات و توان خود نه فقط از فعالیت همه تشکل های مستقل و ضد سرمایه داری حمایت می کنیم و خود را متحد واقعی آنان می دانیم بلکه یک بار دیگر دستگیری فعالان کارگری را محکوم کرده و خواهان آزادی رفقای خود هستیم. همچنین ضمن حمایت همه جانبه از مبارزه حق طلبانه معلمان و پرستاران و تاکید بر اینکه تقسیم بندی های کذایی خرده بورژوایی نباید به اتحاد کارگران خدماتی و تولیدی لطمه بزند بر این باوریم که رهایی طبقه کارگر امر خود طبقه کارگر و فعالان آگاه و پیشتاز جنبش کارگری است. دستآوردهای دوران نوین جنبش کارگری ایران که بر تارک آن اول ماه مه ١٣٨٣ سقز نشسته موید این نکته گرانقدر است که یاری رساندن به خانواده کارگران زندانی تا آزادی آنان فقط به پشتوانه مبارزه سیاسی و استقلال مالی طبقه کارگر ممکن خواهد شد. گرامی باد اول ماه مه ١ـ حسین مرادی ٢-جمیل راست خدیو ٣-محمدعبدی پور ٤-رحمان کاردار٥-محمد رضازاده٦-شمس الله محمد پور ٧-اسماعیل نیازی ٨-کریم فاطمی ٩-عبدالله ربانی ١٠-عباس فرج زاده. اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری وفعالین کارگری سقز
همه کارگران زندانی و بازداشتی را آزاد کنید! به حقوق کارگری و انسانی در ایران احترام بزارید!
کارگران آمریکا علیه جنگ:
به: رهبر،علی خامنه ای؛ رئیس جمهور، حسن روحانی؛ رئیس مجلس، علی لاریجانی؛ رئیس قوه قضائیه، صادق لاریجانی؛ و اعضای قوه قضائیه و دولت جمهوری اسلامی ایران
همه کارگران زندانی و بازداشتی را آزاد کنید! به حقوق کارگری و انسانی در ایران احترام بزارید! اول مه ٢٠١٥! من مطلع شده ام که در روزها و هفته های اخیر، کارگران و فعالان کارگری زیادی در ایران یا بازداشت شده اند و یا توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران احضار شده اند. من به شدت آزار و اذیت ناعادلانه، بازداشت و احکام تحمیل شده بر این فعالان کارگری را محکوم میکنم. من آزار مداوم و بازداشت فعالان کارگری در ایران از جمله سرکوب تلاشها جهت سازماندهی روز اول ماه مه را محکوم میکنم. تمام فعالان کارگری که بازداشت و زندانی شده اند و یا در نتیجه بکارگیری حقوق بین المللی انسانی و کارگری خود مجازات شده اند، باید فوری و بدون قید و شرط آزاد شوند. هر گونه آزار و اذیت آنها باید متوقف شود. من از دولت ایران می خواهم به به طور کامل حق همه کارگران برای سازماندهی در هر اتحادیه ای به انتخاب خود، انتخاب رهبران خود، و مذاکره آزادانه در دفاع از منافع خود، مطابق با کنوانسیون های سازمان بین المللی کار و منشور سازمان ملل متحد. را احترام بگذارد و بطور کامل رعایت کند. هیچ جامعه ای نمی تواند ادعا کند که دموکراتیک یا آزاد است اگر کارگران آزادی تشکل و آزادی بیان در دفاع از منافع خود نداشته باشند. کارگران و فعالان کارگری دستگیر شده از جمله عبارتند از: ابراهیم مددی، معاون رئیس، و داود رضوی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، که در ساعات اولیه چهارشنبه ٢٩ آوریل ٢٠١٥ بازداشت و سپس به زندان اوین انتقال داده شدند. محمود صالحی، فعال کارگری شناخته شده و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، و عثمان اسماعیلی، فعال کارگری و سخنگوی کمیته دفاع از کارگران مهاباد، به ترتیب در شهرستانهای سقز و مهاباد در تاریخ ٢٨ آوریل ٢٠١٥ بازداشت شدند. خالد حسینی، فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی، چندین بار احضار و توسط ماموران امنیتی در شهر سنندج بازجویی شده است. در روز چهارشنبه ٢٩ آوریل سال ٢٠١٥، پدرام نصرالهی، یکی دیگر از فعالان کارگری شناخته شده و عضو کمیته هماهنگی در شهرستان سنندج، توسط ماموران لباس شخصی در هنگامیکه همراه با همسرش در منزل یکی از دوستانشان مهمان بودند توسط ماموران لباس شخصی مورد حمله قرار گرفته و دستگیر شد. به گزارش کمیته هماهنگی، عوامل امنیتی، بدون حکم و یا هر توضیح، با مشت و لگد پدرام را در مقابل همسر خود و صاحب خانه ضرب و شتم کردند و سپس بازداشتش کردند. همچنین، شیث امانی، عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، در تاریخ ٣٠ آوریل ٢٠١٥، به وزارت اطلاعات در سنندج احضار شد و برای بیش از ٥ ساعت تحت بازجویی قرار گرفت. عوامل وزارت اطلاعات در این بازجویی سعی کردند که آقای امانی و تشکل او را برای متوقف کردن تلاش هایشان برای سازماندهی روز اول ماه مه تحت فشار قرار دهند. در طول روزها و هفته هایی اخیر رضا امجدی، کوروش بخشنده، حامد محمودنژاد و نظام صادقی، همه از فعالان کارگری و اعضای کمیته هماهنگی، و فواد و آرام زندی، هر دو فعال کارگری در سنندج، همراه با منیژه صادقی، فعال حقوق کودکان و زنان، توسط نیروهای امنیتی و اطلاعاتی دستگیر و زندانی شده اند. علاوه بر این، ریبوار عبداللهی، فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی، در ١١ آوریل ٢٠١٥ پس از اینکه به یک سال زندان محکوم شده بود زندانی شد. او در حال حاضر دوران محکومیت زندان خود را در سنندج می گذارند.
یوسف آب خرابات و واحد سیده، فعالان کارگری و اعضای کمیته هماهنگی در مهاباد، هر یک دو سال حبس دریافت کرده اند و در حال حاضر دوران محکومیت خود را میگذرانند. به حسن رسول نژاد، فعال کارگری و عضو دیگر کمیته هماهنگی یک سال زندان داده شده است. هادی تنومند و جمال میناشیری، هر دو از فعالین کارگری و اعضای کمیته هماهنگی، به هر کدام ٣.٥ سال زندان داده شده است و در انتظار حکم دادگاه تجدید نظر می باشند. قاسم و ابراهیم مصطفی پور و محمد کریمی، فعالان کارگری و اعضای کمیته هماهنگی، هر کدام به ٢ سال زندان محکوم شده اند و آنها در حال حاضر منتظر دادگاه تجدید نظر میباشند. جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی، فعالان کارگری و اعضای هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران، به ترتیب به ٦ و ٣.٥ سال زندان محکوم شده اند و فرزاد مرادی نیا، یکی دیگر از اعضای کمیته هماهنگی، در انتظار حکم دادگاه می باشد. در هفته های اخیر، اولین احكام پس از محاکمه ٣٠ نفر کارگر به دلیل شرکت در تظاهرات سال گذشته در معدن چادرملو صادر شده است. پنج نفر از این کارگران، که به “اخلال در نظم و جلوگیری از حقوق دیگران” متهم شده اند، به یک سال زندان و نیز شلاق محکوم شده اند. لازم است که اینرا نیز برجسته کنیم که تعداد دیگری از فعالان کارگری همچنان زندانی می باشند و مورد آزار و اذیت دائمی قرار دارند. فعالان کارگری شناخته شده ایران، شاهرخ زمانی و محمد جراحی، از ژوئن ٢٠١١ زندانی شده اند و بهنام ابراهیم زاده، فعال کارگری دیگر که به خوبی شناخته شده است، از ماه ژوئن سال ٢٠١٠ در زندان است. رضا شهابی، که از ژوئن ٢٠١٠ زندانی بوده است، در حال حاضر در مرخصی استعلاجی به علت جراحی و بدتر شدن شرایط سلامتی اش در اثر بدرفتاری هایی که در زندان متحمل شده بود، می باشد. رسول بداقی، عضو کانون صنفی معلمان تهران از سپتامبر ٢٠٠٩ زندانی است. به این نقض فاحش حقوق کارگری و انسانی پایان دهید. به آزار و اذیت و محاکمه کارگران به خاطر تلاش برای احقاق حقوق خود پایان دهید. به آزادی تشکل و بیان در ایران احترام بزارید. مایکل آیزنشر. هماهنگ کننده کشوری. کارگران آمریکا علیه جنگ. ترجمه و بازتکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
–
اعتراضات
اعتصاب کارگران لوله و نورد صفا ١٤ روز است ادامه دارد
١٤ اردیبهشت: کارگران لوله و نورد صفا بعد از ١٤ روز اعتصاب بعد از قولهای بی پایه و اساس مدیریت شرکت ،از ساعت ٤ بعد از ظهر در مقابل فرمانداری شهر ساوه تجمع اعتراضی برپا نمودند.
کارگران این شرکت بعد از تهدیدات مدیرت شرکت مبنی بر اخراج کارگران ، تصمیم گرفتند تا تجمعات خود را به خارج از کارخانه بکشانند و به مدیریت اعلام نمودند که در صورت نپرداختن حقوق های معوقه اشان، ادامه اعتراض و اعتصاب را در تهران و با برپایی تجمع اعتراضی مقابل مجلس و وزارت کار ادامه میدهند. مدیریت شرکت به میان کارگران آمد و قول داد که معوقاتشان را بپردازد اما زمان خاصی برای پرداخت آن تعیین نکرد کارگران در ادامه اعتصاب امروز در مجمع عمومی خود تصمیم گرفتند تا در مقابل فرمانداری شهر ساوه تجمع کنند. ساعت ٤بعد از ظهر ١٥٠نفر از کارگران به نمایندگی از دیگر کارگران در مقابل فرمانداری شهر ساوه تجمع نمودند کارگران در مقابل فرمانداری شعار میدادند معیشت ،منزلت حق مسلم ماست ، حقوق کارگر پرداخت باید گردد ، حقوق معوقه پرداخت باید گردد ، بیمه کارگر پرداخت باید گردد، سرمایه دار حیا کن –مملکت را رها کن –سرمیدادند. کارگران بر روی پلاکاردهای خود نوشته بودند. کارگر کارگر اتحاد اتحاد، گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر ، هزینه زندگی ٣٥٠٠٠٠٠ تومان حداقل مزد ٧١٢٠٠٠ تومان، ١ درصد تامین تامین ٩٩ درصد گرسنه گرسنه معیشت ، منزلت حق مسلم ماست
کارگران برق تهران در مقابل مجلس تجمع کردند
١٤ اردیبهشت: کارگران برق منطقه‌ای تهران در اعتراض به وضعیت نامعلوم بازنشستگی و اختلاف درباره محاسبه حق بیمه خود مقابل مجلس تجمع کردند. یکی از این تجمع کنندگان در خصوص دلیل اعتراض کارگران گفت: حدود ٤٠٠ نفر ایم که در محیط کارمان میدان برقی ٦٣ هزار ولتی جریان دارد. مطابق مقررات مشاغل سخت و زیان آور کارگرانی که در چنین محیطی کار می کنند باید بصورت پیش از موعد بازنشسته شوند اما مشکل اینجاست که سازمان تامین اجتماعی از اجرای این قانون در مورد ما خودداری میکند.
تجمع اعتراضی کارگران ایران تایر در اعتراض به تحمیل قراردادهای جدید
٩ اردیبهشت: کارگران کارخانه ایران تایر در اعتراض به تصمیم کارفرما برای افزایش تعداد پیمانکاران خطوط تولید در محوطه کارخانه تجمع کردند. به گفته کارگران از ابتدای سال جاری مدیریت کارخانه قصد دارد تا قسمت‌های مختلف کارخانه را به شرکتهای پیمانکاری حجمی واگذار کند و به تازگی گروه‌هایی از کارگران را برای عقد قرارداد جدید کار فراخوانده و در قرارداد کار هرکدام از انها نام یک شرکت متفاوت پیمانکاری به عنوان کارفرما درج شده است. بنا بر خبر هم اکنون نزدیک به ٤٠٠ کارگر زیر نظر یک شرکت پیمانکاری در خطوط تولید ایران‌تایر مشغول کارند که اکثر آنها صبح روز ٩ اردیبهشت در اعتراض به وضع موجود با در دست داشتن یک پارچه نوشته برای چند ساعت در محوطه کارخانه تجمع کردند. در برابر اعتراض کارگران، کارفرما با این استدلال که ورود پیمانکاران حجمی باعث افزایش درآمد آنان مبشود، تلاش میکند قراردادهای جدید را تحمیل کند. اما کارگران زیر بار آن نرفته و میگویند که با باز شدن پای پیمانکاران حجمی به خطوط تولید؛ وضعیت امنیت شغلی و معیشتی آنها بطور جدی آسیب‌پذیر خواهد شد. این کارگران نزدیک به ١٨ سال است که زیر نظر یک شرکت پیمانکاری در خط تولید ایران تایر کار میکنند و تجربه باز شدن دست پیمانکاران در محیط های کار را همه کارگران در ایران دارند و تجربه کارگران صنعت نفت در مقابل همه قرار دارد. تحت این سیاست و سپردن هر بخشی از کار در محیط کار به پیمانکاری عملا کارگران در یک کارخانه را تحت عنوان شرکت های مختلف پیمانکاری پخش و متفرق میکند و لطمه ای جدی بر مبارزات متحد کارگران میزند. همچنین این سیاست قدمی است برای فراهم کردن زمینه برای تعرض بیشتر به شرایط کار کارگران و سطح دستمزدهایشان و بیکارسازی بیشتر. کارگران زیر بار این شکل از قرار دادهای برده وار نمیروند. در تجمع اعتراضی این روز کارگران ایران تایر، پس از صحبت های کارفرمای و شواری اسلامی، و وعده بررسی موضوع موقتا سر کارشان بازگشتند.
اعتصاب مداوم کارگران قطار شهری اهواز
٨ اردیبهشت: کارگران پیمانی قطار شهری اهواز برای سومین روز متوالی دست از کار کشیده و در کارگاه مرکزی این پروژه عمرانی تجمع کردند. بخش دیگری از کارگران نیز در محل کارگاه اعتصاب کرده‌اند. کارگران در اعتراض به دریافت نکردن حقوق طی پنج ماه گذشته تجمع کرده‌اند و همزمان سایر کارگران با سابقه در بخشهای ترانسفور، تعمیرات، عملیات خاکی و اجرا، به نشانه همبستگی فعالیت شغلی خود را متوقف کرده‌اند. گفته میشود در حال حاضر تنها کارگران روزمزد پروژه عمرانی قطار شهری اهواز که به تازگی استخدام شدهاند، مشغول کار هستند. در پی اعتصاب روز گذشته در این پروژه عمرانی، کارگران شیفت شب قطار شهری اهواز نیز دست از کار کشیده بودند. کارگران معترض میگویند؛ تعویق حقوق کارگران شرکت پیمانکاری کیسون با احتساب حقوق فروردین ماه ٩٤ به ٥ ماه می‌رسد که کارفرما به بهانه کمبود منابع مالی از پرداخت آن به کارگران کوتاهی کرده است. به گفته کارگران حاضر در تجمع، در حالی شرکت پیمانکاری کیسون به بیش از ٦٠٠ کارگر ٥ ماه حقوق پرداخت نکرده است.
تجمع مداوم کارگران کارخانه سامان کاشی
١٠ اردیبهشت: کارگران کارخانه سامان کاشی برای سومین بار در سال جاری در مقابل فرمانداری بروجرد تجمع کردند. در این تجمع اعتراضی کارگران خواهان پرداخت هفت ماه حقوق های پرداخت نشده بودند.
تجمع اعتراضی کارگران کشتارگاه «دربال» مقابل فرمانداری میاندورود
٧ اردیبهشت: صد نفر از کارگران شرکت دربال در اعتراض به اخراج و تعطیلی کارخانه در مقابل ساختمان فرمانداری شهرستان میاندورود تجمع کردند. کارگران از اول بهمن ماه سال گذشته با تعطیلی این واحد تولیدی، شغل خود را از دست داده و اخراج شده اند . بنا بر خبر کارفرمای واحد کشتارگاهی دربال حین تعطیلی کارخانه به کارگران گفته بود که تعطیلی کارخانه موقتی است و این وضعیت حداکثر چهار ماه طول می‌کشد. اما کارگران به چشم خود می بینند که کارفرما تا به امروز هیچ اقدامی در جهت نوسازی کشتارگاه انجام نداده و تعطیلی کشتارگاه وبلاتکلیفی کارگران طی ماه های آینده ادامه خواهد داشت و زیر بار این بیکارسازی و بیحقوقی نمیروند. میانگین سوابق کار کارگران دربال ٧تا ١٧ سال است و بیش از ١٢٠ کارگر در آن به کار اشتغال داشه اند که بعد از گذشت سه ماه از تعطیلی کارخانه بدون هیچ مزدی و آینده روشنی زندگی و معیشت خود را در خط میبینند. کارگران خواستار بازگشت فوری به سر کار و دستمزدهای معوقه خود هستند.
تجمع اعتراضی کارگران شرکت تولید و بسته‌بندی مرغ
٧ اردیبهشت: ١٥٠نفر از کارگران شرکت تولید و بسته‌بندی مرغ در میاندورود در اعتراض به عدم پرداخت چهار ماه حقوق و مزایا مقابل فرمانداری این شهرستان تجمع کردند.
اعتراض دانشجویان دانشگاه سنندج نسبت به افزایش مواد مخدر
١٢ اردیبهشت: دانشجویان دانشگاه سنندج در خوابگاههای خود در داخل شهر اقدام به انتشار تراکتهایی برای آگاه‌سازی دانشجویان از خطرات مواد مخدر در این دانشگاه کرده‌اند، اما این اعتراض دانشجویان دانشگاه سنندج با برخورد شدید دانشجویان بسیجی روبرو شده است. به گفته‌ی دانشجویان این دانشگاه، دانشجویان بسیجی مواد مخدری از قبیل تریاک، حشیش، کراک و شیشه را با قیمت نازلی در اختیار دانشجویان دختر و پسر قرار میدهند. پیشتر نیز دانشجویان نسبت به افزایش مصرف مواد مخدر و نیز توزیع آن از سوی دانشجویان بسیجی در دانشگاه سنندج اعتراض کرده بودند که به دستور مسئولان دانشگاه برخورد تندی با آنها شده بود. گفتنی است که برابر تحقیقات انجام شده در دانشگاههای ایران ٧٥ درصد دانشجویان پسر و ١٥ درصد دانشجویان دختر دست کم برای یکبار مواد مخدر مصرف کرده‌اند.
اعتراض کارگران شرکت های مغان و پارس
١١ اردیبهشت: اعتراض کارگران فصلی و قراردادی بخشهای مختلف شرکت های کشت و صنعت و دامپروری پارس و مغان نسبت به نحوه دریافت حقوق و مزایا، پایین بودن حقوق و دستمزد و شیوه بکارگیری افراد. طبق اظهارات کارگران این دو مجموعه، پیمانکاران این شرکتها نه تنها مزایا و موارد فوق را پرداخت نمیکنند. حق مسکن ماهیانه ٤٠٠٠٠ ،حق بن نقدی خواروبار ١١٠٠٠٠ ،حق اولاد دو فرزند١٤٢٤٨٢ ،حق سنوات روزانه ١٠٠٠ ،حق مزد روزانه ٢٣٧٤٧ ،مجموع دریافتی افراد مجرد٨٩٢٤٣٠ ،مجموع دریافتی افراد متاهل یک فرزند٩٦٣٦٧١ و دو فرزند١٠٣٤٩١٢ تومان اعلام شده است. این میزان تاچیز و چهار برابر زیر خط فقر از حقوق و مزایا توسط کارفرماها پرداخت نمیشود. یکی از کارگران میگوید؛ کسانی که در شرکت دارای پارتی و آشنا و فامیل هستند و توسط افراد مختلف سفارش شده اند به طور کامل حقوق و دستمزد خود را دریافت میکنند و در طول سال بدون تعطیلی بکار گرفته میشوند اما کسانیکه آشنایی ندارند و بی کس و کارند ماهها بدون حقوق،مزایا و بیمه راهی خانه هایشان میشوند و به انتظار به کار گماری مجدد و دریافت حداقل حقوق و دستمزد می نشینند.
گزارش
عقب نشینی مخابرات روستای در برابر اعتراضات گسترده کارگران
بدنبال تجمعات اعتراضی بیش از ١٥٠٠ کارگر مخابرات روستایی در تهران که به نماسندگی از ٧٠٠٠ کارگر شاغل در این بخش در اعتراض بودند، این شرکت امادگی خود را برای انعقاد قرارداد مستقیم با تمامی کارگزاران مخابرات روستایی اعلام داشت. این درحالیست که قبل از آن ٧٠٠ مرکز مخابرات روستان در خراسان تعطیل اعلام شده و کارکنان آن در وضعیت بلاتکلیفی و خطر بیکاری از کار قرار گرفته بودند.
زمزمه‌های لغو افزایش دوبرابری حق مسکن کارگران
ااز آغاز سال جدید ٤٠ روز میگذرد و با وجود مصوبه دولت و تاکیدات وزیر کار، در این مدت از اجرای افزایش دو برابری حق مسکن سال ٩٤ کارگران خبری نیست. در این میان زمزمه‌هایی مبنی بر کنار گذاشته شدن این مصوبه به دلیل آنچه دولت افزایش خارج از انتطار دستمزد کارگران در سال جاری می‌خواند به گوش می‌رسد.
حقوقهای پرداخت نشده
کارخانه آجر پزی نکا و عدم پرداخت ٧ماه حقوق کارگران
١٠ اردیبهشت: ٨٠ کارگر قرار دادی کارخانه آجر پزی نکا که بعد از تعطیلی کارخانه از شهریور ماه ٩٣ بیکار شدهاند هنوز نتوانسته‌اند مطالبات معوقه خود را از کارفرما دریافت کنند. به گفته کارگران این کارخانه، شهریور ماه سال ٩٣، کارگران قرار دادی این کارخانه که شمارشان به ٨٠ نفر میرسید به دلیل آنچه کارفرما کاهش منابع مالی و کاهش فروش محصولات تولیدی می‌خواند – به جز ٥ نفر – همگی در یک نوبت اخراج شدند. در آن زمان این ٧٥ کارگر برای دریافت طلب خود به اداره کار شکایت کردند. کارگران میگویند این ٥ کارگر به جا مانده نیز برای مراقبت از اموال کارخانه اخراج نشده‌اند و سایر کارگران برای دریافت مقرری بیمه بیکاری به اداره کار معرفی شدهاند. بنابر اظهارات کارگران کارخانه آجر پزی نکا، بخشی از دستمزد و سایر مزایای حقوقی سالهای ٩١ تا شهریور ٩٣ به آنان پرداخت نشده است. کارگران آجر پزی نکا میگویند؛ پیش از این کارخانه آجر پزی نکا بابت یک ماه قبض گاز ٣٠ میلیون تومان پرداخت می‌کرد اما امروز این رقم به بیش از ٨٠ میلیون تومان رسیده است و این در حالیست که قیمت آجر نسبت به ٧ سال پیش تغییری نکرده است.
عدم پرداخت حقوق و مزایای کارگران پیمانی رجاء
١٠ اردیبهشت: علی رغم گذشت ٩ روز از اردیبهشت ماه هنوز حقوق و مزایای ماههای اسفند و فروردین کارگران پیمانی رجاء (راه آهن) به طور کامل پرداخت نشده. و بر اساس نقل قول های غیر مستقیمی که از طرف مدیریت رجاء شنیده‌ایم این وضعیت ممکن است تا مدتی ادامه داشته باشد. به گفتهٔ این کارگر، پیمانکار‌ها ادعا میکنند به دلیل بدهی‌هایی که رجاء به مجموعه شرکتهای پیمانکاری دارد نمی‌توانند حقوق اسفند، اضافه کار، کیلومتراژ و حق ماموریت کارگران خود را پرداخت کنند. کارگران میگویند، مشکلات مربوط به بدهی‌های رجاء به شرکتهای پیمانکاری و عدم پرداخت حقوق کارگران از سوی این شرکتها تبدیل به دعوایی شده که در این بین تنها کارگران پیمانی از تبعات آن آسیب خواهند دید. به گفتهٔ برخی از کارگران، ادامهٔ این وضعیت به خطر افتادن امنیت شغلی کارگران پیمانی رجاء را به دنبال خواهد داشت. یکی از کارگران در این باره گفت: علاوه بر تاخیری که در پرداخت معوقات حقوقی صورت گرفته است آنچه ما را نگران میکند، شنیدن زمزمه‌هایی مبنی بر احتمال اختصاص مرخصی اجباری یک ماهه برای کارگران است. اختلاف در پرداختها بین بدنهٔ رجاء و مدیران بخشهای مختلف یکی از مواردی است که کارگران پیمانی رجاء به آن معترضند. شرکت رجاء که از زیر شرکت های سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) است، نزدیک به ٣٠ هزار کارگر پیمانی دارد.
اخراج و بیکارسازی
٦٠ کارگر «فولاد قزوین» پیش از اتمام قرارداد بیکار شدند
کارخانه فولاد قزوین که در جاده ابهر به تاکستان واقع شده است بیش از ٤٠٠ کارگر دارد که کارفرما به بهانه کمبود منابع مالی ٦٠ نفر از کارگران را با وجود تمام نشدن مدت قرار داد کار دو ماهه‌شان اخراج کرده است.
تعطیلی آجر سازی «کیاسا» ٧٠ کارگر را بیکار کرد
کارفرمای آجر پزی «کیاسا» به دلیل آنچه کمبود نقدینگی و مشکلات فروش محصولات می‌خواند، توان پرداخت به موقع حقوق کارگران و سایر هزینه‌های جانبی کارخانه را ندارد. به همین دلیل کارفرما از اول اردیبهشت ماه سال جاری تولید در این کارخانه را متوقف کرده و حدود ٧٠ کارگر بیکار شدهاند.
٦٠ کارگرکارخانه کشتی سازی دریای خزر بدون دریافت دو ماه حقوق اخراج شدند
١٠ اردیبهشت: ٦٠ نفر از کارگران پیمانی کارخانه سکو و کشتی سازی دریای خزر که تحت مسئولیت شرکت پیمانکاری صنعتی دریایی ایران صدرا در شهرستان بهشهر به کارهای تعمیرات کشتی، ساخت سکوهای نفتی و… مشغول‌اند به بهانه اتمام قرارداد کاری اخراج شدهاند. مطالبات معوقه کارگران مربوط به دو ماه حقوق (بهمن واسفند) و حق عیدی پایان سال ٩٣ میشود. گفته میشود تا پیش از این ٢٥٠ کارگر رسمی و حدود ١٥٠ کارگر قرار دادی در شرکت «کشتی سازی خزر» مشغول به کار بوده‌اند.
اخراج دهها کارگر قراردادی کارخانه فولاد آرمان شفق
٧ اردیبهشت: قرارداد کار دهها تن از کارگران قرار دادی و باسابقه کارخانه فولاد آرمان شفق در سال ٩٤ تمدید نشد و به این ترتیب آنان بیکار شدند. کارگران اخراجی کارخانه فولاد آرمان شفق میگویند برای پیگیری مطالبات مزدی خود و همچنین بازگشت بکارشان به اداره کار تاکستان شکایت کرده‌اند. به گفته این کارگران، این واحد تولیدی حدود ٣٧٠ کارگر دارد که با اخراج ١٠٠ کارگر آن حدود ٢٧٠ کارگر در کارخانه باقی مانده‌اند که آنان نیز از امنیت شغلی برخوردار نیستند. اخراج گسترده نیروی کار در این واحد تولید کننده میلگرد در حالی انجام شده که به گفته کارگران، حقوق و سایر مزایای قانونی آنان حداقل طی یکسال گذشته هر ماه با تاخیر پرداخت شده است.
با شروع فصل کارهنوز ٣٥٠کارگر فصلی معدن طلای آق دره به کار باز نگشته‌اند
٣٥٠ کارگر فصلی معدن طلای آق دره در شهرستان تکاب، در حالی از دهم تا ١٥فروردین ماه هر سال کار خود را دراین معدن آغاز میکنند که به گفتهٔ کارگران هنوز باگذشت ٧ روز از اردیبهشت ماه سال ٩٤ وعده‌های داده شده در خصوص بکار گیری مجدد آنان محقق نشده است. دی ماه سال گذشته شرکت پویا زرکان به عنوان پیمانکار اصلی معدن طلای آق دره ٣٥٠ نفر از کارگران فصلی این معدن را به دلیل تمام شدن مدت قرارداد کاری‌شان اخراج کرد. در اعتراض به این اقدام کارفرما، تجمع گسترده‌ای از سوی کارگران اخراجی در مقابل نگهبانی معدن صورت گرفت که در نتیجه برخورد عوامل نگهبانی با معترضین، حوالی ساعت ٨ شب روز ششم دی ماه سال ٩٣ یکی از کارگران که تحت فشار روحی وارد شده قرار داشت در اعتراض به از دست دادن شغلش اقدام به خود کشی کرد. در آن زمان دادگاه تکاب با شکایت کارفرمابه اتهام ایجاد اغتشاش حدود ٢٦ نفر از کارگران را بازداشت کرد. کارگران معدن طلای آق دره با بیان اینکه این ٢٦ کارگر هنوز وضعیت شغلی مشخصی ندارند، در خصوص دلایل بکار گرفته نشدن کارگران فصلی در سال ٩٤ میگویند: کارفرمای شرکت پویا زرکان دلیل اصلی بکار نگرفتن نیروهای فصلی معدن را مشکلات زیست محیطی عنوان میکند. کارگران می گویند کارفرما مدعی است در حال حاضر استخراج طلا در معدن آق دره به دلیل مشکلات زیست محیطی از سوی دو اداره محیط زیست و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی متوقف شده است. این ادعا در حالی مطرح شده است که به جز کارگران فصلی مابقی کارگران قرار دادی و پیمانکاری در معدن مشغول بکار هستند. به گفته کارگران، معدن طلای آق دره ٥٥٠ کارگر قرار دادی و فصلی دارد که در صورت بر طرف نشدن مشکلات زیست محیطی معدن، امنیت شغلیشان به خطر می‌افتد. علاوه بر آن، ٣٥٠ کارگر ی که در کارخانه استحصال طلا فعالیت دارند به تبع مشکلاتی که برای معدن به وجود آمده است نگران از دست دادن شغلشان شدهاند.
ناامنی محیط کار
مرگ ٤٣٣ نفر در سال گذشته در حوادث ناشی از کار در استان تهران
مرگ ٤٣٣ نفر در سال گذشته در حوادث ناشی از کار در استان تهران ! روزی یک نفر در سطح استان تهران به دلیل حوادث ناشی از کار جان خود را از دست میدهد. برابر آماری که در مراکز پزشکی قانونی تهران به ثبت رسیده است، در سال گذشته ٤٣٣ تن در حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند. از میان این ٤٣٣ نفر ٤٢٩ نفر مرد بودند. مقایسه آمار سال ٩٣ با سال ٩٢ حاکی از این است که حوادث کار در سالی که گذشت ١١.٢ درصد کاهش داشت.
مرگ دردناک کارگر کارخانه بستنی عسل در سنندج
١٠ اردیبهشت: ،«شهین احمدی بگجان» کارگر زن ٣٠ ساله در سنندج هنگام کار در کارخانه بستنی سازی کارخانه «بستنی عسل» واقع در شهرک صنعتی سنندج به داخل دستگاه کشیده شد و به طرز فجیعی جان باخت.
کارگران
کارگران لوله و نورد صفا در مقابل فرمانداری تجمع کردند
اتحادیه آزاد کارگران ایران : کارگران لوله و نورد صفا بعد از ١٤ روز اعتصاب امروز بعد از قولهای بی پایه و اساس مدیریت شرکت ،از ساعت ٤ بعد از ظهر در مقابل فرمانداری شهر ساوه تجمع اعتراضی برپا نمودند امروز کارگران این شرکت بعد از تهدیدات مدیرت شرکت مبنی بر اخراج کارگران ، تصمیم گرفتند تا تجمعات خود را به خارج از کارخانه بکشانند و به مدیریت اعلام نمودند که در صورت نپرداختن حقوق های معوقه اشان ، حق خود میدانند تا در مقابل ارگانهایی همانند مجلس و یا وزارت کار و فرمانداری تجمع کنند مدیریت شرکت به میان کارگران آمد و قول داد که معوقاتشان را بپردازد اما زمان خاصی برای پرداخت آن تعیین نکرد. کارگران شاکی شدند و گفتند این چندمین بار است که قولهای بی پایه و اساس داده اید ولی کما کان وضعیت پرداخت حقوقهای ما مشخص نیست. کارگران در ادامه اعتصاب امروز در مجمع عمومی خود تصمیم گرفتند تا در مقابل فرمانداری شهر ساوه تجمع کنند. ساعت ٤ بعد از ظهر ١٥٠ نفر از کارگران به نمایندگی از دیگر کارگران در مقابل فرمانداری شهر ساوه تجمع نمودند
. کارگران در مقابل فرمانداری شعار میدادند معیشت ،منزلت حق مسلم ماست ،حقوق کارگر پرداخت باید گردد ، حقوق معوقه پرداخت باید گردد ، بیمه کارگر پرداخت باید گردد، سرمایه دار حیا کن –مملکت را رها کن –سرمیدادند. کارگران بر روی پلاکاردهای خود نوشته بودند. کارگر کارگر اتحاد اتحاد، گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر ، هزینه زندگی ٣٥٠٠٠٠٠ تومان حداقل مزد ٧١٢٠٠٠ تومان، ١ درصد تامین تامین ٩٩ درصد گرسنه گرسنه معیشت ، منزلت حق مسلم ماست. همچنین کارگران یک بنر بزرگ داشتند که بر روی آن نوشته شده بود : گرامی باد اول ماه ،روز جهانی کارگر و معیشت و منزلت، از طرف کارگران لوله و نورد صفا و لوله و نورد پروفیل ساوه. اخبار تکمیلی متعاقبا ارسال میگردد اتحادیه آزاد کارگران ایران. دوشنبه ١٤ اردیبهشت ٩٤
زمزمه اعتراض و اعتصاب در شرکتهای تابعه سایپا با هزاران کارگر
اتحادیه آزاد کارگران ایران: صبح امروز بدنبال ممانعت از ورود ٦ نفر از کارگران شرکت قالبهای صنعتی سایپا، زمزمه اعتراض و اعتصاب در این کارخانه در میان کارگران بالا گرفت. جلوگیری از ورود این کارگران (بنا بر برخی خبرها ٨ نفر) به کارخانه بدنبال آن صورت میگیرد که در پی اعتراضات سال گذشته آنان، مدیریت کارخانه اعلام کرده بود از سال جدید برخورد با اعتراضات کارگران را تشدید خواهد کرد. از اواخر تابستان سال گذشته، اعتراض به پایین بودن مزد در اغلب شرکتهای تابعه سابپا از جمله شرکت قالبهای صنعتی، مگاموتور، سایپا پرس و سایپا آذین و … ادامه داشته است. بطوریکه کارگران مگاموتور و سایپا پرس در مواردی دست به اعتصاب زدند و کارگران شرکت قالبهای صنعتی نیز که حدود ١٥٠٠ نفر می باشند بارها در محوطه کارخانه اقدام به تجمع کردند. در شرکتهای تابعه سایپا هزاران کارگر مشغول بکارند. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در زمستان سال گذشته مدیریت شرکت قالبهای صنعتی سایپا در پاسخ به مطالبات کارگران برای افزایش مزد پایه و همگن سازی پرداختها در این شرکت (با شرکت مادر- کارخانه خودرو سازی سایپا) که خواست اصلی کارگران بوده است اقدام به بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل، اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور و همچنین پرداخت ناچیری حق آکورد، با هدف افزایش دریافتی کارگران نمود اما تن به خواست اصلی آنان یعنی افزایش مزد پایه و همگن سازی دستمزدها نداد. بنا براین گزارش، دور جدید زمزمه اعتراض کارگران شرکت قالبهای صنعتی سایپا از هفته گذشته از آنجا آغاز شد که کارخانه سایپا(کارخانه مادر) با آغاز سال ٩٤ علاوه بر حداقل مزد مصوب شورایعالی کار، ٦ درصد نیز بر روی حداقل مزد کارگران این شرکت گذاشت اما مدیریت شرکت قالبهای صنعتی و دیگر شرکتهای تابعه سایپا نه تنها به همگن سازی پرداختها به عنوان خواست اصلی کارگران این شرکتها وقعی ننهادند بلکه افزایش ٦ درصدی مزد کارگران سایپا را نیز در این شرکتها اعمال نکردند. بنا بر اظهار کارگران شرکت قالبهای صنعتی سایپا، تفاوت دستمزد مهندسین شرکتهای تابعه سایپا با شرکت مادر (کارخانه سایپا) یک الی یک و نیم میلیون تومان و تفاوت دستمزد کارگران ٤٠٠ الی ٥٠٠ هزار تومان است. این در حالی است که کارخانه سایپا بدون تولیدات این شرکتها قادر به تولید خودرو نیست و به لحاظ اهمیت شغلی، کار کارگران شرکتهای تابعه سایپا با کار کارگران شرکت مادر (کارخانه سایپا) تفاوتی ندارد. خواست اصلی کارگران شرکتهای تابعه سایپا از جمله کارگران شرکتهای مگاموتور، سایپا آذین، شرکت قالبهای صنعتی سایپا و سایپا پرس پایان دادن به تبعیض در پرداختها و همگن سازی دستمزها با دستمزد کارگران کارخانه مادر است. اما بدلیل بی توجهی شرکت سایپا به خواستهای کارگران شرکتهای تابعه، هم اکنون زمزمه اعتصاب و اعتراض در میان کارگران این شرکتها بالا گرفته است بطوریکه صبح امروز مدیریت شرکت قالبهای صنعتی سایپا با هدف مرعوب کردن کارگران و جلوگیری از اعتراض آنان، از ورد ٦ نفر از کارگران به کارخانه جلوگیری کرد که این امر اعتراض کارگران را برانگیخت. کارگران شرکت قالبهای صنعتی سایپا اعلام کرده اند چنانچه همچنان از ورد همکارانشان به کارخانه جلوگیری شود اعتراضات خود را تشدید خواهند کرد. اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١٣ اردیبهشت ماه ١٣٩٤
کارگران نورد لوله صفا در چهاردهمین روز اعتصاب تهدید به اخراج شدند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: امروز سیزدهم اردیبهشت ماه، ١٤ روز از اعتصاب متحدانه بیش از ١٠٠٠ هزار کارگر نورد لوله صفا گذشت. این کارگران از چهارده روز پیش که دست به اعتصاب زده اند خواهان پرداخت عیدی و پاداش و دستمزدهای معوقه خود هستند اما کارفرما در پی این اعتصاب فقط ٧٥ درصد از عیدی و پاداش آنان را در روز اول اردیبهشت ماه پرداخت کرد و کارگران نیز حاضر به خاتمه اعتصاب نشدند. در ادامه این اعتصاب هفته گذشته کارفرما ٢٥ درصد باقی مانده عیدی و پاداش کارگران را پرداخت کرد و با هدف فشار آوردن بر آنان اقدام به حذف شیفت شب کاری نمود. اما کارگران اعتصابی زیر بار فشار کارفرما نرفتند و به اعتصاب ادامه دادند. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران در ادامه کشمکش کارفرما و کارگران، روز چهارشنبه هفته گذشته کارفرما برای درهم شکستن اعتصاب از مسئولین کارخانه خواست تا یک لیست سی چهل نفره ای از کارگران را جهت اخراج آماده کند اما بدلیل تعطیلات روزهای پنج شنبه و جمعه و شنبه این مسئله بار دیگر امروز مطرح شد. بنا بر این گزارش در پی درخواست کارفرما برای تهیه لیست سی چهل نفره از کارگران برای اخراج، صبح امروز کارگران اعتصابی نورد لوله صفا بطور یکپارچه ای اعلام کردند لیست میخواهید چکار، حق و حقوق ما را بدهید همه ما را اخراج کنید، اگر قرار بر اخراج باشد باید همه ما را اخراج کنید. کارگران نورد لوله صفا از هفته گذشته همچنان بر پرداخت یکماه از دستمزد معوقه خود اصرار دارند و کارفرما نیز حاضر به برآورده کردن خواست آنان نیست. بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، مدیریت کارخانه امروز در یک عقب نشینی برقراری مجدد شیفت شب را اعلام کرد و مسئله تهیه لیست سی چهل نفره از کارگران جهت اخراج را پس از اعتراض متحدانه آنان مسکوت گذاشت. کارگران نورد لوله صفا اعلام کرده اند چنانچه در حال حاضر کارفرما اقدام به پرداخت یکماه از دستمزد معوقه شان نکند و متعهد به پرداخت مابقی آن نشود دست از اعتصاب نخواهند کشید. این کارگران در حال حاضر ٤ ماه دستمزد معوقه دارند و نزدیک به ١٧ ماه از حق بیمه های آنان به حساب صندوق سازمان تامین اجتماعی واریز نشده است. اتحادیه آزاد کارگران ایران – ١٣ اردیبهشت ماه ١٣٩٤
تلاش مدیریت نورد لوله صفا برای شکستن اعتصاب ١١ روزه کارگران شکست خورد
اتحادیه آزاد کارگران ایران: امروز هشتم اردیبهشت ماه در حالی بیش از ١٠٠٠ کارگر نورد لوله صفا یازدهمین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند که مدیریت کارخانه با تهدید به حذف شیفت شب کاری تلاش کرد آنان را وادار به شکستن اعتصاب کند. کارگران شیفت شب اغلب کارخانه ها و منجمله نورد لوله صفا بدلیل دریافت حق شیفت و افزایش ناچیز دریافتی شان از این بابت، وجود شیفت را یک مزیت برای خود تلقی میکنند. با اینحال کارگران شیفت شب کارخانه حاضر به شکستن اعتصاب نشدند و بدین ترتیب مدیریت کارخانه اقدام به حذف شیفت شب کاری کرد. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بدنبال این وضعیت و حذف شیفت شب توسط مدیریت کارخانه با هدف وادار کردن کارگران به پایان اعتصاب، آنان اعلام کرده اند فردا صبح با برگزاری یک مجمع عمومی در محل کارخانه در باره وضعیت پیش آمده اقدام به تصمیم گیری خواهند کرد. کارگران نورد لوله صفا هم اکنون ٤ ماه دستمزد معوقه بعلاوه ٢٥ درصد از عیدی و پاداش خود را از کارفرما طلب دارند و مدت ١٦ ماه است حق بیمه آنان به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز نشده است. اتحادیه آزاد کارگران ایران – هشتم اردیبهشت ماه ١٣٩٤
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی در خصوص انتقال ناگهانی رسول بداقی “معلم زندانی” به مکانی نامعلوم! متن بیانیه به شرح زیرمی باشد: رسول بداقی معلم زندانی است که همچون سایر زندانیان سیاسی به صورت غیرقانونی و ناعادلانه به ٦ سال زندان محکوم و اینک باید آزاد شود. این معلم زندانی طی ٦ سال گذشته در بازداشتگاهها و و زندانهای رژیم جمهوری اسلامی همه نوع زجر و شکنجه را تحمل اما سازش نکرد. از آنجا که سیستم قضایی ـ امنیتی این حکومت ستم گر ، بویی از انصاف نبرده ، به خیال اینکه بتواند با شکستن این معلم زحمتکش خللی در جنبش معلمان بوجود بیاورد او را به جایی نامعلوم انتقال داده و زیر شکنجه مضاعف قرار داده است. از دیدگاه این سیستم ستمگرانه ، زندانی همچون اسیری است که هر رفتاری با او جایز است! مدعیان دروغین انصاف و عدالت با شهروندان عادی به ویژه زندانیان سیاسی ، هر گونه خواسته اند رفتار ظالمانه کرده اند .در حالیکه با زندانیان نورچشمی و خودی بدلیل اختلاس ، رشوه و فسادهای کلان، ناگزیر شده اند برای مدت موقت دادگاهی برایشان تشکیل داده و مثلا به حبس محکومشان کنند ، تا سر و صداها بخوابد، برخورد به شدت تبعیض آمیزی کرده اند. مگر مرتضی رفیق دوست در اختلاس ١٢٣ میلیاردی به ١٥ سال حبس محکوم نشد، اما به توصیه شخص خامنه ای حبس خود را بیرون از زندان گذراند!؟ مگر مرتضوی یک شب بازداشت نشد که با اعمال نفود همین مراکز قدرت ، به سرعت آزاد شد! اما جرم رسول بداقی ها از دیدگاه این حکومت نیرنگ و فریب این است که با تبعیض ، بی عدالتی، ستم و فساد و اختلاس مبارزه کرده و سازش نمی کنند. جرم زندانیان سیاسی این است که همچون سردار مقدم ها ، سردار رادان ها، سردار رویانیان ها، دادستان مرتضوی ها، قاضی حداد دهنوی ها، رحیمی ها، آقازاده ها، حاجی رفیق دوست ها و امثال او نیستند ، آنها نیز باید دزدی و اختلاس می کردند تا مورد تشویق قرار بگیرند! آری زندانیان سیاسی و معلم زندانی از حقوق کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، خبرنگاران، دانشجویان و آحاد مردم دفاع می کنند. اینک که تشکل های کارگری و تشکل های معلمین و سایر طبقات اجتماعی تصمیم گرفته اند با اتحاد و همکاری و همدلی با سایر نیروهای اجتماعی و سیاسی، جنبش اعتراضی و دموکراتیک خود را گسترش بدهند، دستگاه امنیتی دست به کار شده است تا با فشار بر فعالین کارگری و معلم ها در روند مبارزه خلل ایجاد کند برای اینکه فهمیده است رهبری این جنبش بزرگ اجتماعی نه در دست افراد و تشکل های خودی است که هر گاه بخواهد آن را منحرف یا متوقف کند ، بلکه در دست تشکل هایی از درون طبقات اجتماعی است که تا رسیدن به حقوق اساسی خود دست از اعتراض و مبارزه برنخواهد داشت. روز جهانی کارگر و معلم ، رژیم به خوبی خواهد فهمید که با شکنجه و زندانی کردن کارگران، معلمین ، دانشجویان و سایر فعالین سیاسی ، قادر به متوقف کردن جنبش نخواهد بود. نتیجه کار خود در ظلم و ستم مضاعف علیه رسول بداقی را به زودی و از طرف معلمین، کارگران، دانشجویان و دانش آموزان خواهند دید .پیام زندانیان سیاسی ایران و به ویژه همبندیان بداقی، شرکت یکپارچه در روز جهانی کارگر و معلم است. جمعی از زندانیان سیاسی زندانهای ایران. اردیبهشت ١٣٩٤ فرید آزموده، امیر امیرقلی، سهیل بابادی، محمد جراحی، ایرج حاتمی، خالد خردانی، لطیف حسنی، افشین حیرتیان، شاهین ذوقی تبار، شاهرخ زمانی، مهدی شاندیز، سعید شیرزاد، حشمت الله طبرزدی، علیرضا فراهانی، جواد فولادوند، صالح کهندل، سعید ماسوری، علی مشهدی کاظم، علی معزی، پیروز منصوری، اسد الله هادی، میثاق یزدان نژاد
خانواده آقایان مددی و رضوی از اتهام ایشان بی خبرند!
یکشنبه صبح همسران آقایان ابراهیم مددی و داوودرضوی برای پیگیری وضعیت این دو کارگر زحمتکش بازداشت شده ،به شعبه شش دادسرای اوین (شهید مقدسی)مراجعه نمودند، متاسفانه موفق به ملاقات و حتی تماس تلفنی با ایشان نشدند و به آنها گفته شده آنها در بازداشت موقت هستند و معلوم نیست تا کی ادامه دارد و اتهام این دو کارگر نیز به همسرشان گفته نشده است. سندیکا زندانی کردن کارگران حق طلب را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط آنان می باشد. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ١٣اردیبهشت١٣٩٤
ویژه اعتراضات معلمین
تجمع اعتراضی ١٠ اردیبهشت معلمان در اردبیل
١٠ اردیبهشت: معلمان در شهر اردبیل با تجمع در مقابل اداره کل آموزش و پرورش این شهر علیه تبعیض و نابرابری و برای افزایش سطح حقوقها و امکانات بیشتر برای مدارس و دانش آموران دست به تجمع اعتراضی زدند.
تحصن معلمین
ما معلمان روستای مرخز درشهرستان سقز در اعتراض به بی عدالتی و شنیده نشدن فریادهای عدالتخواهی فرهنگیان ضمن تحریم کلاس درس از امروز در دفتر مدرسه بتحصن نشستیم و این اعتصاب را تاپایان هفته ادامه خواهیم داد… و روز ٥ شنبه ١٧ اسفند نیز در جلو اداره در اعتصاب سراسری شرکت خواهیم نمود
تجمع فرهنگیان بازنشسته مقابل مجلس
٨ اردیبهشت: فرهنگیان بازنشسته در اعتراض به عدم دریافت حقوق و پاداش و همچنین عدم برخورداری از بیمه در مقابل مجلس تجمع کردند.
تجمع فرهنگیان نهبندان مقابل فرمانداری دراعتراض به عدم پرداخت حق نوار مرزی
٧ اردیبهشت: بیش از ١٥٠ نفر از فرهنگیان و معلمان نهبندانی در تجمعی اعتراض آمیز در مقابل فرمانداری این شهرستان خواستار پی گیری برای دریافت حق نوار مرزی از سوی فرمانداری و آموزش و پرورش نهبندان شدند . در این تجمع یکی از فرهنگیان این شهرستان گفت: در خراسان جنوبی فرهنگیان ٤ شهرستان باید حق نوار مرزی را دریافت کنند، این مصوبه دولت باید از ابتدای سال ٩٢ اجرایی می شد اما تاکنون هیچ اقدامی انجام نشده است. وی افزود: اگر حق نوار مرزی در حکم فرهنگیان اعمال شود حدود ٢٥٠ هزار تومان به حقوق هر معلم و فرهنگی اضافه خواهد شد. یکی دیگر از معلمان نهبندان هم گفت: پارسال در مقابل اداره آموزش و پرورش نهبندان تجمع کرده و خواسته خود را به گوش مسئولان رسانده ایم ولی تاکنون اقدامی انجام نشده است . یکی دیگر از فرهنگیان با تاکید بر این موضوع که تجمع آن ها به هیچ وجه سیاسی نیست، افزود: هدف فرهنگیان از این تجمع رسیدگی به مسائل و مشکلات آن هاست. وی افزود: فرهنگیان و معلمان درخواست هایی دارند که باید مسئولان به آن توجه کنند. همچنین در ادامه این تجمع فرهنگیان نهبندانی در جلسه ای با سرپرست فرمانداری این شهرستان هم خواستار دریافت حق نوار مرزی شدند.
اخبار بین المللی
آلمان – اعتصاب سراسری رانندگان قطار برای افزایش ادستمزد
اعتصاب حدود ٣ هزار راننده قطار در سراسر آلمان باعث از کار افتادن بسیاری از قطارهای بار باری و مسافر برئ شد. این اعتصاب از روز چهارشنبه ٢٢ آوریل (٢ اردیبهشت( آغاز شده و ٤٣ ساعت طول خواهد کشید اما رانندگان قطارهای باربری به اعتصاب خود تا ٦٦ ساعت ادامه می دهند. این هفتمین اعتصاب رانندگان قطار در آلمان طی ١٠ ماه گذشته به شمار می رود. این اعتصاب ها در پی بی نتیجه بودن مذاکرات بر سر سطح دستمزدها و شرایط کار بین اتحادیه کارگران قطار و شرکت متصدی راه آهن یا دویچه بان برگزار شد. سخنگوی شرکت دویچه بان می گوید: “یک روز اعتصاب برای ما هزینه ای بیش از ١٠ میلیون یورو در بر دارد و این یک خسارت مالی جدی است اما علاوه بر خسارت مالی، اعتبار ما نیز خسارت می بیند و اعتماد مشتریان را از دست می دهیم ” اتحادیه کارگران قطار که نمایندگی حدود بیست هزار نفر کارگر را به عهده دارد خواستار افزایش پنج درصدی سطح دستمزدها و یک ساعت کاری کمتر طی هفته است.
آفریقای جنوبی – تظاهرات در اعتراض به خشونت علیه خارجی ها
صدها تن از ساکنان شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی ضمن برپایی تظاهرات نسبت به رواج خشونت و بیگانه ستیزی در این کشور اعتراض کردند. این اعتراض ها در پی افزایش خشونت علیه سیاه پوستان مهاجر به آفریقای جنوبی صورت گرفت. اقدام های خشونت آمیز برخی گروهها تا کنون مرگ دستکم ٧ تن را در پی داشت است. این تظاهرات با همکاری ٢٠ نهاد اجتماعی و در مقابل پارلمان این کشور برگزار شد. یکی از تظاهرکنندگان می گوید: “همه ما یکی هستیم. همه آفریقایی ها یکسان هستند. نباید یکدیگر را بکشیم. باید یادآوری کنم که که اکثریت خارجی ها در این کشور پناهنده هستند . بنابراین به هر نوعی از راسیسم و بیگانه ستیزی نه می گوییم ” این تظاهرات تحت تدابیر امنیتی از سوی پلیس برگزار شد. طی هفته های اخیر، خشونت علیه خارجی ها به خصوص در شهرهای ژوهانسبورگ و دوربان افزایش یافته است.
بنگلادش – دو سال از مرگ فاجعه بار کارگران تولید پوشاک گذشت
دومین سالگرد کشتار کارگران تولیدی پوشاک در بنگلادش برگزار شد. بیست و چهارم آوریل سال ٢٠١٣ ریزش یک ساختمان تولید لباسهای ارزان قیمت مارکهای مشهور جهانی در داکا پایتخت بنگلادش جان ١١٢٩ کارگر را گرفت. این اتفاق در آنزمان موجب رسوایی شرکتهای بزرگی همچون”اچ اند ام” و “زارا” شد اما تاکنون این شرکتها غرامت بسیاری از قربانیان را پرداخت نکرده اند. یکی از قربانیان این فاجعه می گوید تاکنون چیزی دریافت نکرده و نمی داند چگونه باید خانوده اش را تامین کند. وی دراین فاجعه معلول و از کارافتاده شده است. به جز آمار بلند بالای کشته ها بیش از ٢٥٠٠ نفر از این کارگران در این حادثه بر اثر معلولیت شدید، توانایی کار کردن را از دست داده اند. حقوق این کارگران بسیار پایین تر از متوسط نرخ حقوق در کشورهای صنعتی است که شرکتهای بزرگ تولید پوشاک در آنها تولیداتشان را به فروش می رسانند.
آمریکا – اعتراضات گسترده ضدّ دولتی و استقرار هزاران نیروی گارد ملی در بالتیمور
تظاهرات ناشی از مرگ یک جوان سیاهپوست در شهر بالتیمور واقع در ایالت مریلند که به درگیری شدید با پلیس منجر شده بود، پای نیروهای گارد ملی را به این شهر کشاند. هزاران نیروی گارد ملی روز سه شنبه٢٨ آوریل (٨ اردیبهشت) برای پشتیبانی از پلیس بالتیمور در شهر مستقر شدند. شهردار بالتمیور پیشتر اعلام کرده بود برای مقابله با خشونت‌ها، گارد ملی مریلند در شهر مستقر خواهد شد و فرماندار این ایالت، لاری هوگان، هم با استقرار این نیروها موافقت کرده است. در جریان ناآرامی‌هایی که از دوشنبه آغاز شد حدود ٢٠٠ نفر دستگیر شدند، ١٤٤ خودرو به آتش کشیده شد و ١٥ ساختمان در این شهر در آتش سوخت. به موجب این ناآرامی‌ها، در ایالت مریلند وضعیت فوق العاده اعلام شده است. خشونت در بالتیمور بعد از مراسم خاکسپاری فِرِدی گِرِی، جوان ٢٥ ساله سیاه پوست آغاز شد. این جوان در پی جراحات نخاعی که در جریان بازداشت شدن متحمل شده بود در ١٩ آوریل در بازداشتگاه پلیس جان سپرد. در تصاویری که یکی از شاهدان با تلفن همراه خود ضبط کرده بود، دیده میشود که ماموران پلیس، گِرِی را پس از جراحت به داخل ون می‌کشند. در ماههای گذشته، اعتراضات گسترده‌ای در پی قتل چند سیاهپوست به دست ماموران پلیس در سراسر آمریکا برپا شده است. مایکل براون در شهر فرگوسن ایالت میزوری، اریک گارنر در نیویورک و والتر اسکات در شهر چارلزتون شمالی ایالت کارولینای جنوبی از جمله سیاه‌پوستانی بودند که در ماههای گذشته به دست ماموران پلیس کشته شدند.
برزیل – اعتراض گسترده معلمان و یورش پلیس به آنها
در درگیری پلیس ضد شورش برزیل با معلمان شهر کوریتیبا در جنوب این کشور که اعتصاب کرده بودند، ٢١٣ تن مجروح و ١٣ تن دیگر بازداشت شدهاند. خبرگزاری فرانسه چهارشنبه ٩ اردیبهشت گزارش داد این معلمان که شمار آنان به حدود ٢٠ هزار نفر می‌رسد در اعتراض به قانونی که به موجب آن مبلغ بیشتری بابت بازنشستگی از حقوق آنها کسر خواهد شد، مقابل مجلس در ایالت پرانا تظاهرات کردند. پلیس برای متفرق کردن معترضان ازبمب‌های دودزا و گلوله پلاستیکی استفاده کرد. درگیری‌ها پس از آن آغاز شد که معلمان معترض سعی داشتند از محدوه امنیتی که توسط پلیس مقابل ساختمان مجلس ایجاد شده بود عبور کنند. به رغم این اعتراضات مجلس شورای ایالت پارانا قانون اصلاح شرایط حقوق معلمان را تصویب کرده است. به موجب این قانون ٣٣ هزار بازنشسته از صندوق بازنشستگی تحت حمایت دولت خارج میشوند و به یک صندوق مشترک دولت و معلمان شاغل افزوده میشوند.
خبر‌های کوتاه
ایتالیا – روز شنبه ٥ اردیبهشت ماه، شمار کثیری از مردم ایتالیا علیه قوانین ریاضتی در بخش آموزش و پرورش در پایتخت این کشور تظاهرات کردند. بیش از ده هزار نفر از سراسر ایتالیا با برگزاری تظاهرات در خیابانهای شهر “رم”، علیه لایحه “اصلاحات” در بخش آموزش و پرورش که هشت ماه پیش به پارلمان فرستاده شده است، شعار دادند. این راهپیمایی با فراخوان چندین اتحادیه معلمان و دانش آموزان برگزار شد. به گفته معلمان معترض دولت ایتالیا با تغییر قوانین آموزشی به نفع مدارس خصوصی کار می کند و این در حالی است که تداوم اجرای تدابیر ریاضت اقتصادی و کاهش مستمر بودجه بخش آموزش و پرورش، معلمان و استادان دانشگاهی را با مشکلات معیشتی زیادی روبرو کرده است.
اسپانیا – نرخ بیکاری در اسپانیا در سه ماهه اول سال جاری میلای اندکی افزایش یافته است. بدین ترتیب ٢٣.٨ درصد جمعیت فعال این کشور دچار معضل بیکاری هستند.اوضاع وخیم اقتصادی اسپانیا موجب شده این کشور با پدیده مهاجرت جوانان و نیروی کار خود مواجه باشد. از سوی دیگر براساس آمارها برخی از افراد بیکار از مراجعه به مراکز کاریابی و جستجو برای یافتن کار سرباز می زنند.
ترکیه – هزاران تن از مردم استان “سینوپ” در شمال ترکیه و اعضای بیش از ٨٠ سازمان اجتماعی این کشور در اعتراض به احداث نیروگاه اتمی در این استان تظاهرات کردند. در این تظاهرات که در بیست و نهمین سالگرد فاجعه “چرنوبیل” صورت گرفت مردم استان سینوپ مخالفت خود را با ساخت این نیروگاه اعلام کردند. تظاهرکنندگان با اجتماع در میدان “اوغور مومجو” این شهر علیه نیروگاه اتمی و حزب حاکم “عدالت و توسعه” رجب طیب اردوغان شعار دادند.
مکزیک – اعتصاب کشاورزان ایالت “باخا کالیفرنیا” در شمال غربی مکزیک که از هفدهم ماه مارس در اعتراض به سطح پایین دستمزدها آغاز شده بود همچنان ادامه دارد. تصمیم به ادامه اعتصاب کشاورزان پس از آن گرفته شد که مقامات ایالتی و فدرال پاسخگویی به خواست های معترضان در خصوص افزایش دستمزد کشاورزان را به مدت دو هفته به تعویق انداختند. هزاران تن از کشاورزان مکزیکی در واکنش به این تصمیم روز شنبه ٥ اردیبهشت با برپایی تظاهرات گسترده ای اعلام کرده اند مانع از فروش و عرضه محصولات خود در بازارهای داخلی و بین المللی خواهند شد.
فرانسه – تعداد افراد جوینده کار در فرانسه در ماه مارس سال جاری نسبت به ماه پیش از آن ٠.٤ درصد رشد دارد و به رقم ٣ میلیون و ٥١٠ هزار نفر رسیده است. در بازه زمانی یک ساله نرخ بیکاری در فرانسه ٤.٦ درصد افزایش داشته است. این آمار خبر خوبی برای فرانسوا اولاند، رییس جمهوری فرانسه و دولت این کشور نیست. دولت فرانسه که یکی از اهداف مهم خود را مبارزه با بیکاری عنوان کرده در ماه فوریه گذشته برنامه جامعی برای مقابله با این معضل تدوین کرده بود. فرانسه هدف خود را رسیدن به رشد اقتصادی ١.٥ درصدی قرار داده تا بتواند با این میزان رشد نرخ بیکاری در کشور را مهار کند.
اوکراین – روز دوشنبه ٧ اردیبهشت ماه، وزیر کشور اوکراین اعلام کرد: از هفته گذشته تاکنون تعدادی کارگر معدن به علت برپایی اعتراضات در شهر “کیف”، بازداشت شده اند. لازم به یادآوری است طی روزهای اخیر، کارگران معادن زغال سنگ اوکراین سلسله اعتراضاتی را در کیف برگزار کردند. آنان خواستار دریافت دستمزدهای معوقه خود و استعفای وزیر معادن و انرژی هستند و اعلام کرده اند تا زمان دستیابی به خواسته هایشان به اعتصاب خود ادامه می دهند.
